ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SF-SJ Vol.4 [SJ-Yaoi-KiHae]

    ลำดับตอนที่ #8 : by Ki Bom (ยุทธการกำจัดเมีย 3)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.01K
      2
      18 ต.ค. 52






    />

    ยุทธการกำจัดเมีย



    เมียผมน่ะเหรอ ?



                ตอนนี้ผมกำจัดมันได้แล้วครับ 

                ผมกำจัดมันทั้งที่ผมยังไม่ได้เริ่มทำอะไรด้วยซ้ำ  แต่...ผมรู้สึกแปลกๆ   ทำไมผมถึงรู้สึกแปลกๆ แบบนี้ล่ะครับ

                ผมไม่ได้ตัดสินใจไปตาม  ไปง้อมัน อย่างที่แม่นมของผมยุ  ผมเดินขึ้นมาบนห้องนอน  อาบน้ำให้สบายใจ  แล้วก็อยากจะนอน  นอนทั้งๆ ที่วันนี้ผมยังไม่ได้อึ๊บใครสักที 

                เตียงนี้มันกว้างแฮะ  เอ๊ะ  ทำไมผมถึงไม่เคยรู้มาก่อนว่าเตียงนี้มันกว้างขนาดนี้  ดีล่ะ  ผมจะกลิ้งให้หายอยาก  ปกติอีเมียหน้าเงือกมันต้องนอนเบียดผมให้อึดอัด  จะกลิ้งก็ไม่ได้  ดีเลย...วันนี้จะได้ทำอย่างที่อยากซักที  ฮ่าๆ

                กลิ้งๆๆๆๆๆ

                ฟู่... กลิ้งซะหายอยากเลยงานนี้ 





                 เฮ่อ... แล้ว..แล้วไงต่อล่ะทีนี้  หิวน้ำแฮะ

                ม๊ะ  ขอน้ำหน่อย... 

                ง่ะ  ผมเผลอเรียกด้วยความเคยชิน  ลืมไปแฮะว่าวันนี้เค้าไม่อยู่  เอาน่า  พรุ่งนี้เดี๋ยวก็ต้องวิ่งแจ้นกลับมา  เค้าขาดผมไม่ได้หรอก  เค้ารักผมอย่างกับอะไรดี  ไม่งั้นจะทนผมมาได้ตั้งหลายปีได้ยังไง  งานนี้ก็แค่งอนหนักไปหน่อย  เหอๆ





                อืม... เหงาแฮะ  เอ่อ  ปกติผมไม่ค่อยจะได้เหงาแบบนี้เลย





    คันหลังอิ๊บอ๋าย  ซี๊ด...เกาไม่ถึง

    ม๊ะ  มาเกาหลังหน่อย  ป๊ะเกาไม่ถึง

    .....

    อ้าว  ผมเผลอเรียกหาอีเมียหน้าเงือกนั่นอีกแล้ว  โอ๊ะ  ก็แค่ความเคยชินน่า  อย่าคิดอะไรมาก





                คนเรามักจะวาดฝันเกี่ยวกับชีวิตแต่งงาน  ...ผมขอเรียกมันง่ายๆ ว่าแต่งงานก็แล้วกันนะ  ไอ้การอยู่ร่วมหัวจมท้ายกับเมียหน้าเงือกนั่นน่ะ

    อย่างว่า  ก่อนแต่ง กับ หลังแต่ง มันแตกต่างกันมาก

    ก่อนแต่งงานนะ  เมียผมจะส่งข้อความให้ผมว่า

    อยู่ไหน ?  ฉันกำลังจะตาย  เพราะไม่มีคุณอยู่ข้างๆ’.

    อู้ว... ฟังแล้วเป็นไงล่ะ  ทุกอย่างสีชมพูชะมัด

    พอแต่งแล้วน่ะเหรอ  ข้อความก็กลายเป็น

    อยู่ไหนวะ ?  ฉันจะตายเพราะแกนั่นแหละ!!!~’

    ผมเห็นความแตกต่างชัดเจนมากๆ ครับ





    ในวันแต่งงาน (สำหรับผมกับเมีย)  มีคนให้เทียนเป็นของขวัญรับเรือนหอหลังใหม่นี้ด้วย  เขาบอกว่า  ให้เราจุดเทียนนี้ไว้ตรงกลาง  แล้วก็เปิดใจคุยใต้แสงเทียนนี้  เวลาทะเลาะกัน

    ฟังดูดี...แต่หลังจากนั้นไม่นาน

    ไอ้เทียนพวกนั้นล่ะที่ฆ่าผม  น้ำตาเทียนมันถูกสะบัดมาติดบนหน้าผมแทน  แถมแท่งเทียนอันใหญ่พวกนั้นกลายเป็นกระบี่กระบองให้เมียผมรำแล้วฟาดฟันทำร้ายผมซะงั้น





    จิ๊  ว่าแล้วก็คิดถึงมัน  ไปไหนวะเนี่ย  นี่ก็ดึกแล้ว  ป่านนี้ยังไม่กลับอีก  จะงอนอะไรนักหนาวะเนี่ย  ก็แค่ไปกกน้องหนูอย่างทุกที  เฮ้อ  อารมณ์เสียเว้ย

    คอยดูเถอะ  ถ้าพรุ่งนี้กลับมาช้าไม่ทันส่งผมไปทำงานตอนเช้า  เหอะๆ ผมจะงอนมั่ง  ไม่ทำการบ้านซัก 3 วันไปเลย  ดูสิ  ใครจะแน่กว่ากัน

    ..

    ..

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×