คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : [100%] ทางกลับบ้านและคนเมืองไกล
ทางกลับบ้านและคนเมืองไกล
มินจีที่กะว่าจะได้นั่งรถกลับบ้านคนเดียวก็เดินไปที่รถตู้คันสีขาว
มินจีเปิดประตู้รถออกก็ต้องผงะเมื่อ ยูชอนนั่งเล่นไอแพดอยู่บนรถ
มินจี : “ เอ๊ะ!! พี่ยูชอนพี่ไม่ได้กลับกับ พี่ซีแอลหรอกหรอ”
ยูชอนหันมายิ้มให้กับมินจีอย่างหวานเยิ้ม ก่อนจะตอบคำถามให้มินจีให้หายสงสัย
ยูชอน : “ อ๋อ ประมาณว่าพี่มีธุระที่ต้องไปทำก็เลยต้องมาอาศัยรถของมินจีไปคงไม่รังเกียจพี่นะ
มินจี : “ฉะ ฉันไม่รังเกียจหรอกค่ะ”
ยูชอน : “ก็เพราะเธอนิสัยดีแบบนี้ นี้เองทำให้ซีแอลเล่าเรื่องเธอให้พี่ฟังบ่อยๆ”
ยูชอนพูดจบก็หันมาทางมินจีที่ยังไม่กล้าขึ้นรถ ยูชอนขยับไปใกล้แล้วขยี้ ผมมินจี
ยูชอน : “ผมเธอนะนุ่มเนาะ คงจะมีแต่คนมาจีบละสิ”
มินจีหันขวับมาทางยูชอนแล้วมองยูชอนอย่างเหลือเชื่อที่ยูชอนพูดประโยคนั้น
มินจีได้แต่พูดในใจ “มินจีพี่ยูชอนเค้าเป็นแฟนพี่ซีแอลนะจำไว้สิ”
มินจีได้แต่นั่งมองนอกหน้าต่างรถเพราะอาจจะห้ามใจไม่ให้เต้นแรงไม่ได้ยูชอนเห็นอย่างงั้นก็หันไปสะกิดมินจี
ยูชอน : “เฮ้ มินจีเป็นอะไรไปล่ะ อึดอัด ที่อยู่กับฉันรึป้าว”
มินจี : “มะ ไม่นิค่ะฉันก็ชอบมองออกนอกหน้าต่างอยู่เรื่อยล่ะค่ะ”
ยูชอน : “ถ้าอึดอัดก็บอกนะใกล้จะถึงที่พี่แล้วละ”
ยูชอนพูดจบ รถก็จอดนะสนามบินที่มีเครื่องบินที่กำลังจอดและกำลังจะออกนอกประเทศ
ยูชอน : “ขอบคุณที่มาส่งนะ บาย”
มินจีแสยะยิ้มออกมาให้ยูชอนก่อนรถตู้สีขาวคันงามจะแล่นไปตามถนน
ยูชอนเข้าไปสนามบินก่อนที่จะโทรหาเพื่อนสุด(ที่)รักอย่างจุนซู
ยูชอนยกโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดออกมาแล้วกดเบอร์โรศัพท์ของจุนซู
ยูชอน : “เฮ้ยฉันอยู่ที่สนามบินนะมารับหน่อยดิ ว่ะ”
จุนซู ( “แล้วไปสนามบินเพื่ออะไร ว่ะ”)
ยูชอน : “ก็มารับคนนะสิเว้ยเฮ้ย”
จุนซู ( “แล้วแก่ไปรับใครมิทราบ หรือว่าไอ้…”)
ยูชอน : “ใช่รีบมาหน่อยแล้วกันเครื่องกำลังจะมาจอด”
จุนซู ( “เอ่อๆ จะรีบไปแล้วกัน”)
ซีแอลมองจุนซูคุยโทรศัพท์อย่างกับมองหาทองคำ 30ล้านบนใบหน้าของจุนซู
จุนซู : “นี่มองอะไรมิทราบ ยัยหมวย”
