คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : CHAPTER 4 [100% Complete]
CHAPTER 4
ตอนที่ 4
“อืม..แสบตาชะมัด” ฉันเลื่อนมือขึ้นมาขยี้ตาเพราะแสงที่ส่องลอดผ่านม่านตาของฉันทำให้รู้สึกตื่นตัว ฉันรู้สึกถึงอ้อมแขนแกร่งที่โอบรัดเอวของฉันเอาไว้นั้นคือเคลวิน..เป็นเขา
“ตื่นแล้วเหรอ? เจสซี่..”
เสียงทุ้มต่ำพร้อมกับลมหายใจอุ่นๆที่รวยรินอยู่ข้างๆใบหูของฉัน ผมสีบลอนด์ทองของเขาดูยุ่งนิดๆ แต่มันกลับทำให้เขาดูเซ็กซี่เหลือเกิน ท่อนบนของเขาไม่มีแม้แต่อาภรณ์อะไรปกปิดมีเพียงกางเกงนอนขายาวสีเทาตัวเดียวเท่านั้น ส่วนฉันก็มีเพียงบราเซียร์และแพนตี้สีดำตัวเดียวที่ปกปิดร่างกาย
ย้อนกลับไปเมื่อวาน..
‘ฉันขอโทษ..อย่างร้องไห้สิ..อย่าทำให้ฉันทรมานแบบนี้’
คำพูดของเขาล้วนเป็นคำลวง คนอย่างเขามันไว้ใจไม่ได้เลยสักนิด ความรู้สึกของเขาตอนนี้กำลังทรมานหรือสะใจกันแน่..ฉันไม่อยากจะเชื่อคำพูดของเขาเลย
‘ฮึก..ฉันเกลียดพฤติกรรมของนาย นายคิดว่าฉันชอบอย่างนั้นเหรอที่เห็นนายมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น..ฮึก..นายเคยใส่ใจกับความรู้สึกของฉันบ้างไหม..’
‘ฉันขอโทษ..ฉันขอโทษจริงๆ’
เคลวิน..นายเป็นคนทำร้ายจิตใจฉันก่อน นายทำให้ฉันเจ็บช้ำ! แม้แต่เพื่อนสนิทของฉันนายก็ยังไม่รู้จักละอายหรือละเว้น มันถึงเวลาที่ฉันจะต้องแก้แค้นสักที! เขาจะต้องเจ็บแทบกระอักเลือดเพราะว่าที่คู่หมั้นแสนดีอย่างเจสสิก้าจองคนนี้ คอยจับตาดูฉันไว้ให้ดี!
..ฉันจะฆ่านายแบบนุ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทำได้เลยแหละ..
หมับ!
อ้อมกอดของเขาไม่มีครั้งไหนที่ไม่อบอุ่น..มันทำให้ฉันอุ่นใจเสมอ..ตอนนี้ในสมองของฉันตอนนี้มีสองความรู้สึกที่ตีกันไปตีกันมาจนน่าเวียนหัว ทั้งความรู้สึกรัก และความรู้สึกเกลียด ฉันไม่รู้ว่าควรเลือกที่จะอยู่ข้างไหนดี..
..แต่พอเห็นใบหน้าที่เคร่งขรึมของเคลวินแล้ว..ฉันอยากจะลองแก้แค้นดูสักครั้งซะงั้นสิ..
กลับมาที่ปัจจุบัน..ฉันมองร่างสูงที่กดจมูกโด่งเป็นสันของเขาลงมาที่แก้มของฉัน ฉันแสร้งทำเป็นยิ้มให้เขาก่อนจะค่อยๆแกะท่อนแขนแกร่งของเขาออก แต่เขาไวกว่าที่ฉันคิดท่อนแขนของเขากลับเกี่ยวรัดเอวฉันเอาไว้แน่นกว่าเดิม
“จะไปไหนเจสซี่?”
เขากระซิบที่ข้างหูของฉันด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ริมฝีปากอิ่มของเขาขบเม้มที่ต้นคอของฉันก่อนจะผละออก เขาได้สร้างรอยพันธะไว้บนร่างกายของฉันอีกครั้ง..รอยที่แสดงว่าเขาเป็นเจ้าของฉัน..แล้วยังไงผิดแปลกยังไงหรือที่ฉันจะมีคนอื่น..
