คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : SF สองหนุ่มต่างขั้วกับยัยสาวสุดซึน(END)
SF สองหนุ่มต่างขั้วกับยัยสาวสุดซึน (END)
หลังจากผ่านไปหลายเดือนในการเรียนการสอนของนักเรียนใหม่ทั้งสอง เขาสามารถปรับตัวให้เข้ากับเพื่อนๆในห้องได้เป็นอย่างดี และนี่กำลังจะเป็นการปิดภาคเรียนแล้วสำหรับนักเรียนทุกคน และเรื่องไม่คาดคิดก็กำลังจะเกิดขึ้น
“หา!!!!!!!!!!!!!!เธอจะไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศส”เดธ ฟีเล่ คุโระ และ ชิสะ รองขึ้นพร้อมกัน
“อืม ความจริงกำหนดตั้งนานแล้วล่ะ แต่แค่ไม่ได้บอกพวกเธอเอง ทางโรงเรียนก็อนุมัติแล้วด้วย” แบมบี้พูดกับเพื่อนๆ
“เฮ้ย ทำงี้ได้ไงอ่ะ อย่างนี้แก๊งค์เราก็ขาดสมาชิกดิ”คุโระพูด
“ใช่ๆค่ะ แบมบี้จังไม่ไปไม่ได้หรอค่ะ”ฟีเล่พยายามอ้อน
“ไม่ได้หรอก ก็คุณยายกับคุณตาอยากเจอฉันนิ่ ตอนนี้พี่บีโกะก็ไปเรียนต่อที่เกาหลีเลยไม่มีคนดูแลคุณตาคุณยายน่ะ”แบมบี้บอก
“โห่ แบมบี้ ฉันไม่อยากให้เธอไปอ่าT^T”เดธทำหน้าหมือนจะร้องไห้
“นั้นสิ พี่แบมบี้อย่าไปนะToT”ชิสะเอาด้วยอีกคน
“ไม่ต้องมาใช่น้ำตาล่อ ฉันไม่หลงกลแล้ว”แบมบี้พูด
“ง่า แบมบี้”ท้งหมดเหมือนจะร้องไห้ แบมบี้ก็เลยกอดทุกคนพร้อมกัน
“ถึงจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่นะ อยู่ที่นู่นฉันจะคิดถึงพวกเธอเสมอ ไม่ต้องห่วง ถ้ามีวันหยุดฉันจะกลับมาเยี่ยม เอาของฝากมาให้ด้วย”แบมบี้บอก
“อืม เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป เพื่อนไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว”ทุกคนพูด พร้อมกอดกันอย่างอบอุ่น คำว่าเพื่อน ถึงจะเป็นคำสั้นๆคำเดียว แต่กลับมีความหมายที่ยิ่งใหญ่ คำๆนี้ไม่มีแบ่งชนชั้นวรรณะ ว่าจะเป็นใครมาจากไหน เพราะยังไงเราก็สารถเป็นเพื่อนกันได้อยู่
หลังจากที่กอดกันเสร็จแล้ว คุโระก็พูดขึ้นมาว่า
“แล้ว เท็นคุโตะ กับ อาร์มเมอร์ล่ะ เธอจะทำยังไง เธอจะบอกพวกเขาไหม”
“คือเรื่องนั้น ฉันไม่คิดจะบอกพวกเขาหรอกนะ อีตาพวกนั้น ชอบทำอะไรแผลงอยู่แล้วนิ่ ถ้าฉันบอกไป พวกนั่นต้องไม่ยอมให้ฉันไปแน่เลย”แบมบี้พูดติดตลก แต่ดวงตาของเธอกลับสะท้อนความกังวลอย่างเห็นได้ชัด
