คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 5 เมื่อ Princess ทั้ง3 ไม่สบาย (1)
ตอนที่ 5 เมื่อ Princess ทั้ง 3 ไม่สบาย(1)
Barime sey
สวัสดีค่ะทุกคน ฉัน โอโตนะ บาริเมะ น้องสาวของพี่แบมแบม ถามว่าเป็นพี่น้องกันทำไมถึงอายุเท่ากัน เพราะว่า ฉันไม่ใช่น้องแท้ๆของพี่แบม ฉันมีฝาแฝดอีกคนหนึ่งชื่อ โอโตนะ บาโบตะ แม่ของฉันทิ้งฉันกับโบตะไปตั้งแต่ฉันอายุได้ 1 ขวบ พ่อของฉันก็ตรอมใจตาย พ่อแม่ของพี่แบมจึงรับฉันกับโบตะไปเลี้ยง ที่จริงฉันอยุ่น้องกว่าพี่แบมตั้ง 2 ปี แต่ได้มาเรียนพร้อมกันเพราะพ่อแม่ขอ พี่แบมจึงต้องดูแลฉันมาตลอด ตอนนี้โบตะปเรียนต่อต่างประเทศ พี่บีมมี่ ที่อายุมากกว่าฉัน 1 ปี แต่เขาบอกว่าให้เรียกบีมมี่พอ ไม่อยากให้เรียกแบบนั้น เป็นไงบ้างค่ะ ชีวิตฉันเศร้าไหม T^T พี่แบมมีพี่สาวอีกคนชื่อ โอโตนะ บีบีโกะ พี่เขาไปอยู่กับคุณตาคุณยายที่ฝรั่งเศสตั้งแต่เด็กทำให้พี่แบมต้องเป็นคนดูแลน้องๆทั้ง 3 คน เพราะ พี่เบตงหรือ โอโตเนะ เบตง เขาก็ไปอยู่กับคุณลุงคุณป้าที่ เกาหลี ทำให้บีมมี่จังต้องอยู่กับพวกบาริ (ชีวิตที่แสนรันทดTAT//ทุกคนที่ฟัง)
“บาริจัง”อ๊ะ บีมมี่จังนิ่
“ว่าไงค่ะ บีมมี่จัง”ฉันถามไป
“นึกถึงเรื่องเก่าๆหรอ”บีมมี่จังถาม
“ค่ะ ว่าแต่รู้ได้ไงค่ะ”ฉันถาม
“เธอร้องไห้แล้วนะ”บีมมี่จังบอก เอ๊ะร้องไห้หรอ ฉันเลยเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตาออก ร้องไห้จริงๆสินะฉันเนี่ย เฮ้ออออออ
“เวลาเธอนึกถึงเรื่องพวกนี้ ร้องไห้ออกมาตลอดนิ่ ว่าแต่พี่แบมเขาก็เก่งนะเลี้ยงพวกเรมาได้ถึงขนาดเนี่ย ถ้าเกิดวันหนึ่งพี่แบมเกิดเป็นอะไรไปหรือหายไป พวกเราจะอยู่กันยังไงนะ”บีมมี่จังพูดพลางกอดคอฉันฉัน นั้นสินะถ้าขาดพี่สาวคนนี้ไปพวกเราจะเป็นยังไงกันนะ เฮ้อ คิดแล้วเศร้า
“นั้นสิค่ะ เราไปหาคนอื่นๆกันดีกว่าเนอะ บีมมี่จัง”ฉันพูด บีมมี่จังพยักหน้า
Bamrime end sey
Shisars sey
สวัสดีค่ะทุกคน ฉัน โลลิคาว่า ชิซาระ ค่ะ ฉันเป็นลูกคนเดียวค่ะ แต่ว่าตระกูลของฉันเติบโตมาพร้อม ตระกูลคิริ เซริซาว่า โอสึกาโนะ พวกเราเติบโตมาพร้อมกัน ฉันกับฟีเล่จะดูเหมือนเด็กๆที่มี พี่คุโระและเดธ เป็นคนดูแลตลอด แต่พักหลังๆมานี้พี่คุโระไม่ค่อยมาหาพวกเราซะเท่าไหร่เพราะงานที่ตระกูลคิริมันเยอะมาก พวกเรารู้จักกับตระกูลโอโตนะ และ โอโตเนะ เพราะทางธุรกิจทำให้เราเป็นมิตรกันมาตลอด เป็นเพื่อนเล่นกันมาตลอด
