ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แก๊งยัยทอมซ่ากับนายหัวหน้าโรงเรียนชายล้วน

    ลำดับตอนที่ #3 : ยัยทอมซ่ากับนายหัวหน้าโรงเรียนชายล้วน2

    • อัปเดตล่าสุด 28 ส.ค. 53


    สวัสดีครับ กระผม มาอัฟ ช้า ไปนิด นะครับ ถ้าหาก นิยายที่กระผมแต่งขึ้น เขียนผิด คำพูดไม่เหมาะสม หรือ เป็นคำหยาบ ก็ขอ อภัย ณ ที่นี้ด้วยนะครับ กระผมพึ่งเขียนนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก อ่ะครับ

    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    บทนำ

    “นี่!! เรเจ!!!!!

    “ไร ว่ะ”

    “เอง รู้ยังว่า แก๊งเสียงระเบิด(BOOM)  โรงเรียน มิยุวา อาบุส่งจดหมายมาว่า

    ถึงแก๊ง  T H Σ»» CLUβ »»

      ฉัน นาบุซึ หัวหน้า แก๊ง BOOM(เสียงระเบิด)ขอดาลกับแก๊งพวกนายให้มาต่อสู้กันให้รู้ไปเลยว่าโรงเรียนใครจะแน่กว่ากัน ณ ใต้สะพาน แถวๆโรงเรียน มิยุวา อาบุ วันนี้ เวลา 12.30น.

    เตรียมตัวไปเฝ้ายมทูตได้เลยนะ

    นาบุซึ หัวหน้า แก๊ง BOOM

    เนี่ย แหละ แก ว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะสนุกป่าว ว่ะเรเจ”

    “ก็สนุกอะดิคราบ คุณเรนะเพื่อนรัก ยกเว้นแต่ ...”

    “แต่อะ ไรว่ะ เรเจ “

    “แต่ถ้า ผอ.รู้เข้าว่าพวกเราโดดเรียนออกไปดวลกับพวกนั้น เรา ก็จะโดนไล่ออกจากโรงเรียน เพราะนี้เป็น ครั้งที่9แล้วถ้าโดดออกไปเราจะหมดสิทธิ์ในการสอบ และโดนไล่ออก จากโรงเรียน”เรนะที่พึ่งตื่นจากการนอน(แล้วมันรู้ได้ไง ว่ะ เรื่องนี้ มันนอนอยู่ไม่ใช่หรอ:เรน่า)พูดขึ้น

    “เออ นั่นดิก็แปลว่าพวกมันกะให้พวกเราโดนไล่ออกใช่ มั้ย เรนะ”

    “อื่ม”

    “แล้วพวกนายจะไป กันไหม “เรนาพูดขึ้นหลังจากที่เดินเข้ามาในห้องเรียน

    “ไป “เรเจพูดขึ้น

    “ไปก็ไปJYเป็นไงเป็นกัน”เรน่าพูด      

    “ไปก็ได้ ถ้าเรเจไป ฉันก็ไป”เรนะพูด

    “ฉันก็เหมือนกัน”เรนาพูด

    “อื่มงั้นไปก่อนเวลาแล้วกันเหลือ 1 ชั่วโมง ไป!!

    go!!!!!”ทุกคนพูดขึ้นพร้อมกัน

    สวัสดีคับกระผม นาย นาซิมิ เร เจ สุดหล่อคับ มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าน่ะคับ วันนี้ li นาบุซิ มันมาดวลให้พวกผมไปสู้กับแก๊ง BOOM(เสียงระเบิด)ของพวกมัน และอีกอย่างพวกมัน ไม่ ใช่ ผู้ หญิง หรือทอมเหมือนพวกผม 4 คน นะ คับ มันเป็น ผู้ชายแท้เลยล่ะ แต่มันดันมาถ้าผู้หญิง(หรือทอมกันแน่)อย่างพวกผมเนี่ยดิ คุณผู้อ่านคับคุณว่ามันโคตรแมนเลย เนอะ เอ้ย เข้าเรื่องต่อกันเถอะนะครับ (แล้วเรเจคุงยังไม่ได้เข้าเรื่องอยู่หรอคับ : TOMnooBAER)

    เมื่อพวกผมออกมาจากประตูลับของโรงเรียนที่พวกผมสร้างขึ้นมาเพื่อ(โดดเรียนโดยเฉพาะ)ออกไปทำธุรสำคัญ และอีกอย่างประตูลับที่พวกผมสร้างขึ้นมาไม่มีใครรู้ทั้งสิ้นนอกจากพวกผมอย่างเดียว เพื่อที่จะไปที่จุดนัดหมายที่ไอ้นาบุซิ นัด ไอ้ เรนะ มัน ก็ถามขึ้นว่า

    “ แล้ว จะไปยังไงล่ะคับ “ มันถามพร้อมทำสีหน้า ร่าเริงสุดๆๆ ต่างจากที่อยู่โรงเรียนโดยสิ้นเชิง

    “ก็เอารถของพวกเราไปไงถามแปลก ไอ้นี่ “ผมพูดเองแหละคับ ผมก็ไม่ได้โง่เดินไป ณ จุดนัดหมายตั้ง1 กิโลเมตรขนาดนั้น ก็ต้องเอารถไป ดิ จริงปะคับ

