ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 4 นักเรียนใหม่ที่ไม่ธรรมดา
ชึบ...ชึบ...หันซ้ายหันขวา ทางสะดวก วิ่งด้วยความเร็วแสงมาที่โต๊ะคอม นั่งอ่านคอมเม้นสักแป๊บหนึ่ง
หมับ!“เฮ้ย!แม่จ๋า” งื้อๆ ToT อ้อนแม่สุดชีวี แลกกับเงินเติมบีบี จบกันชีวา
ยู้ฮู้ รีดเดอร์ทุกท่านค่ะ บรรทัดข้างบนไม่มีอะไรหรอก แม่ของแบมบี้น่ะสิไม่ยอมให้แบมบี้เล่นคอมเพราะกลัวว่าแบมบี้จะไม่สนใจการเรียน
(แล้วแกสนไหมล่ะ-*-//คนอ่าน) สนสิค่ะ ToT แต่งฟิคนี่ก็คืองานอดิเรก ส่วนเรียนนี่พอถึงเวลาแบมบี้ก็ตั้งใจเรียนนะคร่า ToT
(ไม่เชื่อ!//คนอ่าน) แงๆ เอาเหอะๆ มามะมาอ่านกันต่อเถอะขอแถลงการก่อนแบมบี้จะลงมาเล่นกับเค้าด้วยเหมือนกัน (วุ่นวายแน่ๆ//คนอ่าน)อย่าพูดอย่างนั้นจิ -3-
เช้าแสนสดใส นักเรียนแต่ละคนพากันทำธุรส่วนตัวกันแต่เช้า รวมถึงวองโกเล่ทั้ง ผ่านมาเดือนหนึ่งแล้วที่พวกเขาใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
ในห้องเรียน
สึนะ TAKE
วันนี้ผมมีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดเรื่องซวยๆกับพวกผม
ก็อยู่ๆเจ้ารีบอร์น ก็บอกว่าวันนี้เตรียมเจอคนพิเศษได้เลย เอ๋คนพิเศษเล่นเอาพวกผมงงกันไปเลย
“รุ่นที่10ครับคนพิเศษที่คุณรีบอร์นบอกเป็นใครหรอครับ”ถามชั้น แล้วชั้นจะไปถามใครล่ะโกคุเดระคุง
“ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน”ผมตอบไป
“555+ อาจจะเป็นแฟนเจ้าหนูก็ได้มั้ง” ยามาโมโตะคุงคิดได้ไงเนี่ย
(ยามะชั้นไม่ตาต่ำถึงขนาดเอารีบอร์นมาเป็นแฟนหรอกย่ะ//แบมบี้)
(ชั้นก็ไม่มีวันเอายัยเบ๊อะนี่มาเป็นแฟนหรอก//รีบอร์น (เอ่อ โทดๆนะ//ยามะ)
เอ้าๆอย่าเพิ่งทะเลาะกันสิคร้าบผมจะบรรยายต่อ
“เอาอะไรคิดฮะเจ้าบ้าเบสบอล”โกคุเดระคุงตะคอกไป
“แต่ชั้นว่านะอาจจะเป็นเด็กใหม่ที่ย้ายมาก็ได้นะ”เมมิว่า
“เอ๋ไม่เห็นรู้เลยนะว่าจะมีเด็กใหม่เข้ามา”ยามาโมโตะพูดอย่างสงสัย
“ก็จะรู้ได้ไงล่ะ พวกที่รู้ก็มีแต่พวกคณะกรรมการกับคุณครู”เมมิพูดต่อ
“พวกเราก็รู้มาจากมิชิโกะแหละ”นุอิเสริม
อ๋อจริงสิคุณมิชิโกะเป็นหนึ่งในคณะกรรมการนักเรียนนี่
“เอ้าทุกคนนั่งที่จ๊ะ วันนี้มีนักเรียนย้ายเข้ามาใหม่นะ”เสียงครูบอก
“เอ้าเธอเข้ามา แล้วแนะนำตัวสิจ๊ะ” ก่อนจะมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามา
“สวัสดี ชั้นชื่อ กรรณิกา ห้วยหงษ์ทอง ชื่อเล่น แบมบี้จ๊ะ”ชัดเลย!
O0O ยัยแบมบี้นี่เองเอาล่ะซวยจริงๆแล้วที่นี้
“วู้ น่ารักจังเลยคร้าบ”ยัยนี้ก็ฮอตใช่เล่นแฮะ ความจริงหน้าตาก็พอดีนะแต่ไอ้ที่ทำให้คนหลงน่ะ มันรูปร่างต่างหาก
“เอาล่ะ กรรณิกาเธอไปนั่งกับพวกซาวาดะนะ”เฮ้ยซวยจริงๆ
“ค่ะ คุณครู” ยัยแบมบี้เดินเข้ามาแล้ว
“ครูมีประชุม เพราะฉะนั้นคาบเช้าว่างจ๊ะ”แล้วครูก็เดินออกไป
พวกผมเลยรีบยิงคำถามใส่ยัยแบมบี้ทันที
“แบมบี้เธอมาเรียนที่นี้ได้ไง”ผมถามก่อน
“ก็อีตารีบอร์นสั่งน่ะสิมันน่าฆ่าให้ตายนัก-*-”ตอบด้วยความแค้น
“เธอมาทำอะไรมิทราบ”โกคุเดระถาม
“มาฆ่านายมั้งไอ้หัวปลาหมึก”แบมบี้ตอบอย่างกวนๆ
“หน๊อยอยากตายนักหรอ”โกคุเดระท้า
“เหอะแน่จริงตัวต่อตัว ที่โรงฝึก”เอาแล้วไง เป็นเรื่องแล้วไม่จบง่ายๆแน่
สึนะ END TAKE
ยู้ฮู้จบแล้วนะคร่า เป็นไงล่ะแบมบี้ออกทีก็จะปะทะกับโกคุซะแล้ว อยากบอกว่าอันนี้ความแค้นส่วนตัว เจอกันตอนหน้านะคร่า บ๊ายบี^v^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น