คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Baby 3 : I wanna eat your...icecream :)
น้องนานา น่ากอด >////<
“งืมมมมม ฮ้าววว” เด็กน้อยหาวอย่างง่วงๆ
“เห้ย! หน้าจะลงจานอยู่แล้ว นานา!” ร่างสูงดุ
“ก็ป๋มง่วงนี่ฮับ!” หน้าบูด
ไม่ไหวแล้วครับ อย่างงี้ต้องโวยวาย
จะไม่ให้โวยวายได้ไงล่ะครับ ลองมาเป็นผมแล้วจะรู้สึก โดนปลุก 7 โมงเช้า ทั้งที่ปกติวันสาร์ – อาทิตย์ ต้องตื่นเที่ยงแท้ๆ เท่านั้นยังไม่พอ เขาบังคับให้ผมอาบน้ำกะเขาฮะ
ใช่แล้วคุณฟังไม่ผิดหรอก ผมอาบน้ำกะเขา T__T เพราะเขากลัวว่าผมจะลื่นล้มในห้องน้ำอีก
‘แง้ววว ไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย’
“กินเร็วๆไอ้แสบ นั่งหน้าบูดอยู่ได้ ไม่ไปดูหนังเหรอ” หง่ะ! เอาของมาล่อ
ขึ้นแล้วขึ้น ผมก็เลยยยย!!….กินต่อเงียบๆไงครับ ตัวแค่นี้จะไปทำไรมันได้
แป่ววววววววววววว >>เก่งจริงนะ นัน - -<<<
ถึงห้างแล้วครับ จะไม่นั่งรถกับมันอีกแล้วววว เกือบเอาชีวิตไม่รอด เล่นปาดซ้ายปาดขวาปาดหน้าปาดหลังแม่ง ทุกคันครับ เน้น! ทุกคัน แต่ผมโอเคกะรถนะครับ ออดี้สีขาวที่อยากนั่งมานาน ในที่สุดก็ได้นั่งซะที 555 มีความสุขมากจะดีกว่านี้ ถ้าเปลี่ยนคนขับอ่ะนะ
ก็นะครับ มาถึงก็ไม่รอช้า รีบจองตั๋วหนังทัน
“จะดูเรื่องอะไร?”
“เอาหนังผีฮับ!” ไม่มีความลังเล
“มันมี 2 เรื่อง เอาเรื่องไรล่ะ?” ผมไล่สายตาดูโปสเตอร์ที่แปะอยู่ 2 เรื่อง เลือกอยู่นานระหว่าง ’วงจรผิด’ กับ ‘มะหมา หมาหวงลูก’ น่าดูทั้ง 2 เรื่องเลยแหะ
อ๊ะ! แต่เรื่องแรก นักแสดงน่ารัก เอาเรื่องนี้แหละ
“วงจรผิดฮับ” กระตุกเสื้อแล้วเงยหน้า
“อืม…โอเค เดี๋ยวพี่มา ห้ามไปไหน” เขาว่า ก่อนจะเดินไปจองตั๋ว ผมนั่งรอเฉยๆ ไม่ดื้อไม่ซน
บอกแล้ว น้องนันเป็นเด็กดี J
สักประมาณ 5 นาที พี่คินจองตั๋วเสร็จ ก็เดินกลับมาหาผม พร้อมคุยโทรศัพท์ไปด้วย
“เออๆ กูดูแลดีน่า….เอ้า! ไอ้นี่ จะคุยเองไหม? เออๆ” ก่อนจะยื่นโทรศัพท์ให้ผม
งงแดกดิครับ?
“ลัลจะคุยด้วย” สงสัยเห็นผมหน้าอึน แหมะ! ชั่งมีเมตตา
‘ฮัลโหลนัน โอเคไหม?’
