คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Lesson 5: เด็กฉันใครอย่าแตะ
Lesson 5:เด็กฉันใครอย่าแตะ
Yamamoto Talk
โอ้ส ^o^ สวัสดีทุกคนผม ยามาโมโตะ ทาเคชิ ปัจจุบันทำงานเป็นโค้ชให้กับทีมเบสบอลของโรงเรียนนามิโมริ แต่แล้วสึนะ เพื่อนสนิทของฉัน ก็มาขอให้ฝากญาติผู้น้องเอาไว้ให้ฉันติวเรื่องวิชาพละให้ แหม่ไอ้ผมก็ไม่เคยสอนใครหรอกแต่ว่ามันก็น่าสนุกดีนะ ฮ่ะๆ ^^ อ่าเด็กคนนั้นชื่อ โอโตนะ ชิโรอิ เป็นเด็กที่ตลกแล้วก็น่ารักมากเลย ^^ ถึงแหม่จะมีบางทีที่ดูโหดเกินก็เหอะนะ ^^;;; ตอนนี้ฉันขอให้ชิโรอิมาช่วยจัดตำแหน่งของนักเล่นเบสบอลให้เหมาะสม ได้ยินมาว่าเธอมีความสามารถด้านการจัดการจากสึนะน่ะนะ ฮ่ะๆ^^
“ก็ตำแหน่งตามนี้นะ โอเครึปล่าวพี่ยามาโมโตะ”ชิโรอิจังหันมาถามผม หลังจากจัดการตำแหน่งนักเบสบอลแล้ว
“เอ๋ อ่าอืม ทุกคนว่าไง”ผมตอบออกไป แล้วหันไปถามรุ่นน้องทุกคนที่ยืนมาตาปริบๆ เอ๋??เป็นอะไรกัไปน่ะ
“ก็โอเคครับ แล้วเราจะเริ่มฝึกกันเลยรึปล่าวครับ”รุ่นน้องคนหนึ่งถามขึ้น อ่าจะฝึกเลยก็ดีนะ ฮ่ะๆ ^^
“ก็คงงั้น เดี๋ยววิ่งรอบสนาม วอร์มร่างกาย 2 รอบก่อนละกัน”ผมบอกออกไปอย่างสบายๆ เตรียมตัววิ่งไปกับรุ่นน้องแต่สายตาไปหยุดอยู่ที่ ชิโรอิจังซะก่อน
“ชิโรอิจัง ก็ไปวิ่งด้วยกันนะ”ผมพูดออกไป ชิโรอิจังทำหน้าเหยเกเล็กน้อย ฮ่ะๆสงสัยจะไม่อยากวิ่งละสินะเนี่ย แต่ยังไงก็ต้องวิ่ง เพื่อให้ร่างกายชิน
“ไม่วิ่งได้ไหมอ่ะ T^T ไม่อยากวิ่ง เมื่อเช้าพี่ก็ให้ชิโระวิ่งไป 3 กม.แล้วนะ”ชิโรอิพยายามแย้ง แต่ไม่เป็นผลหรอกนะ ^^ สึนะเตรียมวิธีรับมือให้แล้ว
“ถ้างั้นพี่ก็คงจะต้องโทรบอกพ่อแม่ของชิโรอิจัง ให้มารับกลับไทยแล้วสินะ ^^”ผมพูดออกไปแบบไม่สะทกสะทานอะไรทั้งสิ้น
“อย่านะ!!!! ชิโระวิ่งก็ได้ -^-”ฮะๆแผนสำเร็จ ว่าแต่รุ่นน้องที่เหลือเป็นอะไรกันมองพวกเราตาปริบๆอย่างกับสงสัยอะไรสักอย่าง ^^????
“ดูรุ่นพี่สนิทกับกับน้องชิโระจังนะครับ”มาซาชิ รุ่นน้องที่สนิทกับผมพูด เอ๋??
