คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : อารัมภบท(อีกรอบ) :: ประเดิมเดินเที่ยวห้างรอวันปีใหม่ (100%)
ไม่มีเพลงอะไรเปิด เลยเอาเพลงที่ฟังอยู่ = 3=
Show me ypur love จ้า >O<!!! ชอบเอ็มวีตอนต้นมากเลยอ่ะ
"จริงเหรอที่เธอเกลียดวงดงบังชินกิ..." เฮ้ย... เสียงภาษาเกาหลีข้างหลังฉันนี่มันใครกันอ่ะ เสียงคุ้นๆเหมือน...
"แจจุง!!! ในที่สุดก็มาได้ ^ ^"" เฮ้ย นั่นแจจุงพูดเหรอ งั้นที่ฉันพูดเมื่อกี้ก็...
"ตอบมาก่อนสิ เธอเกลียดวงดงบังชินกิจริงๆเหรอ..." แจจุงถามย้ำอีกครั้งนึง ฉันลุกขึ้นแล้วหันไปเผชิญหน้ากับนักร้องนำวงดงบังชินกิด้วยสีหน้าเชิดๆ -_-++ นายจะว่าฉันงั้นเหรอ
"ใช่ ฉันเกลียดวงดงบังชินกิ เพราะมันทำให้เพื่อนของฉันต้องสอบตกเกือบทุกวิชา เพราะมันมัวแต่ไปดูคอนเสิร์ตของพวกนาย เพื่อนอีกคนของฉันก็ขโมยเงินแม่ไปซื้อซีดี เพื่อนสนิทต้องตบกันเพื่อแย่งชิงบัตรคอนเสิร์ตของพวกนาย... นายคิดว่าฉันเจอแบบนี้แล้วจะไม่เกลียดพวกนายเลยเหรอ คิมแจจุง!!!" ฉันตอบกลับไป นายนั่นมองฉันอย่างไม่เชื่อแล้วส่ายหัว แล้วยิ้มๆ มีอะไรน่าขำยะ -_-++
"นั่นมันเพื่อนของเธอทำตัวเองแล้วนี่ ไม่เห็นเกี่ยวกับเราซักนิด..." นายนั่นแก้ตัว ชิส์ ถ้านายไม่ตั้งวงขึ้นมาเพื่อนฉันก็คงไม่บ้าหรอกเฟร้ย = =^^
"นี่ๆ จะเถียงกันตรงนี้อีกนานไหมเนี่ย" มีอีกเสียงขัด หัวดำๆโผล่มาให้ฉันเห็น นายนี่ชื่อ...คิมจุนซู หรือเซียในวง ซึ่งฉันจะชอบเรียก เชี่ยมากกว่า ^ O ^
"ชิส์ ก็ได้ๆ เจ๊ต่อจะให้เอาพวกนี้ไปไว้ที่ไหน..." ฉันหันไปถามพี่สาวที่กุมขมับแล้วบ่ะพึมพำกับตัวเองเหมือนคนบ้าที่เพิ่งหลุดออกมาจากศรีธัญญา =_= เจ๊เป็นอะไรเนี่ย
"ถ้ายังทะเลาะกันแบบนี้แล้วจะทำยังไงล่ะเนี่ย... อ๋อๆ แกเรียกฉันเหรอ... ก็วงดงบังชินกิยังไม่มีที่พักเลยนี่... เอาไปไว้บ้านเราก่อนละกัน..."
กรี๊ด~~~~! ชีวิตมหาลัยที่แสนจะสงบสุขของฉัน หมดสิ้นแล้วหรือนี่ TT^TT ต้องเอาไอ้พวกนี้ไปที่บ้านเนี่ยนะ
"ทำงี้ได้ไงอ่ะเจ๊ต่อ เค้าจะให้พวกมันนอนที่ไหนเล่า..." ฉันแทนไอ้พวกนั้นว่ามันอย่างไม่อายปาก เพราะตอนนี้เราพูดภาษาไทยอยู่ และไอ้พวกนั้นก็จ้องฉันเขม็ง ทำไม? ฉันหน้าตาเหมือนพ่อแม่นายนักหรือไงฮะ
"ห้องมีอยู่ 108 ห้องในคฤหาสน์ --*-- ให้วงดงบังชินกิไปซักห้องสองห้องก็ไม่ตายหรอกน่า..." พี่ฉันตอบเป็นภาษาอังกฤษ - -* นี่กะจะให้ไอ้พวกนี้รู้เรื่องด้วยใช่ไหมเนี่ย วัยรุ่นเซ็ง --*-- (หารู้ไม่ว่าแจจุงฟังภาษาไทยออก)
"ตัวต่อ ให้พวกฉันพักที่ไหนอ่ะ เมื่อกี้ได้ยินไม่ชัด..." ชิมชางมินเอ่ยถามขึ้นมา = = ด้วยภาษาเกาหลี นี่ถ้าฉันไม่เรียนอักษรศาสตร์เอกเกาหลีนี่มีตายนะเนี่ย (อักษรศาสตร์เอกเกาหลี มีด้วยเรอะ = O =^^)
