คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่หนึ่ง ความเอาใจใส่ที่มีต่อกัน
บทที่หนึ่ วามเอาใใส่ที่มี่อัน
อบุวามเสี่ยวาสมามมุเสี่ยวๆ
“สวัสี่ะลับมาับารพยาร์อาาศนะะิัน
ออน ัมี ในระยะหนึ่ถึสอวันนี้นะะอให้ประานที่เสี่ยภัยในรุโลระวัอันรายเนื่อาสภาวะฝนที่หนั่ะ
เนื่อาว่ามี.....”
ิ๊!
ผมปิโทรทัศน์ไปอย่ารวเร็วไม่ใ่เพราะไม่อยาฟัหรอแ่เพราะผมฟัมันไม่เ้าใน่ะสิ
เอาแ่พูว่าลมพายุ มรสุม อะไร็ไม่รู้ผมไม่เ้าในี่นา! แล้วอย่าี้พวเ็ๆะลับบ้านปลอภัยันไไหมนะ
ฝนหนันานี้ถนน็ลื่นแถมยัมีโอาสเป็นหวัไ้อี้วย ถ้าไม่สบายมาะเป็นปัหาน่าูเลยแหะ
อนนี้ฝนหนัมาเลยรับผิับอนเ้ามาอาาศอนเ้าน่ะแเปรี้ยมาเลยเหมาะับาราผ้าสุๆเลย
เสื้อเมื่อวานที่านยอลเล่นสาน้ำับผมยัอยู่อยู่เลยไม่รู้ว่ามันะลับมาเอาไหมนะแ่ไม่มาหรอวันนี้เพราะว่าฝนหนันานี้ใระฝ่าฝนมาเพื่อมาเอาแ่เสื้อับาเ
-_-
ผมับานยอลเพิ่ะมาสนิทันเมื่ออาทิย์ที่แล้วเอรับแู่เหมือนว่าเราะสนิทันมานานแล้วเนอะ
ฮ่าๆใรๆ็บอแบบนั้นรับ อนผมเอับานยอลรั้แรเาูน่าลัวมาๆอาะเพราะวามสูอเาแถมยัอบใส่เสื้อสีมืๆอีแ่พอุยัน็รู้เลยว่าเาหัวเราะเ่มาๆแล้วเวลาเาหัวเราะเาะบมือลอเลย
และรู้สึเราสอนะมีวามอบที่เหมือนัน้วยไม่ว่าะเป็นลัษะารินแถมเรายัเป็นนี้เล่นเหมือนัน
ื่นอบในเสียนรีเหมือนัน มันทำให้เราสนิทันเร็วึ้นแบบสุๆเลย านยอลเป็นนัร้อที่บาร์แห่หนึ่รับูเหมือนว่าเยมีแมวมอแนะนำให้เาไปออิั่นเป็นไออล้วยนะแ่เาไม่ไปเพราะเาพอใับีวิัวเออนนี้มาและเายัเป็นาล้อมืออาีพที่โ่ัที่สุในเาหลี้วย
ริ๊~
ระหว่าที่ผมนั่ิไปเรื่อยเปื่อย็มีเสียรุ้ริ้ที่ผมแวนไว้ับประูัึ้น
ใรมาเนี่ย ? อนนี้ฝนหนันานี้หรือว่าะมาูเรื่ออร์สที่เรียนร้อเพลนะ ผมลุึ้นส่ยิ้มไปให้แล้ว็้ออ้าปา้า
ะ
านยอลมาที่นี่ทำไมเนี่ย !? !
“ทำไมันโทรไปแล้วนายไม่รับห้ะแบฮยอน!”
านยอละโนใส่หน้าผมเสียัใบหน้าอเาูะเรียมา ทำให้ผมรีบวัโทรศัพท์ออมาาระเป๋าาเ
“แบหมน่ะ
อโทษัน็เพิ่รู้ ว่าแ่มาทำไมเนี่ยัวเปียไปหมแล้ว มานี่เลย”
ผมึแนานยอลมาให้พ้นาแอร์ไม่ั้นเี๋ยวเ้า็ไม่สบายเอาน่ะสิ ม..ไม่ไ้เป็นห่วนะแ่ลัวว่าะป่วยเยๆ่าหาผมหยิบรีบว้าผ้านหนูที่ใส่ไว้ในู้มาเ็หัวให้านยอล
เาะัไปสัพัสสัยะหนาวมา
ทำไมหัวใอผม้อเ้นแปลๆอีแล้วเนี่ย…..
“แล้ววันนี้มาหาทำไมเหรอ?”
ผมถามแล้วมอาานยอล
“..็..ือมาเอาเสื้อับาเไ!”
“ะบ้าเหรอรอฝนหยุ่อนไหมเรื่อแ่นี้มาเอาวันไหน็ไ้นี่”
“...็นั่นมันเสื้อับาเัวโปรอันนี่
ใส่แล้วมันมั่นใว่าัวอื่นเยอะ”
เื่อเถอะ
เื่อันเถอะ นี่อุส่าห์มอาลับแล้วนะเว้ย
“ทำไม ?
