คุณค่าทางวรรณศิลป์(เสียงร้อง...ของแผ่นดิน)

ข้อมูลเบื้องต้น

วิเคราะห์เองนะค่ะ ผิดถูกประการใดติชมได้ค่ะ
ต้องการให้เป็นแนวทางในการวิเคราะห์คุณค่าทางวรรณศิลป์ของบทกลอนต่างๆค่ะ 
อาจารย์ให้ลองวิเคราะห์เพราะว่าอยากรู้ความสามารถของตัวเอง ถ้าเพื่อนๆวิเคราะห์ได้แล้วเอามาให้อ่านมั้งนะค่ะ อิอิ>////<

เนื้อเรื่อง

เสียงร้อง…ของแผ่นดิน

แผ่นดินเอื้อนเตือนย้ำความจำเจ็บ                    จึงต้องเหน็บเก็บไว้มิให้เผย

มัดในห้วงดวงจินต์ทั้งสิ้นเลย                                        มิให้เปรยเอ่ยออกไปบอกใคร

แต่คืน-วันผันผ่านร้าวรานหนัก                         ให้ที่กักทะลักเทพัดเพไหล

สาดความจำช้ำชอกจากซอกใจ                                    ออกมาไห้โหยหวนเสียงครวญคราง

ด้วยศึกในไล่ตี…แบ่งสีเสื้อ                                เคยช่วยเหลือเกื้อกันพลันเหินห่าง

มิตรภาพอาบทามาซาจาง                                            ถือบาดหมางอ้างสิทธิ์ความคิดตัว

ศึกไกลก็ส่อว่าจะมาใกล้                                   ชายแดนไทยไอเศร้าคลุกเคล้าทั่ว

ปราสาทฯเราเขาครองสุดหมองมัว                                 ละเลงรัวรอยช้ำยากอำลา

 เสียงดินโหยโรยแรงแจกแจงโศก                      ทุกข์โบยโบกโกรกเป่าพัดเข้าหา

หรือจะให้ไทยสิ้นกินน้ำตา                                             ค่อยกลับมา สามัคคี…..เสื้อสีเดียว
 

ผู้ประพันธ์                   นะโม กลอนชนะเลิศ ก.พ.53

ลักษณะคำประพันธ์      กลอนสุภาพ

เนื้อหา

เสียงร้อง…ของแผ่นดิน เป็นกลอนสุภาพที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการแตกความสามัคคีของคนในประเทศ ซึ่งผู้ประพันธ์ต้องการให้เห็นความแตกสามัคคีที่ทำให้มิตรภาพ  ความดีงาม ความสามัคคี เกื้อหนุนกันของคนในประเทศเมื่อก่อนได้แปรเปลี่ยนไป ซึ่งเกิดจากการแบ่งแยกของคนในประเทศ และทำให้ประเทศชาติไม่เจริญก้าวหน้า

วิเคราะห์วรรณศิลป์

1.ด้านเสียง

สัมผัสสระ

แผ่นดินเอื้อนเตือนย้ำความจำเจ็บ                    จึงต้องเหน็บเก็บไว้มิให้เผย

มัดในห้วงดวงจินต์ทั้งสิ้นเลย                                        มิให้เปรยเอ่ยออกไปบอกใคร

สัมผัสพยัญชนะ

            เสียงดินโหยโรยแรงแจกแจงโศก                      ทุกข์โบยโบกโกรกเป่าพัดเข้าหา

หรือจะให้ไทยสิ้นกินน้ำตา                                             ค่อยกลับมา สามัคคี…..เสื้อสีเดียว

สัมผัสระหว่างวรรค

ด้วยศึกในไล่ตี…แบ่งสีเสื้อ                                เคยช่วยเหลือเกื้อกันพลันเหินห่าง

มิตรภาพอาบทามาซาจาง                                            ถือบาดหมางอ้างสิทธิ์ความคิดตัว

ศึกไกลก็ส่อว่าจะมาใกล้                                   ชายแดนไทยไอเศร้าคลุกเคล้าทั่ว

ปราสาทฯเราเขาครองสุดหมองมัว                                 ละเลงรัวรอยช้ำยากอำลา

2.คำ-เล่นคำ

การเล่นคำพ้อง 

แผ่นดินเอื้อนเตือนย้ำความจำเจ็บ                    จึงต้องเหน็บเก็บไว้มิให้เผย

มัดในห้วงดวงจินต์ทั้งสิ้นเลย                                        มิให้เปรยเอ่ยออกไปบอกใคร

3.โวหารภาพพจน์

อติพจน์  การกล่าวเกินจริง

แผ่นดินเอื้อนเตือนย้ำความจำเจ็บ                    จึงต้องเหน็บเก็บไว้มิให้เผย

มัดในห้วงดวงจินต์ทั้งสิ้นเลย                                        มิให้เปรยเอ่ยออกไปบอกใคร

บุคลาธิษฐาน  การสมมุติให้สิ่งที่ไม่มีชีวิต ไม่มีความคิด สิ่งที่เป็นนามธรรม หรือสัตว์ให้มีสติปัญญา   อารมณ์หรือกิริยาอาการ เหมือนมนุษย์

เสียงดินโหยโรยแรงแจกแจงโศก                      ทุกข์โบยโบกโกรกเป่าพัดเข้าหา

หรือจะให้ไทยสิ้นกินน้ำตา                                             ค่อยกลับมา สามัคคี…..เสื้อสีเดียว

4.รสวรรณคดี

รุทรรส/เราทรรส  บทบรรยายหรือพรรณนาที่ทาให้ผู้ดูผู้อ่านขัดใจ ฉุนเฉียว ขัดเคืองบุคคลบางคนในเรื่อง บางทีถึงกับขว้างหนังสือทิ้ง หรือฉีกตอนนั้นก็มี เช่น

ด้วยศึกในไล่ตี…แบ่งสีเสื้อ                                เคยช่วยเหลือเกื้อกันพลันเหินห่าง

มิตรภาพอาบทามาซาจาง                                            ถือบาดหมางอ้างสิทธิ์ความคิดตัว

กรุณารส รสแห่งความเมตตากรุณาที่เกิดภายหลังความเศร้าโศก

เสียงดินโหยโรยแรงแจกแจงโศก                      ทุกข์โบยโบกโกรกเป่าพัดเข้าหา

หรือจะให้ไทยสิ้นกินน้ำตา                                             ค่อยกลับมา สามัคคี…..เสื้อสีเดียว