“ก็นะ ^^ ยังไงพี่กับเขาต้องอยู่ติวกันไปอีกยาวน่ะ เพราะสึนะบอกว่าจะต้องดัดนิสัยของชิโรอิไปด้วย”ผมบอกออกไป
“งั้นหรอครับ แต่ผมว่าน้องชิโระเขาแก่นๆแบบนั่นก็ทะเล้นไปอีกแบบ น่ารักดีนะครับ”มาซาชิบอกกับผม ฮึ น่ารักดีงั้นหรอ
“ก็ใช่ก็น่ารักดี แต่ว่าเพื่อนพี่เขาขอร้องมา บอกว่ายังไงก็อยากได้เด็กเรียบร้อยคนเก่า ไม่เอาแบบนี้น่ะนะ”ผมพูดออกไป อย่างไม่คิดมาก
“ถ้าผมขอให้ รุ่นพี่ช่วยผมจีบ น้องชิโระ รุ่นพี่จะช่วยไหม”มาซาชิพูดตรงๆกับผม ถามแบบนี้เลยหรอ ตอบอะไรดีนะ J (แกลังเลจริงปล่าวเนี่ย =_=;;;)
“เรื่องแบบนี้พยายามด้วยตัวเองจะดีกว่า แต่ว่าก็อยากพูดตรงๆนะว่า เด็กฉันใครอย่าแตะ^^”ฉันตอบด้วยรอยยิ้มโดยประโยคหลังกระซิบบอกเขา (ที่โครตน่ากลัว) มาซาชิมองผมตาปริบๆ
“เหอะ!!ผมว่าแล้ว รุ่นพี่น่ะ โลลิค่อน =_= ต่อให้เป็นรุ่นพี่ผมก็ไม่ยอมหรอกนะครับJ”มาซาชิบอกต่อ เดี๋ยวเรารู้กันรุ่นน้อง
“เตรียมตัวเสร็จแล้วเว้ย!!!เอ้า พี่ยามาโมโตะกับมาซาชิคุยไรกันหรอ”ชิโรอิตะโกนแล้ววิ่งมาที่พวกเราทันที
“คะ…”ผมกำลังจะเอ่ยปากบอก แต่แล้วก็
“คุยเรื่องซ้อมนะครับน้องชิโระ ^^ ไม่อะไรมากหรอกครับ”โดนเจ้ามาซาชิแย่งพูด ฮ่ะๆครั้งนี้ผมปล่อยไป แต่ครั้งหน้าผมไม่ยอม ^^*** (นะน่ากลัว =[]=)
ต่อเลยโลด
“อ่า งั้นเราก็ไปวิ่งกันเต๊อะ!!!จะได้รีบๆไปพัก”ชิโรอิพูดแบบสบายๆ ฮ่ะๆสงสัยจะเริ่มชอบวิ่งออกกำลังกายแล้วมั้งเนี่ย ^^ (เปลี่ยนอารมณ์ไวจริงพ่อคุณ =_=)
“เอ้าไปวิ่งกันได้แล้ว ปรี๊ด!!!!!”ผมพูดแล้วเป่านกหวีดบอกให้นักเบสบอลทั้งหมดวิ่ง แล้วผมวิ่งรั้งท้ายคอยตรวจดู
“นี่ๆชิโระรู้นะ ว่าพี่ไม่ได้คุยเรื่องซ้อมกับมาซาชิ บอกความจริงมากเดี๋ยวนี้”ชิโรอิที่วิ่งอยู่ข้างๆผมถามแบบจีบผิด
“ก็เปล่านี่นา เอ้า!!ตรงนั้นน่ะอย่าวิ่งเลาะแหละสิ”ผทพยายามบ่ายเบี่ยง เจ้าตัวก็เอาแต่ทำหน้าเบ้แล้วก็วิ่งต่อ
“เอ้อ!!!พี่ยามาโมโตะ”ชิโรอิเรียกผม เรียกบ่อยจังแหะๆ =_=
“ว่าไง มีอะไรอีกหรอ”ผมถามกลับไปทันที
“อาทิตย์หน้าเปิดเรียน พร้อมรับมือกับการตรวจร่างกาย ก่อนเปิดเทอมช่วยทำให้ส่วนสูงของชิโระเพิ่มหน่อยสิ T^T”ชิโรอิพูดพร้อมกับสายตาอ้อนวอน
“เอ๋ อืม ก็ไม่รู้ว่าจะทำได้รึปล่าว แต่ถ้าชิโรอิขอพี่ก็จะช่วยล่ะกันนะ ^^”ผมตอบพร้อมรอยยิ้มเช่นเดิม ส่วนเจ้าตัวเล็กก็ยิ้มกว้างทันที
“ขอบคุณมากคร่า!!!!!!!!!^_^”ชิโรอิยิ้มกว้างแล้วขอบคุณผม ^/////^น่ารักจังแหะ เด็กคนเนี่ย เอ่อ ผมป่าวกินเด็กนะ ^0^ (แน่ใจ?? =w=) ฮ่ะๆ
“ปรี๊ด!!!!!!ครบสองรอบแล้ว ประจำตำแหน่งตามที่จัดไว้”ผมเป่านกหวีดอีกครั้ง ก่อนจะเดินไปคุมตามตำแหน่งต่างๆ
“ตุ๊บ!!!!!”เอ๊ะ!!เหมือนได้ยินเสียงอะไรร่วงลงไปนะเนี่ย มันคืออะไรว้า
“เฮ้ย!!!รุ่นพี่ยามาโมโตะ ยัยชิโรอิเป็นลมล้มไปแล้ว”ห๊า!!! ชิบแล้วสิครับผม
ผมรีบวิ่งไปหาน้องชิโรอิทันที แต่เบื้องหน้าของผมคือ มาซาชิกำลังอุ้มน้องชิโรอิอย่างแนบชิด ^^++++ สงสัยอยากตายมากสินะ
“อะแฮ่ม!!!เดี๋ยวฉันดูแลเอง มาซาชิ นายไปซ้อมต่อเถอะ”ผมพูดแล้วแย่งน้องชิโรอิมาอุ้มทันที
“ก็ได้ครับ”มาซาชิพูดพร้อมส่งสายตาอาฆาตมาให้ผม
-------------------------------------------------------60%-----------------------------------------------------
ความคิดเห็น