sweet heart (Hunbaek)

ลำดับตอนที่ #4 : Sweet heart ♡ - 04

Baekhyun's Part♡

 

"ไอแบค"

 

".........."

 

"แบคฮยอน"

 

".........."

 

"ไอคุณแบคฮยอนนนน!!!!!"

 

"ไอบ้านี่-_____- มีรายยย?"

ไอคยองบ้าได้ยินต้องนานแล้วแหละ(?)แค่ไม่หันเท่านั้นเอง ชิ*-`ω´- 

 

"ไปเล่นบาสกัน"

 

"เห้ออออ"

 

"ไปเหอะ ไม่งั้นมึงก็นั่งฟุ้งซ่านอย่างเงี้ย วันๆไม่ทำอะไร-____-"

มันพูดกับผมและส่งสายตารำคาญมา

 

 

ใช่แล้วครับ ผมรู้สึกว่ามีอะไรต้องคิดอยู่ตลอดเวลา ก็เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นผมก็ไม่เจอเซฮุนอีกเลย ผมไลน์ไปน้องก็ไม่ตอบ นี่ผมลงทุนแหกตาตื่นเช้ามารอน้องหน้าห้องตั้งแต่ตี5 แต่ก็พบว่าน้องออกไปแล้ว ผมยังไม่ละความพยายามตอนเย็นผมมารอน้องหน้าห้องเลย ถ้าไม่เจอครั้งนี้ให้มันรู้ไป ผมยืนรอจนถึง4ทุ่มกว่า โอ๊ย พี่เริ่มง่วงนะเซฮุน เมื่อไหร่จะมาา╥﹏╥ จนพี่ลู่หานออกมาบอกผมว่าวันนี้เซฮุนไปน้องค้างบ้านเพื่อน เห้ออ บางทีผมก็เหนื่อยนะ ยังไม่ได้บอกน้องเลยด้วยสิว่าไม่ได้โกรธเรื่องนั้น งือออ แบคฮยอนเครียดด︶︿︶

 

 

"ไอแบค สรุปมึงจะไปไหมเนี่ย-_____-"

 

"เออน่า-____- มึงรีบไรนักหนาเนี่ย"

 

"รีบดิ มีน้องเค้านัดให้กูซ้อมให้อ่ะดิ"

 

"อืม..ไปกันเหอะ เดี๋ยวน้องรอ"

 

"มึงเพิ่งรู้อ่อเนี่ย-___-"

 

ช่วงนี้เข้าใกล้งานกีฬาสีแล้วสินะ ผมเห็นคนอื่นๆเริ่มซ้อมกีฬากันบ้างแล้ว มีทั้ง วิ่ง ว่ายน้ำ แบตมินตัน บาสเกตบอล ฟุตบอล เอิ่ม....หลังจากที่ร่ายชื่อกีฬามาทุกคนคงไม่คิดว่าผมเล่นอะไรเป็นเลยใช่ไหมล่าาา ความจริงผมหน่ะแชมป์บาสโรงเรียนเก่านะจะบอกกก(~￣▽￣)

 

 

@สนามบาส

 

 

"แบคนั่นมันกลุ่มไอน้องข้างห้องมึงป่ะ"

 

 

ขณะที่ผมกำลังจะซูตบาสลงห่วงให้น้องๆดูเป็นขวัญตา(?) ก็ต้องหันขวับกับประโยคจากปากของคยองซู

 

 

"หะ ไหนๆๆๆ"

 

"นั่นไง ตรงม้าหินอ่ะ แต่ทำไมไม่มี....เห้ยไปไหนแล้วว่ะ"

 

 

ผมรีบเดินตรงไปที่กลุ่มของคนที่เคยชมผมว่าน่ารัก(พูดแล้วเขินแหะ >\\\<)เอ่อ..ถ้าจำไม่ผิดน่าจะชื่อจื่อเทาล่ะมั้งเนอะ

 

 

"เออ...นี่น้องจื่อ"

 

 

End Baekhyun's Part♡

 

 

 

Tao's Part♡

 

"มึงกูกลับแล้วนะ"

 

"เออ...เดี๋ยวก่อนมึง"

 

"ว่า?"

 

"เห้ยนั่นพี่แบคนี่หว่า....ไม่กลับด้วยกันอ่อว่ะ"

 

".........."

