คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : #3 เพื่อนใหม่กับความลับสุดสยอง [REWRITE]..
#3 เพื่อนใหม่กับความลับสุดสยอง
Writer: B_MoNz
Date: 0 /03/2017
Gokudara talk
ช็อค...!!
ความรู้สึกเดียวที่เกิดขึ้นในตอนนี้ สำหรับพวกเราเหล่าวองโกเล่ แฟมิลี่
เงียบ...!!
สิ่งเดียวที่บ่งบอกสถานการณ์ในห้องประชุมอันกว้างใหญ่นี้ได้
อย่าเลยครับ อย่าถามถึงสาเหตุ แต่ถึงจะห้ามผมก็คงจะบอกอยู่ดี (-*-) ขอเล่าคร่าว ๆ ในตอนที่พวกผมกำลังเล่นเกมคุกกี้รัน แข่งกันอยู่ 7คนอย่างสนุกสนาน จู่ ๆ ครูใหญ่ก็แนะนำคุณครูคนใหม่ แต่สิ่งที่ทำให้ตกใจ ไม่ใช่การมีครูคนใหม่ครับ แต่เป็นตัวตนของครูคนใหม่มากกว่า พระเจ้า!! มันมากันหวังทลายความลับพวกผมแหง ๆ ทำไมน่ะเหรอ...หึหึ...งั้นย้อนกลับไป
"ครูมาดูแลเด็กญี่ปุ่น ชื่อเบียงกี้"
"ครูชื่อโคโรเนโร่สอนพละเว้ยเฮ้ย!"
"รัล มิลจิสอนป้องกันตัว"
"เวลเด้ สอนวิทย์หึๆๆ"
"รีบอร์นสอนวิชาต่อสู้ทั้งมือเปล่าและใช้อาวุธ"
จบการย้อนความเพียงเท่านี้นะครับ ฉะนั้นก็กลับมาในเหตุการณ์ปัจจุบันอีกสักครั้งแล้วกัน...
“ดีจ้า”
...เสียงใสเชียวนะคุณรีบอร์น
“ก...แก ไอ้บ้ารีบอร์น” รุ่นที่สิบชี้หน้าคุณรีบอร์นอย่างเอาเรื่อง โอ้...ผมเข้าใจความรู้สึกรุ่นที่10 ครับ ผมเข้าใจ TT
“ไง เด็กญี่ปุ่นตัวน้อย”
...อาเจ๊!!
“เน้...มาทำไมหา!! แล้วอะไรของเธอห่ะยัยแมงป่องพิษ ใครตัวน้อยอะไร” ผมตะโกนไปอย่างเหลืออด ก็ดูสิใครตัวน้อย ใคร…!! ตอบ...!!
“หึหึ...อะไรนะฮายาโตะ อยากให้ฉันถอดแว่นเหรอ”
“ฮ...เฮ้ย อย่านะเฟ้ย ไม่งั้นฉันบอมบ์จริงด้วย”
“หือ...หึหึ”
“ประสาท!!”
เกิดความเงียบชั่วขณะทันทีที่ผมพูดคำนั้นออกไป ก่อนที่เด็กนักเรียนจะเริ่มกระซิบกระซาบอะไรกัน หึ้ย!! เห็นแล้วอารมณ์เสียชะมัด บ่นอะไรกันนักหนา
‘นี่ ๆ เด็กญี่ปุ่นแย่แน่เลย’
‘ใช่ ๆ ไปว่าครูเบียงกี้อย่างนั้นน่ะ’
‘ครูคนสวยสายโหดซะด้วย ซี้แหงแก๋’
...อะไรของพวกมั...
“คึ..หึ..หึ..poison cookiesมาแล้วครับหลบด่วน” เจ้าหัวสับป้าพูด แล้วเค้กมีควันสีม่วงก็พุ่งมาทางเรา ผมหลบได้อย่างฉิวเฉียด เลยตะโกนกลับไปว่า
“แล้วเจ๊จะปามาทามม้ายยยยยย”
“โอะ ๆ มือมันลื่น โฮะ ๆ ”
...ลื่นบ้านเจ๊ดิ
“ถ้ามันโดนรุ่นที่สิบจะทำไงห่ะ!!”
“ก็คงจะต้องถามไอ้วัวบ้านั่น...ไม่ตายหรอก ไอ้วัวนั่นยังอยู่ได้เลย”
แล้วเจ๊ก็ชี้ไปที่ไอ้แรมโบ้ วัวบ้าที่เคยโดน poison cookies มานับครั้งไม่ถ้วน
“แต่นี่มันรุ่นที่10 ไม่ใช่ไอ้วัวไร้สาระนั่น”
“ก็...”
