ซาตานกับซาตาน

ลำดับตอนที่ #12 : แท๊ค เจ้าชายน้อย /(^w^)

   (TwT) โฮฮฮฮฮฮฮฮๆๆๆๆๆๆ


   "ขอโต๊ด" ฉันพูดเสียงอ่อยๆ


   โฮๆๆๆๆๆๆ


   (TOT)


   (=*=)" ตรูมีน้ำโหแล้วนะเฟร้ยปลอบมาตั้งนานแล้วยัยแววยังไม่หยุดสักทีอะไรนักหนาเนี้ยแค่เหยียบนิ้วแล้วมัน....หัก...แค่นั้นเอง แหะๆ


   "เสือน้อยนิ้วหักนะจ๊ะ แล้วในตัวซาตานเราก็มีกระดูกน้า" กะทิอธิบายอะไรออกมาอีกยาวยืดแต่เอาเถอะรู้สึกมันจะทะลุออกหูซ้ายไปยูเทิร์นแถสสีลมแล้วเลยไปพนมเปญ


   "พอเถอะ กะทิ พูดไปมันก็ไหลลื่นไปตามหยักเรียบๆ แล้วออกหูซ้ายนั้นล่ะ" อ้าวๆ ไอ้เดย์พูดแบบนี้เดี๋ยวแม่ก็ตบให้ร่วงไปดิ้นบนพื้นเลยนี่ ว่าแต่มันรู้ได้ไงฟระว่าฉันไม่ได้จำที่กะทิพูดแม้หางอึ่ง


  แล้วไอ้แฝด 3 พวกนี้มีอะไรแน่เลย...หลังจากเจ้าแมงวันปากมากเซดจบ ค้างคาวพี่น้องกะหมึกเงินก็คิกคักมาทันตา...เหอๆ สงสารพ่อแม่มันจังวุ้ย ออกมาตัวเดียวอย่างนายวันก็ซวยแล้วยังมีพ่วงมาอีกสอง


   เอ๊ะ? เสียงไรฟระ?


   หูเสือบนหัวที่มีผมสีดำของฉันกระดิก นายวันเองก็หน้าเครียด...ระวังตีนกาจะผุดเพิ่มนะเฮีย


   "เฮ้ย? พวกแกทำหน้าแก่ตามวัยทำไมว้า ~ ~ ~ ~ !!" โอ้พระแม้เจ้าเสาไห้ไอ้ตัวไหนมันเห่าฟระ เสียงลึกลับหายไปเลย...อ้อ ไอ้หน้าวัวนี้เองนอกจากหน้าจะเป็นวัวแล้วเดี๋ยวนี้มีการอิโวลูชั่นเพิ่มเขาแถมนกเอี้ยงนะเจ๊


   "เหอๆ ไอ้พวกหน้าตาเชื่องอายุก็งี้แหละอย่าสนเลย" นารุสนับสนุน ไอ้พวกเพื่อนทุรยศเอ๊ย!!!


   "นี้...พวกเธอไม่ได้ยินเสียงเลยรึไง?" ใครจะไปหูดีในที่มืดแบบแกล่ะเฟร้ย เจ้าค้างคาว


   "เสียงไรอ่ะ?" แว่นดำโพล่งออกมา นอกจากตาไม่ดีหูยังตึงอีกนะ...ตาสีอำพันแบบสัตว์ล่าเนื้อของฉันขยายม่านตาแล้วแสกนไปตามพุ่มไม้รอบตัว โว้ยยยยต้องมีอะไรแน่เลยไอ้หาง(เสือ)ของฉันกระดิกไม่หยุดเลย


   "หึๆ กลัวรึไง?" ฉันว่านะไม่พ่อก็แม่ของนายวันต้องแอบไปมีกิ๊กแน่เลย มันถึงได้มีเชื้อปากสุนัขโผล่มาเนี้ย


