ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SF-SJ Vol.4 [SJ-Yaoi-KiHae]

    ลำดับตอนที่ #45 : HBD Lee Dong Hae - by ปักษากวี - 11

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.31K
      4
      29 มี.ค. 53













    เนื้อหาที่ต่อจากตอนทีแ่ล้วไม่สามารถเอาลงได้นะจ๊ะ

    หากเพื่อนๆ ต้องการอ่านจริงๆ

    บอลลูนรบกวนให้เพื่อนๆ ทิ้งอีเมลล์ไว้ในกล่องคอมเม้นท์

    แจ้งอีเมลล์ และเขียนว่าขอตอน HBD 11

    บอลลูนจะรีบส่งไปให้จ้า

    ^_^












    /> />

    ****************        

     





    เยส...สำเร็จ!!! ยินดีด้วยนะทั้งสองคน มีความสุขมากๆ ล่ะ สุขสันต์วันเกิดนะด๊อง

     



    อะแฮ่ม...มาทำอะไรต้องนี้ครับคุณลูกฮีซอล ดึกดื่นป่านนี้แล้วทำไมยังไม่ไปนอนอีกครับ

    เอ่อ...กำลังจะไปนอนแล้วครับ พอดีซินหิวน้ำก็เลยมาหาน้ำดื่มนะครับ ราตรีสวัสดิ์นะครับคุณพ่อ ว่าจบฮีซอลรีบวิ่งเข้าห้องตนเองทันที ทิ้งให้คนเป็นพ่อมองด้วยรอยยิ้ม

     



    อย่าคิดว่ารู้ไม่ทันนะเจ้าสองแสบ วางแผนอุ้มสมกันดีนัก อุตส่าห์ย้ำแล้วย้ำอีกนะว่ารอให้หนูด๊องบรรลุนิติภาวะก่อน แต่เอ...วันนี้หนูด๊องก็อายุครบยี่สิบแล้วนี่หน่า รอดตัวไปแล้วกันนะเจ้าบอม... แหม เสียงเร้าใจเสียด้วยนะเจ้าลูกชาย เบาๆ ก็ได้คนแก่ได้ยินแล้วรู้สึกคึกคักนะโว้ย ชวนยูชอนทำบ้างดีกว่าเดี๋ยวหนูด๊องจะอาย มีพี่เลี้ยงร่วมเข้าขบวนการด้วยอีกคนเป็นเพื่อนกันดี...หุหุหุ... ถ้ายูชอนยอมนะ

     





    *************************        

     





    คิบอมมองคนตัวเล็กในอ้อมกอดด้วยความสุขสมใจ เรือนร่างขาวมีรอยแดงประปรายจากการกระทำของตนเมื่อคืน ร่องรอยแห่งความสุขที่ทั้งสองต่างผสานกันอย่างแนบชิดยามค่ำคืนหลายรอบจากที่เคยร้องขอ ดงแฮไม่ปฏิเสธ ตอบรับความต้องการของคนรักเต็มที่ พยายามจดจำความรู้สึกแห่งตัวตนของคิบอมให้มากที่สุด จิตใต้สำนึกที่เคยหวาดกลัวเลือนหายไป สร้างความสุขให้กับคนรักได้จดจำแต่เพียงตนเองตลอดไป

    คุณหมอหนุ่มยื่นมือไปเกลี่ยแก้มใสเบาๆ ดงแฮซุกใบหน้าหนีกับแผ่นอกกว้างเหมือนลูกแมวโดนกวนเวลานอน เสียงทุ้มหัวเราะในลำคอ ขบขันกับท่าทางของคนขี้เซาไม่เปลี่ยนแปลง น่ารักน่าแกล้งอย่างนี้ยังไง เขาถึงได้ชอบแกล้งให้ดงแฮงอนเป็นประจำ

     



    ด๊องครับ ตื่นได้แล้ว สายแล้วนะ ป่านนี้คุณพ่อ มัมยูชอน และพี่ซินรอทานข้าวเช้าแล้ว ตื่นเร็วคนเก่ง

    อือ...ไม่อยากตื่นเลยอ่ะบอม ปวดตัวไปหมดเลยคนบ้า บอกให้พอๆ ก็ไม่ยอมหยุด ด๊องลุกไม่ไหวหรอก ไปหาข้าวมาให้ด๊องกินเลย



    โธ่...ก็ด๊องน่ารัก น่ากดซะขนาดนั้น บอมก็ห้ามตัวเองไม่ไหวน่ะสิ เมื่อคืนด๊องน่ารักจะตายไป

    บ้า...ไม่คุยด้วยแล้ว พาด๊องไปอาบน้ำด้วย




    ด๊องลูกไม่ไหวเหรอ พี่ซินฆ่าบอมแน่ๆ เลย งานนี้ทำน้องสาวสุดที่รักของพี่ซินลุกไม่ขึ้น

     

    เปล่าซะหน่อย ด๊องขี้เกียจ บอมอาบน้ำให้ด๊องด้วยนะ แต่งตัวด้วยแล้วก็พาด๊องไปนอนต่อด้วย ด๊องง่วง



    ครับๆ คุณภรรยาสุดที่รัก สามีจะรีบทำตามบัญชาเดี๋ยวนี้เลยล่ะครับ

     



    เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขดังแผ่วออกมาจากห้องนอนของคนตัวเล็ก สร้างรอยยิ้มให้กับผู้ที่ได้รับฟังด้วยเช่นกัน เรื่องร้ายต่อจากนี้คงจะไม่มาเยือนในชีวิตของดงแฮอีกต่อไปแล้ว ตราบใดที่ยังมีความรัก ความเข้าใจคอยประคองให้คนที่เคยคิดว่าตนเองนั้นไร้ค่า ไม่เป็นที่ต้องการของใคร กลับมาเป็นบุคคลสำคัญที่สุดของบุคคลหนึ่ง ที่มอบความรักให้ด้วยใจทั้งดวงจากนี้และตลอดไป

     

            
    //////////

    ส่งถึง Comment ที่  1,374 แล้วจ๊ะ

    ////////////////////

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×