คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Intro
SPlus
Intro
บอกฉันหน่อย ว่าทำไมฉันถึงมีสภาพแบบนี้ T^T อ่าสวัสดีทุกคน อยากรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร??? อยากรู้นักันจะบอกให้ อะแฮ่มๆ ฉันมีนามว่า โอโตนะ ชิโรอิ อายุ 13 ปี เพิ่งขึ้นชั้น ม.2 มาดๆค่ะ ฉันควรจะมีชัวิตวัยเรียนเด็กม.2ที่สุขสันต์ แต่ไหงสภาพฉันถึงเป็นอบบนี้ T^T
“ชิโรอิจัง ครับ”คนที่อยู่เบื้องหน้าฉันคือ ซาวาดะ สึนะโยชิ ญาติผู้พี่ของฉันเอง ว่าแต่พี่จะมาเติม จัง ลงท้ายชื่อฉันฉันทำไม รู้ทั้งรู้ว่าฉันไม่ชอบ T^T
“มะมีอะไรหรอพี่สุนะ -_-;;;;;”ฉันถามพลางเหงื่อตกภาวนาในใจ ขออย่าให้ทุกอย่างเป็นอย่างที่ฉันคิด
“คะแนนการเรียนวิชาการเข้าขั้นดีหมด น่าปลาบปลื้ม”พี่สึนะว่าเสียง เรียบ ส่วนฉันพยายามยิ้มใจดีสู้ทูน่า??
“แต่ทำไม……”พี่สึนะเว้นช่วงแล้วจ้องเขม้งมาที่ฉัน เอาแล้วไง ชิโระเอ้ย!!!ฮือๆชะตาจะดับแล้วเอ็ง แง๊ เอาพี่ทูน่าเวอร์ชั่นเก่ากลับมา T^T
“ทำไมถึงติด ร วิชาพละห๊ะ!!!!!”เสียงนุ่มทุ้มตวาดฉันอย่างเหลืออด แง๊ ใครก็ได้เอาฉันออกไปจากขุมนรก?? แห่งนี้ที
“กะก็ ชิโระมะไม่ถนัดเรื่องออกกำลังกายนินา”ฉันตอบ ตัวหดลงเหลือ 2 นิ้ว จริงๆนะ T^T ฉันไม่ถนัดเรื่องออกกำลังกาย แต่ถ้าจะให้ต่อยกับใคร ฉันพร้อมเสมอ??
“แล้วทำไม เวลาต่อยตีกับเด็กผู้ชายถึงถนัดนักห๊ะ พอถึงวิชาพละ เห็นครูบอกพี่ว่า เธอโดดประจำเลย”พี่สึนะว่าแล้วทำน่ากลัว ฮือๆ T^T ชิโระอยากฆ่าตัวตาย
“ก็แหม่ พอถึงเวลานั่นทีไร ชิโระรู้สึกไม่สบายขึ้นมาอ่ะนะ เลยไปห้องพยาบาล”ฉันพยายามแถเรื่อยเปื่อย ไม่ให้พี่สึนะฆ่าฉัน
“คิดว่าพี่จะเชื่อเธอรึไง -_- เขาบอกว่าเธอหนีไปดาดฟ้าประจำ มีหลักฐานยืนยันด้วย”พี่สึนะบอกแล้วหยิบรูปถ่ายขึ้นมา เป็นรูที่ฉันหลับอยุ่บนดาดฟ้าในชั่วโมงพละ ฮือๆ T^T ซวยละพยานหลักฐานครบเลย
“ทำไม เป็นแบบนี้ห๊ะ ไม่ไหวจริงๆเลย อยากให้พ่อแม่เธอมารับกลับไปอยู่เมืองไทนรึไงห๊ะ -_-”สึนะว่าอย่างเหนื่อยๆเซ็งๆ
“ไม่เอานะ!!!!!!! T[]T ให้ชิโระอยู่ญี่ปุ่นต่อเหอะ ชิโระไม่อยากไปอยู่เมืองไทย”ฉันกำลังขอร้องอ้อนวอนเธออย่าไป..เอ้ย!!! ไม่ใช่ =w= ฉันกำลังขอร้องไม่ให้พี่สึนะบอกพ่อกับแม่ ฉันไม่อยากกลับไทยอ่ะ ฉันเป็นลูกครึ่งนะ ฉันไม่อบเมืองไทย อยู่ทีไร น้ำหนักขึ้น (เกี่ยวไหม??)
