[DM/HG FIC//DRAMIONE]ยัยตัวร้ายกับนายเย๋นชา

ลำดับตอนที่ #2 : ออกเดท

ตอนที่ 2 ออกเดท ในรุ่งเช้า ณ คฤหาสน์มัลฟอยมีชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลานอนรับตาพริ้มอยู่บนเตียงสี่เสา และสักครู่ก็มีเอลฟ์ตัวหนึ่งนามว่า'ลีน่า'ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับเสียงดัง'ป๊อบ'และมันจึงเดินเตาะแตะมายังเตียงของชายหนุ่มแล้วมันจึงพูดขึ้นว่า"นายน้อย..นายน้อยเจ้าค่ะ..ตื่นได้แล้วเจ้าค่ะ"สักครู่ชายหนุ่มผู้ที่ถูกปลุกให้ตื่นก็เริ่มปรือตาขึ้นและปรับสายตาให้ชัดเจน แล้วเขาจึงพูดว่า"แกจะไปไหนก็ไปซะ"เขาบอกมันอย่างรำคาญ เอลฟ์จึงทำความเคารพแล้วหายไปพร้อมกับเสียงดัง'ป๊อบ' และเขาจึงไปทำธุระส่วนตัว ณ ห้องรับประทานอาหารของคฤหาสน์มัลฟอยมีนายมัลฟอยกับนางมัลฟอยและเอลฟ์หลายตัวที่กำลังนำอาหารมาเสิร์ฟที่โต๊ะรับประทานอาหารสักครู่เดรโกมัลฟอยก็เดินลงมายังข้างล่างวันนี้เขาใส่เสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเข้มแขนยาวแต่เขาถลกแขนเสื้อขึ้นมาถึงข้อศอกพร้อมปดกระดุมที่คอเสื้อสองเม็ดกับกางเกงยีนส์ขาเดฟสีดำคู่กับเข็มขัดหนังมังกรและที่หัวเข็มขัดก็เป็นรูปมังกรและรองเท้าหนังดำขลับ.และทรงผมเขาก็ไม่ได้จัดทรงอะไรเพียงแต่ปล่อยให้ปอยผมสีบอล์นตกลงมาปะหน้าผาก และเขาจึงนั่งลงประจำที่ของเขาซึ่งตรงข้ามกับผู้เป็นแม่ เมื่อทั้งสามรับประทานอาหารเสร็จแ ล้วนายมัลฟอยจึงบอกว่าพ่อกับแม่มีเรื่องจะคุยด้วยแล้วทั้งสามจึงตรงดิ่งไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วจึงนั่งลงแล้วเดรโกจึงถามว่า"พ่อ...จะคุยอะไรกับผมหรือครับ"นายมัลฟอยจึงตอบว่า"พ่ออยากจะบอกแกว่า...เดือนหน้าแกต้องแต่งงาน..แล้วไม่ต้องถามน่ะว่ากับใคร..หนูเฮอร์ไมโอนี่"ทำเอาคนฟังถึงกับอึ้งในสิ่งที่ตนได้ยิน เดรโกจึงพูด"ทำไมถ้าผมจะแต่งงาน...ทำไมต้องเป็นเธอด้วยล่ะครับ?"นางมัลฟอยจึงตอบกลับ"ก็เพราะว่า..เมื่อตอนเด็กพ่อกับแม่ได้หมั้นลูกกับหนูเฮอร์ไมโอนี่ว่าเมื่อโตขึ้นลูกทั้งสองจะต้องแต่งงานกัน...ที่นี้ลูกเข้าใจแล้วใช่มั้ย"เขาได้แต่ยืนเงียบไม่ได้พูดอะไร นายมัลฟอยจึงพูดขึ้นว่า"อ้อเกือบลืม...วันนี้พาเธอไปเดทด้วยที่สวนสนุกน่ะเธออยากไป...