secret world online (S.W.O) {yaoi}

ลำดับตอนที่ #16 : chapter13 team [100%]

"ถึงเเล้วจ้า"หัวหน้าพูดเมื่อเรือเทียบท่า การเดินทางราบเรียบไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ เเค่การนั่งเรือธรรมด๊าธรรมดา เเต่ผมสังหรว่ามันจะเป็นความสงบก่อนพายุจะเข้าหน่ะสิ

 

 

 

"โอ้ยยยย!!!ถึงซักทีโว้ยยยย"ว่าเเล้วไอพี่มาร์ชมันก็วิ่งเเจ้นลงเรือไปคนเเรกด้วยความลั้นลาเต็มที่

 

 

 

"เฮ้อ!"คนที่ถอนหายใจก็ไม่ใช่ใครพี่ต้านั่นเองรู้สึกเหมือนจะถูกสั่งให้ดูเเลพี่มาร์ชซะด้วยสิ..

 

 

 

 

พวกเราเดินไปตามทางก่อนจะเริ่มเข้าสู่งเขตเมือง ทวีปอคอวหรืออควอเรียสนี่ถ้าผมจำไม่ผิดในทวีป1ใน4เป็นพื้นน้ำเกือบทั้งหมดเลยมีทั้งเมืองใต้น้ำ เมืองบนน้ำ เเละเมืองลอยฟ้าเเต่อันสุดท้ายนี่หายากหน่อยเพราะส่วนมากมันจะเป็นเควสที่หายากเวอร์ๆในการหาทางขึ้นหรือเข้า 

 

 

 

"โอ้วววววว!"ผมเหลือบมองไปตามเสียงก่อนจะพบป้ายใสๆเหมือนน้ำสสารที่ไม่ควรไปลอยอยู่ตรงเหนือประตูทางเข้าได้พร้อมกับตัวอักษรสีเข้มว่า

 

 

'ยินดีต้อนรับสู่ เมือง นาเลีย '

 

 

 

 

 

 

 

 

จอเเจๆจอกเเจกๆเจี๊วจ๊าวๆ

 

 

 

พอก้าวเข้าเขตเมือง พวกตึกที่มีของขาย คนที่นี้ค่อยข้างเเน่นหนาขึ้น มันเป็นบรรยากาศที่เเตกต่างจากทวีปเเรกมากเลยทีเดียวตึกต่างๆหรือพวกบรรยากาศดูเหมือนจะมีพวกอุปกรณ์ไฮเทคๆเพิ่มขึ้นพอสมควร เเต่ก็นะยังไงผมก็ไม่ชอบที่คนเยอะๆอยู่ดี

 

 

 

ปึก!

 

 

"อ่ะ!" อยู่ๆก็มีใครก็ไม่รู้วิ่งมาจนผมเซไปเกือบล้ม ดีนะที่คนที่ชนหันมาดึงไว้ก่อน 

 

 

 

"โทษทีๆ" เสัยงนุ่มทุ้มดังออกมาใต้เสื้อฮู๊ดตัวใหญ่ก่อนที่เจ้าตัวจะออกวิ่งต่อ

 

 

 

อ้ะๆ เเต่อย่าหวังจะมีฉากเเบบสบตาหวานซึ้งเพราะที่เเน่ๆคงไม่มีใครเห็นหน้าใครเเน่นอน เล่นต่างฝ่ายต่างปิดหน้าขนาดนั้น

 

 

 

กรี๊ดด!

 

 

 

"เห้ย!อย่าหนีนะเว้ย!!!"ก่อนจะมีอีกกลุ่มใหญ่ๆวิ่งมาอีกส่งผลให้หลายๆคนได้ไปนั่งจุ้มปุ้กอยู่ที่พื้นเรียบร้อยเเล้ว

 

 

 

อะไรนักหนาวะเนี่ย...เเต่มันก็ไม่ใช่เรื่องของผมอยู่ดี..

 

 

 

 

เอ๊ะ?

 

 

 

พอผมหันจะเดินต่อพวกคนในกิลด์ก็หายกันไปหมดพยายามมองเเล้วก็ลายตาจริงๆคนมันเยอะไปหมด

 

 

 

 

Rrr

 

 

ว่าเเล้วเสียงคนเรียกเข้าก็ดังขึ้น 

 

 

 

"ฮ..."

 

 

 

/ดาร์ก!!!หายไปไหนหน่ะ!? ปลอดภัยใช่ไหม!? /เสียงพี่มาร์ชดังออกมาอย่างกระตือรือร้น

 

 

 

 

"ครับๆ ว่าเเต่ไปไหนกันหมดเเล้ว พอดีผมหลงนิดหน่อย"ผมปลายตามองผู้คนยั๊วเยี๊ยะตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจ 

 

 

ถึงคนจะเยอะเเต่ก็ไม่น่าบังเอิญมารวมกันที่เมืองนี้เลยนี่...