   "สัญญาณเตือนภัยตลกดีนะ" แง่ง มีหน้ามาขำอีกนะ...มันช่วยไม่ได้นี่หว่า พ่อแม่ให้มาอย่างนี้อ่ะ


   "อ๋า มืดๆ งี้นะ" แวววาวที่ไปหลบอยู่หลังกะทิพึมพำเสียงสยองออกมา


   "จันทร์เต็มดวง....เอื๊อกกกก" มันจะเปิดนิยายเรื่องไหนอีกล่ะ


   "อ...อะไร?" น่าน ปักษาแก้วเขยิบไปหลบอีกคน...แต่เฮ้ย!!! ไอ้คนที่ยัยนั้นหลบน่ะหมึกเงินนะเฟร้ย??? พวกมีอารมณ์ร่วมแล้วไม่รู้จักเบิกตาดู...แต่ว่าในที่มืดขนาดนี้ก็มีฉันคนเดียวอ่ะนะที่มองเห็น แหะๆ


   "บรรยากาศน่ากลัว....ฉันว่ามันต้องมีตัวอะไรโผล่มาแน่เลย ~ ~ ~ ~ ~ กว๊ากกกกกกกส์" 


   แซ่กกๆๆ


   ยัยแวววาวไปทำงานเป็นอับดุลได้เลยนะ โคตะระอภิมหาจะแม่นเลย


   "อ๊ากกกกกกกกส์ คนที่คุณก็รู้ว่าเป็นใครโผล่มาแน่เลย ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~" ไอ้เสียงร้องโหยหวนร่วมตอนแรกเงียบไปเลย...บ้านิยายไม่บันยะบันยังนะแก ไม่เคยมีใครบอกห้ามอ่านเกินวันละ 2 เล่มเลยเหรอฟระ?


   "แล้วคนที่ฉันรู้ว่าเป็นใครน่ะมันใครฟะ?" ซาลาเปาที่อุตส่าห์แอ๊บแบ๊วกลัวไปกับชาวบ้านถามอย่างพร้อมเอาเขาขวิด แต่กะทิโดนใช้เป็นเกราะเต็มที่เลย...น่าสงสารฟระ


   "อ...เอ่อ...เปา..." อลิซแทรกรายการมาทาดอร์โชว์ "ฉันพอรู้แล้วอ่ะว่ามันเป็นใคร"


   "แล้วใครล่ะฟระ?" เปาจ๊า ~ ~ ~ ~ ~ ไม่รู้สึกมั่งเหรอว่ามันมีเงาอภิมหึมาทับหัวอยู่น่ะ???


   "แฮ่ๆ ห...หัน...ไป...ด...ดู....ดิ" นุ่นชี้นิ้วไปข้างหลังเสียงสั่นสุดๆ


   "กรี๊ดดดดดดดดดส์ ใครก็ได้ช่วยนุ่นด้วยยยยยยยยยย" ยัยนุ่นกรี๊ดส์ออกมา...เฮอะ ให้ช่วย? แม่นางน่ะโกยอ้าวไปตั้งหลักซะโลกมนุษย์ล่ะมั้ง?


   "ซวยแล้วไง...นี้มัน นาคเดินดินกินซาตาน นี่หว่า" หมึกเงินที่ตอนนี้กลายเป็นเสาให้ตุ๊กแกปักษาเกาะเบิกตากว้าง


   แต่...ขอคั่นรายการ....ใครเป็นคนตั้งชื่อฟระ? เอาซะยาว...กว่าจะร้องเตือนกันได้เวลามันมาไม่ต้องเตือนกันตอนอยู่ในลำไส้ใหญ่อะไงฟร้า?


