ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic KHR] Love lesson by Yamamoto

    ลำดับตอนที่ #6 : Lesson 3: เหนื่อยกาบเหนื่อยใจ

    • อัปเดตล่าสุด 10 พ.ค. 56


    ANGELAngel Smile Plus – FREE THEME - SPlus 
     

    Lesson 3: เหนื่อยกายเหนื่อยใจ

                ฮัลโล่ว รีดเดอร์ ^o^/ ชิโรอิ มาแล้วจร้า วันนี้อากาศสดสใสมากๆ ชิโรอิเลยตื่นเช้าเป็นพิเศษ ตื่นตั้งงแต่ตี 5 แน่ะ เพราะว่า ชิโรอิต้องไปวิ่งจ็อกกิ้งกับพี่ยามาโมโตะ =_=

                เอ้าเตรียมตัว พร้อมรึยัง^^”พี่ยามาโมโตะเดินเข้ามาในชุดวอร์มสีฟ้าขาว เหอะๆฉันก็ใส่เหมือนกัน

                ไม่พร้อมแบบสุดซึ้ง >_<”ฉันพูดออกไปแบบนั่น แล้วไปเกาะติดที่อยู่เสาบ้านทันที แง๊เขาไม่อยากอยากวิ่ง

                ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมจ้า ^o^”พี่ยามาโมโตะยิ้วร่า แล้วดึงฉันออกจากเสาบ้าน แต่ฉันก็ไม่ยอมหรอกนะ นก็ยังคงเกาะติดเป็นจั๊กกิ้ม (อะไรคือจั๊กกิ้ม??) จิ้งจกไง ^o^ (=_=;;;)

                ไม่เอานะ!!! >o< ชิโระไม่วิ่ง เด็ดขาดฉันพูดออกไป แล้วอยู่พี่เขาก็หยุดดึงฉัน ฉันเลยหันไปมองว่าพี่เขาเป็นอะไร

                เมื่อกี้ ชิโรอิ แทนตัวเองว่า ชิโระ หรอพี่เขาถามแล้วยิ้มอย่างงงๆ อ่าแล้วมันแปลกตรงไหนอ่ะ

                ก็ ชิโระ ถือว่า พี่สนิทกับ ชิโระแล้วนิ ก็เลยแทนตัวเองแบบนี้ ฉันไม่ดีหรอฉันถามแล้วเอามือชี้หน้าตัวเอง

                ปล่าว มันน่ารักดีเอ้าไปกันเถอะ!!! ^o^”พี่ยามาโมโตะชม ชมฉันงั้นหรอ อร๊าย แอบเขิน (ภาพพจน์สาวห้าวแกล่ะ) เออว่ะ แต่ว่า เฮ้ยพี่เขาลากฉันออกมาจากเสาบ้านแล้ว ไม่เอานะฉันไม่อยากวิ่ง

                พี่ยามาโมโตะ ชิโระไอยากวิ่ง ขอไม่วิ่งได้ไหม *o*”การจู่โจมวิ้งค์ๆ หึหึหึ แบบนี้เสร็จฉันแน่ 5555+

                ใสเจีย เสียใจนะชิโรอิ ^^ การจู่โจทวิ้งค์ๆใช้กับพี่ไม่ได้หรอกพี่ยามาโมโตะบอก แล้วยิ้มร่า อะไรนะ!!!! ไม่จริง ปกติท่านี้ใช้ได้เสมอนี่

                ใครบอกพี่ เรื่องการจู่โจมวิ้งค์ๆของชิโระอ่ะ =o=”ฉันถามพี่เขาทันที ใครวะมันบังอาจมาบอกท่าจู่โจมพิเศษของฉัน

                ก็สึนะไง ^^ เขาบอกพี่หมดทุกอย่างแล้วล่ะพี่ยามาโมโตะบอก ม่ายยจริง!!!!! =[]= ไอ้พี่ทูน่านิสัยไม่ดี (ฮัดชิ้วใครนินทา//สึนะ)