 

 

 

/เอ่อ...ดาร์กเห็นตรงตึกสูงๆไหม?/ดาร์กมองไปรอบๆตัวก็พบกับตึกที่สูงเด่นที่สุด

 

 

 

"เห็นเเล้วครับ"

 

 

 

/เดินไปตรงตึกนั้นนะ.../ดาร์กเลือกวิธีเดินไปเเบบที่มาร์ชบอกเเทนที่จะกระโดดไปตามหลังคาเเบบที่เคยทำ 

 

 

 

 

"ครับถึงเเล้ว"ดาร์กมองซ้ายมองขวาเเต่ก็ไม่เห็นเเม้เเต่เงาของสมาชิกซักคน

 

 

 

 

/ข้างหลังตึกจะมีสเตเดี่ยมเเบบใหญ่โคตรๆอยู่พวกเราอยู่ข้างหน้านั่นหน่ะ/

 

 

 

"ครับๆจะรีบไป"ดาร์กตอบก่อนจะวิ่งไปในซอยที่จะทะลุไปอีกฝั่งไปโผล่หน้าสเตเดียม เเต่...

 

 

ถ้ามันจะใหญ่ขนาดนี้....กี่ปีจะหากันเจอเนี่ย เเล้วไหนจะคนเยอะเเยะมากมายที่มาที่นี่อีก

 

 

 

 

"เฮ้~! ทางเนนนนนนน้~"ดาร์กเดินไปตามเสียงที่ดูท่าจะเกินความดังที่หูมนุษย์จะทนรับได้เเน่ๆ

 

 

 

 

"ขอโทษนะครับ พอดีหลงนิดหน่อย"ดาร์กก้มกัวขอโทษทุกคนเบาๆ ทุกคนส่ายหน้าอย่าไม่ถือโทษ

 

 

 

"เอ้อ! ขอโทษนะที่ยังไม่ได้บอก คือที่จะมาร่วมอีเว้นท์หน่ะคือที่นี่เเหละ ตอนนี้เราต้องไปลงชื่อไว้ก่อนเเต่เมื่อกี้ฉันเพิ่งไปตรวจสอบมาการเเข่งนี้เป็นเเนวตะลุมบอล เเต่จะยังไงต้องดูจากจำนวนทีมก่อน ทีมละไม่เกิน40 คน เเต่ต้องมากกว่าสิบ รางวัลนี่น่าดึงดูดมากเเต่ข้ามมันไปก่อน คือว่าตอนนี้พวกเรากำลังประสบปัญกาใหญ่อยู่หน่ะ ...."เฟรย่าคิ้วขมวดลงสีหน้าเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด

 

 

 

 

"เเต่จำนวนมันต้องมากกว่าสิบนี่สิ...พวกเราก็เดินทางกันมาเเล้วด้วยเดี๋ยวเสียเที่ยวเเย่เลย"เฟรย่าเอามือจับคางเบาๆอย่างครุ่นคิด

 

 

 

 

 

 

 

 

"เห้ยย!ไอต้าใจเย็นโว้ยยย!!"เสียงของมาร์ชดังขึ้นทำให้ผมรวมถึงคนระเเวกนั้นหันไปหาต้นกำเนิดเสียงกันใหญ่ก่อนที่จะตั้งสติได้เเล้ววิ่งไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น

 

 

 

 

 

ภาพที่เห็นคือพี่ต้ากำลังพุ่งใส่ผู้ชายคนหนึ่งที่ใส่หน้ากากดูหลอนๆ ดีที่มีพี่มาร์ชดึงไว้ก่อนเเต่ผมว่าอีกไม่นานพี่มาร์ชคงได้ปลิวตามเเรงพี่ต้าเเน่นอน

 

 

 

"ปล่อย.."เสียงกดต่ำลงขนาดผมไม่ได้เข้าไปใกล้มากยังเสียวสันหลังวาบเลย

 

 

 

"ไม่!"

 

 

 

ปึก! 

