ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : #2 สมาชิกใหม่
ณปราสาทวองโกเล่
เวลาประมาณ9โมงเช้าที่ห้องประชุม1 ภายในห้องตกแต่งหรูหรา มีเฟอร์นิเจอร์แบรน์เนมหลายยี่ห้อมากมายถูกจัดอย่างเป็นระเบียบ ภายในห้องดูวังเวงนิดๆ รวมทั้งคณะกรรมการจำนวน3คนที่วันนี้ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ตัดสินว่าผู้ที่มาสมัครสมาชิกนั้นควรจะได้รับเข้ามาทำงานที่นี่หรือไม่ พร้อมทั้งบอสวองโกเล่รุ่นที่10 ที่วันนี้ ครูพิเศษของเขาให้มานั่งจับตามองสมาชิกเขามาใหม่โดยอ้างว่าเป็นการฝึกคุณสมบัติของบอส
" คนแรกเข้ามา " เสียงของกรรมการคนหนึ่งเอ่ยขึ้นอย่างดุดัน ซึ่งเป็นเรื่องปกติของคณะกรรมการจัดหาคนเข้าแฟมมิลี่อยู่แล้ว สิ้นเสียงการเชิญเข้าห้องประตูบานใหญ่ที่ถูกตกแต่งหรูหราไม่แพ้กับภายในห้องปรากฎร่างของสาวน้อยบอบบางหน้าตาน่ารักเข้ามาในห้องก่อนที่ประตูบานใหญ่จะปิดลง
" แนะนำตัวสิ " กรรมการท่านหนึ่งเอ่ย สาวน้อยยิ้มระรื่นก่อนที่จะเอามือประสานกันไว้ข้างหลังด้วยท่าทีที่น่ารักก่อนที่จะพูดแนะนำตัวเอง
" ดีจ้า ฉันชื่อ ลิน อายุ15ปี จะมาสมัครตำแหน่งอะไรก็ได้จ๊ะ ขอแค่ได้อยู่ที่นี่ก็พอแล้ว " สาวน้อยพูดด้วยท่าทีที่ระรื่นแถมยิ้มหวานให้กับคณะกรรมการโดยที่ไม่สนใจเลยซักนิดว่ากรรมการจะแผ่รังศีอำมหิตมากเพียงใด
" อายุเท่าเราเลย " สึนะเอ่ยพึมพำกับตัวเองโดยที่ไม่คิดว่าจะมีผู้ใดจะได้ยินแต่ก็ไม่ใช่กับรีบอร์นและเธอผู้นี้
" แหม่ บังเอิญจังเลยนะ บอส " สาวน้อยหันมายิ้มหวานให้กับสึนะที่ตอนนี้มีสีหน้าตกใจเล็กน้อย
" แล้วความสามารถพิเศษของเธอละ " กรรมการท่านหนึ่งเอ่ยขึ้นเพื่อตัดบทสนทนาระหว่างเธอกับบอสรุ่นที่10
" อืม........คงจะเป็น " สาวน้อยเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับสีหน้าระรื่นว่า
" รอบสังหาร ละมั้ง " สาวน้อยพร้อมกับรอยยิ้มเหมือนกับการที่ฆ่าใครสักคนจะเป็นเรื่องปกติ
" ระ..รอบสังหาร " สึนะทำน้ำเสียงและท่าทางทีตกใจมากตัวเขาเองก็เคยคิดว่าการฆ่าใครสักคนเป็นเรื่องปกติของมาเฟียแต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าเด็กผู้หญิงอายุ15เท่าเขาจะเคยฆ่าคน ถึงแม้ความตกใจตอนนี้ยังมีมากแต่รางสังหรสุดยอดของเค้ายังคงทำงานสึนะรู้ได้ทันที่เลยว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้โกหก!!