โหเหรอไม่เนียนเลยนะหรือว่านายิถึันันแน่”
ร่าบาหรี่ามอผมอย่าน่าเอ็นู ทำไมไม่ว่าแบฮยอนะทำหน้าายัไมันูน่ารัไปหมเลยนะอยาะับมาหยิแ้มให้หาย่าส์สัที
“ะบ้าเหรอ..อืม..บาทีอาะเป็นแบบนั้น็ไ้นะ”
ผมยิ้มรุ่มริ่มใส่ไป เลียริมฝีปาใส่ร่าบา ทันในั้นแ้มใส็ึ้นสีแระเรื่อ วาลมโเบิว้าึ้นอย่าน่ารั
มือาวเอาผ้านลูที่อยู่บนหัวผมไปอย่าื้อๆแล้วฟามันลบนใบหน้าอผม
“โอ๊ย..นี่ะหาเรื่อันใ่ไหมเนี่ย”
ผมะโนพลามอหาอาวุธมาปะทะับร่าบารหน้าแล้ว็ไปว้าสเปรย์ับลิ่นมาไ้ หึๆานนี้สนุแน่
“เออ เอาสิเ้ามาเลยันพร้อมแล้ว”
แบฮยอนพูแล้วั้ท่าพร้อมที่ะวลับผม แหมั้ท่ามาะนานี้มีหรือที่ปาร์
านยอลนนี้ะยอม ผมรีบพุ่เ้าไปหาร่าบาสุแร อีนรีบสะบัผ้ามาโนหน้าผมแ่ผมลับเลือที่ะปล่อยสเปรย์ลพื้นแล้วึผ้าเ้ามาใล้ทำให้ร่าบาเมาบที่อผมอย่า่วยไม่ไ้
ผมเลื่อนมือึ้นไปโอบเอวบาไว้แล้วระิบหูว่า
“ไม่เป็นไร..ไม่้อเร็นะวันนี้ันะอ่อนโยนับนาย
โอ๊ย...แบฮยอนอย่าัันสิเว้ย!” ผมรีบผลัแบฮยอนออไปสุแร อีนหัวเราะออมาเสียัยให่ราวับว่าสะใผมมา
ผมมอไปที่ไหล่อผม็พบว่ามีน้ำลายเปื้อนอยู่เป็นวให่
“ฮ่าๆๆๆ
นาย้อมาเห็นหน้าอนายอนนี้โรลเลยอะ เหวอมา ฮ่าๆ”
ร่าบายัหัวเราะไม่หยุพร้อมับเินไปเ็บผ้านหนูที่อยู่บนพื้นึ้นมา
“ห...หวอออออออ!”
แบฮยอนร้อึ้นเพราะเท้าันไปสะุับวสเปรย์ที่ผมวาไว้เมื่อี้ มืออผมไปเร็วว่าวามิ
ผมรีบึร่าบาเ้ามาหาทันทีแ่ผม็เสียหลัเหมือนันเพราะแรระามาเินไปทำให้ผมับแบฮยอน้อลไปอบนพื้นันอย่าอนาถสุๆโยที่แบฮยอนนอนทับผมอยู่
“เ็บไหมานยอลันอโทษนะเพราะันแท้ๆเลยนาย้อเป็นแบบนี้”
ร่าบารีบลุึ้นแล้วระาหัวผมไปสำรว
“โอ๊ยๆ
ันว่าันะเ็บ็้อแรระาหัวันเนี่ยแหละ ปล่อย่อนเ้”
“อ..อโทษนะ”
แบฮยอน้มหน้าลเหมือนลูหมาัวน้อยๆ “ถ้าันไม่แวนายั้แ่แรเรา็ไม่้อมาวลันและนาย็ไม่้อมาล้มหัวระแทพื้นแบบนี้หรอ”
วามิที่แสนเอ็นูนั่นทำให้ผมหัวเราะอย่าอบใ แหม อะไระแร์ผมนานั้น
ผมยื่นมือไปลูบหัวออีนเบาๆ
“ไม่ใ่วามผิอนายหรอ..เป็นเพราะันแ..เฮ้ย”
ู่ๆไฟ็ับลอย่าไม่มีปี่มีลุ่ยสสัยว่าไฟะับเพราะ่วนี้ฝนหนัมา
แล้วผม็้อแปลใเพราะว่ามีแรระาแนผมไปเมื่อผมหันไป็รู้สึว่ามือเล็ที่อแนผมไว้สั่นนิๆ
แหม ลัววามมืเหรอเนี่ยผมพยายามืนัวออแ่ร่าบาไม่ยอมปล่อยแนอผมเลย ผมึึร่าบามาอไว้หลวมๆ
สสัยวันนี้ผม้ออร่าบาไปทั้ืนแล้วล่ะมั้เนี่ย….
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ลับมาแล้วน้าอนนี้็พยายามแ่มาเลย
วันนี้พาหมาน้อยเว่อร์ั่นหาย่าส์ไปนินึ
ทำให้เฮียปาร์้อูแลไปทั้ืนเลยนะเนี่ย อิาไอ้หมาแปบ >O<
อบุที่สละเวลามาอ่านเ่นเยนะะ อบุมาเลย
ICEZINGOFCAKE
ความคิดเห็น