ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (จบ) Reborn วองโกเล่มาเรียนที่ Thailand [Y]

    ลำดับตอนที่ #7 : #5 เริ่มเรียนวิชามาเฟีย [REWRITE]

    • อัปเดตล่าสุด 23 เม.ย. 60


    #5 เริ่มเรียนวิชามาเฟีย

    Writer: B_MoNz

    Date: 12 /04/2017

    "อ้าว สวัสดีเด็กหลังห้อง" เสียงใส ๆ ของคุณครูหนุ่มสุดหล่อ บอสมิลฟีโอเร่ แฟมิลี่  เบียคุรัน เจซโซ่ผู้รักการรับประทานมาร์ชเมลโล่เป็นชีวิตจิตใจ

    “...”

    “นั่งสิจ๊ะ จะยืนจนหมดคาบเลยรึ สองชั่วโมงเชียวนะ”

    “เออ!!!” โกคุเดระ ฮายาโตะ ตะคอกกลับอย่างหัวเสีย เช่นเดียวกับซาวาดะ สึนะโยชิ ที่เบ้ปาก ก่อนจะแอบชี้หน้าคุณครู(วิชา)มาเฟีย โดยไม่มีใครเห็น

    “คิคิ เอาล่ะจ้า มาเริ่มเรียนกันดีกว่านะ....เอ๋....จริงสิ ครูมีเรื่องสำคัญจะบอกล่ะ”

    “....”

    ทุกคนพากันเงียบเพื่อฟังสิ่งที่ครูสุดหล่อจะบอก

                “ต่อจากนี้นะจ๊ะ....เราจะเรียนวิชามาเฟียทั้งภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติ โดยคาบแรกเราจะเรียนภาคทฤษฎีบนห้องนี้ ส่วนคาบสองเราจะเรียนภาคปฏิบัติกับพวกรุ่นพี่ม. 5/1 นะเด็ก ๆ ”

                “แล้วพี่เขาเรียนอะไรครับ” ฝาแฝดลอตเต้ ลาเต้ เอ่ยถามพร้อม ๆ กัน

                “เรียนวิชาต่อสู้ เขาคงจะอยากสอนเด็ก ๆ ห้องนี้มาก ๆ เลยล่ะ^^ นี่ ๆ ครูเข้าจะฝึกด้วยนะ ฝึกให้เด็กญี่.....”

                “ครูจะสอนแบบปกติ หรือจะสอนด้วยน้ำตาครับ” บอสวองโกเล่แผ่จิตสังหารออกมา ใส่บอสมิลฟีโอเร่

                “แหม......สอนดีกว่านะ^^

                “ค่า / คร้าบ”

                “เอาล่ะ ก่อนอื่นเลย เด็ก ๆ มีคำถามอะไรก็ถามครูได้เลย”

                “ครูคะ มาเฟียน่ะ โหด โฉด เถื่อน และน่ากลัวจริงป่ะคะ” เสียงหวานน่าฟัง ของเด็กสาวหน้าห้องเอียงคอถามคุณครู

                “จริงสิ มาเฟียน่ะโหด โฉด เถื่อน และน่ากลัวมาก ๆ เลยนะ สำหรับคนทั่วไป แต่ถ้าสำหรับบุคคลในวงการมืดด้วยกันน่ะ  มันก็ไม่แน่เสมอไปนะ แต่มีบางอย่างที่คนทั่วไปไม่รู้ คือมาเฟียจะหลงใหล ใจอ่อน และแพ้ความน่ารัก ของเด็กสาวน่ารัก ๆ เสมอเลยล่ะ จริงไหมเด็กญี่ปุ่น” เบียคุรันเอ่ยตอบก่อนจะทำตาวิ้งค์ไปให้เจ้าของคำถามใจเต้นไม่เป็นส่ำ

                “...ไม่จริงเว้ย มันมีแต่แก เอ้ย!! ครูคนเดียวนั่นแหละมั้ง” โกคุเดระและสึนะโยชิ ตะหวาดลั่น ต่างจากแรมโบ้ ยามาโมโตะที่....หลับไปแล้ว

                “ใช่เหรอ....อืมอาจจะเว้นไอ้คุณเสือหน้าบากนั่นไว้ เพราะวัน ๆ เอาแต่ไล่กินฉลาม โอ้ ๆ ไอ้หน่วยนั้นทั้งหน่วยแหละ เพราะมันกินกันเอง ว่าไหม...??

                “เออใช่...เออ พูดถูกใจ”

                “คุยไรกันอ่ะ งงนะเนี่ย” เสียงใส ๆ ดังขัดขึ้น

                “เอ่อ...มีคำถามอะไรอีกไหมจ๊ะ”

                “แล้วทำไมครูถึงมาสอนวิชานี้ล่ะคะ”

                “มีคนสั่งครูมาน่ะ”

                “อ๋ออออ....ครูใหญ่สินะ” เหล่าเด็กนักเรียนอ๋อกันเป็นแถว

                “ใช่จ๊ะ^^

                “แหลกันเห็น ๆ ” โกคุเดระเบะปากใส่ครูที่ไม่อยากจะนับถือโดยไม่แม้แต่จะกลัวว่ามีใครเห็น

                “แล้วครูเป็นมาเฟียเหรอครับ ถึงได้มาสอนวิชานี้”