                งั้นไปกันเถอะพี่ยามาโมโตะบอก แล้วก็จับมือฉันวิ่งไปด้วย เดี๋ยวเถอะไอ้เนียน -_-++ ฮึ้ม!!! ไอ้เนียน

                ไม่ต้องมาเนียนจับมือชิโระ ชิโระไม่ใช่เด็ก 3 ขวบที่ต้องจับมือไปด้วยนะ -_-+”ฉันส่งสายตาอำมหิตแล้ววิ่งตาม ส่วนพี่ยามาโมโตะเอาแต่หัวเราะแห้งแล้ววิ่งไปพร้อมกับฉัน

                ผ่านไป 10 นาที

                วิ่งได้ประมาณ 1 กม. แล้ว แฮกๆ เหนื่อยอ่า T^T

                พี่ยามาโมโตะ ชิโระเหนื่อยแล้วฉันทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แล้วนั่งลงกับพื้นถนนตรงนั่น อากาศวันนี้ก็เย็นดีอยู่หรอก แต่ทำไมต้องออกมาวิ่งไม่ชอบเลยอ่า ToT

                พี่เพิ่งวิ่งได้แค่ 1 กม.เองนะ วิ่งต่ออีกหน่อยสิ ^^”พี่ยามาโมโตะบอกพร้อมรอยยิ้มไร้ซึ่งเหงื่อบนไบหน้า ผิดกับฉันมากที่เหงื่อศก

                ไม่เอาแล้ว T^T ชิโระเหนื่อย ชิโระอยากกลับไปอาบน้ำฉันเอาโหมดนิสัย เอาแต่ใจออกมาใช้ ง่าก็มันเหนื่อยนินา T[]T

                อืม ชิโรอิจัง ชอบกินซูชิใช่ไหมพี่ยามาโมโตะถาม ห๊ะ!!!ซูชิหรอ *o* ฉันตาลุกวาวแล้วพยักหน้ารัวบบอกพี่ยามาโมโตะ

                ถ้างั้น ถ้าวันนี้วิ่งได้ สัก 3 กม. กลับไปพี่จะเอาซูชิ ต้นตำรับร้านทาเคะซูชิให้กิน *0*”พี่ยามาโมโตะบอกพร้อมรอยยิ้ม อ่าซูชิจ๋า ชิโระทำได้ทุกอย่างเพื่อซูชิ

                รับทราบ!!!!!!”ฉันว่าเสียงแจ๋วแล้วลุกขึ้นยืน ไร้ซึ่งอาการเหนื่อยต่างจากเมื่อกี้สุด เหอะๆ

                งั้นวิ่งต่อกันเหอะพี่ยามาโมโตะพูแล้ววิ่งนำฉันไป ฉันก็วิ่งตามพี่เขาทันที ซูชิจ๋า….รอชิโระหน่อยนะจ๊ะ เดี๋ยวชิโระจะไปกินเจ้าแล้ว *o*

                ว่าแต่ ปกติพี่ยามาโมโตะ จ๊อกกิ้งทุกเช้าเลยรึปล่าวฉันถามพี่เขาให้ขณะที่วิ่งไปด้วย

                ก็นะ วิ่งแบบนี้ตั้งแต่เด็กแล้ว แต่คงสู้รุ่นพี่ซาซางาวะไม่ได้หรอก เขาวิ่งงรอบเมืองทุกเช้าเลยพี่ยามาโมโตะบอก อ๋อนัมวยชื่อดังของนามิโมรินิเอง ซาซางาวะ เรียวเฮ ยผู้สุดขั้ว!!!

