คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 5 ไปซื้อของกัน
ตอนที่ 5 ไปซื้อของกันเถอะ!!!!
เช้าวันใหม่ที่สดใส
ณ ที่คฤหาสน์วองโกเล่ หนุ่มๆสาวๆก็กำลังนั่งปรึกษาหาลือกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่น
อ๊ะๆถามว่าเมื่อคืน สาวๆหนุ่มเขานอนกันยังไงล่ะก็ ไปจิ้นเอาเองนะ>.,< <<(ยัยนี่หื่นจริงๆ-_-;;;;;//คนอ่าน)
“อาหารเช้าเสร็จแล้วจร้า ไปทานกันได้แล้ว”สองแม่ครัวจำเป็น แบมบี้และรินะ
แล้วทุกคนก็ค่อยๆทยอยกันไปกินข้าวเช้าอย่างง่ายๆ (ไข่ดาว ขนมปังปิ้ง ไส้กรอก แฮม//แบมบี้)
“เอ่อ ว่าแต่พี่จ๊อตโต้ พวกหนูไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนกันเลยนะ”บีมมี่พูดขึ้น ใช่แล้วตั้งแต่เมื่อวานถึงพวกเธอจะอาบน้ำแต่ก็ยังอยู่ในชุดเดิม
“เอางี้ วันนี้พวกเรามีประชุมตอนบ่าย เดี๋ยวพาไปซื้อของก่อนละกัน”จ๊อตโต้พูดแล้วซดกาแฟ
“ใครออกเงินล่ะค่ะ ที่มานี่มีแต่พี่แบมบี้ที่พกบัตรเครดิตมากับพี่คุโระนะ”คานะถาม
“งั้นก็ให้ยัยสองคนนั้นออกสิ”จีพูด
“สต๊อปปุ!!!!”แบมบี้และคุโระตะโกนขึ้น
“ถึงบัตรเดรดิตฉันจะมีเงินอยู่เยอะ แต่ฉันไม่ให้ยัยพวกนี่ใช้หรอก ซื้อเสื้อผ้าทีอย่างกับจะหอบไปขายแน่ะ”คุโระพูด
“ฉันเห็นด้วย งวดที่แล้วฉันเลี้ยงข้าวนิดหน่อย ก็ใช้ไปเกือบหมื่น”แบมบี้เอาบ้าง
ส่วนนักช็อปแหลกแต่ไม่ชอบออกตังค์ทั้ง 6 ตัว เอ้ย!!! 6 คน นั่งอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรเลย
“อ่าๆงั้นเดี๋ยวพวกฉันออกให้ล่ะกันนะ ^^;;;;”จ๊อตโต้พูด แอบเหงื่อตกเล็กน้อยเมื่อฟังคำของแบมบี้และคุโระ
“ตกลงคร่าx8”แปดสาวร้องด้วยความดีใจ
“แต่ต้องแลกกับเรื่องบางเรื่อง”อลาวดพูดเรียบๆ
“เรื่องอะไรหรอ”ชาร์ล็อตถาม (เกือบลืมว่าเจ๊แกยังอยู่ กรี๊ดดดดชาร์ล็อตอย่าทำเค้า//แบมบี้โดนชาร์ล็อตฆ่า)
“นุฟุฟุ ไม่บอกเป็นความลับครับ”เดม่อนตอบอย่างกวนๆ ชาร์ล็อตหงุกดหงิดแต่ก็ต้องเก็บเอาไว้
“เอาไว้เดี๋ยวซื้อของเสร็จแล้วจะบอกขอรับ”อุเก็ตสึพูด
“ฉันว่าตอนนี้พวกเธอไปเอาชุดพวกฉันใส่ก่อนเหอะ อาบน้ำด้วยล่ะ”oคเคิ้ลพูดสาวๆค่อยทยอยขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อ ส่วนหนุ่มต้องล้างจาน
20 นาทีต่อมา
“ทำไมช้ากันล่ะฮ้าววว”แรมโพเริ่มบ่น หนุ่มๆอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีตามธาตุ แต่จะออกเข้มๆมนๆ ส่วนโคซาร์ทใส่สีขาว กางเกงขายาวสีดำ
“ผู้หญิงก็แต่งตัวนานอย่างนี้แหละน่า”โคซาร์ทพูด
