ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [เอกเบส] รักนี้มีเพียงเธอ!

    ลำดับตอนที่ #8 : เผยความในใจ...

    • อัปเดตล่าสุด 23 ก.ค. 58


    โอ้ววววว ไรท์ซอรี่เวรี่มัชเลยที่หายไปนาน ฮือๆ~~
    งั้นวันนี้เรามาอ่านให้หายคิดถึงไปเลย โย่ว!!!

    ณ บ้านพี่อิคคิว

    [Best]

    เบส // คิวววววว เปิดประตูหน่อยยยยยยยยย!!!


    ผมตะโกนเต็มเสียงพร้อมกับทุบประตูหน้าบ้านคิวอย่างเต็มแรง


    คิว // คร๊าบบบบบ รอแปปนะคร๊าบบบบบ


    ผมพิงประตูรอคิวอยู่นานพอสมควร พลางนึกเรื่องเอกที่ทำกับผมทุกสิ่งทุกอย่าง..บางทีผมก็คิดว่าผมมีความสุข แต่อีกอย่างมันก็ไม่ใช่ เพราะเราเป็นผู้ชายกันทั้งคู่ จะมารักกันได้ยังไง...
    เร็วๆสิวะคิว เอกมันตามหากูอยู่นะ กูไม่อยากให้มันเจอหน้ามันอีกแล้ว.. เร็วๆสิ..


    คิว// มาแล้วคร๊าบๆ


    ผมได้ยินเสียงคิวที่ใกล้มากๆมาจากด้านหลัง ผมดีใจสุดๆอ่ะ

    แต่...

    คิวเปิดประตูให้ผม แต่แม่งดันดึงเข้าหามัน ผมที่กำลังยืนพิงอยู่ก็ล้มสิครับ ไอ้ชิปหายเอ๊ย..

    ผมล้มลงบนอ้อมกอดของคิวพอดี คือ..เอ่อ... 0-0!


    คิว // พี่เบส มีไร?


    ผมที่กำลังงงกับอารมณ์ของตัวเอง รีบผลักคิวออกอย่างรวดเร็ว พร้อมพูดว่า


    เบส // คิว! มึงรีบพากูไปแอบหน่อย ที่ไหนก็ได้ เร็วๆ!!!

    คิว // แอบ? แอบอะไรหรอครับ?

    เบส // คือ..!!!

    เอก // เบสสสสส มึงอยู่ไหนนนน กลับบ้านกันเหอะ นี่มันจะ 4 ทุ่มแล้วน๊าาาาา!!!


    ผมเริ่มกังวล เพราะเสียงไอเอกเริ่มใกล้เข้ามาเรื่อยๆ


    เบส // ยังไงก้เถอะ คิว! พากูไปแอบหน่อย เร็วๆ!

    คิว // ครับๆทางนี้เลยๆ


    คิวชี้ไปที่ห้องน้ำ ผมเลยรีบเข้าไปแอบในนั้น

    จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงคนวิ่งมาหยุดที่หน้าบ้านคิว


    เอก // คิว! มึงเห็นเบสผ่านมาแถวนี้บ้างป้ะ?


    ชิบหายละ...คิววววววว มึงอย่านะะะะะะ!!


    คิว // ไม่นิครับ มีอะไรหรอ?


    ผมรู้สึกโล่งใจที่คิวบอกแบบนั้น


    เอก // อ๋อ เปล่า..ขอบคุณ..

    เอกพูดน้ำเสียงแหบนิดๆ

    ผมรู้สึกกังวล..และผมอยากพูดว่า "ไอ้เอก...เป็นไรป่าว" "ไหวมั้ยไอ้เอก?" แต่ผมไม่สามารถพูดได้ เพราะตอนนี้ผมกำลังแอบมันอยู่

    กึง!

    คิว // พี่เอก!! พี่เอกเป็นไรอ่ะ!!!


    เฮ้ย! ไอ้เอกเป็นไรวะ!!!

    ผมรีบออกจากที่ซ่อนอย่างไม่รีรอ

    ผมเห็นเอกเป็นลมอยู่ด้านหน้าผม ผมตกใจมาก รีบเข้าไปดูไอ้เอก

    ผมนั่งลง แล้วยกหัวไอ้เอกให้วางอยู่บนตักผม


    เบส // เฮ้ย! ไอ้เอก! มึงเป็นไรมากป่าววะ! ไอ้เอก!

    คิว // พี่เบส! เดี๋ยวผมไปเอายาให้พี่เอกก่อนนะ

    เบส // รีบๆเลยนะมึง!!


    ผมมองหน้าเอกพร้อมตะโกนเรียกมัน แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับอะไรจากมันเลย


    เบส // ไอ้เอก...


    น้ำตาผม...มัน..


    เบส // มึงอย่าเป็นไรนะเว้ย กูขอโทษ คือกูก็อยากบอกว่ากูรักมึงแค่ไหน แต่..ในเมื่อกูกะมึงเป็นผู้ชาย ยังไงมันก็ไปกันไม่รอด เข้าใจมั้ย มึงจะทำร้ายกูไปถึงไหน ยิ่งมึงรักกู กูก็ยิ่งเจ็บ มึงรู้บ้างมั้ย... คนอื่นเค้าจะมองมึงยังไง ที่มีแฟนเป็นผู้ชาย กูไม่อยากให้มึงมาจมปลักกับกู มึงมีผู้หญิงมากมายที่เพรียบพร้อมและดีกว่ากู แต่ทำไมมึงถึง..

    ผมเห็นไอ้เอกเริ่มลืมตาปรือๆ


    เบส // ไอ้เอก! มึงเป็นไรมากป่าว! มึงไหวมั้ย! คิว! ยาได้ยังวะ!!


    ผมรีบเช็ดน้ำตาตัวเอง เพราะกลัวไอ้เอกเห็น


    เอก // กูไม่กินหรอก ยาน่ะ..

    เบส // ไอ้เอก มึงไม่กินไม่ได้นะ โห! ตัวร้อนจี๋เลยเนี่ย


    ผมพูดพลางจับหน้าผากไอ้เอก ไอ้เอกดันจับมือผมไปจูบซะงั้น มึงอย่าทำอย่างนั้นได้มั้ยยยย กูอยากจะร้องไห้อีกรอบ T^T


    เอก // พูดต่อสิ

    เบส // พูด? พูดไรของมึง


    ผมกระชากมือออกจากไอ้เอก แต่มันไม่ยอมปล่อย


    เอก // ถ้าไม่พูดต่อ จะไม่ทำแค่จูบมือแล้วนะครับ :)

    เบส // ไม่โว้ยยยย..อ๊ะ!


    ไอ้เอกลุกขึ้นมาประกบริมฝีปากผมอย่างแรง แถมยังกดผมให้นอนลงไปกับพื้น แถมมันคร่อมผมอีกต่างหาก

    ผมตกใจมาก ดิ้นสุดชีวิต แต่มันก็ไม่ยอมปล่อยผม พอผมเริ่มหายใจไม่ออก มันก้ยอมถอนริมฝีปากออกจากผม


    เบส // มึงทำเหี้ยไรเนี่ยยยยยยยย!!!


    ผมโวยวายดังมากกกกกกก ดังจนเสียงผมจะแหบละเนี่ย

    ผมคิดว่าเอกจะยอมลุก


    แต่...ผมคิดผิด เอกลงมาซิบข้างๆหูผม จนผมขนลุกไม่รู้จะทำยังไง มันพูดกับผมว่า

    " เอก // คืนนี้กูขอนะเบส :) "





    โปรดติดตามตอนต่อไป >>>>
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×