คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : [100%] คู่ใครก็คู่มันสิเว้ย!! > ภาค 1
ตอนที่ 11 : คู่ใครก็คู่มันสิเว้ย!! > ภาค 1
เมื่อทั้ง 3 คู่ 5 คนกลับกันถึงบ้านก็มีการ์ดงานปาร์ตี้ตอนรับคุณหนูชางมินกลับมาเกาหลี
ปาร์คบอมที่ส่งยูชอนและซีแอลกลับบ้านเรียบร้อยก็พายุนโฮไปเลือกชุดที่จะใส่ไปงานปาร์ตี้วันพรุ่งนี้
โดยร้านที่เธอมาคือ Parkbom2ne1 นี้เอง
พนักงานที่เห็นปาร์คบอมมาที่ร้านก็ยืนเรียงแถวกันอย่างสวยสดงดงามพิลึก
พนักงาน : “คุณหนูจะมาก็น่าจะบอกล่วงหน้านะค่ะ ฉันและลูกน้องจะได้ต้อนรับให้ดีกว่านี้”
บอม : “ไม่เป็นหรอกค่ะ คือว่าบอมจะมาหาชุดที่จะใส่ไปงานปาร์ตี้พรุ่งนี้หาชุดทั้งที่เป็นคู่ชายหญิงนะค่ะ ชุดของบอมไม่เอาชุดราตรียาวเวอร์นะค่ะขอสบายๆแล้วกันส่วนชุดผู้ชายยังไงก็ได้ที่เข้ากับชุดของบอม”
พนักงาน : “สัดส่วนคุณหนูเหมือนเดิมใช่ไหมค่ะ”
บอม : “ค่ะ”
พนักงาน : “งั้นเชิญคุณยุนโฮ วัดสัดส่วนด้านในเลยค่ะ”
ยุนโฮ : “เอ๊ะ!! รู้จักชื่อผมด้วยหรอนี้”
พนักงาน : “ก็คุณยุนโฮเป็นทั้งดาร่า แถมยังเป็นแฟนของคุณหนูทำไมแค่ชื่อฉันจะไม่รู้ชื่อละค่ะ เชิญด้านในดีกว่าค่ะ”
ยุนโฮเดินตามพนักงานเข้าไปวัดสัดส่วน ทิ้งให้ปาร์คบอมยืนดูเสื้อผ้าที่แม่และเธออกแบบอย่างสวยสดงดงาม เพียงคนเดียวในร้าน
คุณแม่ปาร์คบอม : “ลูกแม่!!”
บอม : “แม่ค่ะ คิดถึงแม่จังเลยค่ะ”
บอมที่เห็นแม่ผู้บังเกิดเกล้าก็วิ่งเข้าไปสวมกอดอย่างดีอกดีใจ
คุณแม่ปาร์คบอม : “โธ่ๆ ลูกแม่ไปโดนเค้าไล่ยิงเป็นไงล่ะ”
บอม : “แม่งะ ทำไมพูดอย่างงี้ละงอลแม่แล้ว”
คุณแม่ปาร์คบอม : “โธ่ แม่พูดเล่นอย่าโกรธนะลูกสาวคนสวยของแม่ แม่ได้ยินข่าวว่าลูกหายตัวไปแล้วออกมาจากป่าได้ทำไมไม่กลับบ้านล่ะมาที่ร้านทำไม”
บอม : “ที่จริงว่าจะกลับบ้านก่อน แต่ว่าซีแอลกับว่าที่แฟนซีแอลติดรถมาด้วยเลยไปส่งที่บ้าน เลยผ่านหน้าร้านพอดีก็เลยพาแฟนมาลองชุดไป ปาร์ตี้วันพรุ่งนี้”
คุณแม่ปาร์คบอม : “อุ๊ยตาย!! แฟน ใครเป็นแฟนลูกล่ะค่ะทำไมแม่ไม่รู้”
ยุนโฮที่วัดสัดส่วนเสร็จก็เลยเดินออกมาพอดีกับที่ 2แม่ลูกคุยกัน
ยุนโฮ : “สวัสดีครับคุณแม่ปาร์คบอม ที่แรก ที่เห็นนึกว่าพี่ของปาร์คบอมซะอีก”