“อ่าห๊ะ…เอ้ย ฮับ” พี่คินมองผมอยู่ ทำให้ผมต้องรีบพูดใหม่
‘พี่จะบอกว่า เดี๊ยวเย็นๆจะไปหา แล้วจะเอาเสื้อผ้าไปด้วย ทั้งชุดเก่าๆ แล้วพี่ก็ไปซื้อใหม่มาให้แล้ว หุหุ จะเอาอะไรอีกไหมพี่จะได้เอาไปให้’ จิตวิญญาณนักช๊อปสูงจริงๆพี่กู - -
“ไม่ฮับ เค เจอกันฮับ” ละพี่ลัลก็วางสายไป
“ป่ะ หนังจะเข้าแล้ว ไปกันเถอะ” พี่คินจูงมือผม อย่าแปลกใจฮะ ตั้งแต่ลงจากรถแล้ว เขากลัวผมหลง ‘นี่ก็จิตวิญญาณคุณพ่อสูงอีกคน’
“หง่ะ! พี่คินฮับ วงจรผิดมันทางนู้นนะ ผิดทางป่าวฮับ?” ต้องขัดสิ อยากเห็นมันหน้าแตก 555
“ถูกแล้ว ก็พี่ซื้อตั๋วเรื่อง มะหมาผีหวงลูกมา”
“อ้าว ไหนพี่ให้ป๋มเลือกไงฮับ” งี้ต้องท้วงๆ
“ก็พี่อยากดูเรื่องนี้อ่ะ เข้าไปได้แล้ว เดี๋ยวก็ไม่พามาอีกเลยนิ” และพี่ท่านก็ลากอย่างเดียวไม่ฟังคำท้วงใดๆทั้งสิ้น
ห่า ให้กูเลือกทำม้ายยยย ไอ้พี่กวนตีนนนน T____T ////
เห้ออ…..นี่เป็นอีกอย่าง ที่ผมจะไม่มากะพี่เขาอีกนาน
ไม่เคยดูหนังแล้วเหนื่อยขนาดนี้มาก่อน เรื่องก็มีอยู่ว่า ระหว่างดูหนังอยู่นั้น เขาทำหน้าเหมือนคาดหวังให้กลัวผี ซึ่งผีมะหมา ไม่มีความน่ากลัวเลย แต่สุดท้ายผมก็ต้องทำเป็นกลัวจนได้ กว่าจะเหมือน โอ้ย! เกือบตาย
‘เออกูกลัวแล้ว ไม่ต้องทำหน้าประสบความสำเร็จขนาดนั้นก็ได้’
พอออกจากโรงหนัง พี่คิมก็อารมณ์ดีตลอดทาง เขาพาผมมากินติมสเว่นเซน
‘เหอๆ ลาภปากแย้ววว’ ตาวาว
“ขอสักคนที่มี ‘หัวใจ’อยู่ในนั้น หัวใจตรงกับฉัน มาเอาความรั…ปิ๋ป”เสียงโทรศัพท์พี่คินดังขึ้น
อ๋า เพลงโปรดเลยนะเนี่ย
“ฮัลโหล! อือ…กูอยู่สเวนเซ่น…เออๆ นั่นล่ะ….” จะคุยโทรศัพท์ใช่ไหม งั้นผมไม่รอนะ โซ้ยของฟรีดีกว่า หึหึ
“เห้ย! ไม่ต้อง เออ…” ท่าจะยาว ของผมก็หมดแล้ว >>กินเร็วไปนะ<<
ช้อนเล็กๆ เริ่มเขี่ยไอติมของคนข้างๆ มาทางตัวเอง โดยที่คนโดนแย่ง กลับคุยโทรศัพท์เพลิน ไม่รู้ตัวเลยสักนิด แต่มีเรอะที่นันจะสนใจ เด็กน้อยกินไอติมของคนอื่นไปเรื่อยๆ คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม
เออ ช๊อกโกแลตบราวนี่ กับเชอเบ็ตก็อร่อยดีแหะ J
แต่ระหว่างที่กำลังกินเพลินๆ
“แบร่!”
“ว๊ากกกกกกกกก” ปล่อยช้อน ร้องสุดเสียง
“เห้ย! นานา ไม่ต้องตกใจ เพื่อนพี่” พี่คินปลอบผม
“ไง ไอ้คิน!” ผู้ชายสามคนเดินมาทางโต๊ะเรา เหอๆ มีแต่พวกหล่อจัดเต็มทั้งนั้น แต่ก็ไม่ได้ครึ่งของผมแน่นอน หึหึ….ใช่ไหม?
