คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : TeacherPrince บทนำ
บทนำ
‘ป๊า ทำไมทำกับเจียแบบนี้ T_T’ ฉันเดินกระแทกเท้าหน้างอไปหาป๊าที่ห้องทำงาน ‘ป๊าตัดวงเงินเจียได้ยังไง !’ ฉันถามแล้วโยนบัตรเครดิตประมาณห้าใบลงบนโต๊ะป๊า
‘ก็หนูเล่นใช้เงินไม่หยุดเลย มันจะไปพอได้ยังไง’ ป๊าเถียงก่อนจะหยิบบัตรทั้งห้าใบขึ้นมา ‘ใช้มากแค่ไหนป๊าไม่คิดจะว่าหนูเลย แต่การเรียนหนูมันไม่มากตามเลยกลับตกต่ำจนไปถึงเกรดหนึ่ง แล้วจะต่อมหาลัยยังไง สมองต่ำซะขนาดนี้ !!!’ ป๊าตะคอกก่อนจะเอาบัตรยัดใส่ในโต๊ะ
‘ป๊า !’ ฉันตะโกนลั่น จนแม่ต้องเข้ามาห้าม
‘เจียใจเย็นๆลูก’ แม่พยายามจะดึงฉันไว้ไม่ให้อารมณ์ขึ้นมากกว่านี้
‘ป๊าจะเอายังไงว่ามาเลยดีกว่า’ ฉันผ่อนลงก่อนจะถามเพื่อหาทางเอาบัตรเครดิตคืน
‘หนูต้องเรียนพิเศษ ป๊าหาติวเตอร์มาให้แล้วอีกสามชั่วโมงเขาจะมา’
‘ป๊า ! เจียเกลียดการเรียนพิเศษแค่ไหนป๊าก็รู้’ ฉันเริ่มอารมณ์ขึ้น
‘ป๊าเขาทำเพื่อเจียนะลูก’ แม่พยายามบอก
‘แล้วเคยมีใครถามเจียบ้างหรือเปล่า ว่าสิ่งที่ทำเจียต้องการหรือเปล่า !’
‘…’
‘…’
‘ไหนๆก็ลงทุนทำไปแล้วนิ เจียจะทำต่อให้จบๆ!!!’ ฉันพูดจบก่อนจะเดินออกไป
ปัง !!!
ถ้าอ่านด้านบนมาแล้วจะรู้ว่า ‘พันเจีย’ คนนี้อารมณ์ร้อนและเอาแต่ใจแค่ไหน แต่มันก็ไม่ใช่เสมอไปหรอก จริงๆฉันจะอารมณ์เสียเฉพาะเรื่องการถูกบังคับ ฉันไม่ชอบการเรียนเอาซะเลย ทำไมฉันต้องเรียนเพิ่ม เกรดมันต่ำก็จริง แต่เกรดมันวัดอะไรไม่ได้ทั้งนั้นแหล่ะ สุดท้ายฉันก็จำใจเดินไปหยิบใบเกรดในลิ้นชักหนังสือมา
น.ส.ไอรดา พิพัฒธนกูล ม.6/1
ฉันมองชื่อด้านบนก่อนจะไล่ลงมองเกรดเฉลี่ยรวม
เกรดเฉลี่ยรวม 1.35
มันก็ย่ำแย่จริงๆนั่นแหล่ะ แต่ทำไมป๊าไม่ถามฉันก่อน ป๊าคงจะเครียดเรื่องต่อปีหนึ่งฉันสินะ -_- จริงๆเมื่อกี้ฉันก็อารมณ์ขึ้นนิดหน่อย อุตส่าห์สั่งของไว้เยอะแคนเซิลหมด เพราะบัตรใช้ไม่ได้ โดนตัดวงเงิน ถึงฉันจะนั่งสำนึกผิดยังไงแต่ยังไงก็ไม่เรียนแน่นอน ฉันจะต้องวางแผนป่วนติวเตอร์คนนี้ให้หนีเตลิดกลับบ้านให้ได้ !!!
14.10 น.