" อาห่ะ " ลินยังคงตอบด้วยสีหน้าระรื่นตามเคย
" แล้วกี่คนล่ะ " เสียงของกรรมการท่านหนึ่งเอ่ยถามด้วยความสงสัย
" ท่าให้นับวันนี้ก็คงไม่หมดหรอกจ๊ะ " ลินพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้กับเหล่ากรรมการ
" แล้วตกลงจะรับฉันเข้าทำงานไหมจ๊ะ " ลินถามด้วยน้ำเสียงที่จริงใจไม่ได้แฝงไปด้วยความสนุกสนานอีแล้ว บรรยากาศภายในห้องเงียบงำเหมือนกับภายในห้องแห่งนี้ไม่มีผู้ใดอยู่แล้วคณะกรรมการหันไปปรึกษากันซักพักหนึ่งก่อนที่จะมีเสียงเล็กๆของบุรุษปริศนาที่เข้ามาจากทางไหนก็ไม่ทราบเอ่ยขึ้นมาว่า
" ก็น่าสนใจดีไม่ใช่หรอ ว่าไงละสึนะ " ทุกคนหันไปทางเจ้าของเสียงปริศนาที่ว่านั้นคือ'รีบอร์น'
" นายมาที่นี่เมื่อไหร่เนี่ย รีบอร์น " สึนะถามด้วยความแปลกใจเพราะคนๆนี้สั่งให้มาดูคนที่จะสมัครใหม่แต่ตัวเองกับหายหัวไปไหนมาก็ไม่รู้
" ก็ตั้งแต่ เธอแนะนำชื่อนั้นแหล่ะ " รีบอร์นตอบด้วยน้ำเสียงกวน(ส้น)ประสาท
" คนนี้นายควรตัดสินใจเองนะสึนะ "
" พวกผมเห็นด้วยครับบอส " เสียงของคณะกรรมการทั้งสามที่พูดพร้อมกันเหมือนนัดกันเอาไว้ทำให้การตัดสินใจในครั้งนี้ตกไปอยู่ที่สึนะเพียงคนเดียว
" งั้น......" เสียงของสึนะเงียบหายไปครู่หนึ่งซึ่งนานพอที่จะทำให้ลินจินตนาการไปไกลแล้วว่าท่าไม่ให้ทำงานที่นี่ ก็จะไม่ได้ข้อมูลไปให้ดร. จะไม่ได้เก็บเจ้าหมอนี่ จะไม่ได้เงินเดือนไปซื้อการ์ตูนและที่สำคัญเรายังไม่อยากให้ภาระทั้งหมดไปอยู่กับไอ
" งั้นตกลง " เหมือนระฆังสวรรค์ประธานโชคดีให้กับลิน ความคิดทั้งหมดหายวูบไปเหลือเพียงความดีใจที่จะได้ทำงานให้สำเร็จ
" ขอบคุณค่ะบอส " รินหันหน้าเดินไปทางประตูก่อนที่จะเปิดประตูเตรียมที่จะออกไปข้างนอกพร้อมประกาศให้โลกรู้ว่าจะได้ทำงานแล้วด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแต่การกระทำนั้นต้องหยุดลงก่อนที่ลินจะข่อยๆหันหน้ามาทางสึนะอีกครั้งพร้อมกับพูดว่า
"แหะ แหะ ขอโทดนะค่ะ จะให้ฉันทำงานอะไรหรอ " ลินตอบด้วยน้ำเสียงอายๆที่บอกได้เลยว่าตอนนี้เธอหน้าแตกแค่ไหน
" งั้นก็ไปเป็นหน่วยลาดตระเวนก็แล้วกัน " รีบอร์นรีบตอบแทนให้กับสึนะ
" โอ้ส ฉันจะตั้งใทำงานค่ะ ไปก่อนนะค่ะบอส " ลินพูดพร้อมกับยิ้มอย่างอายๆก่อนที่ประตูบานใหญ่จะปิดลง
" งั้นนายก็ตั้งใจทำงานของวันนี่้ไปก็แล้วกัน " พูดจบรีบอร์นก็หายไปเหมือนกับว่าก่อนหน้านี้รีบอร์นไม่เคยมาที่แห่งนี้
" เหลืออีกกี่คนหรอครับ " สึนะหันไปหาลูกน้องคนหนึ่งที่กำลังเตรียมเอกสารประวัติของผู้สมัตรรายอื่น
" เอ....ประมาณ50คนน่าจะได้ครับ " ลูกน้องตอบด้วยท่าทางเหงือตกเล็กๆ
" หะ........50คน " สึนะทำเสียงตกใจอย่างมากก่อนที่จะปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามญถากรรม(พิมพ์งี่เปล่าวะ//ไร )
............................................................................................................................