“มาแล้วๆ”สาวๆทยอยลงมา เดี๋ยวจะบรรยายเสื้อผ้าหน้าผมให้ฟัง บีมมี่อยู่ในเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีเขียวหลวมกว่าตัวนิดหน่อย กางเกงแสลคขายาวสีขาว ผมสีชมพูยาวประบ่าถูกพี่สาวตัวดีหวีแล้วหมัดแกละเล็กๆสองแกละ
คานะอยู่ในเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีม่วงอ่อน หลวมกว่าตัวนิดหน่อย กางเกงแสลคขายาวสีขาว ผมสีชมพูเข้มเกือบแดงถูกมัดแกละหลวมสองข้าง
ชาร์ล็อต สวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีน้ำเงินคราม กางเกงแสลคขายาวสีขาว ผมสีอ่อนปล่อยยาวตามปกติ
รินะ สวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีเหลือง กางเกงแสลคขายาวสีขาว ผมสีดำรวบอ่อนไว้ด้วยริบบิ้นสีเหลืองเข้ม
เมย์อัน สวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวขอบดำ กางเกงแสลคขายาวสีขาว ผมสีดำปล่อยยาวตามปกติเช่นเดียวกับชาร์ล็อต
ชิสะ สวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้า กางเกงแสลคขายาวสีขาว ผมสีน้ำเงินเลือบดำสวมไม่คาดผมสีฟ้าเอาไว้
แบมบี้ สวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีแดง กางเกงแสลคขายาวสีขาว ผมสีโอรสอ่อนๆถูกรวบแล้วมัดสูง
คุโระ สวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีส้ม กางเกงแสลคขายาวสีขาว ผมสีม่วงอ่อนๆมัดมวยไว้ข้างหลัง ปล่อยปรอยผมเล็กน้อย
“เสื้อพวกนายหลวมมากกกกกกกก”สาวๆโวยวาย ในขณะที่หนุ่มๆยังอึ้งกับการแต่งตัวของหญิงสาวทั้งหลายอยา ก่อนที่อลาวดิจะได้สติก่อนเพื่อน
“งั้นรีบไปกันเหอะ”อลาวดิตัดบท
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Kuromi sey
ตอนนี้พวกเรามาถึงห้างสรรพสินค้ากันแล้ว พวกเราก็ตรงดิ่งไปที่โซนเสื้อผ้าทันที
แต่ว่าเดินๆอยู่ก็มีผู้ชายผ่านมาผ่านไปหลายคนแล้วนะ แต่ก็รู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากหนุ่มๆที่มากับพวกเรานะ
“อร๊ายยยยยยยพวกแกดูดิ นั้นคุณจีอ๊อตโต้นิ่ หล่อจังเลยอ่ะ”ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น
ฉันเลยมองไปที่จ๊อตโต้ ซึ่งตอนนี้กำลังยิ้มละลายใจไปให้สาวๆพวกนั้นคลั่งเล่น
“กรี๊ดดดดดเขายิ้มให้ฉันด้วยอ่ะแก”ผู้หญิงคนเดิมพูด
“บ้าเขาอาจจะยิ้มให้ฉันก็ได้นะ”คนที่มาด้วยกันพูด ฮึ้ม!!!คุโระเย็นไว้ๆๆ
“อร๊ายยยยหล่อละลายใจเลยอ่ะแก”
“เข้าไปทักกันไหม”เย็นไม่ไว้แล้วยัยพวกนั้นกำลังจะเดินไปที่จ๊อตโต้ ฉันเลยฉวยโอกาสยิ้มชุดๆหนึ่งที่เพิ่งเลือกเดินไปหาจ๊อตโต้อย่างมาดมั่น
“จ๊อตโต้คุง คิดว่าชุดนี้เหมาะกับคุโระไหมอ่ะค่ะ”ฉันแสร้งถามโดยไม่สนใจยัพวกนั้น
“เหมาะมากเลยคำ ความจริงคุโระใส่ชุดไหนก็น่ารักน่ะครับ”นั่นๆมาแล้ววาจาเสี่ยวๆ
