ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    CHAIN BOY โซ่รักกักหัวใจ [yaoi]

    ลำดับตอนที่ #1 : CHAIN 1

    • อัปเดตล่าสุด 20 ก.ค. 57


    CHAIN 1


     

    CHAIN HELL PUB

     

              สวัสดีครับขอต้อนรับเข้าสู่ chain hell pub หรือสายโซ่แห่งนรก ที่นี่ควรเป็นที่ที่หนึ่งที่พวกคุณควรได้มาสัมผัสก่อนตาย เรารับรองความเป็นส่วนตัวของพวกคุณได้ เรามีโฮสต์ผู้ชายให้บริการ และแน่นอน ที่นี่ เรา..ไม่มีผู้หญิง !
     

                ผมถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่ายตรงบาร์ พลางสลับขาไขว่ห้างทำให้กางเกงหนังสั้นสีดำร่นขึ้นมาสั้นกว่าเดิม แน่นอนไม่มีใครละลายตาจากเรียวขาของผมได้หรอก หึหึ
     

                “สิบสาม..”บาร์เทนเดอร์ที่มายืนอยู่ด้านตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ก้มลงมากระซิบข้างหูผมเบาๆ
     

                “ตอนนี้เลยหรอ?”ผมหันมอง เลิกคิ้วนิดๆเพราะว่านี่ยังไม่ถึงเวลางานของผมสักหน่อย
     

                “อืม คนนี้วีไอพีสุดๆไปเลย”เขาพยักหน้าพร้อมยัดคีย์การ์ดสีดำสนิทใส่มือผม
     

                “โอเคๆ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”ผมลงจากเก้าอี้ ก่อนจะเดินขึ้นชั้นบนไป ...ทำงานของผม
     

                ที่นี่มองภายนอกอาจเหมือนผับทั่วๆไป อาจจะผิดปกติหน่อยตรงที่ ..ที่นี่เป็นผับที่มีแค่ผู้ชาย  ผับเชนเฮลจะรับแค่ลูกค้าระดับวีไอพีเท่านั้น ถ้าคุณไม่ได้เป็นลูกค้าและผ่านการตรวจบ้าบออะไรนั่นก็เลิกคิดที่จะเข้ามาเหยียบที่นี่ได้เลย และที่นี่ก็เหมือนนรกสำหรับโฮสต์อย่างพวกผมเช่นกัน
     

                ผมก้มมองเลขห้องบนคีย์การ์ด ก่อนจะเดินไปหยุดตรงหน้าบานประตูสีดำสนิท เอาคีย์การ์ดทาบแล้วหมุนลูกบิดประตูเข้าไป ภายในห้องสว่างโร่ซะจนผมต้องหรี่ตาลงเพื่อให้สายตาได้ปรับชินกับแสงสว่างบ้าๆนี่ และเมื่อผมก้าวเข้ามาผู้ชายสี่คนที่อยู่ในห้องก็หยุดทำกิจกรรมทุกอย่าง พวกเขาทั้งหมดหันมามองผม สายตาของพวกเขา ...เหมือนสัตว์ที่จ้องจะตะครุบเหยื่อ
     

    ...เจ้าพวกบ้านี่เห็นผมเป็นกระต่ายหรือไง
     

    “สวัสดีครับ ผมเป็นโฮตส์ชื่อสิบสาม คืนนี้จะมาบริการพวกคุณครับ”ผมโค้งตัวน้อยๆและส่งยิ้มหวานให้
     

    “ก็ไม่เบานี่ ...มาตรงนี้สิ”ผู้ชายผมสีน้ำตาลเข้มตบเบาะที่ว่างข้างๆเขาเบาๆ ผมเดินเข้าไปก่อนจะนั่งลงตรงนั้น และทันทีที่ผมนั่งแขนแกร่งของเขาก็ตวัดโอบรอบเอวของผมทันที ดวงตาสีดำสนิทฉายแววเจ้าเล่ห์เหมือนหมาป่า
     

                “มือไวตลอดเลยนะไอ้วูฟ”นี่แม่ตั้งใจชื่อลูกมาหรือเปล่านะ ผมกวาดตามองไปรอบๆ บนโต๊ะมีแก้วเหล้าห้าแก้วแสดงว่ามีคนห้าคน แต่ทำไมผมถึงนับได้แค่สี่ล่ะ?
     

                “รู้ใช่ไหมว่าฉันเรียกนายขึ้นมาทำไม?”ผู้ชายที่ชื่อวูฟเชยคางผมขึ้น นัยน์ตาของเขากวาดมองลึกลงไปในดวงตาของผม
     

                “รู้ครับ”ผมส่งยิ้มหวานให้ ถ้าเป็นคนอื่นนี่คงละลายลงไปกองกับพื้นแล้วมั้งเนี่ย..หล่อขนาดนี้
     

                “งั้นเรามาเริ่มกันเลยเถอะ”เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูง มือหนาดึงผมให้ลุกขึ้นตาม
     

                “อย่าให้เสียงดังมากนะเว้ย เดี๋ยวไอ้นับมันจะด่าเอา”ผู้ชายอีกคนปรายตามองมายังผม ดวงตาของเขาคมกริบที่มองเรือนร่างผมอย่างลามเลียอดทำให้ผมตัวสั่นไม่ได้ ตลอดเวลาที่เขามองมันทำให้ผมอึดอัดเหมือนตกลงไปในน้ำลึก
     

                “ไม่ไหวก็เรียกกูเข้าไปได้นะครับวูฟ หึหึ”และผู้ชายอีกคนที่นั่งยกเท้าพาดโต๊ะพูดขึ้น เขามองผมเหมือนผมเป็นอากาศธาตุ ตาสีฟ้าอ่อนของเขาเหมือนทำให้มีหมอกก่อตัวอยู่รอบๆ
     

                “ให้ดีก็อย่าทำเลอะ ..กูจะเข้าไปนอนต่อ”เสียงเข้มๆเย็นๆดังขึ้นจากผู้ชายคนสุดท้ายที่นั่งอยู่ คิ้วเรียวที่พาดเฉียงเหนือตาทำให้เขาเหมือนเสือที่จ้องจะตะครุบเหยื่ออยู่ตลอดเวลา ริมฝีปากบางเฉียบกระตุกยิ้มนิดๆ ..
     

                “สั่งสอนกูครบทุกคนแล้วใช่ไหม กูจะได้ไปสักที”วูฟมองทุกคนด้วยสายตาที่ไม่พอใจสุดๆ ก่อนจะลากผมเข้าห้องไป
     

                ...มีใครบอกพวกเขาไหม
     

                นี่มันดงสัตว์ร้ายชัดๆให้ตายสิ!!

    [100 PER]

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×