ณ ปราสาทวาเรีย
เป็นที่ทราบกันดีว่าสถานที่แห่งนี้คนจิตปกติหรือแม้แต่พวกมาเฟียด้วยกันเองยังคงอยากเลี่ยงสถานที่แห่งนี้เป็นแน่แต่วาเรียเองก็เหมือนกับแฟมมิลี่หรือการไปสมัครงานอื่นๆก็เช่นกัน
" วาเรียไม่ต้องการพวกที่ใจเสาะ พวกอ่อนแอ หรือพวกไร้ความสามารถ "เสียงของ1ใน7ผู้ที่มีระดับสูงของวาเรียควอลิตี้ เสียงของบุคคลที่ไม่ว่าผู้เป็นนายจะสั่งให้ไปตายยังทำได้ชื่อของเขาคือ 'เลวี่'
" ชิ ชิ ชิ พวกหน้าใหม่รอบนี้ไม่น่าสนใจซักคน " เสียงของผู้ที่เป็นเจ้าชายประจำวาเรียเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางเหมือนจะหมดสนุก
" เจ๊ ว่าไม่มั่งจ๊ะ ดูนั่นสิรอบนี้มีเด็กผู้หญิงด้วยนะ " สาวงาม(?)ประจำวาเรียเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปหาสาวน้อยเพียงคนเดียวในหมู่ผู้ชาย
" เธอนะชื่ออะไรจ๊ะ " ลุซถามด้วยท่าทางที่เป็นมิตร
" ไอ " ห้วนๆ สั้นๆ ได้ใจความ
" แล้วอายุละจ๊ะ " ลุซยังตงถามต่อไปโดยไม่สนสายตาที่บงบอกถึงความรำคาญของไอเลยแม้แต่น้อย
" 15 " ตอบสั้นๆ เหมือนเดิม
" 15 หรอจ๊ะวัยกำลังน่ารักเลยน่ะจ๊ะเนี่ย " ลุซพูดเสียงดังมากจนทำให้คนในห้องนั้นทั้งหมดหันมามองการสนทนาของสองคนนั้นแต่การสนทนานั้นต้องจบลงเมื่อเลวี่พูดขึ้นมาอย่างขัดจังหวะว่า
" ชิ แค่15 จะมีความพร้อมแค่ไหนเชียว " เลวี่ถามด้วยท่าทางที่ไม่สบอารมณ์เลยแม้แต่นิดเดียว
" พร้อมขนาดฆ่าพวกแกได้แล้วกัน " เหมือนกับเส้นความอดทนของเลวี่ขาดสะพรั่ง หยิบพาลาโบล่าอาวุธคู้ใจเตรียมที่จะหันไอออกเป็นสองท่อง แต่สมองของไอไวกว่าการกระทำของเลวี่ ไอเสกน้ำแข็งให้กลายเป็นรูปดาบก่อนที่จะยกมากันพาราโบล่าของเลวี่ไว้ได้เลวี่พอรู้ตัวก็จะหยิบพาราโบล่าอีอันแต่สายไปแล้วเมื่อไออ้อมมาทางข้างหลังเลวี่ด้วยความเร็วสูงก่อนที่ใช้สันดาบฟันไปตรงท้ายทอยของเลวี่เข้าอย่างจังทำให้เลวี่สลบแล้วลงไปนอนกองกับพื้น
" โว้ยยยยยยยยยยยยยย เสียงดังอะไรกัน " บุคคลที่ผมยาวสีเงินเดินเข้ามายังห้อง
" ชิ ชิ ชิ ก็ไอนะสิจัดการกับเลวี่ได้ด้วยละ " เบลตอบด้วยสีหน้าระรื่นพร้อมกับคิดในใจว่าได้ของเล่นใหม่แล้วสิ
" ว่าไงนะ " พูดจบสควอโล่ก็มองไปยังผู้หญิงที่มือขวาจับดาบรูปร่างประหลาดส่วนคนที่นอนกองอยู่กับพื้นไม่บอกก็รู้ว่าคือเลวี่
