คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : #6 คำสั่งรุ่นที่ 9 & ปกปิดความลับ [REWRITE]
#6 คำสั่งรุ่นที่ 9 & ปกปิดความลับ
Writer: B_MoNz
Date: 0 /04/2017
Tsuna Talk
.
.
โรงยิม ของโรงเรียนนานาชาติVGL
ตอนนี้ผมแล้วเพื่อน ๆ ในกลุ่มอีก 6คน เดินลงมาที่โรงยิมตามที่เบียคุรันนัด เมื่อถึงโรงยิมเราก็กวาดสายตามองหาพวกมุคุโร่......และก็เจอที่........ข้างเวที
.....ไปนั่งสุมหัวกันในมุมอับ ๆ นั่นอ่ะเหรอ.....==
“โรงยิมตั้งกว้าง มาหลบมุมกันเนี่ยนะ” โกคุเดระถามด้วยสีหน้าปลง ๆ
...ทำหน้านี้ทั้งวันอ่ะ....==
“เออน่า เจ้าหัวปลาหมึกนั่ง ๆ อย่ายืนค้ำหัวผู้ใหญ่สิ สุดขั้วววว”
“พวกคุณเรียนวิชามาเฟียรึยัง” มุคุโร่ถามเมื่อพวกผมนั่งลง
“เรียนแล้วล่ะ เมื่อกี้เลย พวกพี่อ่ะ” แรมโบ้ถามก่อนจะล้มตัวนอนลงบนตักของลาเต้ ที่กำลังมุ่งมั่นเล่นเกมในโทรศัพท์อยู่
“อืม เมื่อเช้า” ประหยัดคำเกินไปแล้วคุณฮิบาริ -^-
“อ้าวมานั่งกันอยู่นี่เอง” เสียงใส ๆ ของคุณดีโน่ดังขึ้น พร้อม ๆ กับการพาร่างของตน เบียคุรันและรีบอร์นมายังจุดที่พวกเรา 10คนนั่งอยู่
“คุณดีโน่....มาดูการเรียนการสอนเหรอคับ” ผมเอ่ยถาม
“ไม่ใช่จ๊ะ^^”
“งั้นคุณสอนวิชามาเฟียเหรอ” ยามาโมโตะถามต่อ
“ก็ไม่ใช่อีกนั้นแหละ^^”
“งั้นแกสอนอะไรเล่า ไอ้ม้าพยศ.....หรือว่า....” แล้วโกคุเดระก็ชี้มือไปที่คุณชายรีบอร์นที่ยืนเก๊กอยู่
...เดี๋ยวนะ.....
“ถูกแล้วฉันสอนวิชาการต่อสู้มือเปล่ากับรีบอร์น แต่ฉันสอนพวกม.5น่ะ แต่วันนี้เห็นบอกว่าทุกวันอังคารคาบสุดท้ายมีการเรียนรวม ฉันเลยลงมาช่วยดู”
“....”
“เลิกสนใจเรื่องของดีโน่เถอะ มาสนใจเรื่องของพวกนายดีกว่า”
“อะไรของแกรีบอร์น”
“คำสั่งจากรุ่นที่ 9 คำสั่งนี้ครอบคลุมทั้งวองโกเล่ เดชิโม่ ลาซซูเรีย ลอตเต้ ลาเต้ และครูมาฟียทุกคน” แล้วเจ้ารีบอร์นก็ชูกระดาษแผ่นหนึ่งที่มีตราเพลิงมรณะของรุ่นที่ 9 ประทับอยู่ คำสั่งจริงเลยสินะ
“พวกเราเกี่ยวด้วยเหรอ” ลอตเต้ถามอย่างง ๆ
“ใช่เพราะพวกนายน่ะเป็นมาเฟียเหมือนกันนี่ แถมยังเกี่ยวข้องกับวองโกเล่แบบเต็ม ๆ ”
“หมายความว่าไง พวกนายเกี่ยวกับวองโกเล่ได้ไง” ผมหันไปถามทั้งสามคนที่นั่งแบบสบาย ๆ เดี๋ยว ๆ ก็ไหนบอกว่าเป็นแค่นักฆ่าไง
“อ่า อันที่จริงแล้วถ้าเป็นเรื่องของเจ๊ลาซพวกนายคงเข้าใจสินะ เพราะเจ๊เป็นน้องของลูซซูเรียแห่งวาเรีย ไม่แปลกที่จะเกี่ยวกับวองโกเล่ แต่พวกฉันสองคนน่ะ ที่จริงแล้วเราไม่ใช่คนไทยแท้ ๆ หรอก” ลอตเต้พูดขึ้นก่อนจะมองหน้าพวกเรา ยังไงฟะงง
“พวกเราสองคนเป็นลูกเสี้ยวอิตาลี – ญี่ปุ่น – ไทย พ่อพวกเราเป็นคนอิตาลี และก็เป็นคนในวองโกเล่ ส่วนพวกฉันน่ะเป็นสายให้กับวองโกเล่น่ะ มีหน้าที่คุ้มกันวองโกเล่ เดชิโม่”
....เงิบ....!!