                "แหม ออกจะน่ารักแสนดีอย่างครูจะเป็นได้ไง" เบียคุรันบอก

    ซึ่งในความคิดของเด็กนักเรียน....ครูคนหล่อคงไม่ได้เป็นมาเฟียสินะ

    "นั้นสินะครับ อย่างครูนะไม่มีทางเป็นพวกลูกน้องมาเฟียหรอกเนาะ ถ้าครูจะเป็นจริง ๆ ก็อาจจะเป็นถึง......อ่ะ ล้อเล่นครับ ล้อเล่น” บอสวองโกเล่ถึงคราวยกมือขึ้นยอมแพ้ เมื่อบอสมิลฟีโอเร่ ยกแหวนมาเรียริงค์ แหวนประจำแก๊งขึ้นมาดู แล้วลูบ ๆ คลำ ๆ พร้อมแผ่จิตสังหารออกมา

    "เนอะ สึนะโยชิตคุง แล้วเธอละถ้าจะเป็น ก็คงเป็นถึงบอสเลยละมั้ง^[]^ โอ๊ะ...!!" เบียคุรันพูดแก้เผ็ดคุณบอสวองโกเล่ แต่ก็เช่นกัน ถึงคราวต้องหุบปาก เมื่อพบว่าแววตาของสึนะ เปลี่ยนเป็นสีส้ม....สีเดียวกับเวลาเข้าไฮเปอร์โหมด แม้ว่าจะไม่มีไฟดับเครื่องชนติดที่หัว หรือเสื้อผ้าฉีกขาดเหลือแต่บ็อกเซอร์ก็เถอะ แต่ทำไมคนอย่างเบียคุรัน จะไม่รู้ว่า บัดนี้ เขาทำสึนะโมโหเสียแล้ว....แหม....ดันเข้าโหมดดับเครื่องชนเองโดยไม่ใช้ตัวช่วยเลยนี่......สะใจนิด ๆ นะ....หรือไม่นิดดี...โฮะ ๆ

    “พอเถอะครับ รู้ป่ะจิตสังหารที่ผลัดกันแผ่ออกมาอ่ะ มันกวนเวลานอนของคุณแรมโบ้นะ” เสียงของแรมโบ้ดัง พร้อม ๆ กับที่ยามาโมโตะเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะ แล้วบิดตัวไปมา ก่อนจะล้มตัวลงนอน....ซบไหล่ คุณมือขวาของบอสวองโกเล่ (555580595555)

    “ไอ้....บ้า.....เบส....บอล!!!!

    “จ๋าที่รัก”

    “แหวะ จะอ้วก!!” สึนะ (ที่กลับอยู่โหมดปกติ) แรมโบ้ ลาซซูเรีย ลอตเต้ ลาเต้ และคุณครูเบียคุรันหัวหงอก พากันทำท่าทางจะอ้วก จึงส่งผลให้ก๊กจังที่เขินอาย(?) ยกเท้าขึ้นถีบ ไอ้ตัวต้นเหตุตกเก้าอี้ทันที

    “แหะ ๆ สอนต่อเถอะครับครู” ยามาโมโตะยิ้มแหย ๆ ก่อนจะค่อย ๆ พยุงตัวเองกลับมานั่งบนเก้าอี้อีกครา

    “เอาล่ะ ๆ มีคำถามอีกไหมจ๊ะ”

    “....”

    “ไม่มีสินะ งั้นครูจะเล่าเรื่องมาเฟียให้ฟังคร่าว ๆ แล้วกันนะ”

    “คร้าบบบบ / คร้า”

    “มาเฟียเนี่ย หลายคนอาจจะคิดว่าเป็นพวก โหด ดิบ เถื่อน ซึ่งก็คือความจริง ในโลกมาเฟียนั้นก็มีการแย่งชิงตำแหน่ง ความเป็นใหญ่เหมือนกันนะ รู้ไหม”

    “..[-_-] [_-_] [-_-] [_-_]...

    “ครูจะยกตัวอย่างแฟมิลี่ ดัง ๆ มาให้ฟัง แฟมิลี่ดัง ๆ ก็มี.....วองโกเล่ มิลฟีโอเล่ คาบัคโรเน่ โบวีโน่ ชิม่อน บลาาาา.....ซึ่งทุกแฟมิลี่ก็จะมีประวัติของตัวเอง แล้วก็นะ แฟมิลี่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและมีอิทธิพลมากที่สุดคือ 'วองโกเล่ แฟมิลี่' คนที่เป็นสมาชิกแฟมิลี่นี้ควรดีใจนะ” ก่อนจะเหล่ไปมองเด็กน้อยชาวญี่ปุ่นอย่างเจ้าเล่ห์

    “เอาละเดี๋ยวเราค่อยไปเจาะลึกในแต่ละแฟมิลี่ทีหลังนะ อ่อ......เดี๋ยวก่อนลงไปครูสั่งการบ้านก่อน ไปหาข้อมูลของวองโกเล่ แฟมิลี่มานะ เอาละเก็บของเตรียมตัวไปเรียนกับรุ่นพี่นะจ๊ะ เจอกันที่โรงยิมให้เวลา20นาที”

    ................................แล้วเบียคุรันก็เดินออกจากห้องไป..............................

     

    -----------------------------------------------------END-------------------------------------------------

    Talk : มาแบบสั้น ๆ เลยสินะ 5555



    1เม้นท์ = 1กำลังใจ

    ฝากฟอลทวิตไรท์ @l_MonNie_l

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×