ได้เวลานัดที่นายติวเตอร์จะต้องมาแล้ว -_____-เลยมาสิบนาทีแล้วด้วยไม่มาก็ได้นะ ไปไหนก็ไปจะไปสอนใครก็ไปเถอะ ฉันไม่ต้องการ ตอนนี้ฉันเดินไปในครัวคว้าคุกกี้ที่แม่บ้านทำไว้ แล้วก็น้ำส้มแก้วนึงก่อนจะไปนั่งที่ห้องรับแขก ฉันกำลังจะเปิดประตูในขณะที่มือนึงหนีบโหลคุกกี้ไว้ และปากก็คาบคุกกี้อยู่ สิ่งที่เห็นหลังจากเปิดประตูไปมันแบบ…
ผู้ชายที่อยู่ในชุดนึกศึกษาที่ไม่ค่อยเรียบร้อย ผมที่ไม่ได้จัดทรง (เหมือนไม่หวีมากกว่า-_-) เจาะหูอีกหลายรู เป้ที่เก่ากึกเลย -[]- ตัวขาวมากๆ เหมือนจะสูงด้วย แต่เสียดายใส่แว่น(แต่จมูกโด่งมาก)เหมือนเทพบุตรเลยอ่ะ ~>_<~
งั้นลองมานึกสภาพฉันบ้าง ประตูเป็นแบบประตูที่ต้องเลื่อน มือซ้ายถือแก้วน้ำส้ม ตรงจักกะแร้ซ้ายหนีบโหลคุกกี้ ในปากคาบคุกกี้ไว้ และมือขวาเปิดประตู ในสภาพเสื้อยืดกางเกงยีนส์สีซีด ผมสีแดงมัดลวกๆ -_______-
มันเหมือนกองกอยเดินได้อ่ะ T___T
“อ้าวเจีย ทำไมสภาพหนูเป็นแบบนั้นล่ะลูก - - ?” แม่ถามก่อนจะมาเอาโหลคุกกี้ไป เอาจริงๆแม่ลุกมาช่วยเลยก็จบนะ
“สวัสดีครับ ^^” นายเทพบุตรทักขึ้นมาก่อน
“สวัสดีค่ะ ^^” ฉันก็ต้องตอบไปตามมารยาท และก็คว้าคุกกี้เข้าปากก่อนจะดื่มน้ำส้มตาม
“นี่ติวเตอร์ของลูกนะเจีย” แม่พูดขึ้น
พรืด ~~
น้ำส้มสำลักอย่างรู้งาน แม่รีบหยิบทิชชู่มาให้ เหมือนจะกระเด็นไปเลอะเสื้อตาทึ่มนั่นด้วย (ไม่ใช่เทพบุตรตั้งแต่มาเป็นติวเตอร์ - -) ติวเตอร์อะไรหล่อขนาดนี้ - [ ] - !!!
“เลอะเทอะกันหมดเลย ลูกนี่จริงๆเลยนะ” แม่ดุก่อนจะตีฉันเบาๆ
“เดี๋ยวผมช่วยครับ” ตาทึ่มลุกขึ้นมาก่อนจะมาคว้าแขนฉัน
สมองมันคงสั่งการไม่ทัน ฉันรีบเด้งตัวก่อนจะสะบัดแขนแล้วก็
“ว้าย !”
ฉันลื่นน้ำส้มที่นองอยู่บนพื้น -________- !
ตาทึ่มนายเป็นตัวซวย ตัวเวร ตัวชงของฉันเลยนายรู้ตัวบ้างไหมมมมมมมมมมมมมมมมม !!!
เย่ ! เปลี่ยนชุดอาบน้ำแล้ว >_< และก็โดนป๊าเรียกมาคุยอีกแล้ว
“ป๊าเรียกเจียมาทำไม - - เสียเวลา” ฉันก็คิดจะคุยดีๆกับป๊านะ แต่ตาทึ่มนั่นนั่งอยู่ด้วยน่ะสิ
ไอ…ไอก้อนขี้เปียก ! -_-;;;
“ก็จะให้เราสองคนแนะนำตัวกันก่อน งั้นโชคแนะนำตัวก่อนเลย” ป๊าหันไปทางตาทึ่มนั่น
“พี่ชื่อโชคนะครับ อยู่คณะนิเทศฯ เอกการท่องเที่ยวครับ”
ห้ะ -[]- ฉันจำได้ว่าฉันอยากเรียนเอกการแสดงนะป๊าเอาเอกการท่องเที่ยวมาทำไม -_- ?