“เอาละพอ ๆ นั่ง ๆ ที่ครูบอกว่ามีครูใหม่อีกคนนะเขายังไม่มานะพรุ่งนี้คงจะเจอ อะ ๆ แยกย้ายทานข้าวได้แล้วดีกว่า ส่วนคุณครูเชิญห้องอาหารได้เลยครับ” ทันทีที่ครูใหญ่กล่าวจบผมก็โดนไอ้บ้ายามาโมโตะ ทาเคชิ กับไอ้แรมโบ้ โบวีโน่ ลากคอ ย้ำ!! ลากคอออกจากห้องประชุม
...จ้ากกกก!! เก๊า จา ปายยย หา รุ่น ที่ สิบบบบบบบ...
END Gokudara talk
_______________
ณ โรงอาหาร
จ้อก แจ้ก จ้อก แจ้ก (นี่เสียงเอฟเฟค คนคึยกันสินะ-*-)
ท่ามกลางเสียงพูดคุยอันดังกระหึ่มของนักเรียนในมัธยมปลายของโรงเรียนมัธยม VGL [VGL international school] ในโรงอาหารอันกว้างใหญ่ มีโต๊ะอาหารตัวหนึ่งที่ถูกจับจองด้วยเด็กญี่ปุ่นถึง 7คน พวกเขาคือศูนย์รวมสายตาของเด็กเกินครึ่งโรงอาหาร บ้างมองเพราะหล่อ น่ารัก บ้างมองเพราะอิจฉา แต่บ้างก็มองเพราะ...ตลก
“สุดขั้ววววว นี่มันคืออัลไลลลลลล ส้วมตำใช่ไหมมมมม”
“คึหึหึ ยังไม่เข็ดเหรอครับ...นี่เขาเรียกส้มตำ ไม่ใช่ส้วมตำ”
“เก๊าเงียบกะได้...สุดขั้ว (ขอนิดนึง)”
-*-
“นี่มันคือ...??”
“น้ำพริกกะปิครับรุ่นที่10 แต่อย่ากินเยอะนะครับมันเผ็ด”
“แต่เขาบอกว่าไม่ค่อยเผ็ดนี่”
“ฮะฮ่า...ไม่ค่อยเผ็ดของเขาอ่ะ มันหมายถึงเผ็ดของเรานะสึนะ”
ในขณะที่วองโกเล่ เดชิโม่ยังคงเถียงกันเรื่องอาหารกลางวันมื้อแรก ร่างของผู้ชายสามคนก็เดินถือข้าวตรงเข้ามาหาโต๊ะของเด็กญี่ปุ่น ก่อนจะเอ่ยขอนั่งร่วมโต๊ะด้วย
“นี่ ๆ พวกเรานั่งด้วยนะ”
“เอ่อ...ตามสบายครับ”
“ขอบคุณนะฮ้า”
..คุ้น ๆ นะว่าไหม...
“เอ่อ..ยินดีที่ได้รู้จักนะ เราชื่อ ‘ลาเต้’” ผู้ชายน่าตาน่ารักเจ้าของผมสีชมพูแปร๊ด ส่งยิ้มมาให้เพื่อนใหม่ของตน ย้ำของตน ส่วนวองโกเล่ก็เรื่องของมันเถอะ
“หึหึ ไงผม ‘ลอตเต้’ เป็นแฝดคนพี่ของลาเต้” ผู้ชายที่น่าตาเหมือนลาเต้อย่างกับถูกโคลนนิ่งกันมาเอ่ยขึ้น แต่ถึงพูดเช่นนั้น จุดสังเกตง่าย ๆ ก็คือ ลอตเต้ดูหน้าคม แมนกว่า คนน้องที่หน้าตาออกไปทางน่ารัก ซึ่งตัวลอตเต้นั้นก็มีผมสีส้มแปร๊ดมาเลยเช่นกัน -_-^^
“สวัสดีนะจ๊ะ เด็ก ๆ เราชื่อ ‘ลาซซูเรีย’ คนสวยไง ที่จริงเราสามคนอยู่ห้องเดียวกับพวกเธอนะซือจัง นั่งข้างหน้าพวกเธอด้วย แต่พวกเธอไม่สนใจ T3T” กระเทย No แอ๊บ เอ่ยแบบกระแหนะกระแหนสุด เธอคนนั้นมีทั้งน่าตา ความมั่น และการแต่งตัวคล้ายใครบางคนที่พวกเขารู้จัก
...ใครกันนะ
“อ่า...ยินดีที่ได้รู้จัก” เหล่าวองโกเล่เอ่ยอย่างช่วยไม่ได้
“ผมว่ารีบกินข้าวเถอะนะ เดี๋ยวคนมันจะเยอะ” ลาเต้เอียงคออย่างน่ารักก่อนจะตักข้าวเข้าปากด้วยท่าทีเหมือนเด็ก บอกได้คำเดียว...
...น่ากด..เอ๊ย!!...น่ารัก (ไรท์แม่ม)
ทันทีที่ทุกคนกินข้าวจนหมดก็พากันเดินมานั่งเล่นที่สวนหลังโรงเรียน ซึ่งไม่มมีใครคิดจะย่างเท้าเข้ามา เหตุมาจาก...