                รอ เห็นพี่ทูน่าบอกว่า สมัยเรียนพี่เป็นถึงกัปตันทีมเบสบอลเลยนินาฉันก็พูดต่อในขณะที่วิ่งไปด้วย เริ่มเหนื่อยแล้วแหะ แต่ก็เพื่อซูชิ เราต้องทน >_<

                อืม ตอนแรกก็เป็นแค่สมาชิกนั่นแหละ แต่ไปๆมาๆโค้ชเขาก็ให้พี่เป็นกัปตันชมรมไปเลย พี่ก็งงๆนะ ได้เลื่อนตำแหน่งหลังจากแข่งเบสบอลระดับประเทศแล้ว ตีโฮมรัน 8 ลูกติดพี่เขาบอกแล้วทำหน้างงๆ เหอะๆนี่แกล้งโง่เรอะ คนบ้าอะไรตีโฮมรันได้ 8 ลูกติด แล้วจะมาเป็นแค่สมาชิกทีมธรรมดา

                อืม งั้นหรอ  นี่ๆพี่ยามาโมโตะ อยากรู้ปล่าวว่าถ้าเรียนจบชิโระอยากจะทำอาชีพอะไรฉันพยายามหาเรื่องคุยกับพี่เขา เพื่อลืมความเหนื่อย

                แล้วอยากจะเป็นอะไรงั้นหรอ ^^”พี่ยามาโมโตะหันมายิ้มให้ฉัน อิอิอิ

                ชิโระอยากเป็นนักร้องนักดนตรีน่ะ เป็นความใฝ่ฝันของชิโระ แล้วก็ชิโระก็ออยากเป็นนักแต่งนิยายด้วยฉันตอบออกไปแบบไม่คิดจะปิดบัง เพราะหวังว่าพี่เขาจะเข้าใจ

     

                แต่ทำไม สึนะถึงบอกว่าเธออยากเป็น พวกฝ่ายบัญชีล่ะพี่ยามาโมโตะถาม O.o ไอ้พี่สึนะมันเล่าอะไรให้พี่ฟังบ้างเนี่ย

                อันนั้นน่ะ แม่ฉันอยากให้เป็น ฉันก็อยากทำให้แม่ภูมิใจน่ะนะ แต่ความฝันจริงๆขของฉันคือนักร้องนักดนตรี ^^”ฉันบอกแล้วส่งยิ้มให้ แล้วพี่เขาเป็นอะไรอ่ะ อยู่ก็หน้าแดง

                พี่ยามาโมโตะ เป็นอะไรไม่สบายหรออ อยู่ๆก็หน้าแดงฉันถามแล้วเอียงคอเล็กน้อย เพื่อถามพี่เขา แต่ทำไมพี่เขาหน้าแดงหนักกว่าเดิมอ่ะ ฉันทำอะไรผิด (ไม่รู้จริงดิ??)

                เอ่อ ไม่เป็นไรหรอก ฮะๆอีกเดี๋ยวก็ครบ 3 กม.แล้วล่ะพี่ยามาโมโตะบอกแล้วหลบหน้าฉัน อะไรของเขา แต่ว่าฉันจะได้ซูชิแล้ว ^o^

                งั้นหรอ ^^ พี่ยามาโมโตะเนี่ยใจดีจังนะ ถึงจะหื่นเนียนไปหน่อยก็เหอะ =w=”ฉันพูดออกไปแบบไม่ปิดบังสักเท่าไหร่ อ๊ะๆอย่าคิดว่าฉันซึนมากเกินไปแบบพี่สาวฉันนะ (ฮัดเช้ย//ไรเตอร์)

                ฮะๆงั้นหรอ ชิโรอิจังเนี่ยก็น่ารัก แล้วก็ว่าง่ายกว่าที่สึนะเล่าให้ฟังอีกพี่ยามาโมโตะบอกแล้วหัวเราะออกมา

                พี่ทูน่า มันเล่าอะไรให้พี่ฟังบ้าเนี่ย -_-+”ฉันส่งสายตาคาดคั้นไปให้พี่เขาทันที ให้พี่ทูน่านิสัยไม่ดี ไอ้ทูน่าเคะ!!!!!!! (ฮัดชิ้ว!!!//สึนะ)

                ก็ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ ทั้งจุดอ่อน ทั้งมุมน่ารัก นิสัย วีรกรรม แล้วก็อีกเยอะเลยล่ะพี่ยามาโมโตะบอกแบบไม่ปิดบัง ฮึ้ม!!!กลับไปเมื่อไหร่พี่ทูน่าตาย (อั่ก!!!//สึนะกระอักเลือด)