คุณแม่ปาร์คบอม : “แหม่คุณลูกเขย เรียกคุณแม่ปาร์คบอมว่าแม่เฉยๆก็ได้จ๊ะ แม่ไม่ถือส่วนเห็นแม่ เป็นพี่ยัยบอม ใครก็บอกว่า 2 แม่ลูกเหมือนคู่พี่น้องมากกว่า”
บอม : “ถูกคอกันเหลือเกินนะ”
คุณแม่ปาร์คบอม : ก็แน่นอนสิจ๊ะว่าที่ลูกเขยออกจะหล่อนิสัยดี ปากหวาน ธรรมดาของคนเป็นแม่ที่จะมีลูกเขย ดีๆกับเค้าบ้าง”
บอม : “แม่ทำเป็นเห็นลูกเขยดีกว่าลูกตัวเองฟ้องพ่อดีกว่า”
คุณแม่ปาร์คบอม : “sorry ด้วยค่ะคุณลูก พ่อไปอเมริกาเมื่อเช้านี่เองไม่ต้องถามนะไปทำไมโทรหากันเอง แล้วก็อย่าน้อยใจพ่อนะ พ่อไม่ได้ลับไม่ได้นอน ทั้งแต่ที่รู้ข่าวว่าเธอหายตัวไป โอ๊ะๆ พาลูกเขยแม่ไปที่บ้านด้วยนะ แม่จะลงครัวทำอาหารเองแต่ตอนนี้แม่ต้องไปที่ธนาคารก่อน นะจ๊ะ”
บอม : “รักแม่นะค่ะ”
คุณแม่ปาร์คบอม : “แม่ก็รักลูกนะ แถมรักลูกเขยด้วย”
บอมหันมามองยุนโฮอย่างเคืองๆ
แล้วก็เอามือไปขยี้แก้มของยุนโฮด้วยความมั่นเขี้ยว
ยุนโฮ : “เฮ้ มาขยี้แก้มเค้าทำไมอ่ะ คิดอะไรรึป้าว”
บอม : “ไม่ได้คิดย่ะ ก็แค่... ไม่เอาไม่บอกกลับบ้านกันเถอะ”
บอมที่พูดกับยุนโฮเสร็จหันไปพูดกับพนักงานในร้าน
บอม : “พี่ค่ะถ้า ชุดเสร็จแล้วก็เอาไปให้ที่บ้านนะค่ะ พรุ่งนี้ตอน 1 ทุ่มตรงต้องใส่ไปงาน Ok ใช่ไหมค่ะ”
พนักงาน : “ค่ะ พรุ่งนี้คุณหนูรอรับได้เลยนะค่ะ เดินทางกลับดีๆนะค่ะ”
บอม : “ค่ะ กลับก่อนนะค่ะ”
บอมที่หันไปพูดกับพนักงานในร้านก็ควงแขนยุนโฮออกมาจากร้านโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีคนมาตามแอบถ่ายภาพที่ทั้ง2คนไปไหนมาไหนด้วยกัน
ยูชอนเข้ามาในบ้านของซีแอลก่อนที่จะเห็นทั้ง คนคุ้มกันประธานธิบดี และทหารยืนเรียงร้ายอยู่ที่หน้าบ้าน
เมื่อเข้าไปก็เจอประธานาธิบดีนั่งดูทีวีกับคนที่เป็นหลานและก็เจ้ากาโฮ
ซีแอล : “พ่อค่ะหนูกลับมาแล้ว”
ซีแอลที่เห็นพ่อบังเกิดเกล้าก็วิ่งเข้าไปกอดก่อนจะหอมแก้มผู้เป็นพ่อ
ซีแอล : “พ่อรู้ไหม ซีแอลร้องไห้หาพ่อด้วยล่ะ”
พ่อของซีแอล : “พ่อก็คิดถึงลูกนะ แต่พ่อไม่ได้ร้องไห้”
จียง : “พี่ว่าถ้าคุณลุงร้องไห้ประเทศนี้คงไม่เข้มแข็งหรอก ใช่ไหมกาโฮ”
กาโฮ : “โฮ่งๆๆ”
555 เสียงหัวเราะของทุกคนที่หัวเราะออกมาด้วยความสุขที่ล้นปริ่ม
พ่อของซีแอล : “แล้วคนที่ลูกพามาล่ะใคร”
ซีแอล : “อ๋อ ว่าที่แฟนหนูเองแหละค่ะ”
จียง : “ยัยหมวยเธอ ไม่เหมาะสมกับคุณยูชอนเลยสักนิด”
ซีแอล : “ทำไมล่ะ!!”