“ชิสะจังค่ะ ^o^”ฟีเล่จังนิ่
“ว่าไง ฟีเล่จัง ยิ้มมาเชียวมีเรื่องอะไรดีๆหรอ”ฉันถามออกไป
“อิอิอิ พอดีได้ทำอะไรสนุกๆเพื่อแก้แค้นน่ะค่ะ”ฉันว่าเกี่ยวกับ นายมุคุโร่ชัวร์
“คงไม่พ้น มุคุโร่สินะ”ฉันพูด ฟีเล่ก็เอาแต่หัวเราะคิกคัก
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก”นั้นไง เสียงดังมาแต่ไกล -_-;;;;
“คิกๆๆๆๆๆ ^o^”ฟีเล่จตังหัวเราะไม่หยุด
“เหอะๆ -_-;;;” ฉันได้แต่ทำหน้าเอือมๆ
“ว่าแต่ชิสะจัง เห็นคุโระจังกับเดธรึปล่าวค่ะ”เอ่อจะว่าไปก็ยังเห็นเลย
“ยังเลยอ่ะ ว่าจะไปตามเนี่ย ไปด้วยกันไหม”ฉันถาม
“อืม”ฟีเล่ตอบ ก่อนที่เราสองคนจะเดินไป
Shisars end sey
“อ่าว ชิสะจัง ฟีเล่จัง”บาริเรียกทั้งสองคน
“ไง บีมมี่ บาริ”ชิสะทัก
“จะไปไหนกันเนี่ย”บีมมี่ถาม
“ไปตามคุโระจังกับเดธน่ะค่ะ”ฟีเล่ตอบ
“จ๊ะ พอดีบาริว่าจะไปตามพี่แบมเหมือนกัน หิวข้าว -3-“ บาริบอก
ณ ชั้น7 ห้องของ เอ็นมะ&ดีบลอนเช่
“เอ็นมะคุง”ฟีเล่เรียก
“ว่าไงครับ ฟีเล่จัง”เอ็นมะถาม
“เดธล่ะค่ะ”ฟีเล่ถามคืน
“ยัยนั้นยังไม่ออกมาจากห้องเลยครับ ขี้เซาจังนะครับ”เอ็นมะบอก
“เอ๋ ปกติ เดธไม่ใช่คนตื่สายนะค่ะ ขอไปดูหน่อยนะค่ะ”ฟีเล่บอก
“ครับ เชิญครับ” ฟีเล่ก็เดินไปห้องของเดธ
“อนุญาตนะเดธ”ฟีเล่พูดก่อนจะเดินเข้าไปเห็นเดธนอนอยุ่ที่เตียง
“ยังไงตื่นหรอเนี่ย”ฟีเล่พูดอย่างแปลกใจ ก่อนจะเดินเข้าไปข้างเตียง เห็นเดธนอนโทรมอยู่ หน้าแดงด้วย เธอจึงเอือมมือไปแตะที่หน้าผาก
“ตัวร้อนนิ่ ม่สบายแน่เลย เอ็นมะคุงค่ะ”ฟีเล่เรียกอีกครั้ง
“ครับ ยัยนั่นเป็นอะไรหรอครับ”เอ็นมะถาม
“รู้สึกว่ะไม่สบายน่ะค่ะ วานไปเอากะละมังใส่น้ำใบเล็ก กับผ้าเช็ดตัวมาหน่อยนะค่ะ”
“ได้ครับ”เอ็นมะรีบไปอย่างร้อนรน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ณ ชั้น 3 ห้อง โกคุเดระ&คุโรมิ
“โกคุเดระคุง ขอเข้าไปหน่อยนะ”ชิสะพูด
“อืมเข้ามาสิ มาแต่มีธุระอะไร”โกคุเดระถาม
“ก็ฉันมาตาม คุโระน่ะ”ชิสะพูด
“ยัยนั่น ยังไม่ออกจากห้องเลย”โกคุเดระบอก
“เอ๋ แปลกจัง งั้นฉันขอไปดูคุโระหน่อยนะ”ชิสะบอก
“เชิญ”สั้นๆได้ใจความ ชิสะไม่รอช้าเดินไปเดินประตูห้องคุโระทันที ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ๆเห็นคุโระนอนตัวร้อนหน้าแดงอยู่
“ไม่สบายงั้นหรอเนี่ย เฮ้อ”ชิสะพูด ก่อนจะเดินออกไปจากห้องแล้วเดินตรงที่ห้องน้ำ
