คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : วันนั้น..มาถึงแล้ว(วันไหนอ่ะ) เอ้า ก็วันเค้าค่ายไง
ตอนที่ 10 วันนั้น..มาถึงแล้ว(วันไหนอ่ะ) เอ้า ก็วันเค้าค่ายง่ะ
“โอ๊ย หนักจังเลยวู้ย”
เสียงฉันเองแหละ น่ารักใช่ไหมล่ะ
“เป็นอะไรรของเธอน่ะ เสือน้อย”
ไอ้แมงวัน มันมาตั้งแต่เมื่อไหร่ฟะเนี่ย
“ดู เดะ มีตาปล่าว”
ถามไรไม่รู้เรื่อง นี่เห็นว่าทำตัวหล่อขึ้นทุกวันหรอกน่ะ เลยอภัยให้ ชิ
“โฮ เธอขนอะไรมาเยอะเยะเนี่ย จะย้ายถิ่นหนีน้ำป่าหรือไงฮะ ยัยเสือ”
โฮไอ้บ้า
“แหม ก็เค้ามีของใช้ส่วนตัวต้องเอาไป เพื่อใช้ชีวิต ในการเข้าค่ายครั้งนี้ไง ไม่เหมือนซาตานบางตัวที่ไม่มีอะไรเลย ฮ่ะ ๆ ๆ”
ก็มันน่ะ ไม่ได้เอาอะไรไปเลยสักอย่างเสื้อเส้อก็ไม่มี คงหวังจะเปลื้อยกายให้ยัยนารุเชยชมล่ะซี้ (อิจฉาเหรอ อิอิ)
“เอ้อ นี่เธอลืมไรไปปล่าว เสือน้อย”
เอ๊ะ
“อะไรหรอ”
“ก็กระจกมีตาไง”
ฮึ กระจกไรฟะ
“อ๋อ ใช่อันนี้ปล่าว”
“เออ อันนั้นแหละ”
อ้าว
“ฉันกะจะเอามาส่องหน้าสักหน่อย กระจกนายหรอเนี่ย”
“เออ ยัยเสือ ความจำสั้นเอ้ย แล้วอย่าลืมล่ะ รับผิดชอบด้วย”
แหม ถ้าให้รับชอบก็พอได้อ่ะน่ะ
“เอ้านักเรียนซาตานขั้น 3 ทุกตนมารวมกันด้านหน้าเร็ว เอ้าวิง เร็วๆ”
ว้าย ครูเรียกและ ฉันยังไม่เห็นเพื่อนฉันสักคนเลยอ่ะ ทำไงดีเน้ย
“ไอ้วัน ทางนี้”
อืย ไอ้พี่ไอ้น้องและก็เพื่อนไอ้วันมาแล้ว อยู่ไหนน้าเพื่อน ๆที่รักและก็น่ารักทุกตนของฉ้าน
“ทางนี้จ๊ะ เสือ ทางนี้ เร็ว”
โฮ อย่างกับได้ยินที่ฉันคิดแหนะ
“นี่ เจอเพื่อนฉันแล้ว ไปก่อนน่ะเฟร้ย ไอ้ซาตานขี้เหล่ทั้งหลาย”
“เออ ไปเลย ชิ่ว ๆ ไป ชิ่ว ฮ่า ๆ ๆ”
เออ ถือว่าพวกมากกว่าหรอกไอ้น้อง ฝากไว้ก่อนเถอะ
“ทุกคน ฟังเราจะไปที่ค่ายพร้อมกัน โดยใช้ยานลำนี้”
โอ้ ซาร่ามันเป็นอะไรที่ข้าไม่เคยเห็นมาก่อน ยานอะไรช่างใหญ่ขนาดนี้
“ยานอะไรก็ไม่รู้ ใหญ่กว่าหนาเปาอีกอ่ะ”
อลิษก็อยู่ด้วยเหรอ
“เออ จริงว่ะ อลิษ ใหญ่กว่าหน้าวัวอีกอ่ะ”
ไอ้นุ่น เสรินมาทันทีทันใดเลยน่ะแก
“เฮ้ยเราว่ามันเบี้ยว ๆเหมือนไอ้หน้าบ๊วยเลยว่ะ ฮ่ะ ๆๆ”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ”