“ฉันจะไปอาบน้ำ..ปล่อยก่อนเถอะ..เมื่อวานนี้ไม่ได้อาบน้ำตอนนี้ฉันรู้สึกเหนียวตัวไปหมดแล้วเนี่ย”
“งั้นก็ดี ฉันกับเธอเราไปอาบด้วยกันเลยดีกว่า..ฉันกำลังต้องการคนถูหลังให้ซะด้วยสิ”
เคลวินพูดพร้อมกับช้อนอุ้มตัวฉันให้อยู่ในอ้อมอก ฉันมองเขาด้วยสายตาที่เคืองนิดๆก่อนจะเสหน้าหนีไปทางอื่น คริสจะอุ้มประคองร่างของฉันจนมาถึงห้องน้ำ เขาค่อยๆวางร่างของฉันลงที่อ่างจากุซชี่สีทองตัวหรู..ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือไปหยิบสบู่เหลวจากชั้นวางลงมาวางที่ขอบอ่าง
“ออกไปเถอะ..ฉันอยากอาบน้ำคนเดียว..เท่านี้ฉันก็เมื่อยมากพอแล้ว”
“อย่าใจร้ายนักสิที่รัก,ฉันแค่อยากให้เธอถูหลังให้เท่านั้นเองฉันก็เมื่อยเหมือนกันนะที่อุ้มเธอมาเนี่ย ว่าแต่..น้ำหนักเธอขึ้นรึเปล่าเนี่ย?” เคลวินพูดพร้อมกับทำสีหน้าออดอ้อนเป็นเด็กๆ แต่พอมาถึงประโยคหลังที่ว่าน้ำหนักเธอขึ้นรึเปล่าเนี่ย มันน่าหยิกให้เขาแขนเขียวซะจริง ผู้ชายอะไรทำไมถึงปากคอเราะร้ายนัก
“ใครขอให้นายอุ้มฉันมาที่นี้กัน? ถ้าหนักคราวหลังนายก็ไม่ต้องมาอุ้มฉันอีกนะ..ออกไปได้แล้วฉันจะอาบน้ำ” ฉันมองหน้าเคลวินด้วยสีหน้าหมั่นไส้ ก่อนจะยกมือขึ้นมากอดอกแล้วเชิ่ดหน้าใส่ร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้า “ยังจะมายืนอยู่อีกออกไปได้แล้ว..”
“ใครบอกว่าผมหนัก? คุณนี้ชอบคิดไปเองนะ..ผมแค่บอกว่าผมเมื่อยเฉยๆไม่ได้บอกว่าผมหนักเลยนะครับ..ไม่รู้แหละ..ยังไงวันนี้ฉันก็จะอาบน้ำกับเธอ” เขาพูดพร้อมกับอุ้มตัวฉันขึ้นอีกครั้ง แล้วเขาก็วางตัวฉันลงที่พื้นเขาเดินไปนั่งลงในอ่าง ก่อนจะดึงให้ตัวฉันนั่งลงบนตักกว้างของเขา
“จะทำบ้าอะไรของนายน่ะเคลวิน!?”
“ก็อาบน้ำด้วยกันไง..ฉันบอกเธอแล้วไม่ใช่เหรอ? ไม่ว่ายังไงวันนี้ฉันก็จะต้องได้อาบน้ำกับเธอ”
เคลวินพูดพร้อมกับกดปุ่มระบายน้ำที่อยู่บริเวณขอบอ่าง เพียงไม่นาน..น้ำก็เพิ่มปริมาณจนมาถึงระดับหน้าอกของฉันแล้ว เคลวินเห็นอย่างนั้นก็เอื้อมมือไปหยิบขวดสบู่เหลวกลิ่นลาเวนเดอร์มาเทลงที่อ่างก่อนจะตีมันกับน้ำจนมันเกิดเป็นฟองสบู่มากมาย มือของเคลวินก็อยู่ไม่สุขมือหนาของเขาลากผ่านท้ายทอยฉันไปอย่างแผ่วเบา แต่ทว่า..มือของเขามาหยุดอยู่ที่ตะขอบราเซียร์สีดำของฉัน
“อย่าคิดแม้แต่จะทำอะไรแบบนั้นนะเคลวิน..นายก็รู้ว่าสิ่งที่นายกำลังมันเป็นการไม่ให้เกียรติฉัน..ถ้านายยังอยากเป็นคู่หมั้นของฉันอยู่..เอามือของนายออกไปเดี๋ยวนี้!ไม่งั้นฉันถอนหมั้นกับนายแน่!”