"ที่บ้านน้องสาวฉันเองจ๊ะ ^ ^"
"น้องสาวต่อ... ยัยเอ๋อนี่เนี่ยนะ ที่เริ่มมาก็เถียงกับแจจุงซะแล้ว ไหนดูหน้าตาสิ..." ฉันโดนนายคิมจุนซู(เซีย)หมุนไปหมุนมา และนายชิมชางมิน(แมกซ์)กับปาร์คยูชอน(มิกกี้)มองตั้งแต่หัวจดเท้า มีนายจองยุนโฮกับไอ้บ้าตัวนึงคอยมองยิ้มๆ โอ้ย ชื่อไอ้พวกนี้นี่... น่าเปลี่ยนชะมัด
"น่ารักดีนี่... เราจะได้เดทด้วยสบายใจหน่อย..." กรี๊ด!!!! น่ารักดีได้ไงกันยะ ฉันน่ะ น่ารักมากเฟร้ยไอ้ปาร์คยูชอน ไอ้มิกกี้เมาส์เอ้ย >w<
"เอาล่ะๆ ไปขึ้นรถของเลโกก่อนแล้วค่อยคุยกันอีกที ขืนคุยที่นี่สาวๆมีหวังแห่ตามมาอีกแน่นอน..." และเค้าจะต้องโดนกระซู่ขวิดด้วยล่ะเจ๊ต่อ --*-- นี่ก็ความผิดแกนะเฟร้ย วงดงบังชินกิ
และ... ในขณะนี้ทั้งหมดก็อยู่ในรถของฉัน ดีนะเนี่ยที่เอารถคันนี้มา นั่งได้ 7 ที่นั่ง พอดีเป๊ะเลย >w< ตำแหน่งที่นั่งในรถก็มี... คนขับ... พี่ตัวต่อขับแหละ แล้วบอกว่าให้ฉันไปนังข้างหลังกับไอ้พวกบ้านี่ เบาะข้างคนขับ ยูโนว-ยุนโฮ อีกสองที่ต่อมาคือ... ฉันกับคิมแจจุง (ทำไมเมื่อกี้ไม่เรียกนามสกุลฟระ) สามที่นั่งข้างหลังคือ... ชางมิน-แมกซ์ จุนซู-เซีย และยูชอน-มิกกี้
"เอาล่ะ... พี่จำบอกกำหนดการเดทของแต่ละคนกับยัยเลโกนะ..." โอ้... คำสั่งประหารมาถึงแล้วสินะ
"เดี๋ยวสิฮะ พวกเรายังไม่รู้ชื่อยัยนี่เลยนี่นา ^-^" นายชางมินพูดขึ้นแทรกเจ๊ต่อ =___= สงสัยไม่เคยฝึกมายาทแน่ๆเลยเนี่ย
"เลโก~~!" พี่สาวสุดสวยเรียกฉันก้องรถ --*--
"เจ๊จะเรียกเค้าเสียงดังหาพระแสงของ้าวพระนเรศวรเหรอ... เค้านั่งอยู่ข้างหลังเจ๊นะ" ฉันพูดกลั้วหัวเราะ ขณะที่ไอ้คนที่นั่งข้างๆมันก็หัวเราะเบาๆด้วย อะไรกันฟังรู้เรื่องเหรอนายคิมแจจุง
"มองอะไรไม่ทราบนายคิมแจจุง นายฟังภาษาไทยรู้เรื่องหรือไง..." ฉันหันไปหาเรื่องคนที่ยิมขำอยู่ข้างๆ อยากตายนักเรอะ = O =
"ใช่ ฉันฟังภาษาไทยออก ไม่งั้นตอนที่เธอบอกว่าเกลียดพวกเรา ฉันจะไปรู้ได้ยังไง..." เฮ้ย... ทำไมฉันไม่เอะใจก่อนนะเนี่ย... แล้วที่เรื่องที่ฉันบอกเรื่องที่ว่าฉันบอกที่ว่าที่อยู่ โอ้ย บ้าจนมึนไปแล้ว... เอาใหม่ๆ = =" งั้นที่ฉันพูดเรื่องที่พักของเจ้าพวกนี้มันก็ได้ยินด้วยสิเนี่ย
"ใช่ ฉันรู้เรื่องทีเธอบอกพี่สาวว่า... 'ทำงี้ได้ไงอ่ะเจ๊ต่อ เค้าจะให้พวกมันนอนที่ไหนเล่า...' ใช่ไหม..." ไอ้บ้านี่ประจานเพื่อนๆทุกคนในรถด้วยภาษาเกาหลี กรี๊ด >.< ฉันเกลียดนายเพิ่มอีกหนึ่งเท่าตัว ขอให้ตายไวๆนะ
"ช่างมันก่อนแจจุง ฉันกำลังจะพูดนะ... - -* เอาล่ะเลโกแนะนำตัวสิ..." จิ๊ >< ก็ได้ๆ เค้าจะแนะนำตัวเองค่าคุณพี่สาว