“น่านนนน เดี๊ยวนี้ควงเด็ก ลืมเพื่อนลืมฝูง”
“เห้ย!ไอ้ดิฟ ก็บอกแล้วว่าไม่ให้มา ส่วนนี่ก็ ‘นานา’ น้องเพื่อนยัยลัล มันฝากกูดูแล”ผู้ชายที่ชื่อ ‘ดิฟ’หันมามองผมด้วยตาสีฟ้า เหยดดดด ลูกครึ่ง เขายิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตร ผมได้แต่ยิ้มแหยๆกลับไป แต่พี่คินมองผมด้วยสายตาคาดโทษ ทำให้ผมลืมไปว่าผมเป็นเด็ก ควรจะเคารพผู้ใหญ่
เห้อ คุณพ่อดีเด่นตลอด
“เอ่อ…สวัสดีฮับ ป๋มนั…เอ้ย! นานาฮับ สวัสดีฮับ เพื่อนคุณพ่อ” ยังไม่ค่อยชินกับชื่อเท่าไหร่ แต่ก็สะใจนิดๆหึหึ
เคร่งกะกูดีนักขอสักนิดเหอะ 555
“555 เด็ดดีว๊ะ สมเป็นน้องเพื่อนยัยลัล” คนที่หน้าจีนๆหัวเราะใหญ่ ในขณะที่ ‘คุณพ่อจำเป็น’ คาดโทษผมเต็มที่
“พอๆมึง จะนั่งก็รีบนั่ง ก่อนที่กูจะไล่กลับไป” พี่คินเริ่มรมณ์เสีย คนอื่นๆเลยนั่งลง
พี่คินจะกินไอติม แต่ปรากฏว่าไอติมของพี่เขาหายไป เขากวาดตามอง และแล้วก็พบคนร้าย ไม่ต้องสืบเลยครับ หลักฐานอยู่ในมือ ผมเองแหละ แหะๆ
“ป๋มไม่ผิดนะฮับ เห็นพี่คุยโทรศัพท์นึกว่าไม่กิน” แบ๋วไว้นัน
“โหย แค่ไอติมมึงก็หวงเนอะ มาๆสั่งใหม่ กุเลี้ยงเอง” พี่ดิฟโชว์เสี่ยครับผม ดีๆยังไม่อิ่มเลย
ในเมื่อให้สั่งใหม่ได้ ผมก็สั่งอีกครับ ผมกินของตัวเอง มีแอบจิ๊กของคนข้างๆบ้าง ก็พี่คินไม่กินเอง ช่วยไม่ได้ :P พี่ๆคนอื่นก็เอ็นดูผมนะครับ ใครไม่กินไร หยิบให้ผมกันหมด เรากินไปคุยไป ทำให้รู้ว่า พี่ผมดำกับแดงเป็นใคร
พี่ผมดำชื่อ ‘เฟย’เป็นคนจีน ฉางหยางเฟย นิสัยเฮฮาพอๆกับพี่ ’ดิฟ’ ดิสมาฟเร่อ ดาราเวล ชื่อแต่ละคนบอกตรงๆว่าเรียกยากมาก 2 คนนี้เขารับมุขกันตลอดทำให้โต๊ะไม่เงียบ มีแต่เสียงเฮฮา 555
ส่วนผู้ชายหัวแดงที่นั่งอยู่ข้างๆพี่คินชื่อ ‘ไนท์’ อัศวิน วราโชธร เป็นคนนิ่งๆเงียบๆ แต่เวลากวนตีนใครขึ้นมา เขาจัดเต็มครับท่านผู้ชม ไม่แปลกใจที่มาคบกับไอ้พวกนี้ได้ กลุ่มนี้คัดหน้าตาหรือป่าวว๊ะ หล่อสาสทุกคน
‘หึหึ ตอนนี้ผมอ่อนให้ก่อน รับรองกลับร่างเดิมหล่อกว่าพวกนี้หลายเท่า’
แต่ตอนนี้ขออิ่มก่อนนะครับ ไอติมฟรีกะเงี้ย 555555555
----------------------------------------------------------------
ไม่มีคนอ่านแล้วแอบเสียใจ T__T
หรือน้องนันจะไม่น่ารัก
อ่านแล้วเม้นหน่อยนะค่ะ ให้คนเขียนดีใจนิดนึง 555
แม้ไม่มีคนอ่าน แต่คนเขียนก็ด้านลงต่อไป
แอร๋ยยยยยยย >^< ///// <<นี่แกเสียใจอยู่แน่เรอะ>>
นัน : เม้นให้นันอ่านนิดนึงนะฮับ
ความคิดเห็น