คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : FIGHT 8 : เป้าหมายใหม่!
เหมือนฝันที่ได้มากินข้าวกับเคะน่ารักๆ
....มายเดียร์
ร่างเล็กของมินมองไปข้างหน้าอย่างเลื่อนลอย ภาพเด็กหนุ่มอีกคนหน้าตาออกน่ารัก ภาพที่มายเดียร์ส่งยิ้มมาให้เขาเล่นเอาหัวใจของมินแทบละลาย ทั้งโลกเหมือนเป็นสีชมพู โลกนี้มีเพียงสองเรา มวลอากาศเหมือนหยุดนิ่งไปในพริบตา
มินมองมายเดียร์ที่อยู่ตรงหน้าอย่างเคลิบเคลิ้ม
วันนี้มายเดียร์ดูดีกว่าปกติเหลือเกิน
ทุกอย่างดูดีไปซะหมด
เว้นแต่.....
“อะแฮ่ม มิน!”
เสียงมารขัดความสุขดังขึ้น เล่นเอาร่างบางสะดุ้งเบาๆ เหมือนคนที่ขับรถอยู่อย่างเพลินๆแต่ต้องมาเบรกกลางครัน ซึ่งทำเอาหมดมูดสุดๆ
ไอ้พวกตัวมาร!
“สั่งอะไรก่อนสิ เราเลี้ยงเอง” มายเดียร์ยิ้ม
จะดีกว่านี้ถ้าไม่มีไอ้สองตัวนี้
มินปรายตามองผู้ชายอีกสองคนที่เค้าพยายามมองข้าม ร่างนึงคือพี่คุณที่เริ่มเคาะโต๊ะเบาๆอย่างอารมณ์เสีย ด้วยเหตุใดก็ไม่อาจทราบได้ แต่พอมินเห็นสายตาของพี่คุณก็รู้ทันทีว่าร่างสูงต้องการให้ตัวเองสั่งเร็วๆ หลังจากเหม่อมานานมาก
อีกคนก็คือนายต้น ผู้ชายร่างสูงผู้ที่ใบหน้ามีรอยยิ้มประดับอยู่ตลอดเวลา แม้หน้าตาธรรมดาแต่นิสัยดีสุดกู่ ชนิดที่ว่าถ้าไม่เจอกันในสถานการ์ณยังงี้ รับรองได้ว่าต้นต้องเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับเขาแน่ แต่ตอนนี้มินกลับรู้สึกเหม็นขี้หน้าเป็นที่สุด
ก็นายต้นเป็นแฟนมายเดียร์สุดน่ารักของเขานี่หว่า
“ชิ” มินพึมพรำเบาๆ แล้วก้มหน้าสั่งอาหารต่อทันที ก่อนที่ชายที่นั่งข้างๆจะกินหัวเขา
“ร้านนี้อร่อยมากเลยล่ะเรามากับต้นมากินด้วยกันบ่อยๆ”
“ใช่ๆ” ร่างสูงยิ้ม
“อ่า...”
วันนี้พวกเขามาอยู่ที่ร้านอาหารที่ตกแต่งอย่างง่ายๆแต่คนเต็มร้านบ่งบอกถึงความอร่อยของอาหารได้อย่างชัดเจน ร้านนี้ตั้งอยู่ในย่านการค้าชื่อดัง เป็นร้านติดแอร์ที่เหมาะจะมากินมากในวันที่อากาศร้อน
แต่นี่มันตอนเย็นแล้วนี่หว่า
พวกเขาเลือกจะนั่งริมหน้าต่างซึ่งมองเห็นบรรยกาศภายนอกที่คนเดินไปมาไม่ขาดสาย ตามบ้านเปิดไฟตลอดเวลาสมคำเล่าลือที่ว่า เป็นเมืองที่ไม่เคยหลับใหลอย่างแท้จริง
“อ๋อ ใช่ลืมไปเลย ต้น...นี่คนนี้ชื่อ มิน คนที่ช่วยให้เราคืนดีกันไง”
ฉึก! เหมือนมีอะไรมาปักกลางอก
เหอๆ ไม่ต้องแนะนำเต็มยศขนาดนั้นก็ได้ครับ
“ดีครับ มิน” ต้นยิ้มอย่างเป็นมิตร
“เอ่อ...ดีครับ แหะๆ”
มินหัวเราะอย่างเกร็งๆ ก่อนรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่มาสะกิดชายเสื้อเขา
“อ๋อ นี่เพื่อนเราชื่อพี่คุณ”
“ยินที่ได้รู้จักครับ”
“เช่นกันครับ” เราทั้งโต๊ะทำความรู้จักกันและกินอะไรไปเพลินๆ พวกเราเริ่มสนิทกันมานิดนึง แม้ผมจะแอบเขม็งต้นอยู่ก็ตาม แต่เขาก็นิสัยดีเกินกว่าผมจะเขม็งได้นาน
ระหว่างที่เรากำลังคุยกันเพลินๆอยู่นั้น...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
‘เสียงอะไรวะ?’ เสียงปริศนาเรียกให้คนทั้งโต๊ะหันไปมอง
ภาพที่เห็นเล่นเอาผมแทบลืมหายใจ
‘เหยด นางฟ้า…’
คนๆนึงดูจากชุดที่ใส่น่าจะอยู่ ม.ปลาย แถมเป็นเด็กผู้ชาย ยืนยิ้มเผล่อย่างขี้เล่นก่อนจะเคาะกระจกเบาๆ ดูจากโครงหน้า คล้ายๆ...