"ฉันชื่อเลโก ชื่อจริงคือ วัยใส พัชรจารี อายุ 21 อยู่มหาวิทยาลัยK ปี 3 คณะอักษรศาสตร์ เอกภาษาเกาหลี พอใจ'ยัง" ฉันรายงานตัวเป็นภาษาเกาหลีสำเนียงไทยนิดๆ ทำไงได้ฉันไม่ใช่คนเกาหลีนิ
"ชื่อเลโกเหรอ ชื่อน่ากินจัง ^ O ^..." เสียงนี้ถ้าทายไม่ผิด... นายชางมินนั่นเอง --*-- ชื่อฉันเลโกมันน่ากินตรงไหนเหรอ หรือว่าบ้านนายกินของเล่นเด็ก... นายนี่มันกินไม่เลือกจริง -*- ฮึ่ยๆๆๆ
"คราวนี้พูดเรื่องเดทได้หรือยัง!!" พี่สาวฉันพูดเสียงดังหาพระแสงของ้าวอะไรอีกละนั่น
"คร้าบ~~!!" คนข้างหลังสามคนพูดพร้อมกัน คนนั่งข้างหน้าได้แต่ยิ้มน้อยๆ แต่ก็ทำให้หน้าหล่อนั่นหล่อขึ้นอีก =_= ฉันไม่น่าชมมันเลย แม้จะจริงก็เหอะ -///- ก๊าซซซ
"คนแรก... นายปาร์คยูชอน หรือมิกกี้ วันนี้วันที่ 31 ธันวาคมใช่ไหม... พอวันที่หนึ่งนายเริ่มเลยละกันนะ เริ่มวันที่ 1 มกราคม-10 เมษายน ร้อยวันพอดี ฉันคำนวนไม่ผิดหรอกนะ ^w^ ฮี่ๆๆ แล้วในช่วงเวลานี้ยังมีวันวาเลนไทน์ เพราะฉะนั้นต้องทำคะแนนดีๆนะจ๊ะ เข้าใจไหม" ขนาดยัยนี่ขับรถอยู่ข้างหน้ายังขยายความโรคจิตได้ขนาดนี้นะเนี่ย -_-
"เข้าใจแล้วครับ..." นายนี่ตอบกลับเป็นไทยไม่ค่อยจะชัด
"คนที่สอง... นายชิมชางมิน หรือแมกซ์ เริ่มต่อจากมิกกี้... วันที่ 11 เมษายน- 19 กรกฏาคมจำไว้ด้วย..."
"อื้ม คร้าบ >O<!!!..."
"คนที่สาม ^-^ นายคิมแจจุง หรือฮีโร่ วันที่ 20 กรกฎาคม- 30 ตุลาคม มีวันเกิดยัยนี่อยู่ จะเป็นวันไหนก็ถามเจ้าตัวเอาเองละกัน ^-^"
"ไม่เป็นอะไรครับ ยังไงผมก็ไม่หวังอะไรกับยัยนี่อยู่แล้ว..." กรี๊ด!!! ไอ้บ้า ฉันจะฆ่าตัดหัวแกลงต้มหม้อไฟ ทำไมยะ แต่ก็ดีแล้วล่ะ ฉันก็ไม่หวังอะไรกับนายเหมือนกัน -_-+
"คนที่สี่... จองยุนโฮ (ผู้ไม่ค่อยมีบท) หรือยูโนว ตั้งแต่วันที่ 31 ตุลาคม จนถึงวันที่ 7 กุมภาพันธ์ปีต่อไป มีวันฮัลวีน... วันคริสมาสต์ วันปีใหม่... โอ้ เยอะแหะ โชคดีนะจ๊ะ.. ^-^" อ๊ากกกกกก ซวยข้ามปีข้ามชาติเลยเหรอเนี่ย TT^TT
"คนสุดท้ายนะจ๊ะ ฮิฮิฮิ ฮี่ฮี่ฮี่ นายคิมจุนซูคนสุดท้าย วันที่ 8 กุมภาพันธ์- 18 พฤษภาคม มีวันวาเลนไทน์นะจ๊ะ หมดแล้วมั้ง... "
"ครับๆ"
"ต่อไปฉันต้องอธิบายกฏให้ยัยน้องตัวดีฟังก่อน..." พี่สาวฉันพูดโดยพูดเป็นภาษาอังกฤษที่ทุกคนในรถฟังออก -_-++ พี่สาวฉันรึเนี่ย -_- น่าฆ่าจริงๆ
"มีอะไรอีกเล่า ยัยตัวต่อ..." ฉันตอบกลับไป นี่ฉันไม่เห็นยัยป้านี่เป็นพี่เลยเรอะ --O-^
"ก็... ระหว่างที่เดทเนี่ย แกต้องให้คะแนนพวกเนี้ย วันละคะแนน ใครได้คะแนนสูงสุดก็รับแจ็กพ็อตไปเลย ติดลบก็ได้นะ จดลงในสมุด ต้องให้พี่ดูเมื่อครบหนึ่งคน และระหว่างอยู่ในช่วงของใครคนไหนห้ามไปเที่ยวกับคนอื่นเด็ดขาด เข้าใจ๋..."