 

"เอ้าไอห่านี่...ไปแล้วก็ไม่บอก"

 

 

น่าหมั่นไส้ไอฮุนจริงๆเล้ย ผมพูดยังไม่จบเลย เดินหนีซะงั้น ทั้งอาทิตย์พูดถึงเรื่องพี่แบคฮยอนไม่ได้เลย มันทำเป็นไม่สนใจตลอด จริงๆผมว่ามันฟังแหละ  มันชอบพี่แบคฮยอนจะตาย ฮวังจื่อเทาคนนี้รับประกันได้เลยยยยย

 

 

"เออ...นี่น้องจื่อเทาใช่ป่ะ"

 

"อ่ะ...ครับ"ชิบหายละกู อุตส่าห์หลบหน้าพี่เค้าตามคำสั่งคุณโอเซมาตั้งได้เกือบอาทิตย์แล้ว ไม่รอดซะงั้น เห้อออ

 

 

"เทาเห็นเซฮุนบ้างไหมอ่ะ พี่ไม่เห็นทั้งอาทิตย์เลย.____."หน้าพี่แบคเหมือนกำลังร้องไห้เลย โอ๊ยยย คนหล่อเห็นแล้วสงสาร เอาไงดีว่ะเนี่ย คนนึงก็เพื่อน อีกคนก็คนน่ารัก 

 

 

"คือไอเซฮุนมัน......."

 

 

ผมจัดการบอกรุ่นพี่ตัวเล็กว่าความจริงไอฮุนมันชอบไปซ้อมบาสคนเดียวที่สนามหลังโรงเรียน จนกลับบ้านดึกๆดื่นๆช่วงนี้ติสท์สินะ หึหึJ

 

 

"อย่างนี้นี่เอง ขอบคุณเทามากเลยนะJ"

 

"ไม่เป็นไรคร้าบบบJ"

 

"ว่าแต่เทารู้ไหมว่าสนามนั่นอยู่ไหนหรอ"

 

"เออ...พี่แบคจะไปหรอครับ?"

 

"อืมๆพี่อยากคุยกับเซฮุนหน่ะ"

 

"ผมว่าอย่าเพิ่งเลยดีกว่าครับ"

 

"ทำไมหรอ"

 

"คือ......มันอยากอยู่คนเดียวหน่ะครับ"

 

"อะ...อ่อๆพี่เข้าใจล่ะ พี่ไปก่อนนะ"

 

 

พี่แบคผู้น่าสงสารร ผมขอโทษที่ต้องพูดความจริง ก็ไม่ฮุนมันบอกผมงี้อ่ะ ผมไม่ผิดนะ -3-

 

 

"เทา!!!!"

 

"ว่าไงครับ"

 

ก่อนที่ผมจะหันหลังกลับไปนั่งที่ม้าหิน พี่แบคก็มาเรียกไว้ซะก่อน

 

"พี่มีอะไรจะฝากบอกเซฮุนได้ไหม"

 

"อ่าาา..ได้สิครับ"

 

"บอกเซฮุนนะว่า พี่ไม่เคยโกรธเซฮุนเลยที่เกิดเรื่องนั้น แต่พี่เริ่มโกรธแล้วที่เอาแต่หลบหน้าพี่ ทำไมมีอะไรไม่มาพูดกัน!!!"

 

 

พอพี่แบคพูดจบก็เดินกลับไปที่พี่คยองซูนั่งอยู่แล้ว แต่ผมได้ยินเสียงร้องไห้ของพี่เค้าชัดเจนมาก

 

 

ไอฮุนเอ๊ยงานเข้าแล้วมึงงงงงง⊙﹏⊙

 

 

End Tao's Part♡

 

 

 

Sehun's Part♡

 

"ฮัดเช่ย"ใครนินทาว่ะ

 

 

ช่างเหอะ ซ้อมต่อดีกว่า~

 

 

ทุคนจะว่าผมใจร้ายก็ได้นะครับ แต่ความจริงแล้ว ผมหน่ะแอบมองพี่แบคทุกวัน มองพี่เค้ากินข้าวทุกวัน รีบออกจากบ้านทุกวัน พยายามกลับดึกทุกวัน ไม่ตอบไลน์ที่แบคส่งมาให้ทุกวัน จริงๆคือผมไม่กล้าต่างหาก ไม่กล้าไปเจอพี่แบค กลัวว่าเค้าจะโกรธ กลัวว่าเค้าจะไม่คุยกับผม เห้อออ ╯3╰

 

 

"ไอฮุนนนนนนน"

 

"กูบอกว่าอย่ามากวนตอนกูซ้อมไง-____-"

 

"แย่แล้วมึงงงง"

 

"มีไรว่ะ"

 

"กูเจอพี่แบคเว้ย"ชิบหายละ-____-

 

"พี่เค้าฝากมาบอกว่า พี่เค้าอ่ะไม่โกรธมึงเรื่องนั้นเลย แต่เริ่มโกรธพี่มึงหลบหน้าเค้า"

 

".........."