“หรอค่ะ>///< อ่ะว่าแต่พวกคุณสองคนมีอะไรรึป่าวค่ะ”ฉันแกล้งหันไปถามยัยสองตัวนั่น พลางยิ้ม แต่เป็นยิ้มที่อาบยาพิษนะ
“อ๋อป่าวหรอกค่ะ ไม่มีอะไรค่ะ^^;;;;”ยัยสองตัวนั่นถึงเหงื่อตก
“หวงเค้าหรอ ตัวเอง”จ๊อตโต้คุงพูดด้วยสีหน้าทะเล้น ถามบ้าอะไรเนี่ย>////////<
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Bambie sey
ทำไมฉันต้องมากับไอ้หมอนี่ด้วยอ่ะ ชิ เซ็ง
ตอนนี้ฉันกำลังเลือกเสื้อผ้าอยู่ ส่วนนายจีน่ะหรอ ยืนเก๊กหล่ออยู่ส่วนที่นั่งรอ
“อร๊ายยยแกดูนั่นดิๆ นั่นใช่ คุณจี อาเชอร์ รึป่าวอ่ะแก”ชะนีตัวที่ 1 (แรงส์//บีมมี่)
“อ่ะไหนๆ เฮ้ยใช่จริงๆด้วยแก อร๊ายยย ตัวจริงหล่อขนาดนี้เลยหรอ”ชะนีตัวที่ 2
“อร๊ายยยแค่ยืนอยู่เฉยๆก็แท้สุดๆแล้วอ่ะแก กรี๊ดดดดๆ”ชะตัวที่ 3
ฉันเลยหันกลับไปมองตายั้น ยังยืนเก๊กหล่อให้สาวๆกรี๊ดดอยู่เหมือนเดิม
เชอะ ฉันไม่สนใจหรอก
“กรี๊ดดดๆเข้าไปทักเขากันดีไหมแก”ชะนีตัวที่ 1
“เอาสิๆอยากคุยกับเขามาสักครั้งแล้วล่ะ”ชะนีตัวที่ 2
“งั้นไปกันเหอะแก”ชะนีตัวที่ 3 แล้วมันก็เดินเข้าไปทักตานั้นที่ทำท่าตกใจเล็กน้อยและหงุดหงิด แต่ก็เลยต้องตอบตามมารยาท หืม!!!!ชักทนไม่ไว้แล้วนะ!!!!!
“จี!!! แบมเลือกเสื้อผ้าเสร็จแล้วเอาไปคิดเงินให้หน่อยดิ”ฉันเดินเข้าไปขัดวงสนทนา ก่อนจะยื่นเสื้อประมาณสี่ห้าตัวไปให้จี
“อ๋อได้ครับ แบมรอจีแป๊บนึงนะ”ไอ้หมอนี่รับไปอย่างง่ายๆพร้อมเล่นบทสตอเบอแหลกับฉัน ฉันฟังยังรู้สึกแปลกๆเวลาหมอนั่นเรียกชื่อแล้วก็พูดครับ ใจมันเต้นแรงแปลกๆแหะ
“นี่เธอ เธอเป็นอะไรกับคุณจีอ่ะ”ชะนีตัวที่ 3 ถามอย่างหาเรื่อง
“แล้วพวกคุณคิดว่าเป็นอะไรล่ะค่ะ”ฉันพูดอย่างซื่อแล้วเอียงคอ 45 องศา เป๊ะเลย
“อย่ามาเล่นลิ้น ทำแอ๊บแบ๊วแถวนี้ ทำไมหล่อนดูสนิทกับคุณจีแบบนั้น”ชะนีตัวที่1
“ก็ฉันสนิทกับเขานิค่ะ ถึงขนาดนอนห้องเดียวกัน”ฉันพูด โดยพยายามเน้นคำว่านอนห้องเดียวกันให้นั่นได้ยิน
“นี่หล่อนอย่าบอกนะว่า”ชะนีตัวที่ 2
“อ๊ะ จีจ่ายเสร็จแล้วหรอ ไปกันเหอะค่ะ แบมรู้สึกคอแห้งน่ะค่ะ”ฉันนี่แหลได้ใจจริงๆ เดินหนีจากยัยพวกนั้นแล้วมาควงแขนอีตานี่
“อ๋อ งั้นเราไปกันเถอะครับ”จีพูดก่อนจะพากันออกไป สะใจเห็นยัยพวกนั้นฟึดฟัดเต็มที่
“ร้ายจริงๆนะเธอน่ะ”มันพูด
“5555+ก็อ่ะนะ ปกติฉันก็เป็นแบบนี้แหละ”ฉันตอบ ก่อนที่มันจะทำหน้าเจ้าเล่ห์
“หึงฉันล่ะสิ!!”กรี๊ดดดดนายพูดอะไรออกมา
“ใครหึงนายกันห๊ะ!!!!!”>/////////////<ฉันปฏิเสธทั้งหน้าแดง
สำหรับอีก 6 คู่รอตอนหน้านะจ๊ะ แบมบี้ขอสัก 45 คอมเม้นขึ้นไปได้ไหมค่ะ*0* Ic
e
ความคิดเห็น