ซีแอล : “มองอะไรกันเล่าคิดเวอร์ไปเองละมั้งนั้นนะ เฮ่อ!! หลงตัวเองชะมัดเลย ”
จุนซูยิ้มที่มุมปากก่อนหันมาทางซีแอลแล้วก็เอามือของจุนซูมาบี้จมูกซีแอล
ซีแอล : “นี้เป็นบ้าอะไรยะถึงมาจับจมูกคนอื่น”
จุนซู : “ก็แบบว่ามันหน้าบี้ไงล่ะ”
ซีแอลทำหน้าบูดเหมือนตูดลิงก่อนชะงักกับเลือดที่ไหลออกมาจากแผลที่โดนยิ่ง
ซีแอล : “จอดรถเดี๋ยวนี้นะ”
จุนซู : “ทำไมจะฉี่หรออีกหน่อยก็ถึงปั๊มน้ำมันแล้วทนหน่อยแล้วกัน”
ซีแอล : “ฉันบอกให้ จอดรถเดี๋ยวนี้”
จุนซูรีบจอดรถที่ข้างๆถนน
จุนซู : “เอ้า จอดแล้วจะทำอะไรของเธอล่ะ”
ซีแอล : “นี่นายรู้ไหมว่าเลือดนายไหลนะ มันไหลไม่หยุดเลยเห็นไหม แล้วที่มาบี้จมูกฉันอย่าบอกนะว่าบี้เพื่อบรรเทาอาการเจ็บของนายนะ เจ็บแล้วยังจะคับรถอีกมาฉันคับเอง”
ซีแอลและจุนซูสลับที่นั่งกันก่อนที่ซีแอลจะเงื้อมือมาเปิดผ้าพันแผลที่หัวไหลของจุนซูออก แล้วก็มองอย่างไม่รู้จะทำอะไรเพราะไม่มีอุปกรณ์ทำแผลอยู่ติดรถเลย
จู่ๆ จุนซูก็เปิดเกะรถออกแล้วก็เอาเครื่องมือทำแผลมาให้
จุนซู : “เอ้านี่อุปกรณ์ทำแผล คิดว่าทำเป็นฉันก็จะรองเสี่ยงดู”
ซีแอล ยิบอุปกรณ์ทำแผลขึ้นมาทำแผลให้จุนซูก่อนจะมองหาผ้าพันแผลอันใหม่
จุนซู : “โทษทีไม่ได้พกผ้าผันแผลไว้”
ซีแอลไม่รู้จะทำยังไงก็เลยฉีกเสื้อของตัวเองมาพันแผลให้จุนซูก่อนจะเก็บอุปกรณ์ทุกอย่างเข้าที่เดิม
ซีแอลเงยหน้าขึ้นมาพูดกับจุนซูเมื่อเธอทำแผลเสร็จ
ซีแอล : “เป็นไงล่ะฉันเก่งป่ะล่ะ แผลฉีกไปทำอะไรมาล่ะถึงให้มันฉีก”
จุนซู : “ก็น่าจะเพราะเธอนั้นแหละ”
ซีแอล : “ฉะ ฉันไปทำอะไรให้นายยะแต่ก่อนที่จะกลับมาก็ยังดีๆอยู่เลย”
จุนซู : “ก็ฉันรับเธอไว้ไง ตอนที่เธอตกลงมาในน้ำ”
ซีแอล : “อ๋อ ไม่หน้าล่ะเลือดที่ควรจะไหลออกมานานก็โดนผ้าพันแผลซับเลือกไปนี่เองไม่หน้าล่ะผ้าพันแผลถึงยาว 38 กิโลอย่างงั้น”
จุนซู : “นี่ยัยหมวยฉันก็ไม่ใช่แฟนเธอเธอนะมาทำดีกับฉันทำไม? หรือว่าเธอหลงรักฉันใช่มะ ยัยหมวยหลงรักฉันใช่มะ”
ซีแอลมองดูหน้าของจุนซูก่อนที่จะซิ่งรถไปที่สนามบินโดยที่ไม่ยอมตอบคำถามที่จุนซูถามแต่อย่างใด
จุนซูอึดอัดที่เค้าถามแต่ซีแอลไม่ยอมตอบแต่อย่างใดก็เลยพูดลอยๆไป