“ถึงเธอจะถอนหมั้นกับฉันแต่ก็ใช่ว่าผู้ใหญ่จะยอมหนิ..เธอลืมไปแล้วเหรอว่าคุณพ่อคุณแม่ของเธอฝากให้เธอให้อยู่ในความดูแลของฉัน..อย่ามาขู่ฉันให้ยากเลยน่า,ที่รัก” ใบหน้าคมของเขาเกยอยู่ที่ไหล่ของฉัน ก่อนที่แขนแกร่งของเขาจะเปลี่ยนตำแหน่งมาหยุดอยู่ที่เอวของฉันแทน แผ่นหลังของฉันแนบลงไปกับหน้าอกกว้างของเขา..
“แต่นายก็ควรจะให้เกียรติฉันบ้าง..ตอนนี้ฉันอยู่ในฐานะคู่หมั้นของนาย ไม่ใช่! ภรรยาเราไม่ควรทำเรื่องแบบนั้นกันก่อนวันแต่งงานหรอกนะ..และฉันก็คิดว่าผู้ใหญ่ก็คิดแบบที่ฉันคิดเหมือนกัน”
ฉันพูดเน้นย้ำคำว่าไม่ใช่ภรรยาอย่างจงใจ ไม่ว่าเขาจะกอดจูบลูบคลำฉันยังไงก็ได้..แต่ถ้ามือของเขาเลื่อนมาปลดตะขอบราเซียร์ของฉันเมื่อไหร่..วันนั้นแหละจะเป็นวันที่เขาจะโดนดี!
..ก็มันเป็นความจริงแล้วทำไมฉันต้องอายที่จะพูดด้วย..
“ครับผม..เคลวินวูคนนี้สัญญาครับว่าจะไม่ทำอย่างนี้อีกครับ ฉันว่าเรารีบอาบน้ำกันเถอะก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหว จับเธอปล้ำขึ้นมา..รีบอาบน้ำให้ฉันซะสิ”
คำพูดของเขาแต่ละคำ ถ้าไม่โยงเข้าเรื่องใต้สะดือล่ะก็ฉันคิดว่าวันนั้นเขาคงนอนไม่หลับแน่นอน ฉันมองเคลวินด้วยสายตาเอือมๆ ก่อนจะหยิบขวดสบู่เหลวมาบีบใส่มืออย่างไม่ยั้ง ก่อนจะละเลงถูมันลงไปที่แผงอกกว้างของเขาอย่างเร่งรีบ..ที่รีบเพราะฉันรู้ว่าเคลวินน่ะ..เขาเป็นพวกพูดจริงทำจริงซะด้วยสิ
“อย่าคิดแม้แต่จะทำอะไรบ้าๆนะฉันขอบอกไว้ก่อนเลย”
.
.
.
“ส่งมาสิ..เดี๋ยวฉันจะเช็ดผมให้เธอเอง”
เคลวินส่งมือของเขามารอรับผ้าขนหนูผืนเล็กที่ฉันใช้มันเช็ดผมอยู่ สายตาเจ้าเล่ห์ของเขามันบอกฉันว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เคลวินตอนนี้อยู่ในสภาพกึ่งเปลือยมีเพียงแค่ชุดคลุมอาบน้ำสีดำของเขาที่ปกปิดร่างกายเพียงเท่านั้น ฉันตอนนี้ก็อยู่ในสภาพที่ไม่ต่างกัน..
..ถ้าเราทั้งคู่จะตกอยู่ในสถานการณ์เสี่ยงกันแบบนี้นะ..