“พอ ๆ เอ้า นี่คำสั่งอ่านเอาเองแล้วกัน ที่จริงคำสั่งมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่ฉันเห็นว่าวันนี้พวกนายเรียนมาเฟีย เลยเอาให้วันนี้เลยฮิฮิ” ว่าจบเจ้ารีบอร์นก็ยืนคำสั่งให้ผมแล้วลากคุณดีโน่ไป
.
.
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับว่าวันนี้เรียนวิชามาเฟียล่ะ”
...ฉันก็งงเหมือนนายนั่นแหละ โกคุเดระ
“อ่านคำสั่งสิครับวองโกเล่”
“อืม”
ตรา
เพลิงมรณะ
อันเนื่องมาจากว่าการมาเยือนประเทศไทยของวองโกเล่ เดชิโม่ ในครั้งนี้ถือเป็นภารกิจลับอันใหญ่หลวง ดังนั้นจึงไม่สามารถบอกหรือเปิดเผยความลับต่าง ๆ เกี่ยวกับมาเฟียได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของวองโกเล่เอง เรื่องของอัลโกบาเรโน่ บอสมิลฟีโอเล่ และเรื่องของบอสคาบัคโรเน่
ดังนั้นเราจึงขอให้เหล่าผู้คนสายเลือดมาเฟีย ช่วยกันปิดความลับของพวกเรา ไม่ว่าจะแลกมาด้วยเลือดเนื้อ หรือชีวิต พวกเธอก็ต้องปิดความลับไว้ให้ได้ มิเช่นนั้นเราจะขออนุญาต ให้รีบอร์นคนสนิทของเรา ลงโทษได้ โดยไม่เว้นแม้แต่คนใหญ่คนโต ทั้งนี้ที่เราทำ มันเพื่อความปลอดภัยของพวกเธอเอง
บอสวองโกเล่รุ่นที่ 9
.
.
....คือแบบ...เงิบอีกรอบ....
“งั้นก็แปลว่า คุณบียคุรันเองก็เพิ่งเห็นคำสั่งใช่ไหม ไม่งั้นในคาบมาเฟียคงไม่.....”
“หึหึ ไอ้เจ้าอัลโกบาเรโน่มันแสบนัก”
....สรุปคือรีบอร์นรู้อยู่แล้วว่าคาบมาเฟีย เราจะต้องแข่งกันแซะอีกฝ่ายสินะ แสบจริง ๆ เลยนะแก!!!
“รวมตัวเด็ก ๆ ” เสียงของคุณดีโน่ดังขึ้นพวกเราจึงรีบวิ่งไปรวมตัวกับเพื่อน ๆ ที่เหลือ
ตอนนี้เด็กนักเรียน ม.4/1 และม. 5/1 ก็มารวมตัวกันเพื่อเรียนวิชาการต่อสู้ด้วยมือเปล่าผสมกับวิชามาเฟีย โดยคุณครูก็กำลังอธิบายในเรื่องของการใช้อาวุธ การต่อสู้ในแบบฉบับของมาเฟีย
“อ่า...มาเฟียน่ะน้า เขามีการต่อสู้หลากหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นการใช้อาวุธ การต่อสู้มือเปล่า หรือว่าการใช้แหวนกับกล่อง” เบียคุรันหยิบชูแหวนมาเรียริงค์ขึ้นมาให้เด็ก ๆ ดู
“....”
“แล้วก็กล่อง มีทั้งกล่องอาวุธ กล่องสัตว์ หรือกล่องเก็บรักษา ซึ่งจะเปิดได้ต้องเป็นแหวนเท่านั้น” แล้วเบียคุรันก็ชูกล่องขึ้นมาให้เด็ก ๆ ดู
...มันไม่คิดว่าเด็กจะส่งสัยเหรอว่ามีได้ไง ==....
.
.
...อ๋อ บางทีพวกนั้นคงไม่รู้หรอกว่านี่เป็นมาเรียริงค์....ผมว่านะ....
“เอ๊ะ !! ครูครับแหวนครูมันเป็นแหวนของมิลฟีโอเล่ แฟมิลี่นี่ครับ”
....ซวยแล้ว==...
