คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 00: Prologue
*วาวเอ๋ย วาว๋า โปรหันมาทาหนูหน่อย
หนูอยาเป็น หนูอยาไ้ ให้หนูสมหวัที
วาว๋า วาวเอ๋ย หนูอยาอพรท่าน
ท่านวาวเอ๋ย วาว๋า อให้พรอหนูเป็นริ*
"ร้อเพลนี้อีแล้วนะ ยูิ" ยายอหลานายัวน้อยบอ้วยวามอ่อนโยน
"แหมม ้อหยาหยี้อะ! เพลนี้หยาหยีร้อให้ฟับ่อยนี่น่าา" หลายายบอับุยายพร้อมับเสียที่น่ารัน่าั
"นี่ยาย้าบเพลนี้หมายวามว่ายัไับ?" เ็น้อยถาม้วยวามสใส
"เพลนี้นะหรอ? เ้าว่าันว่าถ้าเราร้อเพลนี้่อหน้าวาวพรอเราที่อไว้ในใ 1 อย่าะเป็นริ แ่ ยูิ้อเป็นเ็ีนะ!" ยายบอับหลานายัวน้อยอย่าอ่อนโยน
"้าบบบบบหยาหยีเาะย่อหน้า 10 วรร~!" ยายหันมอหลานายัวน้อยละพูว่า
"ั้นเรามาร้อเพล พรวาว้วยันนะ! ยูิ!"
*วาวเอ๋ย วาว๋า โปรหันมาทาหนูหน่อย....."
"วาว..เอ..เอ๋ย..วาว...." ...
"ยูิ!! ะนอนอีนานไหมหา?? ลมาไ้แล้ว!" ..ผู้เป็นแม่ะโนลั่นบ้าน
" อโท้าบแม่ๆ ายละสายแน่เลย!!"
ผมใสิ ! แหมมมอยู่แม่มาะโนแบบนี้สายแน่เลย อันที่ริวันนี้เป็นวันเปิภาเรียนใหม่ ม.5 นั่นแหละรับ วันแร็ไม่อยาให้สายอะนะเี๋ยวรูว่าอี อะไรที่เิึ้นปีที่แล้ว็อให้มันีึ้นละันนะ..แ่ที่ไม่อยาื่นเลยนะือผมืถึยายอีแล้ว.. ใ่มั้ยรับ ยายอผมายไปั้ 10 ปีที่แล้ว อนท่านไ้เสียไปนี่ผมร้อให่เลย่อนท่านเสียท่านไ้พูว่า
"ยูิ ลูยายอให้..ฝันทุอย่าอลู..เป็นรินะ.." ...ผมยัิถึ่วเวลานั้นอยู่ลอๆไม่เยลืมเลย..
"ยูิ!! ะลมาไหม?!"
"้าบบบบบบบบบ!!!" .....ายละ ลืมเวลาเลยรีบลไปีว่า
เี๋ยวนะทำไมนาฬิาเ็มสั้นี้เล 7 เ็มยาวี้เล 12 ??? พื่ 7 โมเอ ายละแม่เพี้ยนแน่เลย
"นี้ แม่้าบบ ยั 7 โมอยู่เลยย รีบปลุผมไปไหนเนีย? "
ผมเห็นแม่เ้ารัว? ว้าวว แม่ทำับ้าวว ปิให้ทำินเอลอมาวันนี้ทำับ้าวให้ อย่านี้ผมไม่บ่นละ้าบ~ พอแม่ทำเส็รเท่านั้นละ แหมม มาม่าับไ่.....อบุมา้าบแม่
"แม่มีเรื่อสำัะุย้วย.."....แม่มีอะไระุย้วยหรอ
"ยูิ อ่านระาษแผ่นนี้นะแล้วฟัแม่่อน" ผม็หยิบระาษผ้านั้นมาแบบๆ.......ผมอ่านไปมาเรื่อยละอยู่ๆนํ้าาใสๆ็ไหลออมา..
"ยูิ แม่อโทษแ่แม่ไม่มีทาเลือ แ่ฟัแม่่อนนะ..." ผมถือระาษใบนั้น้วยมือสั่นๆ...
"ผม้อไปโรเรียนแล้ว..อบุสำหรับอาหารนะรับ"
.......ผมอบ้วยเสียสะอื้น และรีบวิ่ไปที่ประูและระแทออไป ผมไม่สนใเสียแม่ที่ะโนามมา ไม่สนใอะไรทั้นั้น...ผมไ้แ่ร้อให้และวิ่ไปไม่มีุหมาย... ผมไม่เหลือใรอีแล้ว...ไม่มีใรแล้ว...อยู่นเียวลอไป..ไม่เอานะ...ไม่เอา....ม่ายเอาาาาาาาาาาา
"แ...................โอ้ย"
อยู่ผมวิ่นใรไม่รู้...ัวให่ใสุ่นัเรียน...ในอนนี้ผมไม่สนใใรแล้ว ไ้แ่ร้อให้อย่าเียว...
"ยูิ?! เป็นอะไรหรือเปล่า?! นี่ๆใเย็นนะๆ"
ผมสะอื้นอยูาอย่านั้นนมันยื้นผ้าเ็หน้ามาให้...ผมไม่สนใใรแล้ว..ผมแ่้อารใรสันอนนี้....ผมึโผเ้าอน้านหน้าอย่าไปสนใใรและร้อให้ออมา...
" แ..นิววววว..แ"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น