คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #34 : ตอนที่ 20 ไดอารี่ของแบมแบม
ตอนที่ 20 ไดอารี่ของแบมแบม
ความเดิมตอนที่แล้ว
“พวกเราคือศัตรูกัน อย่าเข้าใกล้พวกฉันอีก!!!!”
“นายคุไค พี่ชายของคุโรมิที่ตายไปแล้วสินะ”
กลับมาปัจจุบัน
“อึก…ใช่แล้ว แฮกๆ..”คุไคในร่างของอากิระพูดขึ้น มีอาการเหนื่อยล้า และทรมานอย่างมาก
“ถ้ายังก็เป็นวิญญาณน่ะสิ =[]=”สึนะช็อคเรียบร้อย
“ใช่เวลาไหม เจ้าสัตว์กินพืช -_- แล้วนายมีธุระอะไรเจ้าสัตว์กินพืไร้ชีวิต”ฮิบาริหันไปฟาดสึนะแล้วกลับมาคุยกับคุไคต่อ
“อึก…ช่วยพวกเรากับคุโระด้วย…อึก…เอาร่างของฉันกลับมาให้ที…พวกคุโระกำลังอยู่ในอันตราย..เฮือก!!!!!!!!!!!!!”คุไคร้องออกมาแล้วสลบไป
“นะนี่มันอะไร อากิระจังครับ อากิระ”ฟรานรีบเข้าไปดูแฟนสาวของตัวเอองสักที
“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ คุฟุฟุ ผมงงไปหมดแล้ว”มุคุโร่พูด
“จะยังไงก็ช่าง ฉันว่าเรารอคุณรีบอร์นมาที่นี่ก่อนดีกว่านะ แล้วก็รอให้ยัยพวกนั้นฟื้นด้วย”โกคุเดระพูดด้วยท่าทีที่แปลกไป
“โกคุเดระ นายดูแปลกๆไปนะ”ยามาโมโตะพูดออกมา แต่เจ้าตัวก็หาสนใจไม่
“ผมว่าพวกเรารีบไปพวกที่เหลือกันก่อนเหอะครับ”เอ็นมะบอก ทุกคนจึงงรีบเดินเข้าไปในคฤหาสน์ทันที
“ดูท่าว่า พรุ่งนี้ถึงจะฟื้นกัน ฉันว่าเราพักผ่อนกันก่อนเหอะตอนนี้มันก็ดึกมากแล้วนะ โอเคไหม”ดีโน่เสนอความคิด และทุกคนก็เห็นด้วย
อีกด้านหนึ่ง
“อึก….ที่นี่มัน….”แบมแบมที่ถูกพาตัวมาพูดขึ้นนเล็กน้อยต่างจากเพื่อนอีกสองคนที่มีอาการช็อคอย่างมาก
“อะไรกัน ฐานทัพไม่ใช่ที่นี่ไม่ใช่หรอ”คุโรมิเบิกตากว้าง เพราะเท่าที่เธอจำได้มันไม่ใช่ที่นี่
“อืม….อึก บอกมานะที่นี้มันที่ไหนกันแน่”เดธหันไปถามคนที่พาตัวเธอมาอย่าง คริปเปอร์
“เอ่….ที่ไหนกันนะ คริสชายน์ หึหึหึ”คริปเปอร์ตอบยียวน
“นั่นสิ ที่ไหนกันนะ…ไม่ใช่ที่เดียวกับที่พวกเธอเคยเห็นสินะ”คริสชายน์ก็กวนประสาทต่อ
“บอกมาดีๆ..อึก…อย่ามากวนประสาท”คุโรมิตวาดเสียง
“ฮ่ะๆอย่าเพิ่งโมโหสิ เอางี้ลองถามเพื่อนเธอดูสิ”มาโค่บอกแล้วมองไปที่แบมแบมที่ก้มหน้าเงียบ
“หมายความว่าไงแบมแบม เธอรู้จักที่นี่งั้นหรอ”เดธถามอย่างตกใจ แต่คนโดนถามก็ยังเงียบไม่พูดไม่จา
“ฉันว่าเธอคงกำลังลำบากใจที่ต้องตอบเธอนะ ที่รัก”ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมาจากปราสาทตรงหน้าทั้ง 3 สาว
“อึก…ไม่จริง…เป็นไปไม่ได้ นายไม่น่าจะอยู่ที่นี่ ยามาซากิ ริว”เดธพูดอย่างอึ้งๆเมื่อเห็นชายหนุ่มเบื้องหน้า ส่วนคุโระมีท่าทีแปลกใจ
“ไม่ต้องแปลกใจขนาดหรอกนะ คุโระจังของผม ^^”ชายหนุ่มอีกคนเดินมาด้วยท่าทีสบายๆไปหยุดอยู่หน้าคุโรมิที่มาโค่เพิ่งปล่อยตัวลง
