คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [100%] ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี
ตอนที่ 8 : ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี
ปาร์คบอมนั่งมองชายหนุ่มที่ชื่อยุนโฮเดินออกไปโดยไม่หันกับมามอง
บอม : “ฉันไม่ง้อนายหรอกจะบอกให้ไอ้คนใจดำ โธ่!!เอ้ยบอมไม่ต้องไปสนใจผู้ชายใจดำคนนั้นหรอกไม่มีเค้าเราก็มีชีวิตอยู่ได้ ”
ขนาดที่ปาร์คบอมนั่งพูดอยู่กับตัวเองก็ได้ยินเสียงเหมือนคนเดินมาบอมเลยคิดว่าเป็นยุนโฮจึงส่งเสียงเรียกให้มาช่วย ( มะกี้ยังโกรธกันอยู่ทำไมหายเร็วงี้ล่ะ )
บอม : “ยุนโฮฉันนึกว่านายจะทิ้งฉันไปซะแล้วฉันอยู่ทางนี้”
บอมพยายามยันตัวลุกขึ้นโดยอาศัยต้นไม้ที่อยู่ใกล้ที่สุดบอมยันตัวขึ้นไปผิงกับต้นไม้ก่อนจะหันไปหาคนบ้างคนที่อยู่ข้างหลังซึ่งนึกว่าเป็นยุนโฮ
บอม : “ฉันขอโทษที่พูดกับนายไม่ดีนะ ”
“จะขอโทษฉันทำไมล่ะสาวน้อยฉันว่าฉันน่าจะเป็นคนขอโทษเธอมากกว่านะ ”
บอมเมื่อฟังอย่างงั้นพยายามจะตะโกนร้องเรียกยุนโฮแต่ก็สายไปซะแล้วบอมโดนชกเข้าไปที่ท้อง บุรุษนิรนามกำลังจะแบกปาร์คบอมออกไปจากป่าในขณะนั่นเองยุนโฮก็โผล่ออกมา
ยุนโฮ : “เฮ่ยไอ้น้องทำกับแฟนพี่แรงไปรึป้าว ? ”
“ไม่แรงมากหรอกแต่ใครเป็นน้องแก่ไม่ทราบไอ้เด็กเมื่อวานซืน ”
โจรหันมาพูดกับยุนโฮก่อนที่จะว่างบอมลงอย่างเบามือก่อนใช้นิ้วกลางหันไปทางยุนโฮ
“ ไอ้น้องน่าจะรู้ที่ต่ำที่สูงบ้างนะไม่อยากตายก็ไปซะ”
ยุนโฮได้เห็นและได้ยินดั่งนั้นก็เดือดเป็นฝืนเป็นไฟก่อนที่เข้าจะพูดกับไปบุรุษนิรนามผู้นั้น
ยุนโฮ : “ใครจ้างแก่มา แล้วคนที่จ้างแก่มาให้เท่าไร่ฉันจ่ายมากกว่าพวกมัน 2 เท่า”
“ ฟังแล้วดูดีแต่ไม่เอาดีกว่า ไอ้ลูกหมาอย่างแก่ต้องเจอแบบนี้ถึงจะสำนึกไม่อยากตายก็ถ้อยไปซะ ”
ป้างงงงง ( เสียงปืน )
จุนซู : “ด่าเพื่อนฉันว่าไอ้ลูกหมาเหรอว่ะ”
ยุนโฮ : “ ไม่พลาดเลยนะขนาดมีคนอยู่บนหลัง ”
จุนซู : “ ใจคอจะไม่ปลุกหรืออุ้มปาร์คบอมหน่อยเหรอเธอนอนอยู่นั้นนานแล้วนะ”
ยุนโฮ : “ให้ฉันอุ้มซีแอลยังจะดีซะกว่า มาฉันอุ้มซีแอลเอง ”
จุนซู : “ไม่ได้”
จุนซูปฏิเสธเสียงแข็งน้ำเสียงที่พูดออกมามีทั้งหึง หวง ห่วง ออกมาพร้อมกันโดยไม่รู้ตัว
ยุนโฮ : “เฮ่ยเลือด โดนยิ่งมายังทำเป็นเท่แบกซีแอล ถามจริงๆนะไม่เจ็บ ไม่หนัก ไม่เหนื่อยหรอไง”
