ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Sweet heart ♡ - 03
Baekhyun's Part♡
"ไม่เอาอ่ะ เรอรอน้องก่อนดีกว่า"
"อ่อๆ....บ๊ายบายนะ"
"อืมๆๆ"
หลังจากที่ผมบอกลาเพื่อนร่วมห้องไป ผมเห็นคยองซูเดินมาพร้อมกับพี่จงอิน
"อ้าว น้องแบคฮยอน"
"หวัดดีครับพี่"
"ไอแบคมึงจะรอจริงดิ"
"อืม ก็น้องนัดกูไว้แล้วแล้วนี่หว่า"
"เออ...กลับเร็วล่ะกัน"
"เป็นห่วงกูอ่อ"
"กล้าพูดนะไอนี่ กูไปละ บายยยย"
"บายยย...ไว้เจอกันนะครับพี่จงอิน"
....ครืด..ครืด....
"ฮัลโหลน้องแบค"
"ว่าไงพี่"
"ถึงบ้านรึยัง"
พี่ชานยอลถามผมด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
"ยังเลยครับ"
"อ้าว แล้วเซฮุนหล่ะ"
"น่าจะยังไม่เลิกอ่ะครับ"
"งั้นน้องแบคนั่งรอก่อนนะ อย่าเดินตามใครไปหล่ะ"
"คร้าบบบบ ตั้งใจทำงานนะพี่ชานยอล"
ผมเลิกเรียนมา2ชั่วโมงแล้ว แต่ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเซฮุน เห้อออ จะมืดแล้วเซฮุนไปอยู่ไหนเนี่ย พี่กลัวนะ⊙﹏⊙
"เห้ยพวกมึงดูดิเราเจอใคร"
"นี่มันน้องแบคฮยอนนี่หว่าา"
"น่ารักสมคำล่ำลือจริงๆ"
ผมรู้สึกไม่ปลอดภัยอย่างมากเลยเมื่อมีรุ่นพี่3คนเดินตรงมาทางผม ไม่น่าออกมาเดินเพลิ่นพล่านเลยเรา งืออออ╥﹏╥
"เออ..พี่ครับผมขอทางด้วยครับ"
ผมทำใจดีสู้เสือ(?)พูดจาแบบโคตรสุภาพกับพวกรุ่นพี่ แต่เหมือนเค้าจะไม่ยอมง่ายๆนะ........
"เดี๋ยวก่อนสิน้องแบคฮยอน"
พอพูดจบพวกมันก็ยิ้มเหมือนผู้ร้ายใน
ละครเป๊ะ
"พี่ปล่อยผมไปเหอะ ผมกลัวแล้วTT"
"พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเราเลยนะเนี่ย อย่าเพิ่งร้องไห้สิ"มันยังไม่ได้ทำแต่กำลังจะทำใช่ไหมมมTOT
"พี่แค่จะะขอ..."
"งือออออออ╥﹏╥"
เซฮุนอยู่ไหนช่วยพี่ด้วยยยยย
End Baekhyun's Part♡
Sehun's Part♡
"ฮุนนั่นมันรุ่นพี่'หน้าม่อ'ป่าวว่ะ"
"เออ แล้วคราวนี้ใครโดนว่ะนั่น"
รุ่นพี่หน้าม่อ นี่เป็นชื่อที่พวกผมไว้เรียกไอพวกพี่(บ้า)นั่น ไอพวกนี่ชอบชอบขอเบอร์ ขอไลน์ ไว้คุยเล่นกัน แล้วพอคุยเสร็จก็..............นั่นแหละครับอย่างที่ทุกคนรู้
"เห้ย!มึงคนนี้น่ารักว่ะ"
ผมหันควับทันทีเพราะไอฮวังจื่อเทาคนนี้มันไม่ค่อยชมใครว่าน่ารัก ถ้ามีก็คงเป็นรุ่นน้องปีหนึ่งกับ.........
"พี่แบคฮยอนนนน!!!!!!"
ผมรีบวิ่งไปทางคนตัวเล็กที่เหมือนโดนฉุดกระชาก
"ไอพวกเหี้_ย ปล่อยพี่แบคนะ"
"ถอยก่อนเว้ยมึง ไอหมามันห่วงสิ:)"
พวกมันก็กลับไปพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากนั่น ไอพวกห่าเอ้ยย แล้วผมก็รีบตรงไปที่คนตัวเล็กที่ยืนร้องไห้แบบไม่รู้เรื่องอะไรแล้ว
"พี่แบค"
"อย่ามายุ่งนะเว้ย ฮืออTT"
ผมเห็นสภาพคนตรงหน้าแล้วอยากฆ่าตัวตาย ไม่น่าปล่อยให้พี่แบครอนานเลยเรา
"พี่แบค นี่ผมเอง...เซฮุนไง"
"เซ..ฮุนหรอ"
"ครับพี่ ผมขอโทษนะที่ผมปล่อยให้พี่รอนาน เลยมาเจอกับไอพวก....."