จียง : “ก็เพราะคุณยูชอนทั้งเป็นสุภาพบุรุษแถมยัง หล่อ รวย นิสัยดี เธอนะมันก็แค่เด็กกะโปโล จริงไหมครับคุณลุง”
พ่อของซีแอล : “ที่ว่าแอ๋วของคุณเป็นเด็กกะโปโลก็จริงนะ แต่ไม่เหมาะสมกับลูกเขยนี้สิตรงไหน แอ๋วของลุงออกจะ สวย หมวย ตีบ คับเล็ก นอนดิ้น กินเยอะ จียงนี้ก็พูดไป”
ซีแอล : “พอแล้วพ่ออ่ะ พอๆกับกับพี่จียงเลยงอลแล้วนะ”
พ่อของซีแอล : “อ้าวทำไมเสียมารยาทกับลูกเขยพ่ออย่างงี้เล้า มาสิไอ้ลูกเขย”
ยูชอนสะดุ้งนิดหน่อยก็เดินเข้าไปหา
ยูชอน : “คะ ครับ”
จียง : “นี่คุณยูชอนครับไม่ต้องกลัวผมกับคุณลุงหรอกครับอีกไม่นานพวกเราก็เป็นทองแผ่นเดียวกัน”
กาโฮ : “โฮ่งๆ บ็อกๆ คึคึ”
ยูชอน : “ครับครอบครัวนี้อบอุ่นดีนะครับ”
จียง : “ครับ ครอบครัวของพวกเราก็มีความสุขอย่างี้แหละครับ
ถ้ามีคุณยูชอนเพิ่มมาอีกคงจะความสุขมากขึ้นล่ะครับ”
พ่อของซีแอล : “วันนี้แม่บ้านทำอาหารอร่อยๆไว้เยอะเลยล่ะไปเถอะไปกินข้าวกัน”
ซีแอลลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วก็เดินมาจูงมือของยูชอนไปที่โต๊ะอาหารที่สุดแสนจะใหญ่ยาวเวอร์ โต๊ะอาหารอะไรจะเวอร์ปานนี้
ซีแอลเดินตามพ่อของเธอไปโดยที่มีจียงเดินตามหลังมาติดๆส่วนเจ้ากาโฮก็วิ่งแจ้น
ไปที่โต๊ะอาหารสุนัขที่จัดไว้อย่างพิเศษเพื่อกาโฮโดยเฉพาะ
ทุกคนมาที่โต๊ะอาหารพร้อมกันเรียบร้อยก็ลงมือรับประทานอาหารอย่างอร่อย
พ่อของซีแอล : “นี่ซีแอล คนที่ชื่อฮยอนอาเค้าเป็นใครกัน”
ซีแอลที่กำลังกินไก่อย่างอร่อยก็วางไก่ทอดลงจากมือแล้วหันไปหาต้นเสียงซีแอลมองหน้าพ่อเธออย่างหมดอารมณ์ก่อนจะ ตอบส่งๆไป
ซีแอล : “หนูก็ไม่รู้อะไรมากหรอกค่ะ พ่อจะถามทำไมอ่ะกินไม่ลงเลย”
พ่อของซีแอล : “แล้วยูชอนพอจะรู้ไหมล่ะ”