จุนซู : “ถ้าแก่ยังไม่อุ้มปาร์คบอมขึ้นมาภายในสิบวิ ก็ไม่ต้องมาเป็นเพื่อนกันอีก 10. 9. 8. 7. ”
ยุนโฮ : “ก็ได้ๆ”
ยุนโฮพูดอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนเดินไปอุ้มบอมขึ้นมา ยุนโฮก็เห็นอะไรบ้างอย่างบนใบหน้าของบอมที่อธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ ยุนโฮเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว
จุนซู : “เงียบซะเจอของดีล่ะสิ”
ยุนโฮไม่สนที่จุนซูพูดได้แต่เดินแต่แล้วก็ต้องสดุดเข้ากับอะไรบางอย่างทำให้ยุนโฮหยุดเดินแล้วได้แต่มองด้วยสายตาดีใจก็ไม่เชิง
ยุนโฮหันไปสะกิดจุนซู
ยุนโฮ : “จุนซูฉันว่าฉันเห็นคนถือไฟฉายมองหาคนอยู่ว่ะคิดว่าไงว่ะ ”
จุนซู : “ เฮ่ยฉันก็ได้ยินของคนเรียกชื่อคุณหนู คุณหนู เหมือนกัน ”
ยุนโฮและจุนซูพูดก่อนที่มีความคิดที่เหมือนกันทั้งสองเดินตรงไปยังผู้ชายกลุ่มใหญ่ก่อนที่จะต้องตกใจเมื่อได้เห็นว่าเป็นหัวหน้าหน่วยคุ้มกันของ 4 สาว
ยุนโฮ : “โอ้วผมว่าผมเคยเจอคุณที่ไหนนะว่าแต่พวกคุณมาทำอะไรกันที่เนี่ย ”
“ เอ่อผมเป็นหัวหน้าคนคุ้มกันของคุณหนูทั้งสี่ครับ ผมชื่อว่า ปาร์คนำโพ ( ปากน้ำโพธิ์สิไม่ว่า ) แล้วส่วนพวกผมมาทำอะไร พวกผมคงมาจับกบมั้งครับ”
จุนซู : “ถามได้ โคตะระโง่ มากเลยเพื่อนตรู” (ก็จริงของจุนซูเนาะถามออกมาได้เฮ่อ)
ยุนโฮ : “อ้าวมาตามหาคุณหนูของพวกนายไม่ใช่หรอ มาทั้งหมอหมาหมอคนเลยเนาะ” เฮ่อ ยุนโฮถอนหายใจออกมา ทำให้จุนซูพูดกับยุนโฮแบบเพื่อนที่สานิทสนิทว่า
จุนซู : “หมอหมาเตรียมมาเพื่อรักษากาโฮโดยเฉพาะส่วนหมอคนมารักษาแต่เฉพาะคุณหนูส่วนพวกเราก็เลยตามเลย”
“ใครบอกล่ะค่ะพวกฉันมารักษาคุณชายด้วยต่างหากยกเว้นคุณนะค่ะคุณยุนโฮ”
ยุนโฮ : “แป้ว ทำไมผมถึงเป็นข้อยกเว้นล่ะเซงเท่าฟ้าเลย ตรู”
“ล้อเล่นค่ะพวกเราถูกส่งมารักษาทุกคนที่ได้รับบาดเจ็บไม่มีข้อยกเว้นใดยกเว้นแต่คนที่ตายไปแล้วพวกเราไม่รักษาค่ะ”
จุนซูถูกพาไปทำแผลส่วนยุนโฮก็นั่งเฝ้าปาร์คบอมที่สลบยังไม่ได้สติ
ตัดไปที่กระท่อมกลางป่า
ขณะที่มินจีนอน(ไม่)ลับก็ได้แต่คิดแล้วคิดอีกว่าทำม๊ายทำไมหัวใจเธอถึงเต้นแรงเมื่ออยู่กับ ยูชอน และทำไมเธอถึงต้องเจ็บใจจี๊ดเมื่อยูชอนพูดถึงซีแอลมินจีคิดว่าเธอตกหลุมรักยูชอนเข้าให้ซะแล้ว แต่เรื่องนี้คงเป็นไปไม่ได้เพราะยูชอนแอบมีใจให้ซีแอลแต่ผู้เดียว
