คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 2 (ตอนที่ 4): ความประหลาดใจในห้องครัว
หลัาัยนะในารประวสไลิส์ และไ้รับวัถุับสำหรับอาหาร่ำเรียบร้อยแล้ว พวเรา็ลับไปที่บ้านอ นิิ ในฟลาวเวอร์แลน์ วามื่นเ้นยัลอยอยู่ในอาาศในะที่เราเรียมทำอาหารเย็นแสนอร่อย เพื่อเลิมลอวามสำเร็อเรา
นิิ และโมโม่ เรียมะเ้าไปทำอาหารในรัว วามิอพวเาเ็มไป้วยไอเียสูรอาหาร่าๆ และารทลอแปลๆอพวเา แ่ ่อนที่พวเาะ้าวเ้าไปในรัว ผมรู้สึว่าอนนี้เป็นัหวะที่ีที่ะทำอะไรัอย่าเพื่ออบแทนพวเา สำหรับที่พาผมไปเยี่ยมมวามสวยามอมิราแลน์
“ือว่า... ันมีไอเียีๆหนะ” ผมพูึ้น เสียอผมแฝไป้วยวามื่นเ้น “พวเธอะเหนื่อยาาร ออไป้านอมาแน่ๆ ทำไมไม่พัสัหน่อยแล้วให้ันทำอาหารืนนี้หละ แ่ือ… ันไม่ไ้ทำอาหารเ่อะไรหรอนะ…”
นิิ และโมโม่สบาัน วาอพวเาเบิว้า้วยวามาหวั และวามื่นเ้น เหุาร์ที่เิึ้นอย่าไม่าินี้ทำให้พวเาประหลาใมา
“เอาสิ! พวเราอยารู้มาเลยหละว่าอาหารา่าโละรสาิเป็นยัไ!” พวเาอบรับ้อเสนออผมอย่าระือรือร้น
้วยวามมุ่มั่นที่เ็มเปี่ยม ผม้าวเ้าไปในรัว รู้สึไ้ถึวามื่นเ้นที่่อึ้นในัวอผม ะที่ผมสวมผ้าันเปื้อนและเริ่มรวบรวมวัถุิบที่เราไ้รับมาาุปเปอร์มาร์เ็ ผมปล่อยให้สัาาในารทำอาหาร ี้นำวามิอผม
ผมหยิบวัถุิบึ้นมา มอู และ ิมพวมัน เพื่อเปรียบเทียบับวัถุิบาโลเิมอผม านั้นผม็เริ่มิเมนูออมา และเริ่ม สับ ผั และลุเล้า วัถุิบอย่าแม่นยำ ลิ่นอันเย้ายวนโยมาในอาาศ ห่อหุ้มห้อไว้้วยวามหอมหวาน
โมโม่โน้มัวไปหานิิแล้วระิบ้าหูเธอ "นิิ! ันรู้สึไ้ถึ Styling Power าัวโพลาร์้วยล่ะ!" นิิเหลือบมอมาที่ผมึ่ำลัยุ่อยู่ับารผัอาหาร “บาทีเาอาะำลัิเี่ยวับารออแบบอาหาร่าๆ และมันอาะทำให้พลัอเาออมาโยไม่รู้ัว็ไ้” เธอระิบลับ แ่ผมไม่ไ้สัเเห็นารสนทนาเหล่านี้
นิิ และโมโม่มอู้วยวามื่นเ้น ะที่ผมำลััานอาหาร พวเาูประหลาใับเทนิอผม วามสามารถในารเปลี่ยนส่วนผสม่ายๆ ให้ลายเป็นผลานสุหรูบนานอาหาร ูเหมือนพวเาะไม่ไ้าิว่าผมะมีวามสามารถ้านนี้ ใบหน้าอพวเาูประหลาใสุๆ
ผมแ่านแ่ละาน้วยวามประี นำเสนอผลานสร้าสรร์อันวิิรบรรที่สะท้อนให้เห็นถึวามสวยามอโลใบเ่าอผม
ผมเสิร์ฟอาหารที่ทำเสร็ร้อนๆลบนโ๊ะ “เิทานให้อร่อยรับ”
วามเียบปลุมทั่วทั้ห้อ นิิ และ โมโม่ ใ้้อนัอาหารึ้นมา และนำมันเ้าไปในปา ารัำแรทำให้เิรสาิที่ลมล่อมพุ่ระายไปทั่วปาอพวเา เป็นารผสมผสานที่ลัวอรสาิที่สร้าวามประทับใแผ่่านไปทั่วลิ้นอพวเา
นิิ และ โมโม่ เริ่มัำ่อไปึ้นมาินอย่าเอร็อร่อย ใบหน้าอพวเาเ็มไป้วยวามสุและวามื่นเ้น
"อื้มม~!! โพลาร์ นี่มันสุยอมา!" นิิอุทาน น้ำเสียอเธอเ็มไป้วยวามื่นม “ันไม่รู้เลย ว่าุทำอาหารเ่นานี้ ุทำให้ันประหลาใริๆ!”
โมโม่พยัหน้า้วยวามพึพอใ “อยอมรับเลย โพลาร์ ทัษะในารทำอาหารอนายนี่มันไม่ธรรมาริๆ! อาหารอนายมันทั้ี่อสุภาพ แถมยัมีลิ่นที่หอมหวาน และรสาิอันแสนลมล่อมอี้วย! โระอีเลย!”
ผมรู้สึภูมิใในัวเอมาเมื่อไ้เห็นพวเามีวามสุนานี้ มันเป็นสิ่ที่อยเือนใผมว่า บารั้ารที่เราไ้ทำอะไรเพื่อนอื่น ทำให้พวเามีวามสุ เพียแ่นั้น เรา็อิ่มเอมไปทั้หัวใแล้ว
ะที่เราทานอาหารเย็น เสียหัวเราะ็ัไปทั่วห้อ บทสนทนาอเราเ็มไป้วยวามสนุสนาน ่ำืนนี้เป็นเรื่อพิสูน์ถึมิรภาพอพวเรา และวามผูพันที่เราะสร้าึ้นผ่านารผภัยร่วมัน่อานี้
เราื่ม่ำับมื้ออาหารอันแสนน่าำ เป็นารเลิมลออพวเรา ่อนที่ะเริ่มออเินทาร่วมัน
เมื่อ่ำืนมาถึ เรา็ออไปที่ห้อนั่เล่นอ นิิ ื่ม่ำับวามอบอุ่นและวามสุสบายที่รายล้อมไป้วยแสเทียนอันริบหรี่
To be continued...
Shining Nikki: The Miraland Chronicles
-PolarZ-
าผู้เียน : อาโหร่ยยย~~~~~~
ฝาิามเพFacebook ้วยนะรับ ะพยายามลรูป่าๆที่เี่ยวับเนื้อเรื่อในนิยายนะ
ความคิดเห็น