“ใครอ่ะ?”
“น้องเราเอง”
โป๊ะเช๊ะ! ก็ว่าคุ้นๆ น้องมายเดียร์นี่เอง หน้าตาน่ารักไม่ต่างจากพี่มันจริงๆ นี่มันตะกูลเคะนี่หว่า ร่างเล็กยิ้มเมื่อพี่ชายตัวเองเริ่มหันมาสนใจ ก่อนที่เด็กคนนั้นจะรีบเดินเข้ามาในร้าน แล้วทิ้งตัวลงนั่งหัวโต๊ะ อย่างไม่ฟังคำค้านของใคร
แต่ไม่ว่ากัน คนน่ารักทำอะไรก็ไม่ผิด
“ดีครับ พี่เดียร์ พี่ต้น” เด็กน้อยยิ้มอย่างน่ารัก ก่อนจะไม่ลืมหันมาไหว้พวกผมแม้จะไม่รู้จักก็ตาม
มารยาทงาม
“กลับคนเดียวเหรอ แล้วเพื่อนเราไปไหนหมด อันตรายรู้ไหม” เดียร์บ่นเบาๆอย่างไม่จริงจังนัก
“พวกเขาซ้อมกีฬากัน เฟรนขี้เกียจรอ” เด็กน้อยยู่หน้าเล็กๆ
เหมือนเดียร์จะนึกได้ว่าโต๊ะนี้ไม่ได้มีแค่พวกเขา
“อ๋อ พี่คุณ มิน นีน้องชายเรา ‘มายเฟรน’”
“ดีคร้าบบบบบ(วิบัติเพื่อเสียง)” เด็กคนนั้นยิ้มจนแก้มบุ๋ม เห็นลักยิ้มที่โผล่มา ว๊าก! น่ารักชิบหาย มารยาทงามงี้เมียพี่ไหมน้อง
แต่มินน้อยก็ไม่กล้าทำอะไรมาก ได้แต่เก็บไว้ในใจแล้วยิ้มบางๆให้น้องเฟรน
“พี่เดียร์ หิววววว”
“สั่งสิ..” ว่าแล้วก็ยื่นเมนูให้น้องชาย
และแล้ววันนี้เราก็ได้สมาชิกร่วมโต๊ะคนใหม่
ผมมองสองพี่น้องที่ดูน่ารักมากมายกำลังคุยกัน คนพี่ก็ดี คนน้องก็น่ารัก อ๊าก เอาไงดี มินเริ่มลังเลกับชีวิต แต่พอสายตาหันไปปะทะกับพี่ต้นแฟนเดียร์ มินก็ตัดสินใจได้ทันที
ต่อจากนี้เขาจะเปลี่ยนเป้าหมายใหม่
เขาจะไปจีบน้องเฟรนแล้วล่ะ!
มินยิ้มอย่างหมายมาด เพราะถึงจะอยากเป็นเมะที่ยิ่งใหญ่แค่ไหน ก็ไม่ควรจะไปแย่งแฟนชาวบ้านแถมต้นยังเป็นคนดีขนาดนี้ บอกตรงๆมินแย่งไม่ลงจริงๆ
ร่างเล็กสะกิดคนข้างๆ ที่เริ่มเบื่อแล้วหยิบโทรศัพท์มากด
“พี่คุณ.....” กระซิบ
“หืม?”