แล้วก็นำดอกไม้ไปให้เธอด้วย"เดรโกจึงพยักหน้าแทนการตอบรับ และนางมัลฟอยจึงไปส่งสามีที่หน้าคฤหาสน์แล้วจึงเดินกลับมา แล้วเธอก็เลี้ยวเข้าไปเอาบางอย่าง แล้วเธอจึงออกมาด้วยช่อดอกกุหลาบสีขาวแล้วจึงยื่นให้ลูกชายแล้วเอ่ยขึ้น"หมายถึง...ความบริสุทธิ์ใจที่มีให้กัน"เดรโกจึงพยักหน้าเบาเบา "เอ่อ..ผมไปก่อนน่ะครับแม่"เขาพูด นางมัลฟอยจึงตอบ"จ๊ะ..ลูกรัก""ครับ"เดรโกตอบ แล้วจึงออกไปหน้าคฤหาสน์เพื่อขึ้นรถตู้คันสีดำขลับ ******************************************************* สักครู่เดรโกก็มาถึง คนขับรถจึงมาเปิดประตูให้แล้วเขาก็ลงมาจากรถตู้อย่างสง่างาม แล้วเขาจึงเดินไปกดกริ่งที่หน้าบ้านของเธอ บ้านของเธอก็หลังใหญ่พอสมควรที่หน้าบ้านมีน้ำพุตั้งอยู่ฝั่งขวามือของเขาและมีสวนดอกไม้และสวนย่อมอยู่ฝั่งซ้ายมือของเขา ดูๆไปแล้วบ้านเธอก็หน้าอยู่น่ะเกรนเจอร์ เขาคิด แล้วก็มีคนมาเปิดประตูเผยให้เห็นหญิงสาวหน้าตาสะสวยยืนอยู่วันนี้เธอใส่ชุดกระโปรงสีชมพูอ่อนๆยิ่งทำให้ผิวขาวอมชมพูขาวขึ้นอีก และทรงผมเธอก็ถักเปียก้างปลาทั้งสองข้างและปล่อยหน้าม้าให้ตกลงมาปะหน้าผาก กับรองเท้าผ้าใบสีน้ำตาลอ่อนและกระเป๋าสะพายบ่าสีน้ำตาลเข้มหน่อยๆ ทำให้เธอดูน่ารักมากเลยทีเดียว ส่วนชายหนุ่มนั้นได้แต่ยืนอึ้งในความน่ารักของเธอ และเมื่อได้สติเขาจึงเริ่มพูดขึ้นว่า"หวัดดีเกรนเจอร์"หญิงสาวจึงตอบรับ"เช่นกันมัลฟอย" และเขาจึงเอ่ยต่อ"เอ่อ..วันนี้เธอ..แต่งตัวหน้ารักดีน่ะ"ทำเอาหญิงสาวหน้าแดง"นายก็..เทห์เหมือนกันน่ะ"หญิงสาวบอก"อื้อ...เออ..อะฉันให้"ชายหนุ่มพูดพลางยื่นดอกไม้ไปให้หญิงสาว เธอจึงรับและตอบว่า"ขอบใจ" เดรโกจึงพูดขึ้น" งั้นเราไปกันเถอะ" หญิงสาวพยักหน้าแล้วทั้งคู่จึงขึ้นรถ แล้วเดรโกจึงบอกคนขับรถว่า"ไปที่สวนสนุก"คนขับรถจึงตอบกลับว่า"ครับ นายน้อย" ระหว่างทางพวกเขาไปได้พูดคุยกันเลยเพราะต่างฝ่ายต่างเขินอายกัน ******************************************************* เมื่อมาถึงสวนสนุกใจกลางกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ทั้งสองลงมาจากรถและเดรโกก็บอกคนขับรถว่าตอนเย็นไม่ต้องมารับ แล้วรถก็ขับแล่นหายไปจนห่างไกลแล้วเดรโกจึงเดินมาหาเฮอร์ไมโอนี่ เธอจึงถามขึ้นว่า"นายจะไปเล่นอะไรก่อนล่ะ" เขาจึงตอบ"ตามใจเธอเลยฉันไม่เคยมาที่นี้"เธอมีทีท่าครุ่นคิด"งั้นไปเล่นรถไฟเหาะกัน"เขาไม่รู้หรอกไอเจ้าเครื่องเล่นที่ว่าเนี้ยมันเป็นยังไงแต่เขาก็เดินตามเธอไปแล้วเธอก็บอกว่ารออยู่ตรงนี้น่ะสักครู่เธอก็ออกมาพร้อมกับใบอะไรสักอย่างสองใบแล้วเธอก็บอกว่า"ไปไปเล่นกัน"เขาจึงถามว่า"เธอหมายถึงอันข้างหน้าหรอ"เธอจึงตอบ"ใช่..