ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Hello lily
- White lily -
- วามรัที่บริสุทธ์ -
" เลิยุ่ับาานยอลไ้เเล้ว "
"ันะให้านยอลเเ่านับอลฮา"
"ถ้าอยาให้านยอลมีอนาที่ี็เลิับานยอละ "
ผมูอื้อไป่วะหลัาไ้ยินเสียน้าโออเเม่เเท้ๆอานยอลเเฟนอผมที่บันมาไ้2ปีว่า ผมไม่สามารถทวิอะไรไ้เลย เเม้ในใ มันรีร้อบอว่าอย่าไปยอม เเ่นนที่มีเเม่เป็นแ่เ้าอร้านอไม้อย่าผม สู้อะไรไม่ไ้ับลูเ้าอร้านทอที่เเม่านยอลหมายหมั้นไว้ั้เเ่ยัไม่เ้ามหาลัย
" รับ "
ผมอบรับไปอย่าอลั้นน้ำาอย่าถึที่สุนเสียรอเท้าส้นสูที่เินหายลิบไปพร้อมทั้ไ้ยินเสียปิประูอรถยน์ยี่ห้อหรู ผมไ้เเ่เยหน้าึ้นมามอรถันนั้น อนนี้หัวใผมปวหนึบไปหมเลย ผมไ้ยินเสียเเม่เินเามา่อนที่ะใที่เห็นผมร้อไห้
"เเบฮยอน เป็นอะไรลู "
"ฮึ เเม่๋า ุโออ สั่ให้เเบเลิับานยอล่ะเเม่ ฮึ ฮือ "
ผมหยุพูพร้อมทั้อเเม่ไว้เเน่นเหมือน้อารที่พึ่ เเม่ไ้เแ่อปลอบเเละไ้บอให้ผมเ้าไป้าในเพราะอนนี้อาาศ่อน้าเย็น อาะทำให้ไม่สบาย สุท้ายเเล้ว วามรัอผม็้อบล ถึเเม้ผมเเละานยอลสัาันไว้ว่าะอยู่เป็นอวัวันริสมาสให้ันเเละัน
"านยอล ิถึัเลย "
"รับ ิถึเหมือนัน "
"บสัทีเนอะ ว่าะบเล่นเอาเหนื่อยเลย "
"เเ่ยอลไม่เหนื่อยนะ เพราะมีเเบอยู่้าๆ"
พอานยอลพูบ็้มลมาูบผมเพื่อยืนยันำที่เ้าพู เเ่ในใผมไ้เเ่ร้อไห้เพราะวันบารศึษา ือวันที่ผม้อบอเลิานยอล ผมอยาเป็นนแ่ัวมั่ที่ะรั้านยอลไว้ไม่ให้ไป ผมวัมือึ้นล้ออานยอลเเล้วรั้ลมาูบานยอลูบอบผมเเล้วสอมือเ้าไปในเสื้อเพื่อบีบสะโพอนนผมะไม่ิถึวามเ็บปว่อไปผมเเ่อยาให้เ้าเป็นนเเรเเละนสุท้ายอผม
"านยอล เเบว่า เราเลิันเถอะ"
"เเบ เล่นอะไร เราไม่ล้วยนะ "
"เราไม่ไ้เล่น เราพูริ เราเบื่อานยอล"
"ไม่เื่อ เพราะแม่ใ่ไหม เเม่บัับเเบให้เลิับยอลหรอ "
"ไม่ เเบเลิเอ เเบมีนอื่นพอใหรือยั"
"อืม ่อไปนี้็ูแลัวเอีๆนะ ยอลไม่อยู่แล้ว"
านยอลลุึ้นใส่เสื้อผ้าโยที่เาไม่มอผมเลยเเละออาห้อไปผมไ้เเ่้มหน้ามอเียที่เยมีวามสุันเมื่อหลายั่วโมนี้ เพื่อให้น้ำาไหลลมาะโลมิใที่เเละเอียไม่เเพ้ับนที่พึ่หุนหันออไป ทำไมมันเ็บอย่านี้นะ เเ่อยาให้านยอลไ้เอนที่เหมาะสมทั้านะ เเละาิระูล ทำไมมันเ็บเียนายนานี้ล่ะ หลัาที่ผมบอเลิานยอลไป ผม็ไ้แ่นอนม ้าวปลาไม่ิน ผม็อยาินนะ เเ่มันินไม่ลเลื่อนูในเฟสานยอลเอาสถานะที่บันออ เพื่อนๆ่าทัมาถามว่าเป็นอะไรไหม ผมไ้เเ่บอว่าไม่เป็นไร
"เเบ มาิน้าวลู "
"เเบไม่หิว่ะ "
"ินเถอะ เี๋ยวอิน ับเพื่อนเรา เาะมาหานะ"