ร่างสูงยังคงไม่ละสายตาจากโทรศัพท์ทำเพียงตอบรับเบาๆ
“พี่ว่าน้องเฟรนเป็นไง”
พี่คุณเงยหน้าจากโทรศัพท์แล้วมองหน้ามินนิดหน่อย ก่อนจะหันไปมองน้องเฟรน
“อืม ก็ดี”
“ผมตัดสินใจแล้วนะ จะจีบน้องเฟรน!”
มินกระซิบเบาๆ หากเป็นหนังการ์ตูน ดวงตาของมินคงต้องลุกเป็นไฟอย่างแน่นอน พี่คุณคิดอย่างขำๆ อืม...จะว่าไปเจ้าเด็กนี่ก็ตาดีเหมือนกันแหะ มายเฟรนก็ดูไม่เลวเท่าไหร่
“เออๆ”
“ไม่เอาดิพี่ แล้วผมต้องทำไงต่อ”
คุณมองคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ
“ต้องจีบยังไงอ่ะพี่?”
น่าขำจริงๆ คนที่จะเป็นเมะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก แม้แต่จีบยังทำไม่เป็น แล้วจะไปทำอะไรกินวะเนี่ย คุณคิดอย่างปลงๆ
ก่อนเขาจะนึกอะไรได้...
ร่างสูงกระซิบอะไรบางอย่างกับคนตรงหน้า
“เห้ย! มันจะได้ผลเหรอพี่”
“เออดิ ลองดู”
มินเบิ่งตาอย่างตกใจ แล้วมองเขาอย่างลังเลนิดๆ ออกจะน่ารักด้วยซ้ำ คนตรงหน้าคิดไปได้ไงนะว่าอยากเป็นเมะ แต่มองมุมไหนมันก็เคะชัดๆ
แต่ก็ไม่อยากพูดอะไรมาก เดี๋ยวจะเป็นการทำร้ายจิตใจกันเปล่าๆ
ตอนนี้เขาเบื่อมาก
ไม่มีอะไรทำเลย
แต่ต่อจากนี้สิ เขาจะได้เห็นอะไรสนุกๆแล้ว
คุณมองไปที่มินที่มีท่าทางลังเลอย่างเห็นได้ชัด แต่คุณก็ต้องขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นท่าทางของคนตรงหน้าที่ดูท่าว่าจะไม่ทำตามที่เขาบอก เพราะร่างเล็กหันมาทำหน้าประมาณว่า ไม่ไหวหรอกอะไรเถือกนี้
‘ไม่ได้การล่ะ อย่างนี้ต้องใส่ไฟ’
คุณเขยิบไปใกล้มินมากขึ้นเล่นเอาร่างเล็กที่ไม่ค่อยได้อยู่ใกล้ชิดกับใครมากเท่าไหร่สะดุ้งเบาๆ
“เห้ย จะทำอะไรเนี่ย”
“ฟังนะ....มีอะไรดีๆจะบอก” พี่คุณกระซิบเบาๆ
คำพูดนั้นเรียกความสนใจจากมินเป็นอย่างมากเพราะเป็นคนอยากรู้อยากเห็นตลอดเวลา คนตรงหน้าจะบอกอะไรเขากันนะ มินเขยิบเข้าไปใกล้พี่คุณมากขึ้นเพื่อฟังสิ่งที่ร่างสูงจะบอก
“ว่า...?”
“ริจะกินเด็ก มันต้องด้านเข้าไว้!”
หืม....?
กินเด็ก>>>>น้องเฟรน
นั่นสินะ เพื่อน้องเฟรนของเขา ต่อให้เรื่องที่ทำจะน่าอายแค่ไหน แต่สุดท้ายมินก็ต้องทำได้แน่นอน เพื่อความเป็นเมะสุดยิ่งใหญ่ตลอดกาล
รอก่อนเถอะ น้องเฟรน
มินหันไปมองน้องเฟรนอย่างหมายมาด
โดยมีพี่คุณนั่งยิ้มมองการกระทำทุกอย่างตลอดเวลา
‘หึ เรื่องสนุกกำลังจะเกิดขึ้น’
หุหุ มินจะทำอะไรเพื่อมัดใจน้องเฟรน ติดตามต่อตอนหน้านะค๊า
ความคิดเห็น