SF :: U got me [แอปนท]

ข้อมูลเบื้องต้น

Short fic. เรื่องแรกในชีวิต.. และเป็นแอปนทเรื่องแรกในชีวิตเช่นกัน..


ขอย้ำอีกทีว่า เรื่องนี้เป็นแอปนทนะจ๊ะ.. ลืมพี่นทมาดแมนในฟิคเรื่องเก่าๆทิ้งไปให้หมด ไรท์นิ่มขอความกรุณาเห็ดให้ช่วยจิ้นน้องแอปเมะ พี่นทเคะกันซะตั้งแต่ตอนนี้เลย... ฮ่าๆๆๆ



ขอให้มีความสุขกับ SF แอปนทเรื่องนี้ :)


ปล. ฟิคนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากเพลงอีกแล้ว.. u got me - inter groove

มีฉันแล้วยังจะมองหาใครอีก..
มีฉันแล้วเธอจะไปสนใครอีก..
รู้ว่าเธอแค่มอง ก็พอจะเข้าใจ.. บางทีก็คิดมากไป

เนื้อเรื่อง

SF :: U got me :: appnote's special





........





"แล้ววันนี้ที่หัวใจ ได้มาเจอ ได้มาพะ.."


"โอเคนท.. ใจเย็นๆ พี่ขอฟิลลิ่งมากกว่านี้หน่อย ลองใหม่อีกครั้งนะ" เสียงพี่โปรดิวเซอร์คนเก่งพูดผ่านไมโครโฟนเข้ามากระทบประสาทหูของฉันที่ยืนอยู่ในห้องอัดเสียงเล็กๆแห่งนี้เป็นรอบที่... เอิ่ม... ไม่แน่ใจเหมือนกัน.. อาจจะเกินสิบ ไม่สิ.. ยี่สิบ.. เอ๊ะ หรือจะมากกว่านั้นนะ..


"ขอโทษค่ะ" แค่วันนี้วันเดียวฉันก็พูดคำนี้ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง.. ไม่ใช่ฉันไม่รู้สึก.. ไม่ใช่ฉันไม่คิดจะพยายาม.. แต่มันไม่มีสมาธิ ก็ในหัวสมองของฉันตอนนี้มีแต่เรื่องของใครคนนึงวนไปเวียนมาตลอดเวลา.. แล้วจะให้ฉันมีสมาธิอยู่กับเนื้อเพลงตรงหน้าได้ยังไงล่ะคะ

.
.
.

ฉันเงยหน้ามองดูนาฬิกาที่แขวนอยู่บนฝาผนังอีกครั้ง.. เป็นเวลากว่าสามชั่วโมงแล้วที่ฉันนั่งๆนอนๆรอใครบางคนอยู่ตรงนี้

ทั้งๆที่ฉันอุตส่าห์เลื่อนงานของเย็นนี้ออกไปทั้งหมดเพื่อที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน.. ทั้งๆที่เรานัดกันไว้แล้ว.. ทำไมนะ ป่านนี้แล้วเธอไปอยู่ที่ไหน..


กริ๊งงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงงงงง!!


'แอปเปิ้ล!!' ฉันส่งเสียงหวานใสทักทายปลายสายอย่างตื่นเต้น.. แปลกนะคะ ทั้งๆที่เมื่อกี้ฉันนอยด์จะแย่ แต่พอได้เห็นชื่อพร้อมรูปประจำตัวของเธอที่โชว์หลาอยู่บนมือถือเท่านั้นแหละ หัวใจที่เหี่ยวเฉาแทบตายก็กลับมาเต้นซะถี่ยิบจนเกือบจะคุมไว้ไม่อยู่

'เอ่อ.. พี่นท.. วันนี้แอปไม่ว่างแล้วนะ' เสียงนุ่มที่ฟังคล้ายคนรู้สึกผิดค่อยๆพูดประโยคที่ทำร้ายจิตใจกันแบบสุดๆ.. ฉันหันมองที่โต๊ะไม้มุมห้องที่เต็มไปด้วยอาหารมากมายที่ฉันลงมือทำเองกับมือ.. ก่อนจะทวนประโยคของเธอในใจอีกครั้ง.. ไม่ว่างงั้นหรอ?