มินจีคิดทบถ้วนว่าเพราะอะไรที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้แต่ไม่รู้ว่าความคิดของมินจีดังไปรึป้าว? เลยทำให้ดาร่าต้องตื่นขึ้นมาพูดกับมินจี
ดาร่า : “มินจีจ๊ะเธอจะรักใครก็ไม่ผิดนะถึงจะรักคนที่มีแฟนแล้วหรือว่ามีภรรยาแล้วก็ไม่ผิด แต่มันจะผิดที่เธอทำให้เข้าต้องสับสนในความรัก”
มินจี : ”พี่ดาร่าฉันไม่เข้าใจ”
ดาร่า : “ก็หมายความว่ารักใครก็ได้ตามที่ใจเรารักแต่ถ้าเข้ามีเจ้าของแล้วเราก็ไม่ควรจะแสดงท่าทีว่ารักเค้าแบบว่าแอบมองอยู่ห่างๆนจ๊ะ”
มินจี : หมายความว่ารักได้แต่ต้องอยู่ในขอบเขตที่เรากำหนดงั้นหรอค่ะ
ดาร่า : “ก็นำนองนั้นล่ะมินจีจ๊ะเธอเลิกรักยูชอนดีกว่านะพี่ว่า ยูชอนเหมาะกับซีแอล มากกว่าเธอ พี่คงไม่พูดตรงไปนะ”
มินจีได้ฟังดังนั้นทำให้เธอคิดขึ้นมาได้ว่ายูชอนเหมาะสมกันมากและจู่ๆน้ำใสๆก็ไหลรินออกมาจากตามินจีร้องไห้
ดาร่าจึงเข้าไปกอดมินจีไว้และลูบหัวมินจีเบาๆก่อนจะบอกให้มินจีหยุดร้องไห้และให้นอนพักผ่อน
มินจีหยุดร้องไห้ก่อนจะค่อยๆล้มตัวลงไปนอน ดาร่ากลับมาคิดว่าตัวเองพูดตรงไปรึป้าว ? แต่ดาร่าก็คิดได้ว่าความรักขึ้นอยู่กับคนสองคน คนสองคนต้องรักกันไม่ใช่แค่คนหนึ่งรัก
รุ่งเช้า ยูชอน แจจุง ดาร่า และ มินจี ก็เดินทางหาทางกลับและกลุ่มของแจจุงก็พบกับแค้มป์ที่พักก็เลยเดินเข้าไปก็พบกับหัวหน้าคนคุ้มกันยืนรอรับพวกเค้าอยู่
ดาร่าจำคนคุ้มกันของตัวเองได้ จึงเดินเข้าไปที่แค้มป์
ดาร่า : “อ่อ คนคุ้มกันปาร์คนำโพ นี่เองนึกว่าใครที่ไหน ตามหาคุณหนูซีแอล กับคุณหนูปาร์บอมเจอแล้วเหรอ”
“อยู่ข้างในแค้มป์คับคุณหนู”
ดาร่าเดินเข้าไปในแค้มป์พร้อมกับมินจี
ดาร่าซึ่งเดินนำหน้ามินจีมาก็ต้องหยุดซะงักเมื่อเห็นยูชอนนั่งป้อนข้าวให้ซีแอลโดยที่มีจุนซูมองอยู่ห่างๆ
ดาร่าพูดลอยๆออกไป ดาร่า : “มาเร็วประดุจสายลมเลยน๊า
ซีแอล : ถ้าหมายถึงคุณยูชอนล่ะก็แน่นอนอยู่แล้ว ว่าที่แฟนไม่สบายก็ต้องมาคอยดูแล
เรียกคะแนนสิจ๊ะนางฟ้า
ดาร่า : “หวานเลียนเชียวนะ ไปล่ะไม่อยากขัดคอไปเถอะมินจี”
ดาร่าหันมามองมินจีแล้วต้องตกใจเมื่อมินจีเดินจากไปแล้ว
แจจุง : นางฟ้าเราไปกินข้าวเถอะครับให้ยูชอนทำแนนอยู่นี่ล่ะ
