ห้องเก็บของไงจะอะไรอื่น

ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

Application

(หารูปอนิเมะอิมเมจอย่างเฮียไม่ได้เลยค่ะ มันมีแหละ เราว่าเราหาไม่เจอเอง ฟฟฟฟ)

“ ของกินกับของใช้มันก็คือๆกันนั่นแหละ..บ้าจริง!นี่เจ้าไม่เข้าใจหรือยังไงนะ! ”

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

บทที่สมัคร : อัศวินกลุ่มแรก ผู้ชายคนที่3 อัศวินชั้นกลาง

สาย : อากาฮา

สถานที่เกิด / สถานที่ปกครอง : เมืองหลวง

ชื่อ – นามสกุล : ลูเธอร์ โนเบอร์โต้ II Luther Noberto

อายุ : 20,000 ปี

เพศ : ชาย

บทที่ต้องการ :  เมะ

ลักษณะร่างจำแลงมนุษย์ : เรือนผมสีขาวโพลนเสยขึ้นเป็นทรง ดวงตาสีมรกตคมกริบ จมูกโด่งเป็นสัน เรียวปากค่อนข้างบางสีคนสุขภาพดี คิ้วเรียงเส้นเป็นทรง ใบหน้าเรียวยาวหล่อเหลาปานเทพบุตรที่มักจะปั้นหน้ายักษ์จริงจังขึงขังอยู่เสมอ ร่างสูงโดดเด่น หุ่นมีกล้ามเนื้อเหมือนนักกีฬา ไหล่กว้างสง่า

ลักษณะร่างจำแลงสัตว์ : -

ลักษณะในรูปลักษณ์ของมังกร : มังกรที่มีร่างรูปร่างใหญ่โตเมื่อเทียบกับมังกรด้วยกัน ไม่ได้อ้วนท้วมหรือผอมโซหนังหุ้มกระดูก ดูมีกล้ามเนื้อพองาม เกล็ดหนาแข็งคมกริบสีขาวเหลือบฟ้าปกคลุมทั่วร่างกาย หนามแหลมคมประดับอยู่ตั้นแต่หัว สันหลัง ยาวไปจนถึงปลายหาง ปีกคล้ายปีกค้างคาวที่ดูทรงพลัง กรงเล็บแหลมพร้อมฉีกทึ้งเหยื่อได้ทุกเมื่อ ดวงตาสีมรกตแวววาวนั้นฉายเเววดุดันตลอดเวลาไม่ต่างจากตอนเป็นมนุษย์เท่าใดนัก

นิสัย : ชายหนุ่มผู้ ‘พยายาม’ จะเพอร์เฟ็ค ขี้เก๊กยิ่งกว่าอะไรดี ชอบวางมาดขรึมให้ชาวบ้านเกรงกลัวกันไปทั่ว ชอบปั้นหน้ายักษ์ดูจริงจังใส่ทุกคนที่ขวางหน้าไม่มีเว้นเด็ก สตรี หรือคนชราใดๆทั้งสิ้น เจอะใครไม่ยิ้มหรอก บึ้งไว้ก่อน เขาจะได้เกรง!#ตรรกะอัลลัยของนาง… บางทีมันก็ขรึมซะน่าหมั่นไส้ หลายครั้งที่เขาเกือบหลุดมาดชายผู้เคร่งขรึม ความจริงแล้ว เขาเป็นคนที่ซึนเดเระมากๆเลยล่ะ เรียกได้ว่าบางทีปากไปทาง ใจไปทางจนหาทางขับต้นชนปลายไม่ถูกว่าอะไรทำให้เขาคิดอย่างนั้น แค่พูดแบบนี้ออกมา แถมพอถูกจับได้ก็พูดความจริงออกมาตรงๆดื้อๆง่ายๆซะงั้น เปลี่ยนอารมณ์ซะคนฟังแทบล้มคว่ำ รักสะอาดยิ่งสิ่งอื่นใด เรียกได้ว่าหากเจอสิ่งปฏิกูลไม่พึงประสงค์ใดๆ เขาจะเเหยหน้าใส่ไว้ก่อน หากมีเวลาก็จะทำความสะอาด ยิ่งที่พักสกปรกด้วยเเล้ว เขาจะไม่รอช้า ปัดกวาดเช็ดถูสะอาดเอี่ยมจนป้าแม่บ้านตกงาน เขาไม่เหมาะกับคำว่าอ่อนโยนอย่างรุนแรง เพราะทุกครั้งที่เขาพยายามทำตัวอ่อนโยน มันมักจะออกมาน่ากลัวเสมอ เช่น เขาเคยคิดจะปลอบเด็กร้องไห้ค่ะ แหม่..ก็กะจะเป็นคนดีซะหน่อย อิเด็กนั่นมันดันร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก! นอกจากนี้เขายังคิดว่าของกินกับของใช้มันเหมือนกันอยู่ค่ะ โดยมีข้อแถสีข้างถลอกที่ว่า ก็อาหารมันใช้ได้นะ! มันเอาไว้ใช้กินยังไงล่ะ! เป็นต้น...