 

"มึงรีบเคลียร์เหอะว่ะ กูเริ่มเบื่อล่ะ มึงรู้ป่ะตอนที่พี่เค้าพูดอ่ะเค้าร้องไห้ด้วยนะ"

 

"หะ จริงดิ"ชิบหายรอบ2

 

"เออ กูไม่โกหกมึงหรอก"

 

 

End Sehun's Part♡

 

 

 

Baekhyun's Part♡

 

 

-เช้าวันต่อมา-

 

 

"มีใครจะเป็นตัวแทนดัมห้องเราบ้างงง"

 

"ชั้นขอเสนอตัวเอง!!!!!"

 

"อ้วนอย่างแก ใครเค้าจะชอบหะ"

 

"5555555555"

 

"55555555555"

 

"555555555555"

 

"ชั้นสวย"เอิ่ม.....นางยังไม่หยุด

 

"ฉันขอเสนอแบคฮยอน"ไอคยองบ้าเสนออะไรเนี่ยยยยTT

 

"อะไรของมึงงงง-0-"

 

"นี่ทุกคนรู้ไหมปีที่แล้วหน่ะ แบคได้รางวัลชนะเลิศดัมเย่อเลยน้าาาาา"ชิบหายล่ะ

 

"จิงเหรอแบค"

 

"ฉันว่านายก็น่าตาน่ารักดีนะ"

 

"ฉันว่าแบคเนี่ยแหละ เขียนชื่อเลยๆ"

 

 

'พยอน แบคฮยอน'

 

 

"555555ซะใจเว้ยยย"

 

"ไอคายองงงงงง"

 

"ว่าไงไอหมา"

 

"มึงทำไรเนี่ย-___-"

 

"มึงทำเพื่อห้องหน่อยได้ไหมฮะ ปีที่แล้วมึงก็ได้รางวัลมาแล้ว ปีนี้จะทำไมว่ะ"

 

"ไม่ทำไมหรอก กูขี้เกียจ"

 

"ทำๆไปเหอะ เพื่อสี ปีนี้เราคุมนะเว้ย"

 

"เหอะ ก็ได้"

 

"เย้ๆๆๆ￣▽￣"

 

ผมจะเล่าเรื่องเมื่อปีที่แล้วให้ฟังนะครับ 'นาอึน' เป็นดัมเย่อในตอนแรก แต่พอใกล้วันกีฬาสี เธอก็ท้องเสียแบบฉุดไม่อยู่ ถึงกับต้องเข้าโรงพยาบาลเลย แล้วเรื่องก็มาถึง เมื่อคยองซูเสือกเอาวิกผมยาวของผู้หญิงมาใส่ให้ผม แล้วก็ชิบหายพอดีที่มีคนมาเห็น แล้วบอกว่าผมสวยบ้าง ผมน่ารักบ้าง ก็เลยขอให้ผมเป็นตัวแทน ตอนแรกผมจะไม่ยอมแล้ว แต่นาอึนก็อุตส่าห์หอบสังขารมาขอร้องผมถึงที่ ให้ทำเพื่อห้อง เห้อออ คนหล่อเลยยอมจนได้-U-

 

 

หัวหน้าห้องผมบอกว่าโรงเรียนนี้ดัมไม่จำเป็นต้องเป็นผู้หญิงหรอก ก็นี่มันเน้นความสนุกหนิ โรงเรียนเนี่ยชิวชิว 

╮(￣▽￣)╭ 

 

 

"เออ แบคเย็นนี้ถ้าจะซ้อมหน่ะ คฑาอยู่ที่ห้องกีฬาน้าาาา"

 

"เห้อออออ นี่กูคิดถูกใช่ไหมเนี่ย"

 

"ก็เออสิ มาเดี๋ยวกูช่วยซ้อมให้"

 

"มึงเลยไอตัวดี มาช่วยกูเลยนะ-____-"

 

 

@สนามหน้าโรงเรียน

 

 

"มึงกูทำไมได้แน่เลยยยTT"

 

"ไรว่ะ พลาด2-3ครั้ง ก็ล้มละ-_____-"

 

"ก็มันไม่ได้ซ้อมตั้งนานนี่หน่า"

 

"เออน่า เดี๋ยวซ้อมไปเรื่อยๆไง.____."

 

"-_____-"

 

"สู้≧0≦"

 

"เห้อออ∪︿∪"

 

 

End Baekhyun's Part♡

 

 

Sehun :

ผมขอโทษ

 

Baekhyun:

..............

 

 

TBC♡

 

 

Talk : ขอโทษที่มาอัพช้าน้าไปค่ายมา3วันTT ช่วยเม้นติชมกันหน่อยน้าาา