“ยัยนั่นเป็นอะไรอ่ะ”โกคุเดระเดินมาถาม
“รู้สึกจะไม่สบายน่ะ”ชิสะตอบพลางหาของไปเช็ดตัวให้คุโระ
“เป็นอะไรมากไหม”โกคุเดรามอย่างเป็นห่วง
“คงจะพักผ่อนไม่เต็มที่ หรือทำอะไรเกินตัวละมั้ง ไม่เป็นอะไรมากหรอก”ชิสะตอบ
“เธอไปดูยัยนั่นก่อน เดี๋ยวฉันเอาของไปให้”โกคุเดระบอก
“ขอบใจ”ชิสะพูด ก่อนจะเดินไปห้องคุโระ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ณ ชั้น5 ห้อง มาโมโตะ&แบมแบม
สองสาวที่เดินเข้ามาภายในห้องถึงกับยืนอึ้งเพราะสภาพคนที่เห้นตรงหน้า
“เป็นอะไรหรอ”ยามาโมโตะถาม ทั้งเนื้อตัวดูเหมือนผ่านสมรภูมิรบอย่างหนัก หัวยุ่งเยิง มีรอยแดงที่หน้า พร้อมกับรอยแดงตามตัว
“ยามาโมโตะคุง ไปทำอะไรมาทำไมถึงมีสภาพแบบนี้”บีมมี่ถาม
“อ๋อ พอดี แบมแบมจังเขาโมโหน่ะ พอดีฉันสงสัยที่เขาไม่ออกมจากห้องสักทีเลยเดินเข้าไป เห็นนอนโทรมแปลกๆก็เลย จะลองวัดไข้น่ะ แต่เจ้าตัวดันตื่นขึ้นมาแล้วก็ตบหน้าฉัน แล้วก็ขว้างนู่นขว้างนี่ใส่ จนสภาพเป็นอย่างที่เห็น 5555”ยังหัวเราะได้อีกเนอะ
“วัดไข้ยังไงอ่ะ ทำไมพี่แบมถึงอาละวาดแบบนั้น”บาริถาม
“เอ๋ ก็เอาหน้าผากไปแตะหน้าผากแบมแบมเขาอ่ะ ไม่ถูกหรอ”ยามาโมโตะพูด สมควรโดน สองสาวคิด
“อืมๆ ว่าแต่พี่แบมเป็นไงบ้างอ่ะ”บีมมี่ถาม
“ก็มีไข้ตัวร้อนจี๋เลย แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ยอมนอนพักดีๆนะ เห็นว่าจะไปอาบน้ำน่ะ บอกว่าจะลงไปทำอาหารให้พวกเธอทาน”ยามาโมโตะบอก
ตุ๊บ!!!!!!!!!!! เสียงดังมาจากห้องแบมแบม
“เฮ้ย พี่แบม”สองสาวตกใจรีบวิ่งไปดู เห็นพี่สาวของพวกเธอ ล้มอยู่ที่พื้น
“วะ..ว่าไง..ทะ...ทั้งสองคน”แบมแบมพูดออกมาทั้งๆที่แทบจะไม่มีแรง ยามาโมโตะต้องพยุงไปนอนบนเตียง
“ไม่สบายก็นอนอยู่เฉยๆสิค่ะพี่แบม”บาริพูด
“ก็ยังไม่ได้ทำอะไรให้พวกเธอกินนิ่”แบมแบมพูดเสียงแหบ
“เฮ้อ ไม่ต้องแล้ว นอนอยู่ยนห้องเฉยๆเนี่ยแหละ ไม่ต้องไปอาบน้ำด้วย เดี๋ยวเช็ดตัวให้ ยามาโมโตะคุงวานไปเอากะละมังใส่น้ำใบเล็กกับผ้าเช็ดตัวมาหน่อยนะ”
เปลี่ยนบรรยากาศมาสู่เนื้อเรื่องกันต่อ SF ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวมีมาต่อ แบมบี้มีข่าวดีมาบอก แบมบี้ได้หยุด10วัน ฮูเล่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!^o^ โรงเรียนแบมบี้เปิดวันที่ 7 มกราคมค่ะ เพราะฉะนั้นแบมบี้จะพยายามมาแต่งทุกวันเลยค่ะ ^o^
ความคิดเห็น