 ความจริงแล้วสตรีต้องเป็นคนที่ชอบของกุ๊กกิ๊กๆใช่มั้ยล่ะคะ? แต่ตัดภาพมาที่หนุ่มบึกบึนมีความคุณชายสูงอย่างฮียนะแล้วทำใจดีๆ... เฮียแกชอบของน่ารักๆค่ะ! ไอ้พวกตุ๊กตาเซรามิคหรือเสื้อผ้าติดโบว์ติดระบายนี่เฮียชอบนักแหละ!  ถ้าไม่ติดว่าเฮียแกใส่เองแล้วมันจะเสียมาดคุณชายขรึมๆล่ะก็ เฮียแกหยิบชุดทุดชุดไปใส่ระบาย ทำทุกอย่างให้เป็นสีชมพูว์ตู้วหูวตั้ลลั้กไปแล้วค่ะ! นอกจากนี้ เฮียแกยังชอบพูดเสียดสีคนอื่น ด้วยความที่เคยเป็นชั้นสูงแล้วโดนเตะโด่งด้วยความหมั่นไส้ลงมาชั้นกลางไงคะ การพูดเสียดสีแทงใจดำคนอื่นแล้วกลั้วหัวเราะชั่วร้ายมันก็ต้องมีกันบ้าง!  เขาชอบอ้างว่าไม่ค่อยชอบตีสนิทกับใครมากเป็นพิเศษ ด้วยเหตุผลเดิมๆค่ะ เดี๋ยวหลุดมาด! แต่จะว่าก็ว่านะ เฮียเขาขี้เหงาแหละ! เลยมีความติดเพื่อนมากเป็นพิเศษ เพื่อนไปไหน เฮียไปด้วย อย่าทิ้งเฮียไว้คนเดียวสิ! แม้เฮียจะชอบปั้นหน้ายักษ์ดุๆ แต่ความจริงแล้วเฮียใจดีมากเลยนะ หากจะขอให้ช่วยอะไรเฮียยินดีช่วย แต่ต้องทนฟังเสียงบ่นเช่น “พวกเจ้ากล้าดียังไงมาขอความช่วยเหลือจากข้า แต่เอาเถอะข้าเห็นแก่เจ้ายังอุตส่าห์รวบรวมความกล้ามาขอความช่วยเหลือข้าได้ข้าจะตบรางวัลให้ ความจริงข้าก็ไม่ได้อยากมาช่วยเจ้านักหรอนะ----” และอื่นๆอีกมากมาย ทั้งๆที่ปากบอกไม่อยากช่วยแต่ใจจริงมันกระดี๊กระด๊ารีบเข้าช่วยราวกับว่าช้าอีกนิดตัวจะตายให้ได้ด้วยเหตุผลอะไรไม่มีใครทราบ...

ประวัติ : เป็นคุณชายของตระกูลโนเบอร์โต้ค่ะ คนในตระกูลเกือบทั้งหมดเป็นชนชั้นสูงเเละเป็นอัศวินกันทั้งนั้น เป็นผู้รากมากดีทำให้นางติดมาดคุณชายมาเนี่ยแหละ ทั้งบบ้านก็วางมาดขรึมกันหมดแต่ก็มีด้านหลุดๆกันทุกคนอย่างเฮียชอบของน่ารักๆ พ่อเฮียชอบเล่นตุ๊กตา พี่ชายชอบอะไรขนๆนิ่มๆ(?) มีเเต่เเม่กับน้องสาวนี่แหละค่ะ ปกติสุด น้องสาวเฮียนี่ก็ขรึมของแท้ แต่เฮียชอบจับน้องสาวแต่งตัวน่ารักๆอย่างที่เฮียชอบ ครอบครัวนี้หวงลูกสาวคนเดียวมาก เข้าขั้นมีศึกชิงนางเล็กๆในบ้าน แต่คุณน้องก็เดินไปกอดแม่เงียบๆ... #Mother win!!  ลูเธอร์เคยเป็นอัศวินชั้นสูงมาก่อนแต่โดนเตะโด่งกลับลงมาชั้นกลางด้วยเหตุผลแค่ว่า นางน่าหมั่นไส้เกินไป(?) มันทำให้นางเฮิร์ทเหมือนคนอกหักไปชั่วขณะหนึ่งก่อนจะกลับมาเป็นอัศวินเหมือนเดิมแค่ไม่กี่สัปดาห์ก็โดนเลยค่ะ ให้ไปหาพระราชา...

