คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คืนวาบหวาม
“อื้อ” เสียหวานรา่ำในลำอพร้อมิเล็บลบนแผ่นหลัว้า้วยวามเสียว่าน ทั่วเรือนร่าามเ็มไป้วยราบเม็เหื่อผุึ้น
บทรัสุเร่าร้อนที่ำลัำเนินะนี้ทำเอาพระพาย รู้สึร้อนรุ่มทั่วสรรพา์าย ทั้สิเลือนพร่าไม่อารับรู้อะไรทั้นั้นนอาวามรู้สึีที่นเหนือร่ามอบให้
“อึ เ็บ…” วามเป็นายถูส่เ้าในโพรอ่อนนุ่มผ่านเยื่อบอบบานีาพร้อมอเหลวไหลเยิ้ม พระพายพยายามะผลัไสนเหนือร่าออห่า แ่เาไม่ยอมให้เธอทำามใปรารถนายัสอท่อนเนื้ออีรึ่ลำเ้านสุ
“อื้อ เ็บ พีุ่นพายเ็บเหลือเิน” มือเรียวออแรผลันัวโพร้อมส่ายหน้าไปมานผมเผ้ายุ่เหยิแผ่เ็มหมอนใบให่ เธอรู้สึอึอัแบบไม่เยเป็นมา่อน หนำ้ำราวับร่าายำลัแออเป็นเสี่ย ๆ
“ไม่เป็นไรนะรับนีอพี่” เสียทุ้มบอนัวเล็ใ้ร่าอย่าอ่อนโยน านั้นปาหยัไ้รูปประบลีบปาอวบอิ่มมอบูบแสนหวานแ่พระพายหวัทำให้ผ่อนลาย
เมื่อโพรสวาทเริ่มปรับสภาพุ้นินับท่อนลำ ุนเาเริ่มอยสะโพสอบเ้าออ้วยัหวะเนิบนาบและทำอย่าอ่อนโยนที่สุ้วยวามลัวนใ้ร่าะเ็บปวับบทรัรั้นี้
ารร่วมรัรั้นี้ับนใ้ร่าแ่าไปาเิม สรีระ่าันแ่เธอลับอบรับไ้ี แถมร่อสวาทอถี่ยิบสร้าวามสำราแ่เายิ่นั
แม้ภายในห้อะมืเพียใแ่ยัมีแสันทร์สลัวาภายนอสาส่อเ้ามาระทบร่านทั้สอำลัอันลมแทบหลอมเป็นร่าเียว
“อื้อ พีุ่นา…” าวามเ็บปวในอนแรถูแทนที่้วยวามเสียวสยิว พระพายโอบอร่าสูให่แน่นอย่าลัวายหนุ่มะหนีหายไปาัน
“พี่รัพลอยนะรับนี” ุนเาเอ่ยบอนใ้ร่า่อนทาบริมฝีปาหนาบนริมฝีปาอมมพูอีรั้ รสูบราวนี้ระหว่าเาและเธอแ่าว่าที่ผ่านมา หวานละมุน น่าทะนุถนอมและูบไม่ประสีประสาอเธออาูเอะะไปบ้าแ่ไม่ไ้รู้สึรำาสันิเียว หนำ้ำลับอบว่าที่ผ่านมา
ลิ้นร้อนอุ่นแทรเ้าในโพรปานัวเล็และวา้อนิมวามหวานอย่าหนำใ
“อื้อ อ๊ะ พลอย๋า” ุนเาระแทระทั้นใส่ในัวพระพายรัว ๆ ้วยอารม์พิศวาสปนวามรัเปี่ยมล้น
“อื้อ พายเสียว” พระพายำผ้าปูเียแน่น ทั้ิ้นพล่านใ้ร่าุนเาเพื่อนสนิทอพี่ายัวเอ และเายัเป็นรัแรอเธอแ่น่าเศร้าือเาำลัะแ่านับนอื่น
เหุาร์่อนหน้านี้เริ่มมาาเธอไปลอวันเิุนเาที่ผับแห่หนึ่ และเาบัเอิินเหล้านเมามาย เธอึับรถไปส่เาที่อนโ ทว่าระหว่าำลัะออาห้อนอนุนเา อยู่ ๆ นเมาไม่ไ้สิพุ่มาโอบอา้านหลัแล้วระาไปยัเียนอน ่อนเธอและเาะมาบที่เียเ่นอนนี้
“พี่รัพลอยนะรับ” ุนเายัิว่านใ้ร่าือแฟนสาวัวเอ
