คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Pg : Chapter1
กริ้งงงงงงงงงงงง
เสียงนาฬิกาที่แผดเสียงลั่นทำให้คนที่นอนอยู่ต้องกดปิดอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มลุกขึ้นมาอย่างมึนๆ คราบน้ำตาที่ไหลอาบแก้มทำให้เขานั่งนิ่งก่อนจะทบทวนสิ่งที่ตัวเองเพิ่งฝันไป
ผมฝันเรื่องนี้อีกแล้ว...
เรื่องราวสมัยเด็ก...
เรื่องเพียงเรื่องเดียวที่เมื่อผมนึกถึงผมจะร้องไห้...
“ไร้สาระชิบหาย”ผมขยี้หัวตัวเองอย่างแรงก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
Girls Girls Girls, They love me
ริงโทนที่ผมตั้งไว้ดังขึ้นเป็นสัญญาณบอกว่ามีคนโทรมาทำให้ผมล้วงโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงนักเรียนรวดเร็ว แต่ชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอทำให้ผมต้องส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้
‘Mark’
นั่นแหน่ สงสัยใช่มั้ยล่ะครับว่าผมเป็นอะไรกับพระเอกเรื่องพี่มากพระโขนง........
ไม่ใช่ละ -_-
มาร์คก็คือรุ่นพี่ในแก็งค์ GOT4 ของผมเองครับ รายนี้เป็นคนที่แก่ที่สุดละ ใครที่ไม่อยากหลงเสน่ห์พี่แกอย่าไปเข้าใกล้นะครับ55555555555555
แก็งค์ GOT4 ของผมมีอยู่ด้วยกันสี่คนตามชื่อแก็งค์แหละ คนแรกผมเล่าไปแล้วเนอะว่ามันเป็นใคร ต่อไปก็เป็นเจบีฮยอง ฮยองคนนี้ใครๆก็กลัวครับเพราะมันเป็นหัวโจกของเด็กโรงเรียนเราแล้วก็มีอิทธิพลมากในแถวบ้านเฮียแกซึ่งไม่ใช่บ้านผม5555555555555555 คนที่สามคือแจ็คสันหรือที่ใครๆก็เรียกว่าไอ้หวัง ไอ้หวังเป็นรุ่นพี่ที่ผมไม่เคารพเลยแม้แต่นิดครับ!! มันเป็นน้องของเฮียเฉินคนที่เป็นมัคนายกของวัดเอ็กโซโซโซ่และเป็นบุคคลที่ชอบไปขโมยจตุคามรามเทพหรือพระของเฮียเฉินแกมาใส่เล่น ซึ่งมันทำให้ใครๆก็มองว่ามันเพี้ยนที่สุดในกลุ่มละ555555555555555555 คนสุดท้ายคือผมเองครับ ยูคยอม เป็นคนที่หล่อ หล่อแล้วก็หล่ออย่างเดียวอ่ะครับโง้ยเขินนน
อุ้ย......... รองเท้าใคร
5555555555555555555555555555555555
เอาจริงๆผมเป็นคนที่ปกติที่สุดในกลุ่มละ(มั้ง)ครับ รูปหล่อพ่อรวยหมวยอึ๋ม
กูว่าผิดประเด็นละ
จบเรื่องแก็งค์ GOT4 เถอะครัช
“ฮัลโหล”
(ไอ้ยู!! เอ็งอยู่ไหนวะ)เสียงพี่มาร์คตะโกนมาทำให้ผมต้องเอาโทรศัพท์ออกห่างจากหูอย่างรวดเร็ว
“อยู่ในหัวใจเฮีย”เมื่อผมหยอดเสร็จปลายสายก็เงียบไปสักพักก่อนจะตอบมาว่า
.
.
.
.
.
.
(ถุ้ยไอเด็กแก่แดดดดดดดดดดด)เรื่องของผมกับพระเอกพี่มากพระโขนงก็เป็นเช่นนี้แล............ -_-
“เฮียนี่ไม่เคยรับมุกเลยเว้ย คนหล่อเซ็ง”
(หุบปากไปเถอะครับ ว่าแต่เอ็งจะตอบคำถามข้าเมื่อไหร่วะ!)ดูใช้สรรพนามดิ.. หลุดออกมาจากยุคกรุงศรีฯของไทยชัดๆ5555555555555555555
“เดินอยู่บนถนนกำลังไปเรียนคร้าบเฮี่ยยยย เอ้ย เฮียยยยย”
(เพื่อนเล่นเอ็งเรอะ =_= เออๆรีบๆมาละกันเห็นมีคนบอกว่าวันนี้มีเด็กใหม่เข้ามาด้วยว่ะ)
“น่ารักกว่าผมป่ะ”
(มึงอ่ะเหรอน่ารัก.. Daddy กูจะกลับจาก United State of America แล้วทำไมกูยังไม่เห็นความน่ารักของมึงว้า555555555555555555555555555555555)
“รู้สึกว่าเฮียจะว้อน converse สีดำแดงนะครับ..”
.
.
.
.
.
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด.........
ให้มันได้อย่างงี้ดิ5555555555555555555555555555
ผมเดินเข้าโรงเรียนตามปกติ สาวๆที่นั่งจับกลุ่มหรือเดินรอบๆตัวผมหันมามองผมด้วยสายตาเขินอาย ซึ่งผมก็ยิ้มบางๆไปให้แล้วเดินเก๊กเป็นคิมทันไปเรื่อยๆจนถึงบริเวณลานกว้างที่มีต้นไม้ปกคลุมดูแล้วร่มรื่น ตรงนี้เป็นที่ประจำของผมเองแหละครับ ผมเดินย่องไปข้างหลังเฮียแจ็คสันแล้วเอานิ้วแตะปากเป็นเชิงบอกให้ทุกคนเงียบๆก่อนจะ..
“จ๊ะเอ๋!!!!”
“ว้ากพุทโธพ่อเจ้าแม่จ๋าอาทวดอากงอาปู่ปาม่าผีหลอก =[]=!”
( = =)( -__-)( =_=) =[]= (=_= )(-__- )(= = )
(-[]-!)
.
.
.
.
“55555555555555555555555555555555555555555”< ทุกคน
“อิเชี้ย!!!!!! มึงแกล้งกู้ววววว TOT”เฮียแจ็คสันตะโกนพร้อมกับวิ่งถอดเสื้อแจ็กเก็ตปาใส่ผมที่วิ่งหนีตายมาก่อนหน้านี้แล้ว ใครจะไปอยู่ให้โดนเตะฟรีละเนอะครับ5555555555555
-------------------------------------------------------
ตอนนี้มาแบบมึนๆ T_T 55555555555555
พาร์ทนี้จะสั้นนิดนึงนะคะเพราะสมองไม่แล่นจริงๆ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์แล้วก็ขอบคุณคนที่กดเฟบไว้น้า
เจอกันตอนหน้าค่ะ!
ความคิดเห็น