'แต่แอปนัดกับพี่แล้วนี่..' ฉันตัดพ้อ.. ทำได้แค่นี้จริงๆ.. แค่สื่อกับเธออ้อมๆว่าฉันกำลังน้อยใจ.. ไม่รู้ว่าจะรั้งเธอไว้ได้ยังไง ในเมื่อเธอไม่เคยทำตามใจฉันสักครั้ง..

.

'เราไม่ได้เจอกันนานแล้วนะแอป.. พี่คิดถึง..' ฉันพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงเมื่อเห็นว่าเธอเงียบไป ก่อนจะเปิดปากสารภาพความในใจจนหมดเปลือก..


คิดถึง.. ก็ตั้งแต่จบรายการเดอะ สตาร์ ถึงจะมีบ้างที่เราได้ออกงานด้วยกัน แต่นั่นมันก็แค่ช่วงแรกๆ.. หลังจากนั้นเราแทบจะไม่ได้ทำงานด้วยกันเลยนี่นา


ฉันก็งานยุ่ง เธอก็เรียนหนัก.. แทบจะไม่มีเวลาได้เจอหน้ากันสักครั้ง.. แอปเปิ้ล.. ใจคอจะให้พี่ติดตามความเป็นไปของเธอจากในทวิตเตอร์เท่านั้นรึไง.. ใจคอจะให้พี่อ่านข้อความที่เธอทวิตกับใครๆตั้งมากมายโดยไม่สนใจว่ามีพี่อยู่แล้วทั้งคนงั้นหรอ..


นี่ตกลงเรายังรักกันอยู่มั้ย.. แอปยังรักพี่นทอยู่รึเปล่า?


'ไปเถอะ เดี๋ยวดึกกว่านี้ที่ร้านจะไม่มีที่นั่งนะคะ' ไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไรต่อ น้ำเสียงหวานๆที่คุ้นหูก็ดังขึ้น.. ไม่ใช่.. มันไม่ใช่เสียงแอปเปิ้ล.. แต่นั่นมันเสียงพี่แกรนด์ชัดๆ..


แอปอยู่กับพี่แกรนด์งั้นหรอ?

.

'แอปเปิ้ล.. เราคบกันอยู่นะ..' ฉันส่งเสียงเรียบบอกปลายสาย พยายามจะคุมโทนเสียงไม่ให้แกว่งไปตามอารมณ์ที่กำลังไหวหวั่นอยู่ในตอนนี้

'พี่นท.. คือว่า..'

'ช่างเถอะ พี่แค่กลัวแอปจะลืมว่าเราเป็นอะไรกัน..' ฉันตัดสินใจตัดบทเธอ ก่อนจะวางสายทันที..



หึง.. ใช่ ฉันหึงเธอ.. ก็มันเป็นสิทธิ์ของฉันไม่ใช่หรอคะที่จะรู้สึกแบบนี้น่ะ!

.
.
.

"นท.. ไม่สบายรึเปล่า วันนี้ดูเหนื่อยๆนะ" เสียงทุ้มๆของพี่แอมป์ดึงฉันกลับมาสู่โลกปัจจุบันอีกครั้ง เขายื่นขวดน้ำสีใสให้กัน ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งในตำแหน่งที่ห่างกันไม่ถึงคืบ

"เปล่าค่ะ.. ขอบคุณมากนะพี่แอมป์" ฉันฝืนยิ้มบางๆให้พี่ชายนิสัยดี ลำพังแค่วันนี้ฉันทำงานเสีย จนหลายคนต้องมาพลอยเดือดร้อนฉันก็ลำบากใจจะแย่อยู่แล้ว จะให้เขามาเป็นห่วงเป็นใยในเรื่องนี้อีกเห็นทีจะไม่ไหว


แอปเปิ้ล.. เธอทำให้พี่กังวลอยู่แต่เรื่องของเธอจนแทบจะทำอะไรไม่ได้อยู่แล้วนะ รู้ตัวบ้างรึเปล่า..