ในที่สุดยัยป้านี่ก็พูดภาษาไทยกับฉัน... อ๊ากกกก ลืมไปว่าไอ้แจมันฟังออก =[]=^ ใช่ และตอนนี้มันก็กำลังยิ้มที่ทำให้หน้าหล่อๆของมันหล่อขึ้นอีกเท่าตัว อ๊ะ เผลอชมอีกแล้วสิ =_=
"เจ๊ต่อ... พูดภาษาเขมรดิ ไอ้แจมันจะได้ฟังไม่ออก..."
"--*-- แกคิดว่าฉันจะพูดได้เรอะ... ไม่ใช่แกซะหน่อยจะได้พูดได้ ถึงบ้านแล้ว ลงๆๆๆ ลงไปได้แล้ว พลพรรคดงบัง..." แล้วพี่ก็ไล่พวกเราลง และเอารถไปจอดที่โรง ซึ่งมีประมาณ 10 คัน -_-;;
"คุณหนูเลโก... กลับมาแล้วเหรอคะ ^ ^ แล้วข้างหลังนั่น... ถั่วทอดกรอบบังบังใช่ไหมคะนั่น... คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายบอกมาแล้ว" ถั่วทอดกรอบตราบังบัง ฉันจะไปเหมาของมันมาให้หมดเลย ^ O ^ รักพี่ข้าวที่สุดเลยค่ะ
"ทุกคน..." ฉันหันมาเรียกไอ้พวกบ้านี่เป็นภาษาเกาหลี... "นี่คือพี่ข้าว พี่เลี้ยงฉันเข้าใจไหม..."
"พี่เลี้ยง?? นี่เธอยังไม่โตอีกเหรอเนี่ย..." นายเตรียมตัวตายได้เลย นายชิมชางมิน -_-+++
"สวัสดีค่ะพี่ข้าว... ต่อกลับมาแล้วค่ะ..." พี่ต่อของฉันวิ่งเข้ามา และไปกอดกับพี่ข้าว - -" น่ากลัวพิลึกแหะ เพราะพี่ต่ออายุก็ปาไป 25 แล้ว... และใช่... มีแฟนแล้วด้วยแหละ
"เจ๊ต่อ... เจ๊ไม่ติดต่อแฟนของเจ๊เหรอ เดี๋ยวพี่เนมเค้าจะน้อยใจเอานะ เมื่อวานเค้าเพิ่งโทรบอกพี่เค้าว่าวันนี้เจ๊จะกลับมาอ่ะ ^ ^"
"อ๊ากกกก ไอ้น้องบ้า โทรบอกมันทำไมเนี่ย ฉันกะจะพักสบายๆหน่อย..." เอ่อ... นี่พวกพี่เป็นแฟนกันจริงๆหรือเปล่าคะเนี่ย -_-^ ทำไมดูเกลียดกันจังเลย...
"คุณหนูเลโกคะ ข้าวไปเตรียมอาหารเที่ยงให้คุณหนูก่อนนะคะ ทั้งหมด... 7 ที่ใช่ไหมคะ..."
"บ้าสิข้าว = =" ยัยนั่นน่ะ ไปกินข้าวกับแฟนเรียบร้อยแล้วล่ะ อย่าสนใจเค้าเลย..." ฉันแก้ ยัยนั่นเวลาไปหาแฟนทีไรต้องกลับมาดึกทุกที -_-^ ทำไมก็ไม่รู้เหมือนกัน
"ค่ะๆ.. แล้วพวกนี้นี่กินอาหารไทยกันได้ไหมคะ..." จะรู้มันไหมเนี่ย
"พวกนายน่ะ... กินอาหารไทยกันได้หรือเปล่า..." ฉันหันไปถามไอ้พวกนั้นด้วยภาษาเกาหลี ขณะนี้... ไอ้พวกนั้นได้เคลื่อนย้ายกำลังพลไปนั่งบนโซฟาของบ้านฉันอย่างถือวิสาสะ และมันร่วมหลับกันแล้ว... ไอ้ชัวส์!!
"พวกนาย!!! ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ ห้ามหลับ ตื่นขึ้นมากินข้าวก่อน ไม่งั้นฉันจะจับพวกนายเอาออกไปนอกบ้านแล้วตะโกนให้มาดูเลยนี่..." เสียงตะโกนที่ดังลั่นทั่วคฤหาสน์ของฉันทำให้พวกมันตื่นขึ้นมา โดยเฉพาะนายปาร์คยูชอน ที่ถึงกับสะดุ้งทันที 555+ สมน้ำหน้า ^ O ^
"เธอจะตะโกนหา SJ หรือไงเนี่ย..." นายยุนโฮประชดประชนฉัน ฉันก็เลยจ้องหน้ามัน...