"่ะ" ผมิน้าวไปแ่ำสอำ เหมือนเเมวม เเล้วลุึ้นไปอาบน้ำรออินับเพื่อนๆอผมที่ะมาหาหลัารู้ว่าผมับานยอลเลิัน
"เเบ มึไหวไหม "
"ทำไมถึเลิว่ะ"
"พวุเป็นห่วนะโว้ย "
เสียอนอิน เฮี เนา ถามผม้วยวามเป็นห่ว อ่า ผมปวหนึบไปทั้หัวใ เลยัสินใเล่าเรื่ออุน้าโออให้ะวอินฟั
"เหี้ย ไมทำี้ว่ะ "
"เออ อินไฟ้วเลยป่ะ "
" อิน เฮี พอไ้เเล้ว "
เสียอเนาัึ้นหลัาไ้ยินบทสนทนาอฝาเเฝเเละเพื่อนาย ผมึบอับอินว่าห้ามบอใรเเม้ระทั้ เฮุนที่เป็นเเฟนออิน เพราะลัวานยอลรู้เเล้วะไม่ยอมเเ่านพวอินมีสีหน้าระอัระอ่วน เเ่็ยอมอบรับำร้ออาผม พร้อมทั้เปลี่ยนสถานาร์ึเรียเป็นเสียหัวเราะให้ผมไ้ยิ้มามบ้าเป็นบารั้ พวอินลับไปเเล้วอนนี้ผม็เลยลุึ้นมา่วยเเม่ัอไม้ เพราะนอนมไปหลายวัน
"ไหวไหมลู "
"ไหวสิ้ะเเม่ เเบเเ็เเรเเล้ว"
"เเม่หมายถึหัวใเเบน่ะ "
"็เเย่อ่ะเเม่ ิถึเาลอเลย "
พอพูุยันเสร็ ผมเเละเเม่็ัอไม้ามออเอร์ลู้าอี 4-5 น เเล้วเเยย้ายไปนอน
ไม่ี่อาทิย์่อมา ็มีาร์เเ่านอานยอลับอลฮามาส่ที่หน้าบ้าน โยมีานยอลเอามาให้ผมที่หน้าบ้าน
"อ่า ูผอมลเยอะเลยนะ เเบฮยอน "
"เราไม่่อยสบายนะ"
"ูเเลัวเอีๆนะ ันเเ่เอาาร์เเ่านมาให้ หวัว่าะไปให้ไ้นะ "
"อื้อ ถ้าไม่ิาน็ะพยายามไปให้ไ้นะ "
านยอลับรถออไปเเล้ว ทิ้ไว้เเ่าร์เเละราบน้ำาบนใบหน้าอผม เ็บเียนายเลย เเ่ผม็้อทนให้ไ้ เพื่อนที่ผมรั
"ยินี้วยนะ านยอล"
ผมเียน้อวามอวยพรลในสมุอวยพรบ่าวสาวในานเเ่านออานยอลับอลฮา เเมามาย่าหลั่ไหลเเละมู่บ่าวสาวว่าเหมาะสมันเหมือนิ่ทอใบหย หลัาเียนอวยพรเสร็็รับอำร่วย
"ผมฝาอไม้ให้เ้าบ่าวหน่อยนะรับ "
"อ่า ไ้่ะ ให้บอว่าอใระ "
"บยอน เเบฮยอน รับ "
ผมฝาอไม้ไว้ให้านยอลโยอ้าว่าิาน่วน เพื่อไม่เ้าไปเอสถานาร์ที่วน้ำใแม้เพื่อนๆอผมะรออยู่้าในผม็ไม่อยาเ้าไปให้หัวใเ็บปวอีสิ่สุท้ายที่ผมสามารถทำให้านยอลไ้ือ ารให้อไม้เเทนำอวยพร ถึเเม้ว่าผมยััใไม่ไ้ เเ่็ีึ้นเป็นลำับๆ ถึ เเม้านยอละไม่มอผม เเ่ในใอผม็ะมีานยอลลอไป นี่เเหละือวามหมายออไม้ที่ผมมอบให้านยอลในวันเเ่านอานยอลเเละอลฮา : )
TALK
สวัสี่ะ เป็นเรื่อเเรอไรท์เลย อ่านันเยอะๆนะ ฟิเรื่อนี้เป็นฟิที่ใ้วามหมายออไม้เป็นเเนหลัอเรื่อนะ่ะ (ไม่ไ้มีเเ่อไม้นะ ) มีอร์ทฟิหลาหลาย่ะรอิามไปเรื่อยๆน้า
เราอบทุหำถามเลยนะ่ะ ใรมีไรถามเราไ้นะ #sflookmoo ส่วนใรทีมีำถามหรืออยาุยับเรา #asklookmoo นะ่ะ ในทวิเอร์นะ่ะ
@Keaw1496 มาุยับเราไ้เลยน้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น