“เอ๋ ม...ไม่ใช่สิ จะให้ได้ไงล่ะจ๊ะ ครูจะไปเอาของเขามาได้ยังไง^^”
“ก็ที่ผมอ่านมามันเป็นแบบนี้นี่ครับ” เด็กคนเดิมยังคงถามต่อ
ขี้สงสัยจังฟ่ะ-*-
“อ้าว...งั้นครูก็ป็นมาเฟียเหรอครับ”
“หรือครูเกี่ยวข้องกับเขา”
“เฮ้ บ้าเหรอเธอครูสุดหล่อเป็นมาเฟียเหรอ...”
ฮือออTT ได้คำสั่งมาแปปเดียวนี่ต้องโดนแล้วเหรอ บ้าบอ สึนะจิครายยยยTT
“ไม่ต้องมาเอ๋อเลย ช่วยไอ้บอสบ้านั่นแก้ตัวสิ” ลอตเต้สะกิดผมรัว ๆ คือมันง่ายขนาดนั้นไหม.....แล้วดูรีบอร์นนะ ยิ้มสะใจจัง ส่วนคณดีโน่ก็ช่วยเบียคุรันแก้ตัว นั่นมันสองบอสแห่งแก๊งใหญ่เลยนะเว้ยยยย คือทำไมคุมเด็กไม่อยู่ แล้วดูถ้าสึนะคนหล่อเข้าไปเจือก สึนะไม่ตายเหรอเนี่ย TT
“เอาเลยครับรุ่นที่สิบ ผมเริ่มรำคาญอยากจะบอมบ์แล.....เฮ้ย !! ฮิบารินายอย่าเพิ่งลุกขึ้นไปดิ ใจเย็น ๆ เฮ้ย !! มุคุโร่แกอย่าเรียกงูลงมานะเว้ย เฮ้ยๆๆๆๆๆ”
วุ่นวาย.....
“นี่ พวกนายหยุดถามกันสักทีได้ไหมห่ะ!!! ครูเขาจะเอามาจากไหนได้ถ้าไม่ใช่จากครูใหญ่ แล้วก็นะ นั่นน่ะของปลอมรึเปล่าก็ไม่รู้ กับของแค่นั้นบ่งบอกตัวตนไม่ได้หรอกนะ”
.
.
....ผิดแล้วครับ ซาวาดะ สึนะโยชิ แค่แหวนก็บอกได้แล้วว่าอยู่แฟมิลี่ไหน....
“.....”
“อ่า จบนะจ๊ะ ตามนั้น งั้นอธิบายต่อเลยครับครู” คุณดีโน่พูดขึ้น
“อ่า....เอาล่ะ ตอนนี้ก็ถึงเวลาของภาคปฏิบัติแล้ว ครูก็ไม่รู้ว่าครูเขาจะสอนต่อสู้แบบไหน แต่ไม่ใช่การใช้กล่องกับแหวนแน่นอน..... เชิญคุณครูรีบอร์นเลยนะครับ”
“หว้า....เสียดายจัง”
....เสียดายบ้านแกสิไอ้บ้า!!.....
“อย่ามานินทาฉันไอ้ลูกศิษย์” เสียงเหี้ยม ๆ ของรีบอร์นส่งผลให้นักเรียนสะดุ้งตัวโยนกันเลยทีเดียว
สะดุ้งทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่ารีบอร์นมันว่าใคร....
.
.
.
ตอนนี้รีบอร์นกำลังอธิบายการต่อสู้โดยใช้อาวุธ....ปืน.....ปืนนะครับผม แถมมีสอบเก็บคะแนนท้ายชั่วโมงด้วยนะ ที่จริงตอนนี้เราไม่ได้อยู่โรงยิมหรอก แต่เราอยุ่กันที่โรงฝึก ซึ่งมีที่ซ้องยิงปืน มันอยู่ด้านหลังโรงยิมนี่เองครับ
“ถึงเวลาสอบแล้วเริ่มจากม.4 ตามเลขที่เลย เป็นกลุ่ม ๆ ล่ะ5 คน พอม. 4 เสร็จม. 5 ต่อเลยนะ คนละ 5 นัด ใครน้อยกว่า3 ไปนั่งแยกเพื่อสอบใหม่”
.............เหมือนผมจะเป็นกลุ่มที่ 3 กลุ่มสุดท้ายของม. 4 เลยนะเนี่ย ..........
ในที่สุดก็ถึงคราวของพวกผมสี่คนและลาเต้คนน่ารัก พวกเราออกไปยืนตรงโต๊ะสีเหลี่ยมที่มีปืนสั้นวางไว้ รอสัญญาณจากรีบอร์น ก่อนจะเริ่มรัวกระสุนใส่เป้ากระดาษที่ห่างออกไป 25เมตร โดยประมาณ นี่ถ้าพวกผมพลาดอะไรจะเกิดขึ้น......หึ ของตายไอ้รีบอร์นฆ่าผมแน่ ๆ
......