"เออ... แต่ฉันอยากตะโกนหา SS 501 มากกว่าน่ะ ^ ^" ฉันพูดถึงวงที่ดังแข่งกับดงบังชินกิ และเป็นวงที่เพิ่งเข้ามาใหม่ในวงการ โหะๆๆๆ สะใจจริงๆแหะ
"เอาล่ะๆ เธอเรียกพวกเราทำไมเนี่ย เราต้องการจะพักนะ เราไม่ได้นอนเลยตลอดทางที่นั่งเครื่องบินมา T^T..." นายคิมจุนซูพูด แต่ก็มีเสียงแทรกจากไอ้บ้าคนที่ชอบกัดกับฉัน นายคิมแจจุง
"ไม่ต้องพูดเลยจุนซู นายนอนตลอดทางเลย ฉันสิไม่ได้นอนเลยแม้แต่นิดเดียว..." นายคิมจุนซูถึงกับหน้าเอ๋อไปเลย สมน้ำหน้า ฮิฮิ ถึงจะไม่ค่อยอยากติดหนี้บุญคุณไอ้บ้านั่นซักเท่าไหร่็เถอะ
"ฉันจะถามว่าพวกนายทานอาหารไทยกันได้หรือเปล่า..."
"อาหารไทยเหรอ *O*// อยากกินๆๆๆๆๆๆ" นายชางมินตอบฉัน ทำไมคนกลุ่มนี้นี่มันหล่อกันจังเลยวะ -.,-
"โอเคๆ ฉันจะไปบอกให้ เอาต้มยำนะ เพราะมันของชอบฉัน ไม่มีใครคัดค้านใช่ไหม -_-^"
"คนที่เห็นหน้าเธอก็ไม่มีใครกล้าคัดค้านแล้วล่ะตัวต่อ..." นายคิมแจจุงพูดพร้อมรอยยิ้มนิดๆ =_= ทำไมยะ ใช่สิ หน้าฉันมันสวยนี่ >w<
ณ โต๊ะ อาหาร... ฮี่ๆๆๆ แกล้งคนๆๆๆๆ
"เผ็ด = " = " ไอ้บ้าชางมินพูดออกมา มือก็หานำดื่ม หุหุ พริก 10 เม็ดย่ะ ฉันล่ะชอบนักเผ็ดๆ
"ชัวร์สิ นายไว้ใจยัยนี่แล้วกินเข้าไปเรอะ" -*- อยากตายมั้ยไอ้คิมแจจุง!!!
"555+ " นายก็อีกคน คิมจุนซู เดี๋ยวปั๊ดตบเลยนี่
"นายคิมแจจุง นายอยากตายเรอะ = =^^^ " [โปรดสังเกตว่ามันไม่เอาเรื่องเซียคุง -_-]
"ฉันไม่ตายง่ายๆหรอกน่า ^O^ " (ต๊าย แจยี้มน่ารัก : คนเขียน) ไอ้คนเขียนโรคจิต ="= ฉันจะฆ่านาย นายคิมแจจุง
"อ๋อ เหรอ ฉันจะฆ่านายเดี๋ยวนี้อแหละ ตายซะ " ก๊าซ แล้วฉันก็ลุกจากเก้าอี้จะไปฆ่าไอ้บ้านั่น ตายซะๆๆๆๆ
"คุณหนูคะ ไปซื้อของได้แล้วค่ะ" แกตายยยยยย - -* ขัดขวางการทำสงครามของฉันเรอะ เดี๋ยวแม่ปลดออกซะเลย
"คะๆ ^^ แหมๆ คือเลไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ " ต้อง-ทำ-ตัว-เป็น-คุณ-หนู ฮึ่ม ="= ไอ้บ้าแจจุงมันยิ้มเยาะเย้ยฉัน T^T ฆ่าๆๆๆๆ
ว่าแต่.....ใส่ชุดอะไรดีล่ะ
กางเกง?
กระโปรง? ม่ายยยย~~!
="= ฉันจะไม่ใส่กระโปรงให้พวกบ้านั่นเห็นเด็ดขาด
ก๊อกๆๆ ใครวะ = =^^^..........
"คุณหนูคะ...วันนี้คุณท่านบอกว่า คุณหนูต้องใส่กระโปรงสีฟ้าอ่อนนะคะ^^"
=O= พี่ข้าวเข้ามาพร้อมคำสั้งที่... ที่... อ๊ากกกก ที่มันจะฆ่าฉัน > O <
"ทำไมละคะ T O T.."