ซีแอลได้ยินที่แจจุงพูดก็ต้องหัวเราะออกมาแล้วรีบตอกกับแจจุง
ซีแอล : “แหม่ๆ เรียกแต่นางฟ้านึกว่าตัวเองเป็นสายชลหรือไงค่ะคุณแจจุงพี่ดาร่าของฉันไม่ได้ความจำเสื่อมซักกะหน่อย ฮ่าๆๆๆ”
แจจุง : “ถึงพี่จะไม่ได้เป็นสายชลแต่พี่ก็เป็นหัวหน้าแก๊ง ดงบัง นะน้อง”
ดาร่า : “ 2 คนนี้คุยถูกคอกันจังเลยเนาะว่าไหมค่ะคุณยูชอน”
ดาร่าหันไปคุยกับยูชอนประมาณว่าประชดนิดๆ
ซีแอล : “ พี่แจจุค่ะถ้าเกิดกินอาหารฝีมือของพี่ดาร่าเข้าเกิดอาการผิดปกติกับชีวิตก็เรียกพยาบาลได้ทุกเมื่อเลยนะค่ะ ”
ซีแอลพูดจบทั้ง ยูชอนและแจจุงไม่รู้นัดกันไว้รึป้าวหัวเราะออกมาน้ำหูน้ำตาไหลที่เดียว
ดาร่าเห็นแจจุงหัวเราะก็เลือดขึ้นหน้าแล้วก็พูดกับซีแอลแนวประชดนิดๆ
ดาร่า : “ ใครจะเหมือนเธอล่ะมีเก่งซะทุกอย่าง เชอะ!! ไปเถอะแจจุงก่อนที่ฉันจะทำอาหารยัดเข้าปากยัยซีแอล ”
เมื่อดาร่าพูดจบก็เดินออกไปเพราะความโกรธหรือว่าอายก็ไม่ทราบได้
เห็นแต่ซีแอลที่นั่งหัวเราะจนท้องแข็งอยู่คนเดียว ยูชอนหันไปมองซีแอลแล้วก็รู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกอยู่ในกำมือของซีแอลถ้าไม่มีซีแอลเข้าเองก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง
ยูชอนคิดไปถึงวันแรกที่เค้าเจอกับซีแอล จู่ๆซีแอลก็หยุดหัวเราะเมื่อเห็นหน้าหล่อๆของ
ยูชอนที่ยิ้มอย่างมีความสุขเหมือนมีโลกทั้งใบอยู่ในมือตัวเองก็ไม่ปราน
ซีแอลเอามือไปซะกิดที่หัวไหล่ของยูชอน
ยูชอน : “มีอะไร ยังไง แล้วอะไร”
ซีแอล : “ตกใจหรอ”
ยูชอน : “ก็ใช่สิถ้าหัวใจฉันวายขึ้นมาว่าไงเนี่ย”
ซีแอลทำหน้า งง น้อยๆก่อน อมยิ้มแล้วมองเข้าไปในตาของยูชอน
ยูชอนและซีแอลเริ่มนิ่งแล้วเริ่มขยับตัวเข้ามาใกล้มากขึ้น แต่จุนซูที่มองอยู่ห่างๆก็ขัดขึ้นมาเสียงดัง
จุนซู : “จ้องกันเข้าไปเนี่ยยูชอนระหวังยายเนี่ยท้องนะ”
ซีแอล : “ฉันไม่ใช่ปลากัดซักหน่อยจ้องนิดจ้องหน่อยก็ท้อง หรือว่าเคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นบ่อยๆ ฮ่ะ”
ยุนโฮที่นั่งเฝ้าบอมข้างๆก็ต้องลุกมาดุ
ยุนโฮ : “โอ๊ย !! แถวนี้เด็กเยอะจริงๆเลย ทะเลาะแย่งขนมกันหรือไงว่ะ”
ยูชอนและจุนซูมองหน้ากันอย่าง งงๆก่อนจะรู้ว่าต่างฝ่ายคิดอะไรยูชอนลุกขึ้นมาจากเก้าอี้มายืนข้างๆจุนซูก่อนที่จะพากันเดินตรงไปหายุนโฮแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