" 555+ ดีเลยวาเรียกำลังขาดผู้พิทักษ์ เมฆา อยูเลยเธอมีไฟธาตุอะไรล่ะ " สควอโลถามไอด้วยท่าทางที่อารมณ์ดี
" เมฆา " สั้นๆ ได้ใจความ
"ดีเลยงั้นตามมาสิ ฉันจะพาไปหาบอส " สควอโลพูดอย่างอารมณ์ดีให้กับไอเเล้วนำทางขึ้นไปถึงฉันบนสุดของปราสาท
" เข้ามาสิ " สควอโลเชิญไอเข้าไปข้างในด้วยน้ำเสียงเรียบผิดไปจากเมื่อสักครู่
"ว่าแต่เธอชื่ออะไร" สควอโลถามไอด้วยท่าทางสงสัยก่อนที่จะเปิดประตูเพื่อเข้าไปในห้องของผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดในวาเรีย
" ไอ "
............................................................................................................................
เย้ จบแล้ววววววววววววววววววว ปล.เม้นบางนะจ๊ะ //ปล.ของปล.เม้นด้วยนะจ๊ะ//ปล.ของปล.ของปล.เม้นด้วยน๊าาาาาT_T กราบละ
เวลาประมาณ9โมงเช้าที่ห้องประชุม1 ภายในห้องตกแต่งหรูหรา มีเฟอร์นิเจอร์แบรน์เนมหลายยี่ห้อมากมายถูกจัดอย่างเป็นระเบียบ ภายในห้องดูวังเวงนิดๆ รวมทั้งคณะกรรมการจำนวน3คนที่วันนี้ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ตัดสินว่าผู้ที่มาสมัครสมาชิกนั้นควรจะได้รับเข้ามาทำงานที่นี่หรือไม่ พร้อมทั้งบอสวองโกเล่รุ่นที่10 ที่วันนี้ ครูพิเศษของเขาให้มานั่งจับตามองสมาชิกเขามาใหม่โดยอ้างว่าเป็นการฝึกคุณสมบัติของบอส
" คนแรกเข้ามา " เสียงของกรรมการคนหนึ่งเอ่ยขึ้นอย่างดุดัน ซึ่งเป็นเรื่องปกติของคณะกรรมการจัดหาคนเข้าแฟมมิลี่อยู่แล้ว สิ้นเสียงการเชิญเข้าห้องประตูบานใหญ่ที่ถูกตกแต่งหรูหราไม่แพ้กับภายในห้องปรากฎร่างของสาวน้อยบอบบางหน้าตาน่ารักเข้ามาในห้องก่อนที่ประตูบานใหญ่จะปิดลง
" แนะนำตัวสิ " กรรมการท่านหนึ่งเอ่ย สาวน้อยยิ้มระรื่นก่อนที่จะเอามือประสานกันไว้ข้างหลังด้วยท่าทีที่น่ารักก่อนที่จะพูดแนะนำตัวเอง
" ดีจ้า ฉันชื่อ ลิน อายุ15ปี จะมาสมัครตำแหน่งอะไรก็ได้จ๊ะ ขอแค่ได้อยู่ที่นี่ก็พอแล้ว " สาวน้อยพูดด้วยท่าทีที่ระรื่นแถมยิ้มหวานให้กับคณะกรรมการโดยที่ไม่สนใจเลยซักนิดว่ากรรมการจะแผ่รังศีอำมหิตมากเพียงใด
" อายุเท่าเราเลย " สึนะเอ่ยพึมพำกับตัวเองโดยที่ไม่คิดว่าจะมีผู้ใดจะได้ยินแต่ก็ไม่ใช่กับรีบอร์นและเธอผู้นี้
" แหม่ บังเอิญจังเลยนะ บอส " สาวน้อยหันมายิ้มหวานให้กับสึนะที่ตอนนี้มีสีหน้าตกใจเล็กน้อย
