ปฏิบัติการเปิดหัวใจนายจอมเฮี้ยว

ลำดับตอนที่ #1 : ข่าวร้าย

/ครืด ครืด ครืด พวกคุรนะกวนทีน บอกว่ากรูกวนทีน ชี้หน้ามาบอกว่าพวกกรูกวนทีน ไม่เลิกจนกว่าจะโดนทีนknow what I mean!

เสียงโทรศัพท์ดังเป็นเวลานานมากเพลงวนไปวนมาสี่ห้าครั้งจนตัดเข้าฝากข้อความพอ มือถือเงียบไปเสียงโทรศัพท์บ้านก็ดังขึ้น

/กริ้งๆๆๆ/

"โธ่โว้ย/คนจะนอนโทรมาแต่เช้าไม่รู้จักมารยาทบ้างเลยหรือไง"(ยัยบ้านี่มันเที่ยงแล้วนะ)

แต่เสียงโทรศัพท์บ้านก็ยังดังไม่หยุด จนยัยนี่ต้องเดินไปรับโทรศัพท์ที่อยู่ข้างๆโต๊ะคอมพอวเตอร์จอLCDบางเฉียบ

"ฮาโหล"-0-ฉันพูดไปด้วยหาวไปด้วย

"นี่เมเปิ้ลลูฏยังไม่ตื่อนอีกหรอลูก"พ่อยัยนี่ส่งภาษาจีนถามลูก

พ่อของฉันเป็นคนฮ่องกง ส่วนแม่ฉันเป็นคนไทยเชื้อสายจีน พ่อฉันมาเปิดบริษัทที่เมืองไทยเลยทำให้สองคนนี้เจอกัน ตอนนี้ฉันเรี่ยนอยู่เมืองไทยส่วนพี่ๆของฉันอยู่ที่อังกฤษ แล้วก็แคนนาดา พี่ชายคนโตคนที่อยู่อังกฤษชื่อ มัฟฟิน ตอนนี้มันเรียนอยู่ปีสามแล้ว ส่วนพี่สาวฉันเรียนอยู่แคนนาดา ชื่อ เมลอน ตอนนี้อยู่ปีหนึ่งมันเพิ่งบินไปเดือนที่แล้วเลยทำให้ตอนนี้ฉันอยู่เมืองไทยคนเดียวส่วนพ่อก็ไม่ค่อยได้อยู่บ้านเพราะต้องบินไปดูงานต่างประเทศ ส่วนแม่ฉันตอนนี้ก็ไม่อยู่อีก ต้องไปอยู่เฝ้าบริษัทที่ญี่ปุ่นที่เพิ่งเปิดใหม่ตอนนี่ฉันเลยเหงามากเลย วันๆฉันก็ดีแต่เล่นเกมไปวันๆนึง(เออ ลืมแนะนำตัวเอง)ฉันชื่อ เมธาวี หลี่  ชื่อจีนของฉันชื่อ หลี่เหมิ่ยลี่ ชื่อเล่นชื่อเมเปิ้ล อายุ 16ปี กำลังจะขึ้นG.10คะ

"พ่อโทรมาแต่เช้ามีอะไรหรอคะ"ฉันคุยกะพ่อด้วยภาษาจีนที่ฉันคุ้นเคย

"พ่อว่าที่เมืองไทยมันไม่เช้าแล้วนะลูก พ่อว่ามันน่าจะเที่ยงได้แล้วนะลูก"พ่อฉันพูดด้วยเสียงงง

"หรอคะพ่อ งั้นช่างมันเถอะคะพ่อมีอะไรก็ว่ามาสิคะ"ฉันยังงิดหงิดนิดหน่อยที่ทำให้ฉันตื่น

"เดี๋ยววันพุธนี้พอจะกลับมาเมืองไทย...."พ่อฉันพูดด้วยเสียงเรียบ

"พ่อจะกลับมาก็กลับมาสิคะไม่เห็นต้องมาบอกหนูเลย"ฉันถามแบบงง

"-*-ฟังพ่อพูดให้จบก่อนได้ไหมจะพูดแทรกขึ้นมาทำไม"พ่อฉันเริ่มพุดเสียงดังขึ้นนิดหน่อย

