(fic Exo:chan&baek) The boyล่าหัวใจ นายรุ่นพี่ที่รัก

ลำดับตอนที่ #12 : The boy ล่าหัวใจ นายรุ่นพี่ที่รัก (11)

(BAEKHYAN)

ความกล้าต้องกินอะไรถึงจะกล้า
ความกลัวทำยังไงถึงจะไม่กลัว
เมื่อต่างฝ่ายไม่กล้าแต่อีกฝ่ายกลัว . . . .แล้วมันจะจบไงล่ะ

"เมื่อคื่นแกเอาอะไรมาให้ฉันกิน!! "
แบลคฮยอนเดินมาพูดกรอกหูเพื่อนที่รักอย่างแรงจนหูคนตรงหน้าแทบร่วงลงมาเต้นระบำจ้ำบะโชว์ทุกคนที่นั่งดูทีวีกันอยู่ที่ชั้นล่างสุดของทางโรงแรมจัดมาเพื่อ VIP
"ปะ. .เปล่านะบยอน"ตอบแล้วส่ายหัวดุกดิกทำเป็นไม่รู้เรื่องรู้ราวทั้งที่ตัวเองเป็นคนใส่ยา ปลุกSEX รุ่นอย่างแรงผสมน้ำผลไม้ของทางโรงแรม เพื่อหวังให้เมื่อคื่นจะได้เกิดอาการแบบ อะบะละโฮ่ม แต้บๆๆๆ ไรประมาณนี้
"งั้นถ้าแกไม่ได้ใส่อะไรไว้ วันนี้ผมจะไม่นอนกับพี่นะผมจะนอนกับคยองซูโอเค ส่วนจงอินก็ไปนอนกับพี่เค้านะ" 
"ไม่ได้/ไม่ได้/ไม่ได้"แหม่~~~~~ ทีงี้ละพร้อมเพรียงตอบแบบโดนยิงซ้ำสามรอบ
"ทำไมเหล่าไม่เอาแล้วไม่นอนกับพี่ชานยอลแล้ว ไม่เอาๆๆๆ"งอแง้แม่มเลยเดี่ยวคยองซูก็จะโอเคให้เอง แผนที่ใช้ประจำถ้ามันเกิดไม่โอเครล่ะก่อจะบีบไข่จงอินแตกเลย
"ก็เพราะว่าาาา . . ก็ได้ๆแกรนอนกับฉัน"
"อ้าวแล้วเราละคยองซู"
"นายก็ไปนอนกับพี่ชานก่อนนะ"
"แต่เราไม่อยากก ."จงอินมองหน้าพี่ชานยอลสลับไปสลับมาอย่างกับกลัวว่าพี่ชานยอลจะพรากเวอร์จิ้นมันไปในคืนนี้ แต่ก็ดีกว่าให้มันมาเจาะไข่นุ้งโด้เพื่อนรักไม่ได้ๆ
"พี่ชานยอลโอเคนะครับ"แหม่หันไปถามสักหน่อยเพื่อความโอเคร
"อืม พี่ยังไงก็ได้" เงียบๆ เงียบดีจังไม่ตอบโต้มันแปลกนะเนี้ย
"อะ อ่อ แบลคแกรมีไรจะคุยกับฉันนะป่ะๆๆ "ผะ ผมเหรอมีไรจะคุยกับคยองซูเหรอมีหรออ "แบลคฮยอนลุกมาสิ!" เอ๋ เรียกชื่อจริงเลยเหรอ อ๋อๆๆสงสัยต้องมีไรจะบอกแน่เลย แหม่จะเล่นมุขนี้ก็บอกสะกิดก่อนสิครัชแหม่ "อ๋อ ใช่ๆ ป่ะพอดีเมื่อกี้ตะคิวกินขานะ รอด้วยๆ!!"


"แกมีไรจะบอกฉันเหรอโด้" ระหว่างทางก็จะถามแล้วโว้ย มันอึดอัดใจ
"ใช่แล้วๆ แกนิแผนขึ้นสมองไวดีนะ แผนนี้ใช่เมื่อ 2 เดือนที่แล้วแกก็ยังจำได้อีก"มันชมหรือด่าอ้อมๆว่ะ
"อืม ฉันจำได้ก็แล้วกันนายใช่แผนนี้เพื่อให้ออกมาบอกความลับหรือเรียกมาด่ากันแน่เนี้ยคือฉันอึดอัดใจนะแกร "
"อ่าๆ บอกก็ได้ เมื่อกี้พี่ขานยอลเค้าาา"
"อ่อถ้าเรื่องพี่ชานยอลฉันไปหล่ะ "
"นี้ คนพูยังไม่จบเลยไปไหนนะ แบลคยอน แบลคยอน!! มานี้นะ ฉันจะบอกว่าพี่ชานยอลจะบอกชอบแกรนะเพียงแต่พี่เค้าขอทำใจก่อน แบลคยอน!! ไปไหนแล้วนะ รอฉันด้วย!!"