" แล้วความสามารถพิเศษของเธอละ " กรรมการท่านหนึ่งเอ่ยขึ้นเพื่อตัดบทสนทนาระหว่างเธอกับบอสรุ่นที่10
" อืม........คงจะเป็น " สาวน้อยเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับสีหน้าระรื่นว่า
" รอบสังหาร ละมั้ง " สาวน้อยพร้อมกับรอยยิ้มเหมือนกับการที่ฆ่าใครสักคนจะเป็นเรื่องปกติ
" ระ..รอบสังหาร " สึนะทำน้ำเสียงและท่าทางทีตกใจมากตัวเขาเองก็เคยคิดว่าการฆ่าใครสักคนเป็นเรื่องปกติของมาเฟียแต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าเด็กผู้หญิงอายุ15เท่าเขาจะเคยฆ่าคน ถึงแม้ความตกใจตอนนี้ยังมีมากแต่รางสังหรสุดยอดของเค้ายังคงทำงานสึนะรู้ได้ทันที่เลยว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้โกหก!!
" อาห่ะ " ลินยังคงตอบด้วยสีหน้าระรื่นตามเคย
" แล้วกี่คนล่ะ " เสียงของกรรมการท่านหนึ่งเอ่ยถามด้วยความสงสัย
" ท่าให้นับวันนี้ก็คงไม่หมดหรอกจ๊ะ " ลินพูดพร้อมกับยิ้มหวานให้กับเหล่ากรรมการ
" แล้วตกลงจะรับฉันเข้าทำงานไหมจ๊ะ " ลินถามด้วยน้ำเสียงที่จริงใจไม่ได้แฝงไปด้วยความสนุกสนานอีแล้ว บรรยากาศภายในห้องเงียบงำเหมือนกับภายในห้องแห่งนี้ไม่มีผู้ใดอยู่แล้วคณะกรรมการหันไปปรึกษากันซักพักหนึ่งก่อนที่จะมีเสียงเล็กๆของบุรุษปริศนาที่เข้ามาจากทางไหนก็ไม่ทราบเอ่ยขึ้นมาว่า
" ก็น่าสนใจดีไม่ใช่หรอ ว่าไงละสึนะ " ทุกคนหันไปทางเจ้าของเสียงปริศนาที่ว่านั้นคือ'รีบอร์น'
" นายมาที่นี่เมื่อไหร่เนี่ย รีบอร์น " สึนะถามด้วยความแปลกใจเพราะคนๆนี้สั่งให้มาดูคนที่จะสมัครใหม่แต่ตัวเองกับหายหัวไปไหนมาก็ไม่รู้
" ก็ตั้งแต่ เธอแนะนำชื่อนั้นแหล่ะ " รีบอร์นตอบด้วยน้ำเสียงกวน(ส้น)ประสาท
" คนนี้นายควรตัดสินใจเองนะสึนะ "
" พวกผมเห็นด้วยครับบอส " เสียงของคณะกรรมการทั้งสามที่พูดพร้อมกันเหมือนนัดกันเอาไว้ทำให้การตัดสินใจในครั้งนี้ตกไปอยู่ที่สึนะเพียงคนเดียว
" งั้น......" เสียงของสึนะเงียบหายไปครู่หนึ่งซึ่งนานพอที่จะทำให้ลินจินตนาการไปไกลแล้วว่าท่าไม่ให้ทำงานที่นี่ ก็จะไม่ได้ข้อมูลไปให้ดร. จะไม่ได้เก็บเจ้าหมอนี่ จะไม่ได้เงินเดือนไปซื้อการ์ตูนและที่สำคัญเรายังไม่อยากให้ภาระทั้งหมดไปอยู่กับไอ