การแต่งกาย : ชุดคลุมยาวผ้าเนื้อดี แต่งกายเหมือนชนชั้นสูงอะไรเทือกๆแต่ขยับเขยื้อนง่ายกว่า หากเป็นเวลาปกติ เขาจะใส่ชุดชนชั้นสูงเต็มยศ

ลักษณะการพูด :  เขาชอบพูดด้วยสำเนียงน้ำเสียงผู้ดีอย่างสุภาพ แทนตัวเองว่าข้า หรือ ผมแทนคนคนอื่นว่าแก มัน หรือ คุณ[นามสกุล] หรือคุณ[ยศ][ชื่อ][นามสกุล] หากต้องการพูดเสียดสีใครก็พูดสุภาพเช่น "คุณนาย...ผมมีความเกรงใจว่าข้อเข่าของคุณนายจะเสื่อมอายุ ดวงตาฝ้าฟาง ผมเห็นสมควรว่าคุณนายน่าจะไปพักผ่อนเสียให้สบายใจก่อนเถิด.." อันนี้เป็นการด่าทางอ้อมว่ายายแก่กับคนที่ไม่รู้จักมักคุ้นค่ะ แต่ถ้ารู้จักกันก็ค่อนข้างโวยวายนิดหน่อย

ความสามารถพิเศษ : แรงเยอะกว่าอากาฮาทั่วไป - ฮร่า ใช่ค่ะ อากาฮาส่วนใหญ่แรงเยอะอยู่เเล้ว นางเเรงเยอะกว่าอากาฮาทั่วไปอีก คิดดูสิคะ ถถถถ  

อาวุธ : ชนิด ไม้ตะพด (เป็นไม้เท้าที่ซ่อนดาบเอาไว้ค่ะ) ลักษณะ ไม้ตะพดภายนอกทำจากไม้ชนิดเหนียวพิเศษ ตรงหัวเป็นหัวมังกรสลักลายวิจิตรสวยงามทำจากเงินบริสุทธิ์อย่างดี หากชักออกมาจะเป็นใบมีดเรียวยาวเท่ากับตัวไม้ตะพด หรือก็คือเท่ากับดาบทั่วไป ใบมีดคมกริบที่เจ้าของมักจะลับอยู่เสมอ โดยปกติแล้ว ลูเธอร์จะถือมะติดตัวตลอดราวกับมันไม่ใช่อาวุธมีพิษมีภัยอะไร มีตราสัญลักษณ์ประจำตระกูลอยู่ใต้ไม่ตะพด

งานอดิเรก : ลับดาบ สะสมตุ๊กตาเซรามิค แต่งตัวให้น้องสาวคนเล็ก

เกลียด กลัว ชอบ แพ้ : เกลียด : พวกที่ทำตัวน่ารำคาญ ไร้มารยาท ความสกปรก กลัว: หม่อมแม่... ชอบ : ของน่ารักกุ๊กกิ๊กๆ สีชมพูโดยเฉพาะชมพูนม แพ้ : -

สิ่งที่ปรารถนาสูงสุด :  อยากเป็นผู้นำตะกูลคนต่อไป ผู้คนเกรงใจ นับหน้าถือตา

สเปค : สำหรับผปค.อยากได้คนกวนติงๆค่ะ ส่วนตามออริคือ ผู้หญิงน่ารักเพียบพร้อมด้วยประการทั้งปวง

เพิ่มเติม : -

++++++++++++++++++++++++++++

บทสัมภาษณ์ตัวละคร

ถ้าเกิดราชาหายตัวไปจะทำยังไง?

- ปล่อยมันไปสิ! จะหายไปไหนก็ช่างหัวมัน!

แล้วถ้าตนดันเกิดโชคดี (?) ได้เป็นผู้ร่วมตามหาราชาล่ะ จะดีใจไหม?

- มันคงเป็นโชคร้ายที่สุดของข้าทีเดียว

++++++++++++++++++++++++++++++++++

บทสัมภาษณ์ผู้ปกครอง

ไรท์มีนามแฝงว่าสล็อตคุงนะคะ! ทางผปค.ชื่ออะไรเหรอคะ?

- วิลเลี่ยนแนร์ค่ะ!

คิดยังไงมาสมัครคะ? (?)

- เล็งไว้นานตั้นแต่พึ่งลงใบสมัครแล้วค่ะ น่าสนใจมากเลยค่ะ ถถถ

ใบสมัครอาจเรื่องมากไป (ไม่) นิด ขออภัยด้วยนะคะ //โค้งล่วงหน้า---

- ไม่เป็นไรหรอกฮะ

ถ้าลูกไม่ติดบท สนใจยัดไหมคะ? (ถ้ายัดจะอยู่ในบทที่เขียนไว้ค่ะ ไม่ก็เป็นบทชาวบ้านที่เด่น ๆ) //แต่บางคนก็ยัดให้ไม่ได้นะค---

- ยัดเลยค่ะ--

ยังไงก็ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ สงสัยอะไรถามได้เลยค่ะ---//ตั้งโต๊ะเตรียมแถลง (?)

- ได้ค่ะ เอ้อ ขอถามว่า เราหล่อมั้ยค----