ระหว่างที่แบลคฮยอนเดินเพื่อหนีจากการที่ดีโอจะมาบอกอะไรสักอย่างเกี่ยวกับพี่ชานยอลให้ฟังแต่เรื่องอะไรแบลคฮยอนคนนี้ไม่ขอฟังเรื่องพี่เค้าสักอย่างเพราะตัวเองจะใจเต้นตลอดเมื่อได้ฟังเรื่องพี่ชานยอลช่วงนี้บยอนไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาใจเต้นเรื่องพี่ชานยอลด้วยแต่ก็มีใจให้พี่เค้าครึ่งหนึ่งส่วนอีกใจ ก็ กลัว    กลัวว่าพี่ชานยอลไม่ได้ชอบตัวเองแต่ก็จะสารภาพเพื่อเกมที่ตัวเองเล่นแพ้ แต่ใจของแบลคฮยอนตอนนี้ได้แอบชอบพี่ชานยอลไปแล้วครึ่งใจแล้วจะทำยังไงดี
"ฉันควรจะทำยังไงดีเนี้ย!!!"
"ทำแบบที่ใจแกต้องการไง บยอน"
"ละ ลูห่าน!!"
"ทำไมเหรอฉันทำไม แกอย่าคิดว่าอยู่กับฉันมานานฉันจะไม่รู้นะว่าแกนะชอบพี่ชานยอลใช่ไหม" ยัยตุ้ดบ้าเอ้ย รู้ได้ไงว่ะเนี้ย
"ไม่ได้ชอบสะหน่อย!!"
"งั้นถ้าฉันขอเปลี่ยนจาก จงอินมาเป็นฉันที่นอนกับพี่ชานยอลแกจะรู้สึกยังไง" ไม่ให้นอนเว้ย
"ก็ . นะ .. . นอนไปสิ"
"แล้วถ้าฉันนอนกอดกับพี่ชานยอลล่ะ" อิตุ้ดบ้ากอดเลยเหรอว่ะ ไม่ให้ๆๆ 
"กะ กอดได้ มั้ง"
"นั้นไงแค่กอดเองนะบยอนถ้าเป็นจงอินที่โดนกอดแกก็ปฏิเสธได้ไม่ใช่เหรอ"
"ก็แกกับจงอินไม่เหมื่อนกันนี้หนาาา"
"แต่ฉันมีแฟนแล้วนะเว้ย!!" เออว่ะใช่จริงๆด้วย ลืมได้ไงว่ะ
"โอเครๆๆ ยอมรับก็ได้ว่าฉันชอบพี่ชานยอล พอใจแกยัง แต่. . ."
"หึหึ แกกลัวใช่ไหม" ให้มันไปสมัครงานเป็นหมอดูเถอะ ถ้าจะเดาได้แม่นขนาดนี้นะ (- -)
"ใช่ฉันกลัวว่า ถ้าบอกชอบพี่ชานยอลไปแต่บอกชอบไปในเหตุผลที่ว่า ฉันแพ้เกมแค่เนี้ยนะ "
"ห้ะ แค่นี้เองเหรอ ฉันนึกว่าแกจะกลัวเรื่องที่พี่ชานยอลจะไม่ชอบแกสะอีก"
"ก็เรื่องนั้นก่อกลัวแต่ว่า เรื่องแพ้เกมฉันขอเถอะ ขอยกเลิกได้ไหม"
"บยอนฉันยกให้แกแล้วกันเรื่องแพ้เกม โมฆะ ก็ได้"
"โด้/โด้" อะไรกันรวมพลคนตุ้ดหรือไงว่ะ ไม่เอาแล้วพูดๆๆ แล้วชิงหนีดีกว่ามายืนพูดต่อหน้าเพื่อนแบบนี้มันเขินนะเว้ย
"อะไรทำหน้าเหมือนเห็นผี โอเครๆเอาเป็นว่า โมฆะเพื่อแกแล้วกันนะบยอน ส่วนที่เหลือแกก็สารภาพกับพี่เค้าสะ"
"โอเครๆ งั้นฉันไปนะ"
"เดี่ยวสิบยอน!!" อะไรอีกห้ะ
"อือ อะไรเหรอ"
"ส่วนเรื่องแพ้เกม ฉันเปลี่ยนเป็น ให้แกบอกชอบพี่เขา . . . ฉันให้เวลาแก 5 วันถ้ายังไม่บอกพี่เขาภายใน 5 วันนี้ก่อถือว่าโมฆะนะ"
"โอเคร ฉะนจะบอกวันนี้"
" !! / !! "
 เออ เงียบแบบนี้แหละดี เอาเป็นว่าวันนี้เจอกันแน่พี่ชานยอล :) 

 คุยกับนักเขียน 
ติดตามตอนต่อไป ค่ะ  เม้นด้วยนะ ไรท์ไม่อยากขอแล้ว ไรท์หมดกำลังใจจริงๆ