"ก็คุณท่านบอกว่า ดวงของคุณวันนี้... เหมาะกับอย่างนั้นน่ะค่ะ คุณท่านบอกว่าถ้าไม่ใส่ คุณหนูจะได้รับภัยพิบัติจากผู้ชาย 5 คน นะคะ" ไม่ใส่ก็ได้ไอ้รับภัยพิบัติแล้ว ไอ้พ่อบ้าดูดวง > < ปั๊ดตบดิ้นเลย โอ๊ะ ตบพ่อไม่ดีนะคะเด็กๆ
"แหงะ TT^TT" ใส่ก็ได้วะ...
และเหตุการณ์ที่ฉันกังวลก็มาถึง... ดึ๊กๆๆ ฉันเดินลงมาข้างล่าง... และเมื่อไอ้พวกนั้นเห็นฉัน...
เงียบ...
ทุกคนค้าง ชะงัก อึ้ง ทึ่ง เสียว ทำไมยะ ไม่เคยเห็นคนสวยหมวย น่ารักเรอะ = O =!!
"ไม่เข้ากับเธอเล้ย..." ไอ้บ้ายุนโฮพูด ทำไม แกอยากโดนวางยาเรอะ ปั๊ดตบหัวหลุดกลิ้งเหมือนโฆษณาไทยประกันชีวิตเลย
"555+ ตลกชะมัดเลย..." เดี๊ยะๆ ถ้าอยู่ดีๆหัวหลุดไส้ทะลักอย่ามาว่ากันนะเว้ย เคืองๆ
"="= เอ้า... จะล้อก็ล้อมาเซ่ นายชางมิน จุนซู ยูชอน...." ชิส์ อยากฆ่าวงนี้จังเลยเว้ย
"เปล่าๆ ฉันคิดว่าเธอก็... สวยดี ^ ^" ฉันเห็นนะว่านายกลั้นหัวเราะนายคิมจุนซู
"จะบอกว่าตลกก็พูดมาสิยะ = =+++"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แล้วมันก็เลิกปกปิด ระเบิดหัวเราะแบบไม่เกรงใจคนที่ยืนอยู่ตรงนี้ เดี๊ยะ ฆ่าอัดรูปขายซะเลยนี่ ให้ผาดหัวข่าวหนังสือพิมพ์ดารา
'คิมจุนซู ปาร์คยูชอน ชิมชางมินแห่งดงบังชินกิ ตายไส้ทะลักด้วยน้ำมือหญิงสาวแสนสวย สาเหตุ หัวเราะดังเกินเหตุ =_='
เข้าท่าแหะ -.,-
"ชิส์ -_-+ ไม่พาไปซื้อของแล้วด้วย..."
"^ ^ โอ๋ๆ เพิ่งรู้ว่าคนไทยงอนง่ายนะเนี่ย... ^ O ^" ไอ้บ้าแจจุงปลอบด้วยหน้าอย่างนั้นอีกสามชาติก็ไม่หายโกรธเฟ้ย ยังกลั้นหัวเราะอยู่เลยไม่ใช่เอระ ใช่ ต้องหาทางแก้แค้น ฮึ่ม -^-
"คุณหนู ^ ^ คุณต่อทิ้งกระดาษนี่ไว้ให้ก่อนไปค่ะ..." โอ๊ะ พี่สาวฉันจะมาตามรังควานอะไรอีกเนี่ย
ถึง นังเลโก น้องสุดอุบาทของฉัน >w<
ปิ๊วๆ แกอย่าลืมว่าต้องพานังพวกนี้ไปซื้อของ เพื่อที่จะให้เค้าเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับแก
โอ๊ะ... อ่านผิดป่าววะ!? ย้อนอ่านใหม่ - -" รู้สึกถึงลางร้าย
เพื่อที่จะให้เค้าเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับแก
=[]=^ เจ๊จะฆ่าหนูเหรอ T O T ต่อก่อนละกัน
เพื่อความใกล้ชิดมากขึ้น เอ้อ... พูดถึงเรื่องชื่อของไอ้พวกนี้ ให้ไปเรียนในฐานะดงบังชินกิคงไม่ได้เป็นอันเรียนแน่นอน
ก็เออสิพี่ =_=
พี่จึงจะเปลี่ยนชื่อของเจ้าพวกนี้ซะ ^ O ^ แจจุง - จุลายุทธิ์ ยุนโฮ - อภิยุทธิ์ ชางมิน - ชลิต จุนซู - จุลารักษ์ ส่วนยูชอนเป็นทินภัทร > O < โอเคแล้วใช่ไหมเล่าน้องสาวพี่ สมองฉันนี่ดีจริงๆ
^ O ^ ทำไมครั้งนี้รู้สึกเห็นด้วยกับพี่จังเลยนะ... โอ้ว ชื่อดีมากมาย แต่มันดูเหมือนพี่สาวอยากให้เรื่องนี้โดนแบนด์จังเลยนะ [จุลายุทธิ์ = จุลานนท์(นามสกุลนายกฯ) อภิยุทธิ์ = อภิสิทธิ์ (หัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์) แล้วยัง ชลิต = โฆษกคมช. ฮะเมี้ยว น่ากลัวจริง]
เอาล่ะ... แค่นี้คงให้ไอ้พวกนี้ไปมหาลัยกับน้องสาวพี่ได้แล้วนะ...