จุนซู : “ไอ้น้องซ่าส์มากเลยนะมามะมาให้พี่ทำโทษซะดีดี”
ยุนโฮหันไปมองหน้าทั้งยูชอนและจุนซูก่อนจะรู้ว่า2คนนี้กำลังคิดจะทำอะไร ยุนโฮรู้ทันเลยวิ่งหนีแต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จยูชอนวิ่งไปดักด้านหน้าส่วนจุนซูก็ล็อกแขนทั้ง2ข้างของยุนโฮ ยุนโฮพยายามขัดขืนแต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จสู้แรงของจุนซูไม่ไหว
ยุนโฮ : “เฮ้ยขี้โกงอ่ะ จะรุมเค้าเลยหรอ”
ยูชอน : “นายไม่รอดแน่คุณชายยุน”
ยุนโฮได้แต่มองตายูชอนอย่างละห้อย o_o ยูชอนนำขนไก่ที่ตกอยู่แถวนั้นไปแย่ในจมูกของยุนโฮก่อนที่ยุนโฮจะดิ้นจนหลุดจากจุนซู ^^ ยุนโฮวิ่งไปที่ริมแม่น้ำ แล้วก็พยายามหาสิ่งป้องกันตัวแล้วยุนโฮก็เห็นถังใบไม่ใหญ่เท่าไร่ยุนโฮตักน้ำไว้เต็มถัง ยูชอนและจุนซูวิ่งเข้ามาอย่างไม่ระหวังตัว โดยที่มีแจจุงวิ่งตามมาสมทบด้วย เมื่อมาถึงทุกก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
ยูชอนก้าวเข้าไปหายุนโฮเป็นคนแรกแต่แล้วยุนโฮก็ยกถังขึ้นมาแล้วสาดเข้าไปที่ยูชอนอย่างจังๆ จุนซูและแจจุงที่เห็นสภาพยูชอนเหมือนลูกหมาตกน้ำก็ขำกากออกมาหารู้ไหมว่าภัยกำลังมาถึงตัว ยูชอนนำถังที่ยุนโฮสาดน้ำใส่ไปใส่น้ำอีกครั้งโดยที่ ยุนโฮ แจจุง และ จุนซูไม่รู้ตัวถือโอกาศสาดน้ำใส่ทั้งสามทำให้ทั้งสามหยุดขำก่อนที่จะดันตัวยูชอนลงไปในแม่น้ำ ทั้ง แจจุง ยูชอน จุนซู และ ยุนโฮ ก็เล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานเปรียบเสมือนเค้าทั้ง 4 ย้อนกับไปในสมัยเด็ก
ดาร่าที่เห็นแจจุงวิ่งออกไปอย่างกะทันหันก็นึกว่า ดงบัง ต้อยตีกันก็เลยรีบไปบอกบอมที่พึ่งกำลังตื่นและซีแอลที่ยังนอนเล่นเน็ตอยู่กับมินจี เมื่อทั้ง 3 ได้ฟังที่ดาร่าพูดก็รีบออกจากที่พักเพื่อไปยังแม่น้ำ
เมื่อทั้ง 4 คนไปถึงริมแม่น้ำก็ได้เห็น ผู้ชาย ทั้งหล่อ ทั้งเท่กล้าเป็นข้าวต้มมัด เปลือยท่อนบน เล่นน้ำกันอย่างกะเด็กๆ มินจี บอม และซีแอล หันไปมองดาร่าด้วยหน้าตาผิดหวังนิดๆแต่ดาร่ากับไม่รู้สึกอะไร
แต่ทันใดนั้นดาร่าก็คิดแผนอะไรบ้างอย่างออก ดาร่าใช้มือผลักตัวของ บอมและมินจีลงไปในน้ำ ส่วนซีแอลและดาร่าก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แอบจะผลักซีแอลลงไปในน้ำแต่ผิดพลาด ซีแอล หลบทันทำให้ดาร่าเป็นฝ่าย ลื่นตกลงไปซะเอง