“เอ้าเงียบหน่อยกลุ่มนั้นน่ะ เราทุกตนต้องขึ้นยานลำนี้ไปที่ค่าย เอ้าขึ้นได้แล้วทุกตน ทยอยกันเข้าไป อ้อ ครูลืมบอกไปว่ากระเป๋าน่ะ ไม่ต้องเอาไป พวกกระเป๋าที่มีอุปกรณ์ต่าง ๆนานาของพวกเธอน่ะ เพราะที่นั่นเค้าไม่ให้เอากระเป๋าหรืออะไรเข้าไปเลย นอกจากวิชาซาตานที่เรียนกันมาเท่านั้น”
อ้าว พูดงี้ก็สวยดิ ครูดอน
“ทำไมครูพึ่งจะมาพูดตอนนี้น่ะ แต่ไม่เป็นไร เราไม่ได้เอาไรมามากมาย”
โฮกะทิ เธอไม่เป็น แต่ดูฉันซิ ฮือ ไม่น่าเลย
“นี่ เสือน้อยทำไมของเยอะกว่าเพื่อนๆอีกล่ะ”
“แหม ก็เตรียวไว้เผื่อ พวกเธอด้วยน่ะแหละ ฟีฟฟฟ”
เฮ้อ ตัดใจไม่ไหวทิ้งเธอไม่ลงไม่รู้ฉันต้องทำยังไง ฮือ ๆ ๆ
“อ้าวพวกเธอน่ะ เหลืออยู่กลุ่มเดียวแล้วน่ะ”
อ้าว เหว๋อ
“ไปกันเถอะป่ะ เพื่อน ๆครูเรียกแล้ว”
“อ่ะ นักเรียนทุกตน ฟังครูน่ะ ครูจะไม่ลงไปด้วย จะมีแต่นักเรียนเท่านั้น และทุกตนจะต้องใช้วิชาซาตานที่ครูสอนมาในการอยู่ในค่ายนี้และต้องรอดออกไปทุกตน โดยในด่ายนี้จะมีทางออกอยู่ 1ทางเท่านั้น และมียานอยู่ 1ลำเช่นกันซึ่งทุกตนจะต้องมารวมตัวกันที่นั่น แล้วรอเพื่อน ๆจนกว่าจะครบหรือแน่ใจว่าเพื่อนของเรารอดออกมาไม่ได้จึงจะนั่งยานออกมา ดังนั้นต้องทำให้ดี เข้าใจ๋ ไม่งั้นจะโดนอย่าแรง ทุกสิ่งที่อยู่ในค่ายนี้น่ากลัวมากและอย่างที่ครูบอกก็คืออย่างแรง จริงๆน่ะ”
โอ้โฮ ครูพูดซะน่ากลัวเชียว กะทิหน้าซีดหมดเลย
“เอ้า ที่ครูจะพูดก็มีเท่านี้ ขอให้ทุกตนโชคดี และรอดกลับมาได้น่ะ อื้ม ได้เวลาแล้ว โชคดีน่ะ ปล่อยได้”
ไรเหรอ ปล่อยได้ เอ๊ะงงงงง
“เย้ยยยยยย โอ้ยยย อืยยืยยย อ้ากกก”
ปั๊กกกกกกกก โอ๊ย เจ็บก้นจังเยย อูย
“โอ้ย โอ้ย เจ็บ ตุ๊ด จังเลยยยยยยย อื้ยย”
เฮ้ย เสียงใครว่ะเนี้ย เมื่อกี้ คุ้นๆน่ะ เหมือนนน
“ฟีฟ ฟีฟใช่ไหม”
“อือ เราเองอ่ะเจ็บตุ๊ดชะมัดเลย ปล่อยมาได้ไม่มีสัญญาณเตือนเลย อู้ย”
ดีน่ะที่เรายังมีเพื่อนไม่งั้นอยู่คนเดียวต้องแย่แน่เลย
“เออ เสือแล้วเพื่อนๆ ของเราหายไปไหนหมดล่ะ”
เออ หายไปไหนกันเนี่ย
“แล้วฉันจะรู้มั้ยล่ะเนี่ย ก็อยู่กะเธออยู่เนี้ย”
เอ้อ ถามไม่คิด
“เออ จริงด้วยดิ แฮะ ๆโทษที เจื๋อน้อย”
“อืม ให้อภัย ว่าแต่เราไปตามหาเพื่อนกันดีกว่า ไม่รูเป็นไงกันมั่ง”
“เออ ๆ ไปๆ อือ แล้วจะรู้ได้ไงว่าพวกนั้นอยู่ที่ไหนกันน่ะ เธอฉลาดพอมั้ย”
แหม เล่นงี้เลยหรอฟ่ะ เดี๋ยวมีเฮ ไอ้ฟีฟ
“ฉันว่า ฉันน่าจะฉลาดเยอะอยู่บ้างอ่ะน่ะ เดี๋ยวขอคิดก่อน”
ติ๊ก ต่อก ติ๊ก ต่อก....