ด...เดี๋ยวสิพี่ต่อ เฮ้ย พี่คิดเรอะว่าเพื่อนๆที่โรงเรียนจะจำไอ้บ้าพวกนี้ไม่ได้อ่ะ T O T ฮะเมี้ยว ทำไงดี
จบ แค่นี้แหละ บาย
ยัยตัวต่อสุดสวย
T O T อยากร้องไห้น้ำตาเป็นสายเลือด อ๊ากกกกก จะบ้าตาย ฮือๆ ไอ้พวก 5 ตัวที่ยืนดูฉันอ่านจดหมายอยู่ก็งงกับวิวัฒนาการของใบหน้าของฉัน =_=
- -"... =[]=^... T O T ... =_=... ^ O ^ ... T O T ...และตอนจบ... =_=
"มีเรื่องอะไรเหรอเลโก..."
"ฮี่ๆ ข่าวที่หนึ่งคือ... นายต้องเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกับฉัน T O T..."
"เฮ้ย!!..." ทุกคนร้องด้วยความพร้อมเพรียง นายจะไปพากย์โขนกันเรอะไงฮะ
"ไม่ต้องมาเฮ้ย... ข้อที่สอง ^ O ^ พวกนายต้องเปลี่ยนชื่อด้วย ฉันไม่รู้ว่าพวกนายจะคิดยังไงนะ แต่ว่า... ยัยต่อบัญชาการมาแล้ว >_< แจจุงนายชื่อจุลายุทธิ์นะ ชางมินนายชื่อ...ชลิต ยุนโฮนายชื่ออภิยุทธิ์ จุนซูเป็นจุลารักษ์ฮี่ๆๆๆ และยูชอนก็เป็นทินภัทร > O <" ชื่อพวกนี้จี้ชะมัดเลยแหะ
"ทำไม... ต้องเป็นชื่อนั้นล่ะ T^T" ก๊ากๆ หน้านายคิมจุนซูฮาชะมัด โถๆ ฮ่าๆๆๆ ทีชั้นเอาคืนบางล่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
"ไปซื้อของกันเถอะจุล [แจจุง] ยุทธิ์ [ยุนโฮ] ชลิต [ชางมิน] จัก [จุนซู] แล้วก็ทิน [ยูชอน] หุหุ ^ O ^" มีความสุขจังเลย > O <
"เอาชื่ออื่นไม่ได้เหรอ..." ยุทธิ์ [ยุน] ถามขึ้นมา ต๊าย ไม่ได้หรอกค่ะ
"ไม่ได้ ฮี่ๆๆ" แกล้งคนสนุกอย่างนี้นี่เอง แหมๆ รักพี่ต่อที่สุด ความคิดเยี่ยม ที่คิดชื่อเทพๆแบบนี้
"เธออย่าหัวเราะอย่างนั้นได้ไหม... - -^" นายแจพูดขึ้นมา ฮ๊ๆๆ
"ไม่ได้ค่ะจุลคุง ฮี่ๆๆ" สนุก สะใจ > O <
"= O =!!" Everybody
"ไปกันเถอะ ขึ้นรถ everybody ^ O ^" มีความสุขที่สุด ว้ายๆ วันนี้เป็นวันที่ดีจริงๆ > O <
1/2 ผ่านไป~~~ = ="
ณ ศูนย์การค้าเซ็นทรัลรัตนาธิเบศน์
"ไปไหนก่อนดี..." ฉันชวนด้วยความซำบายใจ > O <
"ไปกินข้าวก่อนเหอะ หิวแล้วอ่ะ... = O =" นายชลิตเต่าๆบอก แกมีกระเพาะควายหรือกระเพาะกระบือวะ = O =!!