" งั้นตกลง " เหมือนระฆังสวรรค์ประธานโชคดีให้กับลิน ความคิดทั้งหมดหายวูบไปเหลือเพียงความดีใจที่จะได้ทำงานให้สำเร็จ
" ขอบคุณค่ะบอส " รินหันหน้าเดินไปทางประตูก่อนที่จะเปิดประตูเตรียมที่จะออกไปข้างนอกพร้อมประกาศให้โลกรู้ว่าจะได้ทำงานแล้วด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแต่การกระทำนั้นต้องหยุดลงก่อนที่ลินจะข่อยๆหันหน้ามาทางสึนะอีกครั้งพร้อมกับพูดว่า
"แหะ แหะ ขอโทดนะค่ะ จะให้ฉันทำงานอะไรหรอ " ลินตอบด้วยน้ำเสียงอายๆที่บอกได้เลยว่าตอนนี้เธอหน้าแตกแค่ไหน
" งั้นก็ไปเป็นหน่วยลาดตระเวนก็แล้วกัน " รีบอร์นรีบตอบแทนให้กับสึนะ
" โอ้ส ฉันจะตั้งใทำงานค่ะ ไปก่อนนะค่ะบอส " ลินพูดพร้อมกับยิ้มอย่างอายๆก่อนที่ประตูบานใหญ่จะปิดลง
" งั้นนายก็ตั้งใจทำงานของวันนี่้ไปก็แล้วกัน " พูดจบรีบอร์นก็หายไปเหมือนกับว่าก่อนหน้านี้รีบอร์นไม่เคยมาที่แห่งนี้
" เหลืออีกกี่คนหรอครับ " สึนะหันไปหาลูกน้องคนหนึ่งที่กำลังเตรียมเอกสารประวัติของผู้สมัตรรายอื่น
" เอ....ประมาณ50คนน่าจะได้ครับ " ลูกน้องตอบด้วยท่าทางเหงือตกเล็กๆ
" หะ........50คน " สึนะทำเสียงตกใจอย่างมากก่อนที่จะปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามญถากรรม(พิมพ์งี่เปล่าวะ//ไร )
............................................................................................................................
ณ ปราสาทวาเรีย
เป็นที่ทราบกันดีว่าสถานที่แห่งนี้คนจิตปกติหรือแม้แต่พวกมาเฟียด้วยกันเองยังคงอยากเลี่ยงสถานที่แห่งนี้เป็นแน่แต่วาเรียเองก็เหมือนกับแฟมมิลี่หรือการไปสมัครงานอื่นๆก็เช่นกัน
" วาเรียไม่ต้องการพวกที่ใจเสาะ พวกอ่อนแอ หรือพวกไร้ความสามารถ "เสียงของ1ใน7ผู้ที่มีระดับสูงของวาเรียควอลิตี้ เสียงของบุคคลที่ไม่ว่าผู้เป็นนายจะสั่งให้ไปตายยังทำได้ชื่อของเขาคือ 'เลวี่'
" ชิ ชิ ชิ พวกหน้าใหม่รอบนี้ไม่น่าสนใจซักคน " เสียงของผู้ที่เป็นเจ้าชายประจำวาเรียเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางเหมือนจะหมดสนุก
" เจ๊ ว่าไม่มั่งจ๊ะ ดูนั่นสิรอบนี้มีเด็กผู้หญิงด้วยนะ " สาวงาม(?)ประจำวาเรียเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปหาสาวน้อยเพียงคนเดียวในหมู่ผู้ชาย
" เธอนะชื่ออะไรจ๊ะ " ลุซถามด้วยท่าทางที่เป็นมิตร