“ไม่เป็นไร,ฉันเช็ดเองได้ นายก็รีบไปใส่เสื้อผ้าซะสิ”
ฉันทำเป็นไม่สนใจเขาพลางให้ผ้าชนหนูเช็ดที่ปลายเส้นผมของตัวเอง แต่เคลวินกลับใช้มือมากระชากผ้าขนหนูออกไปจากมือฉันก่อนที่เขาจะค่อยๆ ใช้มันชะโลมกับเส้นผมสีน้ำตาลคาราเมลของฉันอย่างอ่อนโยน ทุกนิ้วสัมผัสของเขาทำให้ฉันรู้สึกหวั่นไหว..บางครั้งเพียงแค่เขาทำอะไรเช่นนี้ฉันก็ลืมเรื่องเลวร้ายที่เขาทำไปอย่างง่ายดาย ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้นะเพียงแค่สัมผัสเดียวของเขาก็ทำให้หัวใจของฉันไหวเอนได้ถึงขนาดนี้เชียวหรือ..
ตึกตัก..ตึกตัก
ติ๊งต่อง
เสียงออดหน้าห้องดังขึ้นทำให้ฉันตื่นจากภวังค์ของเคลวิน ฉันส่ายหัวเรียกสติตัวเองกลับมา..ฉันไม่ควรจะหวั่นไหวเพียงเพราะเขาทำอะไรให้หรอกนะ!..ว่าแต่ใครมารบกวนฉันแต่เช้ากันเนี่ย..รบกวนเวลาส่วนตัวแฟชั่นควีนอย่างฉันเสียจริง
“นายรออยู่นี้แหละ,ฉันจะไปเปิดประตูเอง” ฉันพูดพร้อมกับเดินตรงไปที่ประตูไม้สีน้ำตาลบานหรู ก่อนจะแง้มมันให้เปิดออกโดยไม่คิดอะไร และสุภาพสตรีที่ยืนอยู่หน้าห้องนั้นก็คือ ‘จีน่า’ ยัยนี้ยังกล้าเสนอหน้ามาหาฉันที่นี้อีกอย่างนั้นเหรอ? แถมยังทำหน้าตาระรื่นซะด้วย
น่าหมั่นไส้เสียจริง!!
“...”
“อรุณสวัสดิ์จ้ะ,เจสซี่” จีน่ายิ้มอย่างร่าเริงให้ฉัน ในมือของเธอมีกระเช้าผลไม้พร้อมกับส่วนผสมสำหรับทำอาหารมากมาย ยัยนี้เอาเงินที่ไหนไปซื้อของพวกนี้กันเนี่ย? ไหนว่ายัยนี้ถังแตกยังไงล่ะ..หล่อนนี้มันร้ายลึกจริงๆเลย ถ้าไม่ติดว่าเคลวินอยู่ในห้องนะ..ป่านนี้ฉันคงไล่หล่อนให้ไปไกลๆลูกหูลูกตาแล้ว
“อรุณสวัสดิ์,จีน่า..”
“ใครมางั้นเหรอเจสซี่?” เสียงเคลวินที่ดังมาจากข้างหลังฉัน ทำให้จีน่าถึงกับชะเง้อหน้ามองหาเขาทันที แหม..ไม่ค่อยจะออกอาการเลยนะ ยัยเพื่อนทรยศที่แสนดี..
“จีน่ามาน่ะ..ดูสิมีอะไรติดไม้ติดมือมาฝาก ‘เรา’ ด้วย” ฉันพูดพร้อมกับแสร้งทำเป็นยิ้มดีใจพลางช่วยจีน่าหอบอุปกรณ์และกระเช้าผลไม้เข้ามาวางไว้ภายในห้องครัว “อะไรทำให้เธอซื้อของพวกนี้มาเนี่ย?”
“ก็ฉันเห็นในข่าวว่าเคลวินมาหาเธอที่นี้..ฉันก็เลยอยากจะมากินเลี้ยงกับพวกเธอทั้งคู่ยังไงล่ะ” จีน่าพูดพร้อมกับจัดการนำส่วนผสมต่างๆออกมาจากถุง “วันนี้ฉันจะทำลาซานญ่าให้พวกเธอทานเอง” ฉันยักไหล่อย่างไม่รู้ไม่ชี้ เอาก็เอาสิ..อยู่ดีๆก็มีคนมาทำอาหารให้ทานฟรี ถ้าปฏิเสธก็เสียน้ำใจแย่สิ ว่าไหม?