"ไม่ไก้ ต้องไปซื้อเสื้อผ้าก่อน ถ้าหิว...ก็กิน... เอ่อ... หญ้า ><b"
"หญ้า???" ทุกนายเกิดอาการซื่อ~~ บื้อทันที
"หญ้าเป็นอาหารของสัตว์สุดฉลาดของไทยน่ะ กระบือไง ^ O ^"
"อะไรคือกระบือ..." ทำไมนายไม่ฉลาดเลยล่ะ ลองไปหาในพจนานุกรมฉบับเยาวชนของฉันดูนะ > O < นายจะเจอความหายที่ตรงกับที่นายเป็นตอนนี้เลยแหละ
"มันก็คือ... Baffalo โง่ ควายๆ เป็นสัตว์เคี้ยยวเอื้อง มีไว้ไถนา เดี๋ยวนี้เขานิยมใช้ควายเหล็กกันแล้ว แต่ก็ยังเห็นเดินอยู่แถวนี้ตั้งห้าคน > O <"
"รู้สึกเลโกจะหาว่าพวกเราโง่นะ..." อุ้ย ฉลาดขึ้นนี่จักคุง
"ฉันก็ว่าอย่างนั้นนะ... = =^^" โอ้วว มีความฉลาดเพิ่มมาอีกตัวนึงแล้ว
"ใช่เลยล่ะ ฉันเคยได้ยินมานะ ควาย ภาษาไทยเค้าเอาไว้ด่าคนโง่ๆไง ="= " ว้าว * O * ทำไมนายฉลาดจังเลยล่ะแจ เลื่อนขึ้นจากควายเป็นกระบือก็ได้นะ ^ O ^ หุหุ
"ไปกันเถอะน้า ^ O ^ ไปซื้อเครื่องแบบกันเถอะ ฮี่ๆๆๆๆ" แล้วฉันก็พาไอ้พวกบ้าบอๆไปแผนกขายเสื้อเชิร์ต
"เสื้อเชิร์ตขาว 15 ตัวค่ะ ^ ^" ฉันวั่งแบบที่ทำให้เจ้าของร้าน อึ้ง ทึ่ง เสียว ทำไงได้ก็5คน คนละ3ตัว ตัวละ300บาท เป็น4500บาท เปลืองชะมัด
"จะเอาไปทำไมครับ" โปรดอย่าส.ท.ร. (เสือ-ก ทุก เรื่อง ได้มั้ยคะ) ^ ^
"ให้ญาติน่ะค่ะ มัน เอ้ย! พวกเขาจะมาเข้าหมา'ลัยค่ะ"แหลเข้าไป= =
"ญาติคุณหล่อนะครับ...หน้าเหมือน........" =[]="
"เหมือนอะไรไม่สำคัญค่ะ แต่ตอนนี้ แก เอ้ย! เมิง ไม่ใช่สิ! คุณร่ะ เอาของมาได้แล้ว= =* "ฉันตวาดใส่เมื่อเห็นมันเหลือบไปที่โปสเตอร์ดงบังฯ=O= มันรีบยื่นถึงเมื่อฉันทันที ฉันยื่นบัตรเครดิตการ์ดไป มันรีบรูดแล้วยื่นมาอย่างเร็ว หึๆไม่รู้จักเลโกคนนี้ซะแล้ว...
แผนกขายกางเกง
"กางเกง15ตังค่ะ^ ^"
"ไซส์เท่าไหร่คะ??"
"งั้นพวกนายไปลองกันเองแล้งกัน เดี๋ยวฉันรอ.." แล้วมันก็ไปลองกางเกงกัน
อีก15นาทีต่อมา
โว้ย!!! มันจะลองกันอีกนานมั้ยวะเนี่ย= " =
"เสร็จแล้ว^^"นายชลิต(ชางมิน)เดินออกมา "ไปกินข้าวกันเหอะ ฉันหิวแล้วอะ"
"อืม....โอเค....จะไปกินที่ไหนดีล่ะ? พวกนายอยากกินอะไร..จุล ยุทธิ์ ชลิต จัก ทิน ^O^" ตามใจมันหน่อย ฮี่ๆแกล้งมันมาอย่างสะใจแล้ว ^O^
"พาฉันไปกินพิซซ่าหน่อยสิ ฉันอยากกิน^ ^" อุ้ย โอเคจ้า > <
"ฉันจะพาไปกินนารายพิซซ่าเรียที่ชั้น 3 แล้วกัน"
"ฉันว่าเธอใจดีแปลกๆนะ - -" มีแผนอะไรรึปล่าวเนี่ย" เก่งมากเลยจุล ^O^ อุ๊ย! ไม่ใช่ ปล่าวน้า >O<
..............................
B: ขออภัย ไม่ว่างจริงๆค่ะ รายงานเยอะมากๆ ยังไม่เสร็จเลยง่ะ T^T
29/01/50
M : มาเองค่ะ ^ O ^ นังแหยม เอ้ย นัง B ไปเที่ยวเกาะช้าง ทิ้งให้ ข้าน้อยอยู่คนเดียว ปิ๊วๆ T O T
29/01/50 [2]
M : ปิ๊วๆๆๆ เป็นหวัดอ่ะ T O T อยากตาย แต่เค้าอัพให้แล้วนะ อย่ามาบุกๆ > < อัพความอนาถกว่าในหนังสือเยอะแยะ เอ้อ... วันอาทิตย์เอาไง รีบๆปั่นการบ้านนะ เดี๋ยวจะไม่มีโอกาสไปอีกนะเพื่อนรัก TT O TT
03/02/50
B: แหมะ....ข่าวดีว่ะ กรูหาไอ้หนังสือเล่มนั้นไม่เจออยู๋กับแกป่ะ TT TT
17/05/07
B : เค้าลืมอัพอะ จนจะเปิดเทอมแล้วTT^TT ขอตัดตอนให้มันสั้นหน่อยเหอะ อัพทีมือแทบหัก
ความคิดเห็น