นไ้ฟัอย่าพระพายแอบเ็บี๊รใวน้อย เาเอาแ่พร่ำบอรัแพรพลอยโยไม่สนใว่าเธอเป็นใร แม้อยาะผลันเหนือร่าไปให้พ้นแ่ร่าายร้อนรุ่มเหลือเิน แถมอยาให้สัมผัสและเยิมัวเอโยไม่ิรัเียายหนุ่ม
“อ๊ะ พีุ่นเ็บ” พระพายร้อบอนัวโเมื่อเาเผลอระแทหนัหน่ว เธอนิ่วหน้า้วยวามเ็บปว รั้แรไม่ิเลยะเ็บั้นนี้
ายหนุ่มยััววามสุานัวเล็้ำแล้ว้ำเล่าอย่าไม่เบื่อหน่าย
“อื้อ หวาน” ปลายลิ้นสาเลียวนรอบยอถันสีหวาน่อนูราวับนหิวระหาย มือหนาอี้าบีบเล้นและยำอย่าเมามัน
“อ๊ะ พีุ่นแรไปแล้ว” หลัมือยึ้นปิปาอวบอิ่ม เธอลัวะเผลอเปล่เสียราันเินเหุ ไม่เ้าใเลยทำไมถึวบุมัวเอไม่ไ้ สมอสั่ารให้ผลัายหนุ่มแ่ร่าายลับโอนอ่อนให้เาสัมผัสามอำเภอใ
เธอรู้ีว่าสิ่ที่ทำอยู่ผิมหัน์ เพราะเาือนมีเ้าอและำลัะแ่านอีหนึ่เือน้าหน้า
ุนเาับนัวเล็ให้อยู่ในท่าลานเ่าและสอวามเป็นให่เ้าในัวเธอา้านหลั มือให่ับสะโพผายไว้ะเียวัน็ส่ท่อนเนื้อเ้าออในโพรอ่อนนุ่ม
“อ๊า พลอย๋า” เามีวามสุมาับารร่วมรัในรั้นี้ ใบหน้าหล่อเหลาแหนมอเพานห้อสีาว ่อนโน้มัวไปบีบยำอบัวูมและุไ้ออหอมรุ่น ไม่วายทิ้รอยแสีุหลาบมามายทั่วอาวเนียน
“รี๊!” พระพายเร็ระุสอสามรั้ ่อนรู้สึถึวามร้อนอุ่นเ้าในัวเธอ านั้นล้มัวนอนบนเียเมื่อุนเาถอถอนแ่นายออ
นัยน์าู่หวานปรายามอนัวโรหน้าอย่าื่นมในเรือนร่าแสนสมบูร์อเา ล้ามเนื้อท้อเป็นลอนสวยนอยาเอื้อมมือไปสัมผัส ทว่าวามิไม่ไวเท่าารระทำ มือเล็ยื่นไปับหน้าท้อุนเาแล้วลูบแผ่ว
“อื้อ” เสียทุ้มำรามในลำอ
หิสาวไม่อารับรู้เลยว่านั่นือารปลุไฟสวาทในัวายหนุ่มอีรั้ ุนเาร่อมร่าเล็และประสานนิ้วยาวับนิ้วเรียวแล้วำแน่น ่อนสอท่อนลำเ้าไปสัมผัสใลาวามเป็นสาว
“อื้อ พีุ่น” วาลมโหลับพริ้มและปลปล่อยร่าายให้มีอารม์ร่วมับเาที่ำลัปรนเปรออย่าำนา
รอบแรสำหรับหิสาวอาะเอะะ แ่ราวนี้เธอเริ่มรู้แล้วว่า้อทำอย่าไรถึะสามารถไปพร้อมเา าประสบาร์ที่ผ่านมาึพอับัหวะไ้ในระับหนึ่ าเรียวยึ้นเี่ยวเอวสอบพลารับแรระแทาุนเา
เรื่อปรับอาาศราาแพับบรรยาาศฝนระหน่ำภายในห้อนอนออนโ ไม่อาทำให้ร่าายพระพายลายวามร้อนไ้เลยสันิ เธอยัอยาให้เาัววามสุาเรือนร่าามเรื่อย ๆ
“พายมีวามสุัเลยที่ไ้อยู่ับพีุ่น”
บทรัระหว่าพระพายและุนเายัำเนินลอ่ำืนที่ยาวนาน โยายหนุ่มิว่านใ้ร่าือแพรพลอยแฟนสาวนเอ ว่าิรรมเ้าัหวะะบล็เือบีห้าอวันใหม่
ุนเาว้านัวเล็เ้าสู่อ้อมอ่อนหลับไม่วายุมพิหน้าผาเลี้ยเลา้วยวามรัเปี่ยมล้น
ความคิดเห็น