   นาคตัวอภิมหาหึมาจะใหญ่ชูคอขู่ฟ่อ...ฮือๆ นี้มันถึง 15 ค่ำเดือน 11 แล้วไงอ่า


   "เผ่นเร็วววววววววว" โอ้โห นายวันนี้สติดีเหลือเกิน รองลงมาจากยัยนุ่นที่หนีไปแล้วอ่ะนะ


   ตูมมมมมม


   ทันทีที่เสียงเตือนสิ้นสุดนาคเดินดินกินซาตานก็ฉกลงมา พอไม่ได้เฮียแกมีมาแสยะเขี้ยวใส่อีก


   "อ๋าาาาาาาาาาา แก้วไม่เอาแล้วน้า ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ อี๋ เกลียดสัตว์เลื้อยคลานที่สุดเลย ฮือออออออออออ" อ้าว? ยัยแก้วเป็นครึ่งนกไม่ใช่เรอะ? ปีกสีขาวของคุณครุฑกลัวงูกางออกพร้อมมือกับเท้าที่กลายเป็นกงเล็บนก


   "เฮ้ยยยย แก้วตั้งสติว้ายยยยยยย" หมึกเงินที่หวังดีจะเตือนร้องลั่นเมื่อเจ้าตัวโดนครุฑคาบลอยไปเรียบร้อย


   "กาที้ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ระว้างงงงงงง" เสียงไฉไลแปดหลอดของแว่นดำแปร๋นออกมาเมื่อนาคพุ่งเข้าใส่กะทิ


   "กะทิ!!!!" เสียงใครวะ? โอ๊ยยยยย เสียงความถี่สูงถูกปล่อยออกมาจนนาคมึนไปเลย...อย่าว่าแต่นาคฉันก็มึนเฟร้ยยยยยยยย


   "หยุดนะ นายค้างคาว" เสียงกะทิมาจากไสฟระ? ค้างคาวที่กางปีกพังพืดสีดำออกมาโฉบกะทิไปอีกคน


   "อ๊ากกกก ค้างคาวกลับมาน้าาาาา หยุดเดี๋ยวนี้ ~ ~ ~ ~ " แวววาวร้องลั่น โอ้โห ยัยนี่ห่วงคนอื่นเป็นด้วย


   "เอากะที้คืนมาน้า ไม่มีใครมาบังให้เลย ฮือๆๆๆๆๆ" อ...อ้าว...ไอ้พวกเพื่อนที่แสนรักกันทั้งหลาย


   "เราก็รีบไปเถอะ" หา? ไรวะ? แมงเดย์พูดอะไรอ่ะ? เหวอๆๆๆๆๆๆๆๆ แมงวันที่กางปีกใสๆ ออกมาบินร่อนอุ้มฉันไปด้วย


   "ปล่อยนะเฟร้ย!!!!!" ฉันแหกปากออกมาแต่ใจนี้มัน...เต้นแรงเกินไปแล้วนะ ไอ้ใจทรยศ


   "เอ่อ....แล้วพวกเราจะไม่มีใครมารับไปมั่งเลยเหรอ?" อลิซพูดออกมา เอ่อ...รับไปก็คงไปไม่รอดหรอก


   "ทำใจเหอะวะ อลิซ" ซาลาเปาพยักหน้าหงอยๆ


   "เออวะ พวกไม่มีคู่ก็เงี้ย" แว่นดำสนับสนุนในใจด่าคนเขียนบท


   "เอ่อ...เหมือนลืมอะไรเลย....ว่ามั้ย?" แวววาวยิ้มแหยๆ ทำให้คนอื่นต่างคิดกันว่าลืมอะไร


   "ลืมไรนะ" นารุขมวดคิ้ว แต่แวววาวอยากร้องอีกรอบง่า...พวกนี้เป็นปลาทองรึไงหา?


   ว่าแล้วแลตาไปมองตัวละครที่ถูกลืม


   (-_O)>>>>>>(^w^);


   (TOT)


   คราวนี้พวกฝูงปลาทองหันไปมองมั่ง...


   (TOT)(TOT)(TOT)


   อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


   ไม่มีคู่ยังพอว่าทำไมต้องมาเจอเรื่องซวยอีกว้า ~ ~ ~ ~ ~ ~ โลกเราช่างไม่ยุติธรรมเอาซะเลย