ซีแอลหัวเราะที่ดาร่าผลักตัวเองลงไปไม่สำเร็จแถมยังโดนปาร์คบอมและมินจีเอาคืนโดนแกล้งสาดน้ำใส่ดาร่า ซีแอลยืนหัวเราะจนท้องแข็งและหารู้ไหมว่าตัวเองกำลังจะลื่นตกลงไปในแม่น้ำ
“กรี๊ด!!” ซีแอลหล่นลงไปในน้ำก่อนจุนซูจะรับซีแอลไว้ทันจุนซูผู้ชายที่แข็งแกร่งยืนอุ้มซีแอลอยู่ในน้ำและก็โยนซีแอลทิ้งลงไป ซีแอลมุดตัวขึ้นมาก่อนที่จะเข้าไปล็อกคอของจุนซู ทำให้จุนซูและซีแอลมุดตัวลงไปในน้ำด้วยกันก่อนที่ซีแอลจะทีบแผ่นหลังอันน่ากอดของจุนซูขึ้นมา มินจีได้แต่เกาะแขนยูชอนเพราะมินจีว่ายน้ำไม่แข็ง
ส่วนคู่ของยุนโฮและปาร์คบอม ก็กอดรัด ฟัด เหวี่ยง กินน้ำเข้าไปหลายอึก
ส่วนแจจุงและดาร่า ก็หวานเวอร์ แจจุงที่เปลือยท่อนบนก็ให้ดาร่าขึ้นหลังแล้วไปท้าแข่งว่ายน้ำกับจุนซู ยุนโฮ และ ยูชอน ทั้งหมดตอบรับ ยุนโฮกับปาร์คบอมดูจะเป็นคู่ที่แข็งแกร่งที่สุดเพราะ กติกามีอยู่ว่าให้แกล้งผู้ต่อสู้ได้
ส่วนยูชอนและมินจีเป็นคู่ที่น่าเป็นห่วงที่สุด เพราะมินจีเองก็เป็นน้องเล็กไม่กล้าไปแกล้งพี่ๆ ทั้ง4 คู่เตรียมที่จะ ดวนเดือดกันแล้ว
และคู่ที่ก็ว่ายไปก่อนนั้นก็คือยุนโฮ คู่ต่อมาคือจุนซู ส่วนคู่ของแจจุง และ ยูชอนก็แย่งกันขึ้นที่จะเป็นที่สามแบบว่าแข่งกันได้คู่คี่สูสีกันมาก
ผลออกมาก็คือไม่มีใครชนะเพราะระหว่างทางก็มีการใช้แผนทั้งกระแทก ผลัก ดัน ทำให้ไม่มีใครชนะ
หัวหน้าคุ้มกันปาร์คนำโพมาบอกทั้ง 8 ว่าจะต้องเดินทางกับโซลกันแล้ว
ทั้ง8 ก็เลยรีบขึ้นมาจากน้ำซีแอลเดินคู่ไปกับจุนซู ส่วนมินจีก็เดินเลี่ยงไปอีกทาง
ส่วนแจจุง และดาร่าก็เดินตามคนคุ้มกัน ปาร์คนำโพไป ส่วนคู่ของบอมและยุนโฮ ก็ดูเหมือนว่ายุนโฮจะต้องแบกบอมกับเพราะบอมใช้สายตาอ้อนยุนโฮให้อุ้มยุนโฮก็ใจอ่อนด้วยสิ
ทั้งหมดเดินทางกับโซลโดยมีรถมารอรับที่สถานที่ที่มีเรื่อง ก่อนจะพากันนั่งรถกับไปที่โซล
แต่ดูเหมือนว่าคู่รักแต่ละคู่จะนั่งรถกับกันเอง ยุนโฮนั่งกับปาร์คบอม แจจุงนั่งกับดาร่า
แต่เพราะอะไรก็ไม่รู้ดลใจให้มินจีและยูชอนขึ้นมานั่งรถคันเดียวกัน
ส่วนจุนซู และซีแอลก็นั่งรถคันเดียวกันกับบ้าน
ขณะที่จุนซูขับรถอยู่ซีแอลสั่งเกตเห็นสิ่งผิดปกติบนหัวไหล่ของจุนซู….
naru
ความคิดเห็น