ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปราสาทสยองขวัญ

    ลำดับตอนที่ #5 : กลีบที่ 2 - ชายลึกลับ

    • อัปเดตล่าสุด 30 ม.ค. 57



    “ช่วยด้วย ใครก็ได้!!! ” โฮชิบุตะโกนบอกเพื่อนที่อยู่ด้านล่าง

    “จบสินแล้ว...เราไม่รอด...ตั้งแต่งเราก้าวเข้ามาในปราสาท...มีแต่กลิ่นคาวเลือดเต็มไปหมดเลยล่ะ” เดมพูดขึ้นและก็มีเสียงของหญิงสาวคนหนึ่งกรีดร้องขึ้น

    “ม่าย~~~~~!!! กรี๊ด~~~~~!!! ฉันยังไม่อยากตาย ช่วย...!!!!

    ฉึก!!!!

    เสียงของเด็กสาวหยุด กะทันหันเมื่อมีเลือดไหลออกมาจากแขนทั้งสองของเธอ

    “โฮชิบุ!!!ไม่นะ”เดมพูดขึ้นด้วยความตกใจ

    “หนีไป...เถอะคะ”โฮชิบุพูดขึ้น

    “ต...แต่...” เดมพูดแบบติดขัด

    “รีบไป...สิค่ะ!!!!”โฮชิบุตะโกนขึ้นแล้วก็สลบไป

     “กรี๊ด~~~~~~!!!! หนูไม่เอาแล้วใครก็ได้ช่วยหนูที...กรี๊ด~~~~~~~~~!!!!” เสียงของเด็กสาวที่เหมือนคนเสียสติกรีดร้องคลุ้มคลั่งด้วยความกลัวอยู่ท้ามกลางปราสาทอันน่าสะพรึงกลัว...

    “กุหลาบ...ทั้ง 21 กลีบ...ใกล้จะร่วงโรยแล้วหนึ่งกลีบ...ข้าต้องรออีกนานเพียงใดถึงจะได้พบท่าน...ท่านพี่...”

    เสียงของชายปริศนาพร่ำพรึงอยู่บนจุดสุงสุดของปราสาท...

    ณ อีกจุดของปราสาท

    “หวา!!ตัวอะไรน่ะ” เด็กหนุ่มคนสามตะโกนขึ้น

    “น...ไหนงั้นหรอ” เซเรย์พูดขึ้นพร้อมกับวิ่งไปเกาะแขนของนาโอโตะ

    “ฮ้า ฮ้า หลอกเล่นจ้า กลัวตัวเองรึไงกันฮ้า~~~”เอดัมและโอดัมพูดพร้อมกัน

    “เจ้าพวกบ้า!!!”เซเรย์พูดขึ้นพร้อมกับวิ่งไป  กระทั่ง...

    “กรี๊ด~~~~~!!!!”เสียงของเซเรย์ร้องขึ้น

    ตึก  ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก

    “เกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ!!?” นาโอโตะตะโกนขึ้น

    “น...น...นั่น” เซเรย์ชี้ไปด้วยความกลัว

    “โฮชิบุ!!!!

    “แค่หมดสติค่ะ ถูกมีดของอัสวินที่อยู่ตรงนั้นแท่งทะลุแขนทั้งสองเเลยล่ะคะ”อายูมิพูดขึ้นพร้อมกับดึงผ้าปูโตะข้างๆมาปิดแผลของโฮชิบุเอาไว้

    “พวก...ค..คุณ...”โฮชิบุพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ

    “รู้สึกตัวแล้วหรอ”อายูมิพูดขึ้น พร้อมกับพยุงโฮชิบุ

    “คุณช่วยฉัน...ลงมา...หรอ”โฮชิบุพูดพร้อมกับจับแขนของอายูมิ

    “ป่าวหรอ นาโอโตะน่ะ...เขาใช้บันไดที่อยู่ตรงนั้นไง”อายูมิพูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปหานาโอโตะ

    “เอาล่ะ!!หาทางออกกันเถอะพวกเรา”นาโอโตะพูดแล้วก็เดินไป

    “อืมงั้น...ไปกันเถอะ”เซเรย์พูดแล้วก็เดินตามนาโอโตะไป

    “ฝากโฮชิบุด้วยนะ”อายูมิพูดแล้วก็พยุงโฮชิบุขึ้น

    “คร้าบ~~~” อดัม เอดัม โอดัม พูดขึ้นพร้อมกัน

    เมื่อเดินไปได้ไม่นานนัก ก็มีชายคนหนึ่งพูดขึ้น...

    “หากไม่มีผู้เสียสละ...ทางออกก็ไม่มีหรอก...นอกเสียจากพวกท่านจะต้องตายกันทั้งหมด...”

    “นายเองสินะที่เป็นคนส่งจดหมายไปหาพวกเราน่ะ...!!” เซเรย์ตะโกนใส่ชายลึกลับคนนั้น

    “พูดว่า...เป็นคน...คงไม่ถูกล่ะนะ...คิดว่าข้าอยู่ที่นี่เพื่อรอพวกท่านมากี่ปีแล้วล่ะ...และอีกอย่าง...ข้าก็มีชื่อเหมือนกันนะ...”

    “อะไร...นะ....กรี๊ด~~~~~!!!!!

     ท่านจะรอดจากปราสาทของข้าได้หรือไม่ หึ หึ หึ หึ



    รอชมตอนต่อไปด้วยนะครับ                                         BlackForest✿
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×