“เธอไปใส่เสื้อผ้าก่อนเถอะ,เจสซี่ ถ้าเสร็จแล้วก็เรียกฉันด้วย” เคลวินพูดขึ้นโดยไม่ละสายตาจากหนังสือพิมพ์ฉบับรายวัน ฉันรู้น่าว่าระหว่างที่ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าเขาจะทำอะไร..ฉันจะลองทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้สักครั้งหนึ่งแล้วกัน..แต่มันจะไม่ใช่ตลอดไปหรอกนะที่ฉันทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่แบบนี้น่ะ
“ได้สิ” ฉันตอบสั้นๆ ก่อนจะกดจมูกฝังลงที่แก้มของเขาแล้วเดินเข้าห้องแต่งตัวไป ฉันแอบหันหลังไปมองทั้งคู่ซึ่งก็ยังอยู่ในท่าทางปกติอยู่..แต่หลังจากนี้ก็ไม่แน่..อาจจะมีละครสักเรื่องให้ฉันดูก็ได้
ปัง!
“เธอมาที่นี้ทำไมกัน? ไม่อึดอัดบ้างรึไง?” เคลวินลุกขึ้นจากโซฟาตัวกว้างพร้อมกับเดินเข้าไปสวมกอดจากทางด้านหลังของจีน่า ใบหน้าคมของเขาเกยอยู่ที่ไหล่บางของเธอ จมูกโด่งของเขาสูดดมหาความหอมจากร่างบางที่อยู่ข้างหน้า มันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บที่หน้าอกข้างซ้ายแปลกๆ..ฉันว่าแล้วว่ามันต้องเป็นแบบนี้..ลับหลังฉันแล้วพวกเขาเป็นแบบนี้อย่างนั้นหรือ..
“ปล่อยเถอะคะ..เคลวิน,เดี๋ยวถ้าเจสซี่มาเห็นเข้า..” มือทั้งสองข้างของฉันกำแน่นเข้ามากันตอนไหนก็ไม่รู้ น้ำตาของฉันมันไหลออกมาอีกแล้ว..เคลวินนายทำให้ฉันต้องเจ็บปวดอีกแล้ว! นายจะต้องได้รับการตอบแทนอย่างสาสม! ฉันจะไม่ปล่อยนายไปง่ายๆแบบนี้แน่!
“เจสซี่แต่งตัวอยู่..จะเป็นอะไรไป? หืม..รู้ไหมฉันคิดถึงสัมผัสของเธอมากเลยนะ..เคยรู้บ้างไหม?”
ริมฝีปากของเคลวินที่เคยจุมพิตฉันครั้งแล้วครั้งเล่า..ตอนนี้เขากลับมอบมันให้คนอื่น ฉันแตะที่ริมฝีปากของตัวเองอย่างยั้งคิดว่าเจ้าของริมฝีปากนั้นใช่ฉันจริงหรือ..ดวงตาของฉันของฉันมีน้ำใสๆไหลออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า..เจ็บปวดมากแค่ไหน..แต่ก็ต้องทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรเลย อ้อมกอดของเขาที่เคยมอบมันมาให้ฉันครั้งแล้วครั้งเล่า..มันใช่ฉันที่เป็นเจ้าของมันจริงๆหรือ..เคลวินคนนี้เป็นของฉันจริงๆน่ะหรือ
..หรือฉันไม่ได้เป็นเจ้าขอมันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว..
..ทำไมฉันถึงไม่มีความแน่ใจอะไรในตัวเคลวินเลย..
..ฉันเจ็บปวด เจ็บปวด ความเจ็บปวดนี้มันสั่งสม..
สั่งสมจนฉันสามารถฆ่าเขาได้!!
ฉันหยิบโทรศัพท์ I-phone 5 สีดำวาวขึ้นมา ก่อนจะต่อสายหาเบอร์โทร.เบอร์หนึ่งที่ไม่ได้ติดต่อมานานมากแล้ว คนคนนี้เป็นเพียงคนเดียวที่จะสามารถช่วยฉัน ‘ฆ่า’ เคลวินได้อย่างแนบเนียนที่สุด
Aiden L.
[ครั้งล่าสุดที่คุณโทร.หาผม มันเมื่อไหร่กันล่ะครับเนี่ย?]