.
.
.

"น้องแอปชอบรุ่นพี่เดอะ สตาร์คนไหนเป็นพิเศษครับ" พิธีกรรายการบันเทิงชื่อดังยิงถามใส่แอปเปิ้ลด้วยน้ำเสียงและท่าทีสนอกสนใจ.. ดูเหมือนจะเป็นคำถามทั่วไปที่มีอยู่ในสคริปท์ และคงจะมีเพียงฉันคนเดียวที่เงี่ยหูรอฟังคำตอบนี้ของเธออย่างใจจดใจจ่อ..

"พี่แกรนด์ค่ะ แอปชอบพี่แกรนด์" แอปเปิ้ลตอบพลางระบายยิ้มกว้างอย่างเป็นสุข..

ใช่สินะ.. ขวัญใจของเธอนี่นา

.
.
.

ภาพอดีตลอยซ้อนเข้ามาในความคิดอีกครั้งอย่างห้ามไม่ได้..

พี่แกรนด์น่ารัก ทั้งเก่ง ทั้งนิสัยดี หน้าตายิ่งไม่ต้องพูดถึง.. แอปเปิ้ลปลื้มเธออย่างกับอะไร..

แต่เธอมีพี่อยู่แล้วนะแอปเปิ้ล.. พี่อยู่ตรงนี้ทั้งคน แอปยังจะมองหาใครคนไหนกันอีก?

.

.

"พี่นท.." เสียงนุ่มของคนในภวังค์เรียกฉัน ก่อนจะโผล่หน้าออกมาหากันราวกับเพิ่งกระโดดออกมาห้วงความคิดของฉันอย่างนั้นแหละ


ฉันเลิกคิ้วมองเธอเล็กน้อย แปลกใจที่วันนี้เธอมาหากันได้ ดีใจจนอยากจะฉีกยิ้มกว้างๆให้เธอสักที แต่พอนึกถึงเรื่องเมื่อคืน อารมณ์ดีๆทั้งหมดก็ดับวูบลงทันตา.. ฉันสะบัดหน้าหนีแอปเปิ้ลอย่างอัตโนมัติ.. งอน.. ง้อพี่ด้วยแอปเปิ้ล!


"แอปหิวแล้ว ไปหาอะไรกินกันนะ" แอปเปิ้ลเอื้อมมาจับมือของฉันเอาไว้ พอฉันพยายามจะดึงมันออก เธอก็บีบมันซะแน่นไม่ให้ได้หนีไปไหน ก่อนจะฉุดมือฉันเดินตามไปโดยไม่ได้สนใจพี่แอมป์ที่นั่งอยู่ใกล้ๆกัน แม้แต่เพื่อนๆเดอะ สตาร์คนอื่นๆที่มาอัดเสียงพร้อมกันในวันนี้ เธอก็แค่พยักหน้ายิ้มทักทายบางๆตามมารยาทเท่านั้นเอง..

.

.

ฉันปล่อยให้แอปเปิ้ลจูงมือกันออกมาจากห้องอัดเสียง เธอพาฉันเดินตามทางโดยไม่ได้สนใจจะพูด จะอธิบายอะไรสักนิด..


"อ้าว แอปเปิ้ล.." ตลอดทางฉันต้องได้ยินเสียงทักทาย พร้อมรอยยิ้มหวานๆที่เธอและเพื่อนสาวพี่สาวคนนู้นคนนี้ของเธอส่งให้กันอย่างสม่ำเสมอ.. ทั้งมุก.. ทั้งพี่วิว.. ทั้งเฌอเบลล์.. และใครต่อใคร.. แอบไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่นักหนา..