“แล้วเธอจะไปวันไหน”ฟีเล่ถามขึ้น
“มะรืนนี้ เตรียมของไว้แล้ว พรุ่งนี้ก็แค่ทำงานอำลาของโรงเรียนแค่นั้น ไม่มีอะไรมาก เครื่องออกมะรืนนี้ตอน 9 โมงน่ะนะ”แบมบี้ตอบทันที
“อืม..........”ชิสะพูดพลางก้มหน้าลง
“อย่าทำลูกหมาหงอยได้ไหม พี่ไม่อยู่ก็ไม่ได้แปลว่าชิสะต้องเหงานี่ ชิสะยังมีเพื่อนมากมายนะ ไม่ใช่ว่าพี่เป็นคนเดียวที่ให้คำปรึกษาได้ซะหน่อย”แบมบี้พูด พลางลูบหัวชิสะ (อย่าทำเหมือนเค๊าเป็นหมาดิ//ชิสะ)
“ง๊า พี่แบมบี้อ่ะ”ชิสะกลับมาดูเป็นคนเดิมแล้ว
“เฮ้อออออออ”เดธถอนหายใจ
“นิ่ๆฉันไปเรียนต่อนะ ไม่ได้จะไปเสี่ยงตาย เครียดทำไม”แบมบี้พูด
“ก็.....อย่างนี้ฉันจะไม่มีคนให้กวนประสาทหรือคนวียแตกใส่แล้วอ่ะดิ”เดธพูด
“ยัยตาย!!!!!!!!!ยัยบ้า!!!!!!!!!”แบมบี้วีนแตกทันที ก่อนที่ทุกคนจะ
“55555555555555555555+”หัวเราะออกมาอย่างมีความสุขและอบอุ่น
วันถัดมา
“เอาล่ะครับทุกคน นอกจากจะเป็นวันอำลารุ่นพี่แล้ว วันนี้ก็เป็นอำลาของอีกบุคคลหนึ่ง ซึ่งเธอกำลังจะไปเรียนต่อต่างประเทศ นั้นก็คือ ประธานนักเรียน โอโตนะ แบมบีโกะ คร้าบ เชิญ คุณ โอโตนะ ขึ้นมากล่าวอำลาสักหน่อยครับ”พิธีกรพูด
“ค่ะ สวัสดีค่ะ อาจารย์ที่เคารพและเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคน ฉัน โอโตนะ แบมบีโกะค่ะ ฉันรู้สึกเศร้านิดหน่อย ที่ต้องออกจากโรงเรียนนี้ไป ความจริงฉันกฌอยากเรียนอยู่ที่นี่จนจบการศึกษาไปเลยล่ะค่ะ เพราะโรงเรียนนี่เปิดโอกาสให้ฉันได้ทำอะไรหลายๆอย่าง ทำให้ฉันได้เจอกับเพื่อนๆที่น่ารักทุกคน ฉันต้องขอบคุณจริงๆค่ะที่ทำให้ฉันมีวันนี้ได้ ต่อไปนี้ฉันจะเป็นแค่อดีตประธานนักเรียนแล้ว ทุกๆคนก็อย่าทำผิดกฎของโรงเรียนนะค่ะ ^^”แบมบี้พูด
“คร้าบ เอาล่ะ ใครอยากไปล่ำลากับคุณ โอโตนะ ต่อ ก็เชิญเลยนะค่ะ”พิธีกรพูด
อ่าว คุณพิธีกร หาเรื่องให้ฉันอีกแล้วไง -_-;;; แบมบี้คิด ทันทีที่เดินลงเวที
“คุณโอโตนะ!!!!!!!!!!!คุณแบมบีโกะ!!!!!!!!แบมบี้จ๊าง!!!!!!!!!!น้องแบมบี้!!!!!!!!!!!!”เหล่าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆรีบมาล้อมทันที
“แหะๆๆๆ ^^;;;”แบมบี้ได้แต่หัวเราะแห้งๆ
หมับ!!!!!!!!!!!!!
