__คืนเหงา__

เนื้อเรื่อง

คืนนี้..ท้องฟ้าไม่สว่างเพราะแสงจันทร์ แต่เพราะดวงดาวพร่างพราวเต็มฟ้า
ตอนหัวค่ำ..ฉันยังคงทำงานงกๆ อยู่  เวลานั้น พี่สาวแสนดีคนหนึ่งโทรมา
เราคุยอะไรกันหลายเรื่อง ปากฉันคุยนะ แต่ตามองบนฟ้า
มองเห็นจันทร์เสี้ยว เหมือนเปลยวนแขวนอยู่บนโน้น
การสนทนาเป็นไปเรื่อย ๆ จนกระทั่ง วกเข้าเรื่อง..เค้า...

เฮ้อ...ฉันว่าฉันไม่ได้สนใจเค้าแล้วนะ ไม่ติดต่ออะไร ไม่โทร
ไม่เมลล์ แต่ก็ยังอดห่วงไม่ได้ เมื่อมีคนถามถึง
อาจเพราะฉันแสดงความรู้สึกเห็นแก่ตัวบางอย่างออกไป
พี่ก็เลยเงียบไป...
กับความรัก ฉันไม่ฉลาด
กับความรัก ฉันไม่ค่อยจะเข้าใจ
ทั้งหมดคืออะไร ฉันยังไม่เข้าใจ

วันนี้ คืนนี้ ฉันเหงา ฉันเบื่อ ฉันเหนื่อย ฉันเซ็ง
คอมพิวเตอร์มีปัญหา รวนตลอด ฉันตัดปัญหาด้วยการไม่ออนเอ็ม
ไม่อยากคุย ไม่รู้ว่าจะคุยอะไร
ฉันยังไม่พร้อมจะเปิดความสัมพันธ์ใหม่ ทั้งนั้น
ไม่ว่าจะในแง่ใด

คืนนี้เหงา....อาจเพราะเคยมีหลายคืน..ที่เราเคยหัวเราะและร้องไห้ร่วมกันน
ฉันอยากบอกว่า ฉันจะจำมันไว้
แต่
ในส่วนหนึ่งของจิตสำนึก บอกว่า ลืมไปเถอะ

คืนพรุ่งนี้ อาจเหงา แต่ไม่มากไปกว่าที่เป็นอีกแล้ว
หลายวันกับการยิ้มแย้ม
เมื่อเวลาผ่าน
เข้าสู่
หลายคืนแห่งน้ำตา
จะแปลกอะไร เพราะชีวิตยังดำเนินต่อไป
ฉันยังหายใจอยู่ อาจหวังนิด ๆ ว่า
สักวัน....จะไม่คิดถึงความรู้สึกหวั่นไหวและปล่อยให้มันเกิดขึ้นอีก
เข้มแข็ง.....คำพูดที่ฉันเฝ้ากระซิบกับตัวเอง..ทุก ๆคืนเหงา