“ตี๊ด ตี๊ด ๆๆๆๆๆๆๆ”
อึ้ย ไอ้ฟีฟมันเล่นไรว่ะ คนกำลังใช้หมอง
“ตี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
โอ้ยยยยย
“นี่ไอ้ฟีฟ แกเล่..”
“เสียงอะไรว่ะเสือ ดังมาจากตัวแกอ่ะ”
อะไร มั่วปล่าว เสียงไรมันจะมาจากตัวฉัน
“นี่มันดังไม่หยุดเลย แกลองดูดิ รำคาญ มาเดี๋ยวช่วย”
เออว่ะ มันมาจากไนว่ะเนี้ย
“นี่ไง ใต้กระโปรงแกอ่ะ มีกางเกงในสีเขียวด้วย โฮ แกกล้ามากน่ะไอ้เสือ”
เฮ้ย
“นี่ ไอ้ฟีฟแกดูอะไรของแกว่ะ อย่าน่ะเว้ย วันนี้ฉันใส่ตัวเก่ากึกมา เผื่อว่าจะนำโชคน่ะ ถ้าวันไหนใส่ตัวใหม่ ๆ มา ฉันจะให้แกดู แกก็รู้ว่าฉันไม่ขี้หวง ใช่ม้า”
เออ รอให้ใส่ตัวใหม่ก่อนดิ ตอนนี้ต้องเอาตัวเก่ามาใส่ให้หมดสภาพก่อนถึงเปลี่ยนตัวใหม่ได้ไม่เข้าใจเลยไอ้นี่นิ้ ประหยัดน่ะป็นไหม
“เออ ๆรู้แล้วน่า ว่าแต่แกเจอยังง่ะ ไอ้เสียงตี๊ด ๆน่ะ”
เอ๊ มันอยู่ไหนน้า
“ออกมาซิจ๊ะลูกรัก มาเร็ววว ม๊ะ ม๊ะ ม๊ะ”
มันอยู่ไหนล่ะเนี่ย ชักขึ้นแล้วน่ะส่งเสียงอยู่ได้
“ไหนล่ะ เสือ ฉันเห็นเธอเรียกมันอยู่นั่นน่ะ ไม่เห็นจะออกมาเลย มันฟังภาษาเธอรู้เรื่อง ปล่าว”
จะออกมั้ยว่ะ
“ออกมาเดี๋ยวนี้น่ะโว้ยย ไอ้เสียงนี้น่ะ ออกมา ไม่งั้นแก แก”
อะไรดีว่ะ
“ไม่งั้นแกจะต้อง..เดือดร้อน เดือดร้อนแน่ ๆ ฮึ้ย”
ออกมาสักทีดิ หรือต้องให้เรียนเชิญออกมาค่ะ
“เฮ้ย ๆ ไอ้เสือ นั่น นั่น”
นั่น ไรอีกล่ะทีนี้
“นั่นไงเสียงนั่น มันดังจากไอ้นั่นน่ะ เสือมันลอยไปหาเธอแล้ว เสือ”
เอ๊ะอะไรน้า คุ้น ๆ เหมือนเคยเห็นมาก่อน
“อ๋อ ไอ้นี่มันก็คือ กระจกมีตานี่เอง แหมสงสัยมันคงกลัวเดือดร้อนน่ะ ฟีฟ”
ดีจริงน่ะเนี่ยเรียกแล้วก็มาหาเลย ไม่รู้จะบรรยายยังไงแล้วซาร่า
“เหรอเสือ”
“ทำไมเธอต้องทำหน้างง งง ยังงั้นด้วยล่ะ”
เออ แปลกจริงไอ้นี่
“เออ ช่างเหอะว่าแต่มันดังได้ไงอ่ะ เสือฮึ”
เอ บี ซี อืมมม แซด
“หรือว่า นันวาย จะไปไรเป็น มะไน่ ...”
ความคิดเห็น