คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : กรูเป็น....ผู้ชายเฟ้ย =_=^(ไรสาระขอยั้ม =_= ไรสาระ)
“เออไม่เป็นไรว่ะ ยังไงวันใดวันหนึ่งกรูก็ต้องย้ายโรงเรียนอยู่ดีนั่นเหละน่า ป่ะ เทียวกันเดียว กรูเลียง อิอิ”
“ได้เลย ของฟรีซ่ะอย่าง ไม่ รับ มันจะเสียน้ำใจไอ้คุณชาย ริว ของเราป่าว” ต้องพูดขึ้นตาเป็นมัน
“มึงไม่ต้องพูดว่า จะเสียน้ำใจไอ้ริวหรอ พูดมาตรงๆเหอะว่าอยากกินของฟรี นะ=_=” ก้องพูด
“แล้วพวกมึง ไม่อยากกิน หรือ ไง” ต้องถามกลับ
“ชิ!!!!! พวกกรูแพ้มึง อีกล่ะ”เหว่งพูด
“หึหึ ก็ กรูมันเทพ 55555”
“แน่ ใจนะว่ามึงเทพ ถ้าหากมึงเทพจริง ไอ้ริว มันคง โค ตะ ระ โคตร เทพ เลยล่ะวะไอ้ เชี่ย ต้อง” แบ๊งพูด แด_ ดันทันที
“5555 โคตรเหมือนเลย พวกแกสองคนนะ” ก้องพูดขึ้นขณะที่ทั้งต้องและ แบ๊งกัดกัน เฮ้ย ทะเลอะกัน
“เหมือนอะไรวะ ก้อง พวกเรา สองคนนะ” ทั้งสองถาม
“เหมือน
.หมาที่กำลังกัดกันอยู่เลย >_< “
“แก ตายแน่ อ้ายยยยยย ก้อง!!!!!” ทั้งสองตะโกนพร้องกระโจนใส่ก้องทันที
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!” <ก้อง
“ย๊ากกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!! แกไม่ตายดีแน่”<ต้องและแบ๊ง
แล้วก้องก็ตายอย่างอณาจคาโรงเรียน เพราะโดนฆ่า ในคดีตั้งใจฆ่า
ก็ขอจบเรื่องนี้เพียงเท่านี้ สวัดดี ครับ
>>>> จบบริบรูณ์ <<<<<
ตู้ม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงระเบิดสนั่นหวันไหวกลางบ้าน นักเขียนนิยายน่าใหม่ไฟมอด ตายดับอณาจ
จากหนังสือพิมพ์ ม.ร. < ไม่รอด >
“เย้ย !!!!!!!!! O[]o ” เสียงนักเขียนตื่น จากฝัน=_=^
เอาหละกระเลิกเล่นแล้วกราฟ T^T <<<<< กลัวจนเอามาฝัน
< สงสัยว่า นักเขียนจะไม่เต็มวะริว :ก้อง>
<เราก็ว่าอย่างงั้น วะ ไอ้ก้อง:ริว>
<พวกแกนินทาอะไรชั้นเดียวจากพระเอกกับเพื่อนพระเองมาเล่นแทนพวกแกใหม่ ดี กว่า โฮะโฮะ (หัวเราะอย่างสะใจ):เบียร์ นักเขียน>
ตู้ม !!!!!!!!!!!!! ระเบิดหล่นมาตรงหน้านักเขียน
<ใครจะปลด ริวของพวกฉันออกจากนายเองกับเพื่อนนายเองของเรายะ : คนที่ชื่นชอบน้องริว (ชาวสีม่วง)>
<กลังแล้วกราฟ ไม่ปลดแล้วคราฟ (กลัวจนหลอนขั้นหนักนักเขียนเรา):นักเขียน>
<หึหึ (หัวเราะอย่างมีชัย):ริวและก้อง>
ความคิดเห็น