ฉันบีบมือนุ่มๆของเธอให้แน่นขึ้นด้วยความหวง.. จับมือกับพี่อยู่แท้ๆ.. ยังจะมองคนอื่นอยู่ได้.. นี่ไม่คิดจะแคร์กันจริงๆ หรือความรู้สึกของเธอที่มีให้พี่มันลดลงกันแน่นะแอปเปิ้ล..

.

.

"แอปมีอะไรจะบอกพี่รึเปล่า.. ทั้งที่ทำเมื่อกี้ ทั้งที่อยู่กับพี่แกรนด์เมื่อวานมันหมายความว่ายังไง!" ฉันสะบัดมือออกจากเธอหลังจากที่เดินมาถึงอาคารจอดรถได้สักพัก.. ค่ะ.. ในที่สุดฉันก็ทนไม่ไหว ต้องเปิดปากถามในสิ่งที่คับข้องใจกับเธอจนได้


"พี่นทเป็นอะไรไป" แอปเปิ้ลเอียงคอถามกันราวกับฉันเป็นฝ่ายผิด เธอทำราวกับฉันเป็นคนงี่เง่าที่เฝ้าแต่จะคอยจับผิดคนรัก ทำราวกับมันเป็นเรื่องไร้สาระทั้งๆที่มันกำลังกระทบความสัมพันธ์ของเราจนเปราะจวนจะแตกอยู่แล้วแท้ๆ!


"แอปถามพี่ว่าเป็นอะไรงั้นหรอ? แอปถามคำถามนี้กับตัวเองดีกว่ามั้ย.. แอปเป็นอะไรไป.. แอปเปิ้ล.. มันเป็นเพราะเธอเพิ่งค้นพบว่าพี่ไม่ดีพอ เป็นเพราะพี่ไม่น่ารักเท่าคนอื่นๆ เป็นเพราะเธอเบื่อพี่แล้ว หรือมันเป็นเพราะอะไรกันแน่ บอกพี่สิแอป!" ฉันเปล่งเสียงดัง ความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจมากมายอัดอั้นอยู่จนเต็มอก ทั้งๆที่เมื่อก่อนเธอไม่เคยเป็นแบบนี้.. ทั้งๆที่เมื่อก่อนเธอมองฉันแค่คนเดียว สนใจฉันแค่คนเดียวแท้ๆ.. แล้ววันนี้มันอะไรกัน.. ผู้หญิงมากมายที่เธอยกระดับความสำคัญขึ้นมาเสมอคนรักอย่างฉันมันหมายความว่ายังไงกัน!



ฉันเบี่ยงตัวหนีใบหน้าขาวใสนั้น ก่อนจะสาวเท้าเร็วๆไปยังรถของตัวเองทันที.. รู้สึกได้ว่าถ้าอยู่ตรงนี้ต่อไปฉันต้องกลั้นน้ำใสๆที่จวนจะไหลออกมาจากดวงตานี้ไว้ไม่ไหวแน่ๆ..



ใจนึงก็อยากรอฟังคำตอบ.. แต่อีกใจก็ไม่พร้อม.. กลัว.. ฉันกลัวเธอจะตอบว่าใช่.. กลัวเธอจะตอบว่าเบื่อกันแล้วจริงๆ..



ฉันสอดมือเข้าไปควานหากุญแจรถในกระเป๋าถือใบเล็ก.. ใช้เวลาอยู่พักใหญ่จนเริ่มรู้สึกแปลกใจ ลองสอดส่ายสายตาเข้าไปดูภายในกระเป๋าแต่ก็ไม่เห็นวี่แววว่าจะเจอ.. จนกระทั่ง..


'ปิ๊บ ปิ๊บ' เสียงสัญญาณเปิดประตูรถยนต์ดังขึ้นใกล้ๆหู และเมื่อเงยหน้าขึ้นไปดูก็พบว่ามันเป็นรถของฉันเอง...

.

.