...มีป้ายติดว่า... ‘ห้ามเข้าเดี๋ยวแฟนทิ้ง’
แต่ด้วยความชอบแหกกฎของสามสหาย จึงลากวองโกเล่มาในที่แห่งนี้ วองโกเล่เดินตามมาแบบงง อาจเป็นเพราะไม่คุ้นชินพื้นที่ หรืออาจจะท่าทีของเพื่อนใหม่
“เอ่อ..คือ เจ๊มีเรื่องอยากจะถาม”
“อะไรงั้นเหรอครับ”
“อุ๊ยตายยย ลอตเต้ ลาเต้ เจ๊จะสอยฮิจังแทนซือจังแล้วนะ...อุ๊ย !!”
ฟึบ
“ไม่เอา ไม่รนหาที่สิ” ฮิบาริคนน่ากลัว เอ่ยก่อนจะชักทอนฟา
“แล้วมีอะไรล่ะ หือสุดขั้ววววว ชะอุ้ย...เก๊าหุบปากกะได้”
“ไม่มีไรมาก พวกเราแค่สงสัยว่าทำไมพวกนายถึงรู้จัก poison cookies ครูเบียงกี้น่ะเขาสอนทำอาหาร พึ่งย้ายเมื่อเดือนที่แล้ว ตอนเราเรียนซัมเมอร์ ซึงพวกนายก็ยังไม่เข้ามาถูกมะ” ลอตเต้ถามเพื่อหาคำตอยให้คำถามของตน
“ก็นั่นน่ะพี่สาวฉันเองแหละ” โกคุเดระตอบส่ง ๆ
“งะ..งั้น...”
“อย่าเพิ่งรีบสรุปสิฮ้า ลาเต้จัง เอางี้ คือจริง ๆ พวกเราสงสัยว่าพวกนายน่าจะเป็น...”
“เป็นอะไรอ่อครับ..” แรมโบ้ถามอย่างอยากรู้อยากเห็น
“ก็เป็น...มาเฟีย”
...ช็อค รอบสอง...
...รู้ได้ไงฟร่ะ...
“อ่ะเอางี้ เดี๋ยวพวกเจ๊บอกความลับของพวกเจ๊ แม้พวกเธอจะไม่อยากรู้ก็เถอะ แต่ถ้าเจ๊เข้าใจถูกว่าพวกเธอเป็นมาเฟีย พวกเธอต้องบอกเจ๊มาว่าอยู่แฟมิลี่อะไร”
“เดี๋ยวเส้!!”
ห้ามไม่ทันแล้วก๊กจัง
"คือจริง ๆ แล้วนนะฮ้า ลาเต้กับลอตเต้จังเขาเป็นนักฆ่าฟรีแลนซ์...ส่วนเจ๊ก็...."
....
....
“เป็นน้องสาวเอ๊ย น้องชายของลูซซูเรียแห่งวาเรีย รู้จักไหม??”
...
...
...
“เฮ้ยยยยย!!!”
“อ้าว อย่ากลัวเจ๊สิ”
“คือไอ้กลัวนะไม่กลัวหรอครับแต่ไม่คิดว่าหน้าอย่างนั้นนะมีน้อง อะจึ๊ยถึงว่าทำไม คล้ายกันจัง”แรมโบ้พูดพลางลูบแขนทำท่าขนลุก
“งั้นก็แปลว่า...” สามสหายเอ่ยพร้อมกัน
“ใช่ ๆ พวกผมเป็นมาเฟีย อยู่วองโกเล่แฟมิลี่ มีซาวาดะ สึนะโยชิสุดหล่อเป็นบอสนี่ไง”
“โฮะ ๆ เจ๊คิดไม่ผิดจริง ๆ”
“รู้แล้วก็ปิดด้วยละ พวกนายก็เหมือนคนในแฟมิลี่เราแล้วนะฮ้า” รีบอร์นที่แต่งตัวเป็นกระเทยโผล่มาจากไหนก็ไม่มีใครรู้ เดินมาตบมือกับลาซซูเรีย
“ได้ฮ้าาาา”
....เออ ออกันเข้าไป...
END
___________________
Talk Talk: รีไรท์จบไปอีกตอนแล้วนะฮ้า พระเจ้าช่วยกล้วยบวชชี อร่อยดีจัง
งืม ๆ มีใครอ่านไหมน้อออออ ถ้ามีเม้นให้กำลังใจหน่อยนะคะ
ส่วนใครที่จะติดตามข่าวสารนิยายของไรท์ ค้นหาได้ที่ #B_MoNz
และก็เหมือนกับที่บอกไปตอนที่แล้ว
ฝากไปกดฟอลทวิตไรท์ด้วยนะคะ @l_MonNie_l
ไรท์อัพเดทผ่านทวิตนี้แหละ แต่ถ้าไม่มีคนฟอลก็เปล่าประโยชน์ ฝากด้วยน้า
1เม้นท์ = 1กำลังใจ
ฝากฟอลทวิตไรท์ @l_MonNie_l
ความคิดเห็น