พ่อของซีแอลถามยูชอนขณะที่ยูชอนกำลังตักไก่ใส่จานให้ซีแอลจียงก็หันมามองยูชอนเพื่อต้องการคำตอบ
ยูชอนทำหน้า งงๆ ที่ประธานาธิบดีของประเทศถามอย่างเอาจริงเอาจัง
กับคำถามที่ว่า ฮยอนอาเป็นใคร ยูชอนได้แต่มองหน้าซีแอลก่อนตอบแบบละเอียดยิบตา
ยูชอน : “ฮยอนอาเป็น น้องข้างบ้านยุนโฮ ฮยอนอาแอบรักยุนโฮมาตั้งแต่เด็ก ยุนโฮที่มีนิสัย เจ้าชู้ มักมาก หลายใจ หลอกลวง(แรงอ่ะ)คบผู้หญิงวันละคน ไม่ซ้ำหน้ากันเลย แต่ว่าเรื่องนี้ก็ไม่ได้เกิดแต่กับกลุ่มของซีแอลกลุ่มเดียว แต่มีหลายกลุ่มที่โดนฮยอนอาตามราวี แต่ที่จากที่เห็นมาครั้งนี้หนักสุด”
ซีแอลที่นั่งฟังยูชอนเล่าอย่างใจจดใจจ่อก็ถึงกับวางไก่ทอดไว้บนจานก่อนจะหันมาจ้องมองยูชอน
ซีแอล : “ถ้ามีหลายครั้ง ทำไมผู้หญิงคนอื่นๆที่โดนยัยฮยอนอานั่นไล่ตบ ไล่ตี ทำไมถึงไม่แจ้งตำรวจล่ะ”
ยูชอน : “ก็เพราะเธอเป็นหลานสาวคนเดียวของ ประธานาธิบดีเกาหลีใต้คนก่อนไงล่ะ”
พ่อของซีแอล: “ไม่หน้าล่ะถึงไม่เกรงกลัวกฎบ้านกฎเมือง”
ตัดไปที่แจจุงและดาร่า
แจจุง : “นางฟ้าคุณรู้สึกไหมว่าตอนนี้เรา”
ดาร่า : “เราอะไร พูดให้มันจบนะ”
แจจุง : “ตอนนี้เราเริ่มจะหิวแล้ว”
ดาร่า : “ นั่นสิ ฉันทำอาหารเป็นนะเราไปซื้อของมาทำอาหารกินกันเถอะ”
แจจุง : “ก็ดีเหมือนกันงั้นไปทำที่ คอนโดผมแล้วกัน”
ดาร่า : “มันจะดีหรอ ผู้หญิงไปบ้านผู้ชายค่ำๆ มืดๆ นี่นะ”
แจจุง : “นางฟ้ากลัวผมจะปล้ำหรอ อีกอย่างนี่มันก็ดึกแล้วซูปเปอร์แถวนี้ใกล้จะปิดแล้วถ้าไปบ้านคุณมีหวังได้กินข้าวกับเกลือแน่”
ดาร่า : “นั่นสิ ไปก็ไป”
แจจุงจอดรถที่ร้านขายของก่อนที่ดาร่าแม่ครัวของวันนี้จะลงไปซื้อของทิ้งให้แจจุงสุดหล่อไว้ในรถคนเดียว
ก๊อกๆ!!
