คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : การแข่งขันการประกวดห้องเรียน ฉบับซาตาน
ตอนที่ 7 การแข่งขันการประกวดห้องเรียน ฉบับซาตาน
วันนี้ เป็นวันแข่งขัน ต้องรีบไปโรงเรียน เช็คชื่อเร็วๆ จะได้รีบช่วยเพื่อนแต่งห้อง พลังแมวเท้าไฟ เอ แต่น่าจะไปได้เร็วกว่านี้นะ อ๋อ คิดออกแว้ววว เรามีเชื้อเสือด้วยนี่นา อือ ดีล่ะ พลังเสือประสานแมว เท้าไฟ ไป้......
“เย้ย เย้ยยยย เลยแล้ว ถอย ๆ พอ พอ พอเบรกกกกก”
อ้า ถึงโดยปลอดภัย ดีมากเท้าแสนสวยของฉัน มาจู จุ๊บทีนึงมา มะ มะ เอ้ย เท้านี่หว่าฮึย ขนลุก ไปดีกว่าจะรีบ ก็มัวแต่เล่นอยู่นั่นแหละตูนี่
“เสือน้อย ขั้น 3ห้อง ครูดอนค่ะ”
ผ่านด่านเช็คชื่อแล้ว 1 ด่าน
“วัน ขั้น 3 ห้องครูดอนครับ”
อ้าวไอ้แมงเดย์เพิ่งมาถึงหรอเนี้ย มาช้ากว่าฉันนะนายวัน ฮิๆ
“เอ่อ ที่เมื่อกี้ครูดอนใช้ผมให้ไปเอาของที่ห้องครูมานะครับ เมื่อชั่วโมงที่แล้วอะครับ”
แป่ว ว ว ว ว
“อ้อ ครูจำได้แล้ว อือไปซะนานเลยน่ะ อืมเข้าไปได้”
“อ้าว เสือน้อย เพิ่งมาเหรอ”
เออดิวะ ไม่ได้มาตั้งแต่ไก่โห่เหมือนนายนี่
“เออ ว่าแต่ นายมาโรงเรียนนานยัง”
“ก็มานานแล้ว วันเดียวกับเธอแหละ”
เอ๊ะ อะไรว่ะ งงงงงง อ้อ มันเล่นมุกแน่เลย ไอ้เดย์
“หมายถึงวันนี้เฟ้ยมาถึงโรงเรียนนานยัง ไอ้แมงวัน นี่โง่จริง หรือว่าโง่จริงๆเนี้ย”
“โอ้ โฮ ปากแมวแต่เช้าเลย ฉันมาตั้งแต่ไก่โห่แล่ว เธอนะมาช้ากว่าฉันน่ะ รู้ไหมฮะ ยัยปากแมว เอ้า มาช้าแล้วก็ทำตัวให้ป็นประโยชน์หน่อย”
“นี่ นี่ นี่ ตกลงจะให้ทำเป็นประโยชน์หรือหน่อยกันแน่ เอาทีละอย่างได้มั้ย คิก ๆ + -- + ”
“นี่มาช้าแล้วยังจะเล่นมุกอีกนะ เออ ดูดูไป เธอก็คงจะรวยไม่เบาใช่ไหมเนี้ย แถมยังมีมุกเหลือเฟือไว้เล่นอีก”
พูดงี้ งั้นเอาอีกมุกละกันนะสุดหล่อ
“นี่ เท่าที่ฉันเคยดู จอแก้วที่ต่อสัญญาณจากเมืองมนุษย์นะ เหลือเฟือเค้าเป็นตลกนะ แล้วฉันนะไม่เคยเจอตัวจริงเหลือเฟือแล้วจะเอามุกเค้ามาได้ไงฮะ แมงเดย์ คิดซิคิด”
“เออ ยอมแพ้ก่อนก็ได้ เอ้าช่วยถือของหน่อยซิจะเอาไปแต่งห้อง หนักจะแย่อยู่แล้ว”
ขี้บ่นจริง ผู้ชายปะเนี้ย เอ๊ะ หรือว่า แอ๊บ แอ๊บ แอบบ เป็นหญิง อยากรู้ ๆ ต้องสืบ
“เออ เอามา เอามาดิ จะให้ช่วยมั้ยเนี้ย”
“ไม่ต้องและ ถึงและละ ไปช่วยอย่างอื่นเหอะ ไป ไปนะ ไปดีดีนะ โชคดีละ”
อะไรของมันวะ งงงงงงง
“เอ้า นักเรียน ขนของมาหมดรึยังเร็วนะ ห้องข้าง ๆ เค้าขนของใกล้เสร็จแล้ว”