“ถ้าจำไม่ผิดคงเมื่อประมาณสามปีที่แล้ว..กระมั้งคะ” ฉันสแหยะยิ้มออกมาเมื่อปลายสายให้ผลตอบรับที่ฉันพึงพอใจ มันชักจะสนุกขึ้นมาซะแล้วสิ..
[โอ๊ะโอ..รู้สึกดีจังครับที่คุณยังคงจำรายละเอียดเกี่ยวกับผมได้..เท่านี้ผมก็พอใจแล้วแหละครับ บอกสิ่งที่คุณต้องการมาสิครับ,ที่รัก ผมยินดีจะช่วยคุณทุกอย่าง..]
“จะมีปัญหาอะไรไหมคะ? ถ้าฉันอยากจะพบคุณ..วันนี้”
[ได้ไม่มีปัญหาครับ..เย็นนี้เจอกันครับ,My lady]
“เจอกันคะ..”
ความรักของฉันเปรียบดั่งดอกกุหลาบสีแดง ตอนนี้อาจจะดูเป็นสิ่งที่แสนสวยงาม แต่หนามที่แหลมคมของฉันจะทำให้เขาเจ็บปวด! ความเจ็บปวดของเขาต้องมากกว่าความเจ็บปวดของฉันเป็นสิบเท่า! เชยชมกลิ่นหอมของฉัน ชื่นชมความสวยงานของฉัน สักวันหนึ่ง..ดอกกุหลาบอาบยาพิษอย่างฉันจะฆ่าคุณเอง เคลวินวู..
.
.
.
“เจสซี่!”
จีน่าที่เห็นฉันเดินออกมาจากห้องแต่งตัวก็มีสีหน้าตกใจสุดขีด แขนแกร่งของเคลวินที่โอบรัดเอวบางของหล่อนก็คลายออกทันที ฉันมองทั้งคู่ด้วยสายตาเรียบเฉย..ใบหน้าที่ไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆของฉันมันเป็นอย่างไรบ้างล่ะ? เจ็บปวดเท่าที่ฉันเป็นไหม?
“ฉันจะออกไปข้างนอก..พวกเธอทานกันสองคนไปเถอะ” ฉันพูดพลางเลือกรองเท้าส้นสูงคู่หนึ่งออกมาจากชั้นวาง “อ่อ!วันนี้ฉันจะกลับดึกนะเคลวิน นายจะนอนไปก่อนฉันเลยก็ได้” ฉันสวมมันเสร็จพร้อมกับหยุดมองหน้าเคลวินที่ดูกระอักกระอ่วน ทำอะไรไม่ถูกอยู่ตอนนี้
..เห็นแล้วมันสะใจจริงๆ..
“จะไปไหน? ให้ฉันไปส่งไหม?” ฉันหลุบตามองชุดคลุมอาบน้ำของเขาซึ่งตอนนี้มันดูไม่เรียบร้อยสักเท่าไหร่นัก ฉันไม่รีรออะไรที่จะหันหลังแล้วเดินหนีออกมา เชิญสวีทกับยัยจีน่าไปเถอะ! เรื่องแบบนี้ไม่ต้องขอฉันก็จะให้อยู่แล้ว..
..พอดีว่าเจสสิก้าแห่ง EMPIRE เป็นคนใจดีชอบแบ่งปัน ‘คู่หมั้น’ ให้เพื่อนตัวเองใช้ร่วมกันน่ะ..
เป็นยังไงบ้างคะทุกคน? ตอนนี้มันดราม่าไหมคะ? แบบใช้เวลานานมากในการเขียนตอนนี้ ใบตองเขียนไปน้ำตาไหลไปคะ ใบตองยังคิดเลยว่าเฮียคริสเนี่ยเลวได้ขนาดนี้เชียวรึ? ฮ่าๆ ใบตองพยายามเขียนตอนนี้ให้หวานปนดราม่า แถมยังมีการเปิดตัวตัวละครใหม่นั้นคือ แท่น แทน แท้น Aiden Lee(ชื่อภาษาอังกฤษของทงเฮ) หรือ ลีทงเฮคะ^^ ใบตองจะยังไม่บอกในตอนนี้นะคะว่าเจสซี่กับทงเฮมีความสัมพันธ์กันยังไง
*ถ้าอยากรู้ต้องติดตามในตอนหน้าคะ*
ความคิดเห็น