“ไม่จริง….นี่มันอะไร ภาพมายารึไง,,,นาย มิโคโตะ ชินกิ”คุโรมิตกใจและดูหวาดระแวงคนตรงหน้าอย่างมาก
“โอ๊ย!!!!!!!!!!”เสียงร้อยของแบมแบมดังขึ้นเมื่อถูกคริสชายน์ปล่อยลงพื้นอย่างไม่ใยดี
“แบมแบม,แบม”เพื่อนทั้งสองส่งเสียงเรียก
“ถนอมองค์หญิงหน่อยสิ คริส ถ้าเธอบอบช้ำมาก ระวังนายจะไม่มีชีวิตเหลือรอดนะ”ชินกิหันไปบอก
“เหอะ ยังไงก็ช่าง ตอนนี้ บอสก็ยังไม่เจอยัยนี่นินาแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก”คริสชายน์ตอบอย่างไม่ใส่ใจ
“ฉันว่า เรารีบพาตัวองค์หญิงไปหา บอสดีกว่านะ เดี๋ยวเขาจะรอนานจนอารมณ์เสีย”ริวบอก ก่อนจะมีคนพาตัวแบมแบมไป
“องค์หญิงอะไรกัน!!!!!!!เอาแบมแบมคืนมานะริว!!!!!”เดธพูดแต่ก็โดนริวอุ้มพาบ่าไป
“เรื่องที่เธอจะต้องรู้คือ ฉันกำลังจะพาเธอไปห้องนอนของฉัน หึหึ”ริวพูดแล้วหัวเราะ
“เธอด้วยนะ คุโระจัง^^”ชินกิบอกแล้วอุ้มคุโรมิไป เพราะพิษยังไม่หายทำให้ทั้งสองขัดขืนไม่ได้
“เดี๋ยวสิปล่อยฉันนะ แบม!!!!!!!!!”คุโรมิพยายามร้องเรียกเพื่อนของตัวเอง
กลับไปที่หนุ่ม ตอนนี้ก็เป็นเวลารุ่งเช้าแล้ว
“อืม….อ๊ะ!!!!!!พี่แบม”จู่ๆบาริก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาท่ามกลางความตกใจของทุกคน
“ฟื้นแล้วหรอ บาริ เธอฟื้นคนสุดท้ายเลยนะ”บีมมี่พูดแล้วเข้าไปกอดบาริพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา
“บีมมี่จังเป็นอะไร ใครทำบีมมี่จังร้องไห้ แล้วพี่แบม พี่แบมอยู่ไหนกันค่ะ”บาริถามอย่างตื่นตระหนกทุกคนในห้องเงียบ
“ฮึก…พวกนั้นเอาตัวพี่แบมไปแล้ว…ฮือ…รวมถึงพี่คุโระกับพี่เดธด้วย”บีมมี่พูด น้ำตาไหลมาไม่ขาดสาย
“ไม่จริงใช่ไหมค่ะ…ฮึก”บาริเริ่มมีน้ำตาคลอ
“มันคือเรื่องจริงบาริ ฮึก…ตอนนี้เราต้องเข้มแข็งนะ…ห้ามร้องไห้นะบาริ”ชิสะพูดแล้วเข้ามาใกล้ๆ
“ฮึก…พวกเราทำอะไรไม่ได้เลย…ฮึกทำไมกันฮึก….ทำไมพวกเราถึงช่วยพวกเดธไม่ได้กันค่ะ”ฟีเล่ก็เริ่มร้องไห้แล้วกอดชิสะไว้
“ทุกคนใจเย็นก่อนค่ะ พวกเราต้องใจเย็นๆนะค่ะ”อากิระช่วยปลอยเพื่อนๆ
“ใจเย็นก่อนสิครับ บาริจัง แบมแบมคงไม่เป็นอะไรหรอก แต่ช่วยเล่าความจริงให้ฟังหน่อยได้ไหม”สึนะพยายามถาม
“ค่ะ..ฮึก…พวกเราไม่รู้เรื่องอะไรหรอกค่ะ…พี่แบมปิดเรื่องนี้เป็นความลับกับพวกเราเพราะไม่อยากให้พวกเราตกอยู่ในอันตราย”บาริพูด
“งั้นเธอช่วยอธิบายเกี่ยวกับสิ่งที่ยัยแบมแบมพูดหน่อยได้ไหมก่อนจากกัน ยัยนั่นพูดว่า D I L BB มันคืออะไร”โกคุเดระถามนิ่งๆ
“อ๊ะ!!!!!!!!ฉันรู้แล้ว”บีมมี่ร้องขึ้นแล้วรีบลุกวิ่งออกไปจากห้องสร้างความตกตะลึงให้กับทุกคน สักพักเธอก็กลับมา
“D I L BB คือ Daily Bambam ไดอารี่ของพี่แบม”บีมมี่พูดแล้วชูสมุดไดอารี่สีฟ้าม่วงให้ทุกคนดู
อ่าขอโทษนะฮะที่ปล่อยให้รอนาน แหะๆพอดีสมองไม่ค่อยแล่นเน้อ
ความคิดเห็น