แจจุงเปิดหน้าต่างรถลงก่อนจะเห็นดาร่าที่ถือของมาเต็มไม้เต็มมือ
แจจุง : “นี่ซื้อมากินทั้งเดือนหรือไง นางฟ้า”
ดาร่า : “แหม่!! ก็ซื้อมาไว้ในตู้เย็นไงล่ะถ้าเกิดว่าฉันมาที่คอนโด คุณบ่อยแล้วไม่มีอะไรกิน ฉันจะทำไง”
แจจุง : “คิดไปไกลจังนางฟ้า ไปเถอะนี่มันดึกมากแล้ว”
แจจุงลงไปช่วยดาร่าถือของก่อนมุ่งหน้าไปยังคอนโด สุดเลิศของแจจุง
ด้านมินจีที่การ์ดเชิญไปงานปาร์ตี้ก็ งงๆ ว่าทำไมต้องมีงานปาร์ตี้พอเปิดการ์ดอ่านก็ เก็ต
มินจีมองรูปร่างตัวเองก่อนเข้าไปในห้องเพื่อหาชุดสวยๆ
ใส่ และมินจีก็สดุดเข้ากับชุดสีชมพูหวานยาวประมาณหัวเขา
มินจียิบชุดนั้นมาลองก่อนจะมองดูตัวเอง ในกระจก
มินจีที่ใส่ชุดสีชมพูน่ารักทำให้เธอยิ่งดูเป็นเจ้าหญิงหลุดมาจากนิทานเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
ก๊อกๆ!!
มินจีหันขวับมาที่ประตู
มินจี : “ใครค่ะ”
แม่ของมินจี : “แม่เองจ๊ะ แม่เข้าไปได้ไหม”
มินจีวิ่งไปเปิดประตูให้แม่ก่อนจะโชว์ ชุดที่ตัวเองสวมใสให้ผู้เป็นแม่ดู
แม่ของมินจี : “สวยมากเลยลูกแม่”
มินจี : “แม่ค่ะ หนูเหมาะกับชุดนี้รึป้าวค่ะ”
แม่ของมินจี : “อันนี้แม่ต้องถามลูกก่อนว่า ลูกจะใส่มันไปที่ไหน”
มินจี : “อ๋อ จะใส่ไปปาร์ตี้ต้อนรับสมาชิกดงบังอีกคนอ่ะค่ะ แม่ว่าไงบ้างค่ะ”
แม่ของมินจี : “ok มากจ๊ะสวยมากเลย พรุ่งนี้แม่จะโทรให้พี่จียงมารับไปพร้อมนะลูก”
มินจี : “แม่ค่ะรบกวนพี่จียงอีกแล้ว”
มินจีมองไปที่แม่ของเธอ แม่ของมินจียิ้มรับสีหน้าลูกสาวคนสวยที่ไม่ค่อยจะเห็นด้วยเท่าไหร่นัก
แม่ของมินจี : “แหม่!! ลูกสาวแม่ตั่งแต่เล็กจนโตก็มีแต่พี่จียงนะจ๊ะที่มาเล่นเป็นเพื่อนลูก แม่ไม่คิดจะเอาลูกสาวโก๊ะๆคนนี้ของแม่ไปยกให้จียงหรอก จียงออกจะหล่อ รวย แถมเป็นถึงหลานชายประธานธิบดีแม่ไม่มีวันคิดเด็ดขาดอย่างลูกต้องเหมาะกับ”
มินจีที่เห็นแม่เอาแต่พูดก็เลยตัดบทมาเป็นฝ่ายพูดบ้าง
มินจี : “แม่ค่ะหนูเหมาะกับใครหรอค่ะ”
แม่ของมินจี : “ไม่เอาไม่พูดแหละ แม่มาชวนไปกินข้าวเปลี่ยนชุดด้วยล่ะพรุ่งนี้จะต้องใส่ไปงานปาร์ตี้กับพี่จียงเดี๋ยวพี่เค้าเหม็นไก่ทอด”
มินจี : “แม่ทำไก่ทอดใช่ไหมค่ะ แม่น่ารักที่สุดเลยค่ะจะรีบลงไปนะค่ะ”
พูดจบมินจีก็ดันหลังแม่ของเธอออกไปจากห้องก่อนที่มินจีจะกับไปใส่ชุดเดิม
แล้วรีบลงไปกินไก่ทอด
ความคิดเห็น