ผมยังพูดไม่จบประโยคคนตัวเล็กตรงหน้าก็รีบเก็บกระเป๋าแล้วรีบเดินไปให้ถึงหอพักให้เร็วที่สุด
"ไอฮุนงั้นแยกเลยล่ะกัน"
"อือ บาย"
ผมรีบวิ่งตามคนตัวเล็กไป ระหว่างทางไม่มีแม้แต่เสียงพูดคุยของเรา2คน จนมาถึงหน้าลิฟท์ของหอพัก
....ปิ๊ง....
"พี่แบคผมไม่ได้ตั้งใจจริงนะเรื่องมะกี้หน่ะ ผมขอโทษที่ปล่อยพี่รอนานนะ ผม..."
....ปิ๊ง....
ผมยังพูดไม่จบเลย ไอลิฟท์บ้านี่ก็ขัดจังหวะซะก่อน ผมเห็นพี่แบครีบเดินออกจากลิฟท์จนไปถึงประตูหน้าห้อง
"พี่แบคเดี๋ยวก่อน!!!"
พี่แบคหยุดเดินแต่ก็ไม่ได้มองมาทางผม
"ผมขอโทษจริงๆผมรู้ว่าพี่กลัวมาก ผมเสียใจที่เกิดเหตุการณ์อย่างนี้ ต่อไปผมจะปกป้องพี่แบคเอง!!!!!!!"ผมพูดด้วยน้ำเสียง
เปลี่ยมด้วยพลัง
"......."
"......."
"อือ"
....ปัง!!!....
End Sehun's Part♡
Baekhyun's Part♡
พอถึงห้องปุ๊บน้ำตาผมไหลก็ไหลพรากลงมาแบบไม่มีที่ท่าว่าจะหยุดเลย
"อ้าวน้องแบคเป็นอะไรครับ ร้องไห้ทำไมคนเก่ง"
พี่ชานยอลเดินมาหาผมแล้วกอดเบาๆแล้วถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
"คือผม......."
แล้วผมก็ตัดสินใจเราเรื่องทั้งหมดให้พี่ชานยอลฟัง ตั้งแต่ที่ผมนั่งรอเซฮุน2ชั่วโมง จนถึงตอนที่เซฮุนพยายามบอกขอโทษผม(หลายครั้ง)
"ยังไงพี่ก็มีส่วนผิดด้วยนะที่ไม่ไปรับน้องแบค พี่ขอโทษนะครับ .____."
"น้องแบคไม่โกรธพี่ชานยอลเลย"
"แล้วโกรธเซฮุนไหม"
"ไม่อ่ะ น้องแบคว่าน้องแบคดวงไม่เองมากกว่า"
ผมไม่โกรธเซฮุนเลยที่มาช้า แต่ต้องขอบคุณเค้ามากกว่าที่มาช่วยผมทัน
เห้ออออ
"อือ...แต่จากที่น้องแบคเล่ามาเนี่ยเหมือนน้องแบคโกรธเซฮุนเลยนะ"
"ยังไงอ่าาา??"ผมถามไปแบบซื่อๆ
"ก็..การที่เรารับคำขอโทษจากเซฮุนแต่ตอบแค่'อือ'นี่ไง"
"แต่จริงๆน้องแบคไม่ได้โกรธเซฮุนเลยนะ"
"พี่ว่านะเซฮุนต้องคิดมากแน่เลย"
"เอาไงดีอ่ะพี่ชานยอล น้องแบควิ่งไปบอกเซฮุนตอนนี้เลยดีไหมอ่ะ"
"พี่ว่ารอพรุ่งนี้ก่อนดีกว่า ตอนนี้เซฮุนอาจจะพักผ่อนอยู่ก็ได้นะ"
"ก็ได้ครับ"
"น้องแบครีบไปอาบน้ำดีกว่าจะได้รีบเข้านอน วันนี้เจอศึกหนักมาเยอะเลย5555"
"รับทราบคร้าบบบบ"
Baekhyun :
พี่ไม่ได้โกรธเซฮุนจริงๆนะ .____.
End Baekhyun's Part♡
Sehun :
.........
Baekhyun :
พี่ไม่โกรธเซฮุนเลยนะ
TBC♡
Talk:เริ่มเข้มข้นขึ้นแล้ว5555555รึป่าววว ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านน้าาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น