" ไอ " ห้วนๆ สั้นๆ ได้ใจความ
" แล้วอายุละจ๊ะ " ลุซยังตงถามต่อไปโดยไม่สนสายตาที่บงบอกถึงความรำคาญของไอเลยแม้แต่น้อย
" 15 " ตอบสั้นๆ เหมือนเดิม
" 15 หรอจ๊ะวัยกำลังน่ารักเลยน่ะจ๊ะเนี่ย " ลุซพูดเสียงดังมากจนทำให้คนในห้องนั้นทั้งหมดหันมามองการสนทนาของสองคนนั้นแต่การสนทนานั้นต้องจบลงเมื่อเลวี่พูดขึ้นมาอย่างขัดจังหวะว่า
" ชิ แค่15 จะมีความพร้อมแค่ไหนเชียว " เลวี่ถามด้วยท่าทางที่ไม่สบอารมณ์เลยแม้แต่นิดเดียว
" พร้อมขนาดฆ่าพวกแกได้แล้วกัน " เหมือนกับเส้นความอดทนของเลวี่ขาดสะพรั่ง หยิบพาลาโบล่าอาวุธคู้ใจเตรียมที่จะหันไอออกเป็นสองท่อง แต่สมองของไอไวกว่าการกระทำของเลวี่ ไอเสกน้ำแข็งให้กลายเป็นรูปดาบก่อนที่จะยกมากันพาราโบล่าของเลวี่ไว้ได้เลวี่พอรู้ตัวก็จะหยิบพาราโบล่าอีอันแต่สายไปแล้วเมื่อไออ้อมมาทางข้างหลังเลวี่ด้วยความเร็วสูงก่อนที่ใช้สันดาบฟันไปตรงท้ายทอยของเลวี่เข้าอย่างจังทำให้เลวี่สลบแล้วลงไปนอนกองกับพื้น
" โว้ยยยยยยยยยยยยยย เสียงดังอะไรกัน " บุคคลที่ผมยาวสีเงินเดินเข้ามายังห้อง
" ชิ ชิ ชิ ก็ไอนะสิจัดการกับเลวี่ได้ด้วยละ " เบลตอบด้วยสีหน้าระรื่นพร้อมกับคิดในใจว่าได้ของเล่นใหม่แล้วสิ
" ว่าไงนะ " พูดจบสควอโล่ก็มองไปยังผู้หญิงที่มือขวาจับดาบรูปร่างประหลาดส่วนคนที่นอนกองอยู่กับพื้นไม่บอกก็รู้ว่าคือเลวี่
" 555+ ดีเลยวาเรียกำลังขาดผู้พิทักษ์ เมฆา อยูเลยเธอมีไฟธาตุอะไรล่ะ " สควอโลถามไอด้วยท่าทางที่อารมณ์ดี
" เมฆา " สั้นๆ ได้ใจความ
"ดีเลยงั้นตามมาสิ ฉันจะพาไปหาบอส " สควอโลพูดอย่างอารมณ์ดีให้กับไอเเล้วนำทางขึ้นไปถึงฉันบนสุดของปราสาท
" เข้ามาสิ " สควอโลเชิญไอเข้าไปข้างในด้วยน้ำเสียงเรียบผิดไปจากเมื่อสักครู่
"ว่าแต่เธอชื่ออะไร" สควอโลถามไอด้วยท่าทางสงสัยก่อนที่จะเปิดประตูเพื่อเข้าไปในห้องของผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดในวาเรีย
" ไอ "
............................................................................................................................
เย้ จบแล้ววววววววววววววววววว ปล.เม้นบางนะจ๊ะ //ปล.ของปล.เม้นด้วยนะจ๊ะ//ปล.ของปล.ของปล.เม้นด้วยน๊าาาาาT_T กราบละ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น