“ขนของที่ห้องครูมาหมดแล้วครับ”
เค้าขนของกันหมดและ ฉันยังไม่ได้แตะอะไรเลยนะ อย่าบอกนะว่ามาช้ากว่าเพื่อน
“เออ ดีมากงั้นก็สรุปว่าของขนมาหมดแล้ว แล้วซาตานละครบทุกตนหรือยัง”
คงจะมีซาตานที่มาช้ากว่าเรานะ
“ก็ ครบหมดแล้วค่ะ ครู หลังจากที่ เสือน้อยมา ก็ไม่มีใครที่ยังไม่มาค่ะ อิ อิ”
เฮ้ย ไอ้นุ่น ไอ้เปา ไอ้ฟีฟ เฮ้ยทุกคนมากันหมดแล้วหรอเนี้ย แหมมีโบกไม้โบกมืออีกนะ ไอ้พวกนี้ ฝากไว้ก่อนเหอะ
“อ้าว แล้วรออะไรอยู่ละ กะทิไปตามกรรมการมาเร็วๆ เลย”
“ค่ะ”
ตื่นเต้น ๆ จะได้แข่งแล้ว อุย ห้องนูนก็เสร็จแล้ว กำลังวิ่งไปตามกรรมการเหมือนกันด้วย
“นี่ กะทิวิ่งเร็ว ๆ ครูลืมบอกว่าต้องแข่งกับ เวลาด้วย ถ้าเสร็จก่อนก็ยิ่งได้เปรียบนะ เร็ว กะทิ”
อ้าว ทำไมพึ่งจะบอกละครูดอน
“อ้าว......เหรอ ..งงงงเลย..โฮ..ครู..”
“เอ้า งั้น พวกเรา พร้อม”
“พร้อม กะทิสู้ สู้ กะทิสู้ตาย กะทิไว้ลายสู้ตายสู้สู้ เร็ว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ กะทิ เย้ ถึงกรรมการแว้ว”
วิ่งกลับเร็วกะทิ เร็ว ๆ ๆ เร็วอีกนิดเดียว เร็ววววว
“มาแล้วค่ะครู แฮ่ก ๆ ๆ ”
เย้ แบ๋ว กะทิถึงก่อน ว้ายยย ว้ายยย แฮะ ๆ ๆ ๆ อ่อนมั้ก มาก
“อือ ดีมากกะทิ เอ้า พวกเราผูกข้อมือเร็ว”
“ค่า../คร้าบบบ”
พวกเราผูกข้อมือต่อกันเป็นแถว งาม มาก ฉันนะน่ะ อิ ๆ
“พร้อมมั้ย”
“พร้อม”
“เริ่มได้”
กรรมการเป็นผู้บอกให้เริ่มได้เมื่อเห็นว่าพร้อมกันหมดทุกตนแล้ว เมื่อได้ยินกรรมการสั่ง พวกเราก็เริ่มแต่งห้องของเรากันแล้ว เราหันหน้าเข้ากับผนังห้องแล้วนำอุปกรณ์ต่าง ๆที่เตรียมมาประดับผนังห้อง งานเนี้ย หมึกเงินทำให้ห้องเราได้เปรียบห้องอื่นมาก เพราะหมึกเงินมีหลายมือหรือว่า มีหนวดเยอะนั่นเอง กรรมการจึงให้ผูกแค่สองหนวดเท่านั้นจึงหยิบอะไรได้สะดวก พอเพื่อนซาตานตนไหนต้องการอะไรหมึกเงินก็จะคอยหยิบให้ โดยเฉพาะกับปัษาแก้วผู้น่ารักของหมึกเงิน แหมช่างหวานชื่นรื่นรมณ์อะไรเช่นนี้น่ะ ไม่เหมือนฉันกับไอ้แมงเดย์ มันดันมาผูกข้อมือติดกับฉันเนี้ยดิ อย่างรำคาญเลยมันจะไปไหนก็ต้องตามมันไม่งั้นมันจะขู่ว่าเดี๋ยวเชือกขาด เดี๋ยวก็แพ้หรอก เสือน้อย ฮือรู้มั้ยว่ามันทำเสียงกวนบาทาแค่ไหนนะ แต่ มันก็ทำให้งานห้องเกือบเสร็จแล้วละ ฮืย ให้งานเสร็จก่อนเถอะ ชีพจรแมงวันจะได้หยุดเต้นเพราะซาตานที่สวยที่สุดก็คราวนี้แหละ
“เสือน้อย มานี่หน่อย ฉันจะหยิบไอ้นั่นน่ะ นี่ เดี๋ยวก็..”