หรือว่านายป๊อดล่ะมัลฟอย"เธอยิ้มอย่างเจ้าเลห์ เขาจึงตอบออกมาด้วยคำกระตุ้นของเธอที่ทำให้โทสะเขาพลุ่งพล่าน"คนอย่างฉันไม่เคยกลัวอะไรทั้งนั้น""งั้นก็ไปเล่นกันได้แล้ว"แล้วเขาก็เดินตามเธอไปพลางคิดในใจว่า'เกรนเจอร์เธอจะได้เห็นดีกับฉันแน่ หึ ' แล้วทั้งสองจึงนั่งประจำที่รถไฟเหาะก็ขับวนไปตามวงล้อทั้งเสียวทั้งสูงส่วนมากที่ได้ยินคือเสียงกรี๊ดเมื่อเครื่องเล่นหยุดทั้งคู่จึงลงมาด้วยท่าทีเหนื่อยหอบ หญิงสาวจึงพูดขึ้นว่า"เราไปนั่งพักตรงนั้นเถอะแล้วทั้งสองจึงเดินไปนั่งให้หายเหนื่อยแล้วเฮอร์ไมโอนี่จึงพูดขึ้นว่า"นายหิวน้ำมั้ยเดี๋ยวฉันไปซื้อให้"เดรโกจึงผุดคิดอะไรออกจึงบอกว่า"เดี๋ยวฉันไปซื้อให้ดีกว่า" "งั้นก็ได้ รีบมาน่ะ"เธอบอก แล้วเขาก็เดินหายลับไปพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก ผ่านไปครึ่งชั่วโมงเฮอร์ไมโอนี่เริ่มกังวลใจเพราะเขาไปซื้อน้ำแค่นี้ทำำไมนานจัง เธอคิดแต่เธอก็ลองนั่งรอก่อนผ่านไปสองชั่วโมงสามชั่วโมงสี่ชั่วโมงก็ยังเหมือนเดิม ภายข้างหลังที่แอบยืนดูคือเดรโก มัลฟอย เขาคิด ทำไมเธอไม่กลับบ้านไปล่ะ ทำไมเธอยังรอเขา ทำไมเธอไม่คิดว่าเขากลับไปแล้ว ทำไมล่ะทำไม? ส่วนเฮอร์ไมโอนี่เมื่อมันนานมากเกินไปแล้วเธอก็คิดว่า เขาจะเป็นอะไรหรือเปล่า แล้วเธอก็เริ่มเดินออกตามหาแต่เมื่อเธอเดินได้ไม่กี่ก้าวเธอก็เริ่มเวียนหัว หน้ามืด เพราะเธอไม่ได้ทานอาหารมื้อเที่ยง แล้วทุกสิ่งทุกอย่างจึงดับมืดไป เดรโกจึงรีบคว้าร่างบางเขามารับไว้ เขารู้สึกผิดที่ทำให้เธอต้องรอ เขาโกรธเธอที่เธอว่าคนอย่างเขาขี้กลัว แล้วยังพาเขาไปเล่นเครื่องเล่นบ้าอะไรก็ไม่รู้ แต่เขาก็ไม่ควรต้องทำให้เธอต้องรอแบบนี้ เขารู้สึกผิดครั้งแรกที่ทำแบบนี้ แล้วเขาจึงเรียกเอลฟ์ประจำบ้านของเขา"ดีฟเปอร์"สิ้นเสียงเรียกของเดรโกก็มีเอลฟ์ตัวหนึ่งปรากฏตัวขึ้น"มีอะไรให้รับใช้ขอรับนายน้อย"เดรโกจึงตอบว่า"พาฉันกลับคฤหาสน์"แล้งเอลฟ์จึงตอบว่า"ด้วยความยินดีขอรับนายน้อย"แล้วทั้งสามจึงหายไปกับเสียงดัง'ป๊อบ' ******************************************************* เดี๋ยวมาต่อให้น่ะค่ะจะพยายามมาต่อให้เร็วๆค่ะ ลืมแนะนำตัวไรท์เตอร์ชื่อ'เฟิร์น'น่ะค่าาา