 

 

 

เเละเเล้วร่างโปร่งก็ปลิวออกไปตามเเรงก่อนที่ร่างสูงที่หลุดจากการจับกุมจะง้างหมัดเตรียมต่อยไอคนประหลาดตรงหน้า

 

 

 

 

เเต่มือยังไม่ทันถึงห่างจากหน้าคู่อริไม่ถึงเซน.ด้วยซ้ำ ก็ถูกหัวหน้าดึงตัวไว้ก่อน

 

 

 

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น!?"เฟรย่าถามเเบบพยายามไม่ใส่อารมณ์มาก

 

 

 

 

"..."ทุกคนเงียบกริบไม่มีวี่เเววของคนที่จะออกมาอธิบาย เฟรย่าจึงเลิกสนใจหันมาหาคู่อริ

 

 

 

"คือฉันต้องขอโทษเเทนเพื่อนด้วยนะคะ"หัวหน้าหรือเฟรย่าค้อมหัวลงเล็กน้อยก่อนจะหันมาทางต้าอีกรอบ

 

 

 

"คือทางนั้นไม่ผิดหรอกครับ ต้องขอโทษที่คนของผมไปเสียมารยาทใส่ซะมากกว่า "เสียงปริศนาทำให้ทุกคนหันกลับไปมองทางเดิมรวมทั้งผมด้วยก่อนจะเห็นคนกลุ่มเล็กๆที่ใส่หน้ากากทุกคน 1..2..3....6 มี6คนเเต่ทำไมผมรู้สึก2ใน6คนนั้นมากเพียงเเต่มันนึกไม่ออกเหมือนติดอยู่ที่ปาก คนนึงตัวสูงๆอยู่ในหน้ากากตัวตลกส่วนอีกคนก็อยู่ในหน้ากากสีขาวล้วน

 

 

 

"ยังไงเมื่อกี้ดูยังไงทางฉันก็เกือบใช้ความรุนเเรงไปแล้วด้วย"หัวหน้าฉีกยิ้มบางเเบบจริงใจที่สุด

 

 

 

 

"ช่ายย~บอสผมไม่ผิดน๊าา~"ชายหนุ่มผู้สวมหน้ากากหลอนๆพูดก่อนจะหันไปหาคนตัวเล็กในหน้ากากขาวล้วนที่เปิดให้เห็นปากบางๆนั่นเล็กน้อยด้วยน้ำเสียงอันน่าหมั่นไส้นั่น

 

 

 

"ใครๆก็รู้ว่านายเป็นคนยังไง เดธ เเล้วนี้ไป&@&-฿.&?#[%*|>_%_€|^\€+:>!<%_€$$_¥€"ว่าเเล้วร่างเล็กๆที่ถูกเรียกว่าบอสก็สวดซะชุดใหญ่ เเต่ทำเอาหน้ากากสยองนั่นหงอยไปเลยเเหะ 

 

 

 

 

 

'อีก2ชั่วโมงจะปิดการสมัครการเข้าร่วมกิจกรรม ตะลุมตุ่มโป๊ะ ณ ทวีปอควอ ค่ะ อีก2ชั่วโมง......'

 

 

 

 

เสียงของระบบอันเป็นที่คุ้นเคยกับทุกคนดีขัดกิจกรรมของทุกคน คนที่ยังไม่ได้ไปลงชื่อก็รีบตรงมาที่หน้าสเตเดี่ยมทันทีทำเอาคนเริ่มเเน่นหนาขึ้นเรื่อยๆ

 

 

 

 

"เเย่เเล้วซิ...."เสียงของหัวหน้าดังขึ้นเบาๆเเต่ก็ทำให้ผมได้ยินได้ สีหน้าดูเป็นกังวลมาก เพราะคนของเราไม่พอขาดไป3คน...จะให้ไปหาจากไหน เพื่อนถ้าจะชวนก็คงมาไม่ทันเเน่ๆ

 

 

 

 

"นี่พี่ชายขาดคนอยู่ใช่ไหม?"เสียงเล็กติดนิ่งๆของเเฟนต้าที่เดินไปกระตุกเสื้อของคนในหน้ากากตัวตลกโรคจิต 

 

 

 

 

"เห้ย!หวาน !"ชูก้าเเทบร้องเสียงหลงเมื่อน้องเล็กนั่นเข้าไปใกล้คนที่ท่าทางดูอันตรายที่สุด

 

 

 

"หืมม...รู้ได้ไงเด็กน้อย..."คนถูกถามก้มมามองตาโตๆผ่านรูเล็กๆที่ถูกเจาะไว้

 

 

 

"ดูพี่หมีสิ หลังจากเสียงประกาศนั่นจบก็ดูร้อนรนอย่างเห็นได้ชัด"นิ้วเล็กๆชี้ไปยังร่างเล็กๆของคนๆหนึ่งในหน้ากากหมีน้อย น่านนน...น้อยเเฟนต้าเราออกโรงเอง

 

 

 

"ขอโทษครับ!" พี่หมีที่ถูกกล่าวถึงรีบก้มหัวให้คนในกลุ่มทันที

 

 

 

"เอาเถอะๆ ยังไงพวกเธอก็ขาดคนเหมือนกันใช่ไหม?" เเฟนต้าพยักหน้าน้อยๆอย่างไม่โกหก คนถามหยิบอะไรซักอย่างคล้ายๆการ์ดก่อนจะพลิกไปพลิกมา เเล้วเก็บลงเข้าซองเหมือนเดิม

 

 

 

ผมหรี่ตามองเมื่อรู้สึกคุ้นกับมันอย่างน่าประหลาด...