เห็นไหม ยังไม่ทันไร มันก็เริ่มอีกแล้ว ดู๊ ดูมัน
“เออ รู้แล้ว”
“อลิษ เถิบมานี่หน่อยซิไอ้แมงวันมันจะหยิบของอีกแล้วอะ”
“โฮ ไอ้แมงวันอีกและไมมันไม่ใช้หมึกเงินล่ะ ฮะไอ้แมงวัน”
“นี่ยัยอลิษเษอะ ฉันก็เกรงใจมันมั่งดิ ไม ขยับหน่อยไม่ได้ไง อ้อ ซาตานอ้วน ๆอย่างเธอคงจะลำบากน่าดูเลยนะอะ อะ ไม่ใช้ก็ได้”
โฮ มันทะเลาะกันข้ามหน้าฉัน ฉอด ๆ ๆ แฉะ ไปหมดแล้วเนี้ย ฮึย
“ดี มาก ไอ้ แมง วัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
ฮือ หนักกว่าเมื่อกี้อีกนะ อลิษ เพื่อนรัก
“โอ๋ ๆ วัน เดี๋ยว นารุช่วยดีกว่านะ มา วันจะเอาอะไรเหรอ เดี๋ยวนารุหยิบให้น้า”
แหม ๆ ๆ วันจะเอาอะไรเหรอเดี๋ยวนารุหยิบให้
“แหวะ/แหวะ”
อ่า ขอบใจมากอลิษเพื่อนรัก ใจตรงกันนะเนี้ย
“ไมละ อิจฉาเหรองฮะ ยัยน้อย ยัยลิษ”
“ใครเค้าอิจฉาเธอไม่ทราบฮะ”
ฉันโต้กลับทันทีทันใดเลย ไม่มีทางที่จะยอมหรอก
“นี่เธอสองตนนะอย่าทะเลาะกันเลยนะ ขอร้องละ”
“เพลง../..อะไร”
เอ๊ะ
“ทำไมต้องพูดตามฉันด้วย ยัยน้อย”
“เปล่า ซะหน่อย เธอนั่นแหละที่เป็น ตัว พูดตามฉัน”
“อ้ายยยยย เธอแหละ”
“เธอ”
“เธอ แหละ”
“อ้ายยยยยยไม่ยอม ไม่ยอมมมม”
ฉึก!!!!!!!!!
“เชือกขาด หมดเวลา ทุกตนวางอุปกรณ์”
“โฮยยยยยย...ใคร...แย่..แน่เลย..ฮือออ”
อืย จะตายมั้ยเนี้ย สุดสวย
“รอการตัดสิน เย็นนี้ เก็บอุปกรณ์ แล้วปิดห้องให้เรียบร้อย”
แย่แน่ จะถูกเลื่อนขั้นมั้ยเนี่ย ไม่น่าเลยตู
ความคิดเห็น