                ฮึ้ม!!!ไอ้พี่ทูน่า นิสัยไม่ดีชอบแฉน้อง!!!!!! >[]<”ฉันโวยวายออกมาเสียงดังทันทีอย่างอดไม่อยู่

                “555555+ โรอิจังเนี่ยตลกดีนะ เอ้าครบ 3 กม.แล้วกลับบ้านไปอาบน้ำแล้วกินซูชิกัน ^o^”พี่ยามาโมโตะบอกด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม  เย้!!!!!ซูชิจ๋า

                ว่าแต่ วิ่งไม่เหนื่อยมากเลยใช่ม่ะ!!! ^^”พี่เขาถามอย่างขำแต่ฉันส่ายหน้า

                ใครว่า แค่ชิโระมองหน้าพี่ก็เหนื่อยกายเหนื่อยใจ ยิ่งกว่าวิ่งอีก ไปนะ!!! >[]<”ฉันว่าแล้ววิ่งหนีกลับไปที่บ้านก่อนทันที

                เฮ้ย!!!ชิโรอิจัง รอพี่ด้วย ^o^”พี่ยามาโมโตะพูดแล้วรีบวิ่งตาม 5555+วิ่งตามไม่ทันหรอก ฉันวิ่งนำมาตั้งไกลแล้วนินา >[]<

                ฮึ้บ!!!ตามทันแล้ว วิ่งเร็วเหมือนกันแหะเฮ้ย!!!!! >[]< ตามทันได้ไง แต่พอลองมองดีๆแล้วพี่เขาสูงกว่าเรราตั้งเท่าไหร่ แถมขายาวอีก บดบังรัศมีคนสูง 150 เซนฯ  อีกแล้ว T^T

                พี่ยามาโมโตะสูงไหร่เนี่ย T^T”ฉันพลางทำหน้าเศร้าๆ เหอะๆ

                เอ๋ สูง 175 อ่ะนะ ^^”พี่เขาตอบแล้วยิ้มทันที ลูกเปรตชัดๆ =[]= ทำไมไม่แบ่งส่วนสูงมาให้ฉันบ้าง

                พี่จะสูงไปไหนเนี่ย =[]= ฉันกินนมทุกวัน ยังไม่ได้เท่าพี่เลยฉันพูดออกไปตามความจริง วันหนึ่งซัดนมเป็นขวดๆนะ =[]= ทำไมฉันไม่สูงบ้างอ่ะ

                ฮะๆเอาน่า เดี๋ยวก็สูงขึ้นนะ  แต่ไซส์เล็กแบบนี้ก็ดีนะ^o^”พี่ยามาโมโตะบอก พูดแบบนี้หมายความไงฟร่ะ!!! =[]=

                ดีตรงไหน ใครๆก็อยากสูงกันทั้งนั่นแหละ”1ฉันพูดออกไปตามความจริง ดูดิยัยคุโรมิยังสูง 154 เซนฯ อ๋อถามว่า คุโรมิ คือใคร ขอตอบเลน เพื่อนสนิทฉันเองแหละ ^^ แก๊งค์ฉันมีหลายคนเลย อาทิ ยัยคุโรมิ ยัยเดธ ยัยยูกิ ยัยเพิล เป็นต้น

     

                ก็ไซส์เล็ก น่ารักดี  พี่ชอบนะ^^”พี่ยามาโมโตะบอก ห๊ะ!!!

                พี่ชอบนะ

                พี่ชอบนะ

                พี่ชอบนะ

                อ๊ากไอ้ครูเนียนหื่น!!!!!! พูดออกอะไรออกมา >///[]///< เฮ้อ เหนื่อยกายเหนื่อยใจกับพี่เขาจริงๆโว้ย!!!!!!!!

    --------------------------------------------------TBC-----------------------------------------------------------

    Talk

    คอมเม้นน้อยจุงเบย เม้นให้ครบทุกตอนนะๆ *o* แบมบี้ขอร้อง ไม่งั้นนอยด์นะเออ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×