    “แล้วรถ อยู่ ไหน ว่ะ”ไม่น่าเชื่อว่า(เด็กเรียน)คนอย่างมันจะโง่ ถึงปานนี้ _^_!!! เพื่อนอั๊ว

    “แต่ แตน แต้น!!!!!!นี่ ไงรถของพวกเรา” ไอ้ เรน่ามันบอกพร้อมเปิดประตูบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ข้างโรงเรียนของพวกผมทันที

    “ เห่ ทำไมรถพวกเราไปอยู่ในบ้านหลังนี้ วะ พวกนายเอามาที่นี้ตอนไหน เมื่อไหรน ทำไม ฉันถึง ไม่รู้ แล้วเอามาไว้ที่นี้ได้ไง เจ้าของบ้านเขาไม่ด่าเอาหรอ วะ ไอ้คุณเพื่อนทั้งหลายแหล่”ไอ้ เรนะมันพูดติด ตลก อะ เอ่อผมบอกคุณผู้อ่านหรือยังคับว่าเวลามันไม่ได้อยู่ในโรงเรียนมันร่าเริงทัน ตาเห็นเลยล่ะคับ

    “คุณเพื่อนสุดเลิฟคุณยังไม่รู้หรอว่าพวกเราชื้อบ้านหลังนี้ตั่งแต่สัปดาห์ที่แล้ว แล้ว เฟ้ย และอีกอย่างที่นี้คือที่พักของแก๊งเรา เพื่อ ไปมีเรื่องมาแล้วพวกเราชนะ(ไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลยนะ จร๊  เรเจ:TOMnooBAER)แล้วไปเลียงฉลองจนเมาแล้วกับบ้านกันไม่ไหวก็นอนพักซะที่นี้เลยไง “

    “ถ้าเมาเราก็ให้คนที่บ้านมารับก็ได้นี่เราอยู่บ้านเดียวกันไม่ใช่หรอ”

    “ก็เราขี้เกียจ โทร อ่ะ ...รู้สึกว่าวันนี้มึงจะถามเยอะจังเลยนะเว้ย”

    “ก็อยู่ในโรงเรียนมันต้องทำตัวเงียบเลยไม่ค่อยได้โง่ แต่พอออกมาจากโรงเรียนแล้วมันอารมณ์ดีเลยได้ใช้ความโง่ที่สะสมเอาไว้เป็นเวลา 8 ชั่วโมงเต็มเลยไง”

    “ก็น่ะ...”

    “แล้วเรื่องที่พวกแกซื้อบ้านใหม่นี้ จะไปรู้ได้ไง ก้ฉันไปอังกฤษนี่หว่า       -___^” ไอ้เรนะมันพูดเสียงเย็นชาใส่พวกผมอ่ะ คับ เค้าทำอะไรผิดอ่ะตัว อ๋อ พวกผมลืมบอกมันนี่เองว่าแล้วทำไมมันถามมากจังเลยวันนี้นั่นก็แปลว่าพวกผมผิด อ่ะ ดิใช่ ไหมT^Tตายแน่ตรู (เรเจไม่ผิดหรอก เรนะ ต่างหากที่ผิด เพราะมันดันไปอังกฤษเองทำไม: TOMnooBAER) (ฉันไม่ผิดโว้ย คนเขียนนั่นแหละผิด เซอะ!!!!!:เรนะ)( เซอะ!!!!! : TOMnooBAER)

    “ขอโทษ กราพพพที่ กระผมลืมบอกมึงคับคุณเพื่อนT^T bag one’s pardon,” ผมบอกพร้อมทำหน้าเศร้าสุดๆเลยล่ะคับ

    “เออไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้เองไม่เป็นไรหรอ แค่เห็นพวกทำหน้าเศร้าแล้วโกรธไม่ลง ว่ะ “

    “อื้ม@^@” ผมบอกพวกคุณหรือยังว่าไอ้ เรนะ มันแพ้หน้าเศร้าๆของพวกผม อ่ะ ดิ อ๊าก!!!!แหล่มโคตร

    “อ้าวเรนาล่ะ มันหายไปไหนแล้วล่ะ” ไอ้เรน่ามันพูดขึ้น ผมละเครียดจริงๆก็เพราะไอ้สองตัวนี้ชื่อดันเกือบเหมือนกันนี่ ดิ บางครั้งผมก็เรียกชื่อผิด เฮ้อ เซ้งเลย อ่ะคับ

    ปิ๊น!! ปิ๊น!! ปี้น!!!

    “กรูเตรียมรถออกมาตั้งชาติปางก่อนแล้วโว้ยพวกแกมัวแต่คุยกันอยู่นั่นแหละ อุตส่าห์ สะกิจไอ้เรเจแล้วนะ แต่ดันไม่รู้เรื้องแล้วยังโม้ต่ออีกนะ ชิ!!!

    “เออ ขอบใจที่สะกิจ”

    ถ้ามีคำผิดก็โทษด้วยนะคับและบอกด้วยนะคับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×