"แอปแอบเอามาเอง ตอนเช้า ตอนที่พี่นทเข้าห้องอัด แอปขึ้นไปเอากุญแจรถออกมาจากกระเป๋าพี่นทเอง.." แอปเปิ้ลพาร่างสูงๆมาใกล้ๆตัวฉันอีกครั้ง เธอเฉลยกัน ก่อนจะระบายยิ้มหวานอย่างน่ารักที่สุด..


"เปิดประตูรถดูสิพี่นท.." แอปเปิ้ลยิ้มบอกกันเบาๆ เธอยืนมองฉันค่อยๆเปิดประตูรถช้าๆ


"แอป.." ฉันอุทานชื่อเธอออกมาทันที พลางยกมือขึ้นมาปิดปากอย่างประหลาดใจเมื่อได้เปิดประตูเข้าไปเห็นดอกไม้สีสันสดใสเป็นร้อยๆพันๆดอกที่อัดแน่นเรียงรายกันอยู่ภายในรถ


อยู่ๆก็รู้สึกร้อนๆที่ใบหน้าขึ้นมาซะเฉยๆ เมื่อรู้ว่าเด็กตัวสูงคนนี้ตั้งใจจะทำสิ่งนี้มาเพื่อเซอร์ไพร์สกัน..


"ขอโทษ.." แอปเปิ้ลโน้มตัวลงมากระซิบแผ่วเบาข้างๆใบหู เธอดึงมือของฉันไปจับไว้ข้างหนึ่ง ก่อนจะใช้มืออีกข้างหยิบการ์ดสีอ่อนที่วางอยู่บนกองทัพดอกไม้ขึ้นมาแล้วยื่นให้กัน

.

'7 เดือน กับอีก 6 วันที่เราคบกัน.. แอปรักพี่นทไม่เคยน้อยลงเลยนะ..'

.

ฉันอ่านข้อความในการ์ดจบก็น้ำตาไหลลงมาอย่างห้ามไม่อยู่.. บ้าจังเลย.. นี่ฉันคิดไปได้ไงนะว่าแอปเปิ้ลจะไม่สนใจกันแล้ว.. เธอจำได้แม้กระทั่งว่าเราตัดสินใจคบกันมาได้กี่วันแล้วด้วยซ้ำ..



"แอปตั้งใจจะเซอร์ไพร์สพี่นทวันนี้ เพราะมันเป็นเลขของเราสองคน.. เป็นตัวเลขที่พาพี่นทมาเจอกับแอป.. ทำให้แอปได้เจอสิ่งที่มีค่าที่สุดของหัวใจ.." แอปเปิ้ลกระชับมือกันแน่น ก่อนจะพูดออกมาอย่างเขินๆ.. รู้สึกแปลกดีเหมือนกัน ไม่บ่อยนักที่เธอจะพูดอะไรแบบนี้กับฉัน..

"เมื่อวานแอปเจอกับพี่แกรนด์ เพราะว่าจะปรึกษาพี่แกรนด์เรื่องนี้แหละ.. พี่นทก็รู้ว่าแอปไม่ใช่คนโรแมนติก.. แต่แอปอยากจะทำมันให้พี่นทจริงๆนะ.." เธอพูดเสียงอ่อน พลางใช้ปลายนิ้วเขี่ยเข้าที่ฝ่ามือฉันอย่างออดอ้อน


ฉันหลุดยิ้มออกมาในทันที.. เด็กบ้า! ปล่อยให้พี่คิดมาก น้อยใจเธออยู่ได้ตั้งนานสองนาน!


"แล้วทีนี้เราจะไปกันยังไงเนี่ย หืม?" ฉันระบายยิ้มหวาน ใช้มือตีลงที่ต้นแขนของเธอเบาๆโทษฐานที่ทำให้ฉันกลายเป็นคนขี้ใจน้อยไปเสียได้..