จู่ๆก็มีมือสองมือ จับแขนเธอคนละข้างแล้วรีบลากไปที่อื่นทันทีอย่างรวดเร็ว
“นี่นายสองคนปล่อยฉันนะ!!!!!!!!!!”แบมบี้สะบัดมือทันทีเมื่อหนีพ้นแล้ว
“.............”สองหนุ่มเงียบ
“พวกนายมีอะไร ก็พูดมาสิ ลากฉันมาแล้วอย่าเงียบ”แบมบี้ยังคงพูดต่อไป
“เธอจะไปจริงๆหรอ”อาร์มเมอร์พูดขึ้น แบมบี้ไม่ตอบได้แต่พยักหน้า
“ทำไม เธอไม่บอกพวกฉันเลยล่ะ”เท็นคุโตะถาม แบมบี้ได้แต่เงียบ
“ตอบพวกฉันมาสิ”ทั้งสองพูดพร้อมกัน
“กะ...ก็บอกไปแล้วไง..มะ...เมื่อกี้ไง”แบมบี้ตอบตะกุกตะกัก
“แบมบี้!!!!!!!!”ทั้งสองขึ้นเสียง
“..............”แบมบี้ได้แต่เงียบ
“พวกฉันคงไม่สำคัญกับเธอสินะ”อาร์มเมอร์พูดพลางก้มหน้า
“เธอเห็นพวกฉันเป็นอะไร เป้นไอ้โง่ให้เธอปั่นหัวเล่นหรอ”เท็นคุโตะพูดลางกำหมัดแน่น
“คะ...คือว่า...”แบมบี้พูดไม่ออก
“ถ้าเธอไม่มีอะไรจะพูดแล้ว พวกฉันขอตัว”เท็นคุโตะบอก ก่อนจะหันหลังเตรียมเดินกลับไปพร้อมกับอาร์มเมอร์
“ดะ...เดี๋ยวก่อน!!!!!!!!”แบมบี้ดึงมือพวกเขาไว้
“เธอจะปั่นหัวอะไรพวกเราอีกล่ะ!!!!!!!”อาร์มเมอร์ขึ้นเสียง
“ฮึก....พวกนายมันบ้าที่สุด....ที่ฉันไม่บอกพวกนาย....เป็นเพราะ....กลังพวกนายจะรับมันไม่ได้....และฉันกลัว..ฮึก...กลัวที่จะพูดคำๆนั้นออกไป......ทุกคนที่พวกนายอยู่ใกล้...ฮึก...ฉันมีความสุขเสมอ......เพราะว่า....ฉัน่ะนะ...ฮึก....รักพวกนายยังไงล่ะ!!!!!!”แบมบี้พูดทั้งน้ำตา ทำเอาสองหนุ่มอึ้ง
“แต่พวกนาย...ฮึก....ทำกับฉันแบบนี้...ฮึก....พวกนายมันบ้าที่สุด”แบมบี้พูดพลางวิ่งหนีไป เธออยากจะไปให้พ้นจากตรงนี้ เธอไม่อยากเห็นหน้าพวกเขาตอนนี้อีกแล้ว
สองหนุ่มรีบวิ่งตามไป
แบมบี้วิ่งออกมาที่ถนน เพราะคนขับรถของเธอกำลังจะมารับ
“หึๆ.....ยัยแบมบี้.....คราวนี้เธอไม่รอดแน่!!!!!!!!!”ไอซี่พูดอย่างเยือกเย็น ก่อนจะขับรถอย่างเร็วพุ่งมาที่แบมบี้
“เธอตายแน่!!!!!!!!!!!”ไอซี่พูดเสียงดังก่อนจะขับรถไปชนแบมบี้ทันที
โครม!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“แบมบี้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”สองหนุ่มรับวิ่งไปดูอาการหญิงสาว ที่ตอนนี้มีเลือดท่วมตัว
“ฉะ...ฉันรักพวก..นะ..นาย”แบมบี้พูดแล้วหลับไป
“แบมบี้ๆๆๆๆ!!!!!!”สองหนุ่มพยายามเรียกเธอ
ต่อจากนั้น
ตอนนี้มีผู้คนทุกคนมาร่วมกันอยู่ ทุกคนใส่ชุดสีดำกันทุกคน
“หลับให้สบายนะเพื่อน”คุโระพูด
“ไม่ว่ายังไงเราก็จะเพื่อนกันเสมอ”เดธ
“พี่เป็นพี่ของชิสะตลอดไป”ชิสะ
“คุณแบมบี้คือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันนะค่ะ”ฟีเล่
“ฉันจะไม่ลืมเธอ”อาร์มเมอร์
“เธอเป็นคนเดียวที่ฉันคิดถึงตลอดไป”เท็นคุโตะ
....................................................................................................................................................................................................................................................................................................... เธอคือคนที่ฉันรักคนเดียวตลอดไป โอโตนะ แบมบีโกะ สองหนุ่มคิด
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ฉันจะคอยดูพวกเธอตลอดไป เพื่อน และ คนที่ฉันรัก............
กรี๊ดดดดดดดดดอะไรจะดราม่าขนาดนี้ ToT นี่เป็นครั้งแรกที่แต่งได้เศร้าขนาดนี้อ่ะ T[]T โอ้มายก็อดดดดดดดดด
ความคิดเห็น