"-0- อ๋อคะ พูดมาสิคะหนูกำลังฟังอยู่"ฉันหาวอีกครั้งแล้วก็พูดกับพ่อแบบรำคาญ

"พ่อจะพาลูกไปสมัครเรียน"พ่อฉันพูดด้วยเสียงเรียบ

"สมัครเรียนอะไรคะพ่อ"ฉันถามพ่อแบบงง

"ก็พ่อจะพาลูกไปสมัครโรงเรียนใหม่ไงลูก"พ่อฉันพูดด้วยเสียงเรียบตามเคย

"เรียนที่ไหนคะพ่อ"ฉันถามพ่อด้วนน้ำเสียงตกใจ

"พ่อจะพาลูกไปอยู่โรงเรียนประจำ"พ่อฉันก็ใช้น้ำเสียงเหมือนเคย

"ไม่เอาอะหนูเรียนที่เดิมก็ดีอยู่แล้วจะย้ายไปทำไม"ฉันเริ่มพูดเสียงดังขึ้น

"ไม่ได้หรอกลูกเพราะเดี๋ยวคงจะไม่ได้กลับมาเมืองไทยบ่อยๆแล้วนะลูกพ่อต้องไปดูบริษัทที่เกาหลีนะลูก พ่อเลยต้องให้ลูกไปอยู่ที่โรงเรียนประจำก่อนนะลูก"พ่อฉันพูดด้วยเสียงอ่อนๆ

"ไม่เอาอะพ่ออยู่อย่างเดิมอะดีแล้วหนู่ไม่ย้ายคะ"ฉันตะคอกใส่พ่อ

"ถ้าลูกไม่เรียนที่โรงเรียนที่พ่อหาให้ก็ไปเรียนที่ญี่ปุ่นไปอยู่กะแม่ก็แล้วกัน"พ่อยื่นข้อเสนอให้ฉันแต่เหมือนกะพ่อจะรู้ว่าฉันไม่อยากไปอยู่ญี่ปุ่นเพราะฉันพูดญี่ปุ่นไม่ได้แล้วอีกอย่างคนญี่ปุ่นภาษาอังกฤษห่วยแตกมากถ้าฉันไปอยู่แนต้องตายๆเลย

"หนูไม่อยากอยู่โรงเรียนประจำคะพ่อ"ฉันอ้อนพ่อแต่เหมือนจะไม่เป็นผล

"ไม่ได้นะลูกที่พ่อให้ลูกไปอยู่ที่โรงเรียนประจำเพราะพ่อเป็นห่วงลูกนะแล้วพ่อมั่นใจว่าลูกต้องชอบโรงเรียนนี้"พ่อฉันพูดด้วยเสียงนุ่มนวล

"ไม่ไปคะยังไงหนูก็ไม่ไปอยู่โรงเรียนประจำเด็ดขาด"ฉันตะคอกใส่พ่ออีกครั้ง

"ไม่รู้แหละยังลูกก็ต้องไป"พ่อฉันพูดด้วยเสียงเขร็ม

"ไม่ไปคะ"ฉันตะคอกพ่อ

เหมือนพ่อฉันจะไม่รับฟังอะไรที่ฉันพูดทั้งสิ้นทั้งสิ้น

"เดี๋ยวพ่อไปรับลูกวันพุธนะ รักลูกนะ"พอพูดจบพ่อฉันก็วางไป

ด้วยความที่ฉันอารมณ์เสียฉันก็เปิดเพลงลั่นบ้านเพื่อระบายอารมณ์

/อยู่ในปาร์ตี้ร้องดังกะfire เธอสวยsexyร้องดังกะfire ……/

สักพักฉันก็อารมณ์เย็นลง ฉันก็ไปอาบน้ำแล้ว ก็ลงไปข้างล่าง

"ป้าแจ่มคะมีอะไรให้กินไหมคะ"ฉันถามป้าแบบอารมณ์เบื่อๆ

"คะเดี๋ยวจัดสับรับให้นะคะคุณหนู"ป้าแจ่มตอบเสียงหวาน

ขณะที่ฉันนั่งกินข้าวฉันก็ ฉันก็นั่งคิดเรื่องที่พ่อจะพาฉันไปเข้าโรงเรียนประจำแล้วฉันก็นึกได้ว่าวันนี้มันวันจันทร์แล้วนิอีกแค่สองวันพ่อฉันก็จะพาฉันไปสมัครเรียนแล้วอะ"ไม่อยากไปเลย"ฉันบ่นกะตัวเอง

ก่อนอื่นก็ขอสวัสดีก่อนนะคะนี่เป็นเรื่องแรกที่ลองเขียนนะคะชอบไม่ชอบยังไงก็บอกกันได้นะคะ (รักน้อยๆแต่ขอให้รักนานๆนะคะ)