แต่ก็นั่นแหละค่ะ.. พอมองเข้าไปในรถตอนนี้แล้ว.. ไม่เห็นทางที่เราจะพาตัวเข้าไปข้างในนั้นได้เลยจริงๆ เว้นซะแต่ว่าจะเอาดอกไม้พวกนั้นออกมา.. อืมม แต่ฉันยังอยากจะให้มันอยู่ในนั้นต่ออีกหน่อยนี่นา.. ก็แอปเปิ้ลอุตส่าห์ตั้งใจทำให้ฉันทั้งที


"พี่นทอยากไปไหน แอปอุ้มพี่นทไปแล้วกัน!" ในระหว่างที่ฉันกำลังใช้ความคิด เสียงของคนข้างกายก็ดังขึ้นอีกครั้ง แต่ใจความในประโยคของเธอคราวนี้ทำให้ฉันต้องยกคิ้วสูงขึ้นมองเธออย่างอัตโนมัติ


และเมื่อหันไปเห็นใบหน้าที่แฝงความทะเล้นของเธอในตอนนี้ก็ยิ่งขับให้ก้อนเนื้อที่หน้าอกข้างซ้ายเต้นระรัวเป็นกลองชุด มันผลักดันให้เลือดลมสูบฉีดมากองรวมกันอยู่ที่ใบหน้าของฉันจนรู้สึกร้อนผะผ่าวไปหมด.. แหม.. จะน่ารักไปไหนเนี่ย..


ให้ตายสิ.. แอปเปิ้ลสามารถเปลี่ยนอารมณ์ฉันได้มากมายภายในเวลาเป็นนาทีแค่นั้นเอง


"จริงๆนะ! ให้แอปอุ้มพี่นททั้งชีวิตก็ยังไหว" แอปเปิ้ลส่งยิ้มกว้างให้กัน แม้จะเป็นถ้อยคำที่เป็นไปในเชิงหยอกล้อ แต่น้ำเสียงที่เธอพูดกลับจริงจังอย่างน่าประหลาด


"ไม่ต้องพูดแล้ว! ไปแท็กซี่กัน คืนนี้แอปต้องอยู่กับพี่ ห้ามหนีไปไหนด้วย ถือเป็นการไถ่โทษที่เมื่อวานเบี้ยวนัด!" ฉันยื่นคำขาดพร้อมรอยยิ้มสดใส พลางก้าวเท้าเดินนำหน้าเธอไปเร็ว.. เรื่องดอกไม้ไว้ค่อยเอารถอีกคันมาช่วยแบ่งไปแล้วกัน.. ส่วนตอนนี้ฉันขอใช้เวลาว่างที่มีอยู่กับเด็กจอมซนเจ้าของหัวใจคนนี้ให้คุ้มก่อนคงจะดีที่สุด.. อิอิ


"พี่นท ใจร้อนจัง รอแอปด้วยสิ" แอปเปิ้ลเรียกชื่อฉัน ก่อนจะวิ่งตามมาคว้าแขนฉันเอาไว้แล้วเดินไปพร้อมๆกัน..




หลายครั้งนะคะที่มีใครต่อใครเฝ้าถามถึงความสัมพันธ์ของเรา.. และทุกครั้งฉันจะตอบไปว่าเธอเป็นน้องสาวสุดที่รักของฉัน.. ค่ะ ฉันหมายความอย่างนั้นจริงๆ..

.

.

'น้องสาวสุดที่รักของฉัน' พวกคุณเข้าใจความหมายของคำๆนี้ใช่มั้ยคะ?



;)



///////////////////////////////



แต่งให้พี่นทเคะได้แค่นี้แหละ... 555


ปล. แต่งเพราะมีคนเคยขอให้แต่งฟิคประกอบเพลงนี้ และมีคนเคยขอแอปนทไว้ด้วย แต่ไรท์นิ่มให้ได้แค่ SF นะ... เพราะนิ่มชอบเห็นน้องแอปเคะมากกว่า น่าร้ากกกก ฮ่าๆๆๆ


ปล.2 หากอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ ก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้... ห่ะๆ ;p