....
...
..
.
“คิคิ ถึงเวลาบอกผลคะแนนแล้วนะคิคิ สมน้ำหน้าใครบางคนแถวนี้จัง อดเลยสินะคิคิ^[]^” คุณดีโน่ยืนถือกระดาษคะแนนก่อนจะหัวเราะคิก ๆ ต่างจากรีบอร์นที่นยืนหน้าบูดข้าง ๆ เบียคุรันที่กำลังกินมาร์ชเมลโร่ยั่วน้ำลายนักเรียน
“ม. 4 นะ กวิน 3 นัดจาก 5นัด พีระ 2 นัดจาก 5นัด ปรัชญา 4 นัดจาก 5นัด เคลลี่ 2 นัดจาก 5นัด เบลล่า 1 นัดจาก 5นัด เกรซ 2 นัดจาก 5นัด มิราจ 4 นัดจาก 5นัด โบมี 1 นัดจาก 5นัด ลาซซูเรีย 5 นัดจาก 5นัด ลอตเต้ 5 นัดจาก 5นัด ลาเต้ 5 นัดจาก 5นัด ฮายาโตะ 5 นัดจาก 5นัด สึนะโยชิ 5 นัดจาก 5นัด ทาเคชิ 5 นัดจาก 5นัด แรมโบ้ 5 นัดจาก 5นัด”
“^[]^” สีหน้าพวกผม รอดจากเงื้อมมือรีบอร์นแล้วอิอิ
“-^-“ สีหน้าไอ้บ้ารีบอร์น
“ม.5นะจ๊ะ นที 3 นัดจาก 5นัด เมธา 2 นัดจาก 5นัด พีรวัช 1 นัดจาก 5นัด ณิชา 0 นัดจาก 5นัด เวนิช 1 นัดจาก 5นัด เนเน่ 0 นัดจาก 5นัด เมเปิ้ล 1 นัดจาก 5นัด เรียวเฮ 5 นัดจาก 5นัด มุคุโร่ 5 นัดจาก 5นัด เคียวยะ 5 นัดจาก 5นัด”
“รอดกันไปนะพวกแก คนที่ตกแยกตัวออกมา ส่วนพวกที่ผ่านเลิกเรียนได้ แต่ถ้าใจดีก็ช่วยฉันสอนไอ้พวกที่ไม่ผ่านด้วย” ว่าจบรีบอร์นก็เดินนำพวกที่ตก 11คน ไปที่สนามซ้อมยิงปืนที่อยู่ด้านหลังยิม
“พวกเราก็ไปช่วยกันเถอะนะ”
“โอ้ส!!!”
...
..
.
“เดี๋ยว ๆ วองโกเล่คุณไปกับผมก่อนสิ” และก่อนที่ผมจะเดินตามเพื่อน ๆ ไป ข้อมือก็โดนมุคุโร่ฉุดไว้ก่อน เฮือก !! หมอนี่จะฉุดโผมมมมมมม
“ไปไหน คงไม่ได้พาผมไปยึดร่างหรอกนะ”
“คึหึหึ อย่างนั้นก็น่าสนนะครับ แต่ยึดร่างน่ะ ยึดตอนกลางคืนดีกว่า...มีเตียงด้วยนะ”
ป้าบ!!
“อย่ามาตลก==” ผมฟาดเข้าที่กลางหลังของหมอนั่น
“คึหึหึ ไปเป็นเพื่อนผมหน่อยแล้วกัน”
“ด...เดี๋ยวเด้!!”
---------------------------------------หนูทูน่าก็โดนมุคุลากตัวไป----------------------------------------
-----------------------------------------------------------END----------------------------------------------------------------
มาแบบงง ๆ ตายแล้วววววว มุคุจังจะลักพาตัวลูกชายไรท์ไม่ได้น้าาาา
ขอประกาศอย่างเป็นทางการ
ฟิคนี้มีวาย (yaoi) นะคะ
ที่จริงไรท์แก้ไข บอกในหน้าแรกแล้ว แต่บางคนอาจไม่เห็น
ไม่ชอบบอกได้นะ แต่ไม่ได้เน้นวายอะไรมาก เนื้อเรื่องยังคงเรื่องราวของสึนะกับผองเพื่อนอยู่
1เม้นท์ = 1กำลังใจ
ฝากฟอลทวิตไรท์ @l_MonNie_l
ความคิดเห็น