“งั้น พี่จะหาครูสอนพิเศษมาติวเข้มเธอ เรื่องวิชาพละ =_=”พี่สึนะบอกแล้วทำหน้าปลงสุดชีวิต ว่าแต่ครูสอนพิเศษหรอ
“ไม่เอาอ่ะพี่สึนะT^T พี่ก็รู้ว่าหนูไม่ชอบพวกครูพละ ถ้าเกอดเข้าลากหนูไปปล้ำขึ้นมาจะทำยังไง ToT”ฉัยขอร้องอ้อนวอนเต็มที่
“=_= เขาคงไม่ทำหรอก แล้วที่สำคัญ เขาเป็นเพื่อนสนิทพี่ตั้งแต่ ม.ต้นด้วย ไว้ใจได้แน่นอน”พี่สึนะบอกแล้วทำหน้าเอือระอากับพฤติกรรมของฉัน
“บู้ๆ -^- เพื่อนเผ่าพันธุ์เดียวกันอ่ะดิ ชิโระรู้นะ ตอนพี่อยู่ ม.ต้น พี่ก็เล่นกีฬาห่วยเหมือนกันแหละน่า”ฉันพูดตามความจริง
“แต่พี่ก็ไม่ได้โดดไปนอนบนดาดฟ้า แล้วก็ไม่ได้ติดร ด้วย -*- ที่สำคัญ ตอนนี้พี่ก็เปลี่ยนไปมากแล้วด้วย ไม่ได้ห่วยแล้ว”พี่สึนะว่าอย่างอารมณ์เสียใส่ฉันทันที
“แต่ชิโระก็ไม่อยากเรียนพิเศษติวเข้มพละอยู่ดีอ่ะ”ฉันพยายามแย้งโต้ตอบ เผื่อว่าพี่สึนะจะใจอ่อน
“แสดงว่า ชิโรอิจัง อยากกลับไทยสินะแล้วก็ไม่อยากได้กีต้าร์ตัวใหม่ด้วยงั้นสิ”หาอะไรนะ!!!! O.o กีต้าร์ตัวใหม่หรอ โอ้เย้!!!!!! อยากได้ๆๆๆๆ >_<
“อยากได้ๆๆๆๆ >o< อยากได้กีต้าร์ตัวใหม่ พี่สึนะจะซื้อชิโระจริงๆนะ *^*”ฉันออดอ้อนแล้วกระโดดเกาะญาติผู้พี่ทันที >o< ใครๆก็รู้ฉันเป็นพวกคลั่งเครื่องดนตรี และชอบเล่นดนตรีมากๆ
“พี่จะซื้อให้ เมื่อชิโรอิจัง ยอมเรียนพิเศษแล้วได้เกรด 4 วิชาพละน่ะนะ”พี่สึนะพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ จนน่าขนลุก บรึ้ย!! แต่เพื่อกีต้าร์ตัวใหม่ฉันยอม >_<
“ครับป๋ม!!!!>_< ชิโระจะยอมเรียนพิเศษกับเพื่อพี่แล้ว ชิโระก็จะคว้าเกรด 4 วิชาพละมาให้ได้ครับป๋ม >_<\”ฉันทำท่าตะเบ๊ะเหมือนตำรวจกับพี่สึนะทันที
“=_=;;;;;”สีหน้าดูก็รู้แล้วว่าเอือมละรากับฉันมาก แต่ฉันไม่สนยังไงฉันก็ต้องได้กีต้าร์ตัวใหม่ให้ได้ อิอิอิอิอิ
“แล้วพี่จะให้ฉันเริ่มเรียนวันไหนอ่ะ จะได้เตรียมตัวให้พร้อม”ฉันหันไปถามพี่ทูน่าต่อทันที ด้วยมีท่าทางระริกระรี้อย่างเห็นได้ชัด
“เร็วๆนี้แหละ อีกอย่างนะ พี่อยากให้ชิโรอิจังไปพักอยู่ที่บ้านเขาเลย จะได้ช่วยงานเขาไปด้วย เวลาเรียนก็จะได้สะดวกๆ บ้านของเพื่อนพี่เขาเป็นร้านซูชิอ่ะ”โอ้ลัลล้า ซูชิของโปรดชิโระเลยอ่ะ *o*
“หรอๆงั้นชิโระขอไปเก็ยของก่อนนะ!!!!!!!!!!!”ฉันบอกแล้ววิ่งขึ้นห้องทันทีอย่างรีบร้อน เพราะไม่ว่ายังไงก็ตาม
ฉันต้องเอากีต้าร์ใหม่ เอ้ย!!!ฉันจะต้องเกรด 4 วิชาพละให้ได้ *^* โอ้!!!
ความคิดเห็น