จุนซู : “นี่หมวยถ้าเธอชอบฉัน บอกเลยนะฉันนะมีแฟนแล้วถ้าเธอจะเป็นมือที่ 3 ระหว่างฉันกับแฟนฉันละก็ฝันไปเถอะเพราะเรามั่นคงในความรัก”
ซีแอล : “นี่ถ้าอึดอัดมากก็มองออกหน้าต่างรถไปเลยไป๊ เบื่อพูดมากเดี๋ยวก็จับหักแขนซะนิ”
จุนซูยิ้มนิดๆก่อนมองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างซีแอลบอก
ตัดมาที่คู่ของดาร่าและแจจุง
ดาร่าที่ตั้งแต่กลับมาก็ได้แต่นั่งมองแจจุงขับรถอย่างมีความสุขสุดชีวิต (เวอร์มาก)
แจจุง : “นี่นางฟ้าเป็นอะไรมากรึป้าวทำไมมองจัง”
ดาร่า : “ คะ ใครมองคุณกันเล้าฉันมองถนนต่างหากล่ะมองไปทางนู้นแน่
แจจุง : “ให้มันแน่เถอะจร๊านางฟ้าของผม”
ตุง ตุง ( เสียงบีบี)
แจจุง : “นี่นางฟ้าอ่านบีบีให้หน่อยจิครับ”
ดาร่า : “ไม่งะ ถ้าเกิดแฟนคุณส่งบีบีมาล่ะฉันอ่านแล้วหัวใจจิไม่วายหรอจ๊ะ”
แจจุง : “ฮื่อ ผมไม่มีใครเลยนะนอกจากคุณ นางฟ้าของผม”
ดาร่ายิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านข้อความที่ส่งมา
ดาร่า : “อ๋อคุณยูชอนส่งมาอ่ะค่ะ ให้คุณรีบไปที่สนามบินเพราะว่ามีคนสำคัญจะกลับมาแล้ว คนสำคัญที่ว่าคงเป็นคนที่สนิทกับพวกคุณมากเลยสิค่ะ”
แจจุงได้แต่ยิ้มไม่ยอมตอบคำถามดาร่าทำให้ดาร่าเกิดอาการเบื่อโลกขึ้นมา งอลหันหน้าหนีแจจุงในทันที
ตัดมาที่คู่ของยุนโฮ-บอม
ยุนโฮคับรถไปเรื่อยๆโดยที่ยังไม่กล้าพูดอะไรมากในตอนนี้เพราะหลังจากที่ปาร์คบอมขึ้นรถออกเดินทางมาไม่นานก็นอนหลับไปแล้วรถของ ยุนโฮและบอมเลยสงบที่สูด
ตุง ตุง ( เสียงบีบี)
ยุนโฮกำลังจะเงื้อมือไปยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านแต่ก็มีคนคว้าไปก่อน
ยุนโฮ : “อ้าวตื่นแล้วหรอ นอนน้อยจัง”
บอม : “ถ้าไม่ตื่นก็ไม่รู้หรอกว่ามีใครที่ไหนเค้าส่งบีบีมาหาแฟนฉัน
เอ๊ะ!! นี่นายหมูอ้วนคุณยูชอนเค้าส่งบีบีมา เอ้าอ่านสิไม่อยากรู้เรื่องชาวบ้าน”
ยุนโฮ : “ฮึไม่เอาคุณอ่านเถอะ ผมขับรถอยู่”
บอมหันมายิกแก้มยุนโฮเบาๆด้วยความมั่นเขี้ยว
บอม : “ดีมากหมูอ้วน คุณยูชอนบอกให้ไปที่สนามบินด่วนคุณยูชอนบอกว่าคนที่อยู่เมืองไกลกำลังมา”
ยุนโฮฟังที่ปาร์คบอมอ่านแล้วก็รีบกับหัวรถแล่นไปทางสนามบินทันที
naru
ความคิดเห็น