“ป๊า เจียอยากเรียนแสดงไม่ใช่ท่องเที่ยวซะหน่อยยยยย” ฉันรีบโวยวายใส่ป๊า
“ก็บ้านเราทำธุรกิจเกี่ยวกับการท่องเที่ยวจะเรียนการแสดงไปทำไมล่ะลูก -_- ?”
“ก็เจียไม่ชอบบบบบ -[]- !!!” ฉันยังไม่หยุดเถียงกับป๊า
“อย่าพึ่งเถียงกันครับ ยังไงก็อยู่ในคณะนิเทศฯ น้องเจียอาจจะเลือกการแสดงเป็นสาขาเสริมก็ได้ครับ หรือถ้าไม่สนย้ายสาขาเอกได้ครับ” มาทำเป็นพูดเพราะ ชริ~!
“เห็นไหมลูก พี่โชคเขาดีกว่าติวเตอร์คนไหนๆ ที่ลูกไล่หนีกันหางจุกตูดไปหมด” แม่อวยมันทำไมมมมม -_- !!?
“โอ้ยยย -[]- มันเรื่องมากเยอะแยะอะไรขนาดนี้ เรียนยังไงเกรดเทอมสุดท้ายของเจียก็ไม่ดีขึ้นหรอก !!” ฉันลุกขึ้นตะโกน
“งั้นเอาแบบนี้ ถ้าเจียเรียนกับพี่แล้วเกรดมากกว่าสามพี่ไม่เอาเงินค่าจ้าง แต่ถ้าต่ำกว่านั้นคูณค่าจ้างสองเท่าเป็นไง” ตาทึ่มเสนอ แผนแบบนี้มันเข้าทางนายเลยนิ !!! ไอขี้โกงงงงง “เพราะพี่รู้มาว่าน.ส.ไอรดา ชอบเรื่องการแข่งขัน และตัวเองก็มีนิสัยยอมใครได้”
ถ้าฉันทำได้เขาก็ต้องไม่ได้เงินเหมือนสอนฟรีๆ แถมยังได้บัตรคืนอีก
ถ้าฉันทำไม่ได้เขาได้เงิน แต่ฉันไม่ได้อะไรคืนเลย
ฉันเริ่มเห็นความหวังมากลางๆ >_<
แต่สิ่งที่ดับความหวังคือ
จาก 1.35 เนี่ยนะ -__________________-
“ว่าไง ตกลงหรือเปล่า” ตาทึ่มย้ำเพื่อจะเอาคำตอบอีกครั้ง
“งั้นตกลงก็ได้ ! ฉันไม่แพ้นายหรอก :P”
“งั้นพรุ่งนี้ที่ตรงกับวันพุธ ห้ามออกไปไหน แม้กระทั่งกินไอติมซเวนเซ่นก็ห้ามเด็ดขาด สิบโมงเจอกันครับ !^^” ตาทึ่มย้ำก่อนจะกล่าวลา
เขารู้ได้ไงว่าฉันกินไอติมซเวนเซ่นทุกวันพุธ แล้วฉันออกไปตอนสิบโมง !
ฉันชักจะกลัวนายติวเตอร์หน้าหล่อทึ่มคนนี้แล้วนะ =[]= !!!
สวัสดีนักอ่านทุกคนนน >O< ไรเตอร์เขียนเรื่องนิ่งๆไปไหม ยังไม่ได้เกริ่นถึงนิสัยใจคอใครเลยสักคน 5555555555 อยากจะแซมมันเข้าไปอยู่รอจังหวะเล็กอิอิ <3 อ่านแล้วขอคนละคอมเม้นท์ได้ไหม ..? จะอัพไวๆเลยยย -______- อิอิหน้าเบื่อโลกแป๊ป
ความคิดเห็น