 

 

 

"หืมม..งั้นสนใจมาร่วมทีมกันไหม?"






 

67.0588235% l o a d i n g . . .











 

"ไม่!"ชีตาร์ปฏิเสธเสียงเเข็ง

 

 

 

"ไอต้า!เลิกงี่เง่าซะที!!"มาร์ชตะคอกออกมาอย่างเหลืออดพลางดึงคนตัวใหญ่ออกไปจากวงสนทนา

 

 

 

 

"งั้นก็ตกลงตามนี้นะคะ ส่วนเรื่องรางวัลก็หารกันครึ่งๆ เเฟร์ๆ ตกลงไหมคะ??"หัวหน้าเข้าไปเจรจา ซึ่งฝ่ายทางนู้นก็หันไปปรึกษากันเล็กน้อยก่อนจะหันมาพยักหน้าให้เป็นเชิงตกลง

 

 

 

"งั้นไปลงชื่อกันเถอะครับ "ชายร่างเล็กที่สวมหน้ากากสีขาวล้วนพูดก่อนที่ทุกคนจะเดินไปลงชื่อที่หน้าสเตเดี่ยม ส่วนพี่มาร์ชกับพี่ต้าก็ค่อยเดินตามมา เเต่ละคนนิหน้าหงิกงอโดยเฉพาะพี่ต้าที่ดูหงุดหงิดมากเป็นพิเศษ

 

 

 

 

พอลงชื่อเสร็จก็นัดเเนะมาวางเเผนกันซะก่อนที่ตึกกิลด์ของพวกหน้ากากทั้งหลาย จนถึงตอนนี้ผมยังไม่รู้ชื่อพวกเขาซักคนรวมถึงชื่อกิลด์ก็ด้วย

 

 

 

"ก่อนอื่นผมขอเเนะนำตัวก่อนผมชื่อสโนว์เป็นบอสของที่นี้ ส่วนคนอื่นๆเขาไม่ประสงค์จะเอ่ยนาม ส่วนเรื่องเเผนเนี่ยไม่ต้องมีหรอกเนอะ กฎมันก็บอกไว้เเล้ว ก็เเค่ฆ่าคนอื่นที่ไม่ใช่ทีมตัวเองให้หมดก็พอ"พวกผมที่มาร่วมทีมถึงกับเงิบ งงกันไปเป็นเเถบๆ 

 

 

 

 

"ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหม?"ผมยกมือขึ้นไม่สูงมากนัก

 

 

 

 

"ว่ามาเลยหนุ่มน้อยผ้าคลุม!"บอสของฝั่งโน้นหรือสโนว์กล่าวขึ้นอย่างอารมณ์ดี

 

 

 

"สนามที่เเข่งคือสเตเดี่ยมโล่งๆหรอครับ?กติกาก็ไม่มีใช่ไหม?"ผมถามตามความสงสัย

 

 

 

"เอ่อ......ก็มั้ง ซุบซิบๆ"สโนว์ตอบไม่เต็มเสียงนักก็จะเขย่งไปกระซิบหูคนข้างๆ

 

 

 

 

 

"เเล้วถ้าคนสมัครเกิน100ทีมเเละทีมละ40คนสเตเดี่ยมมันก็ใหญ่เเต่การอัดคนเข้าไปขนาดนั้นถึงมันจะพอเเต่ถ้าจะสู้กันมันคงไม่สะดวก ว่าไหมครับ?"ผมพูดตามที่คิดไว้เอียงคอนิดๆอย่างที่เคยทำเป็นประจำเวลาถาม

 

 

 

 

"อ..เอ่อ...นั่นสินะ..เเหะๆพอดีผมก็ไม่ได้ดูรายละเอียดอะไรมาเลยเเต่ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวผมให้ลูกทีมไปหามาให้ "สโนว์ยิ้มเเห้งๆก่อนจะตบหลังคนตัวสูงกว่าที่ไหว้วานให้ไปหาข้อมูลให้

 

 

 

 

"เอ่อคือ...เรื่องรายละเอียดฉันอ่านมาหมดเเล้วหล่ะค่ะ ในการเเข่งจะมีกี่รอบขึ้นอยู่กับจำนวนผู้สมัคร การเเข่งจะเป็นเเบบสุ่มโดย จะสุ่มพื้นที่ที่การเเข่งขัน เเล้วการเเข่งครั้งนึงก็ประมาณ6-10ทีมได้ เวลานั้นมีไม่จำกัดที่เหลือก็ตามที่คุณสโนว์พูดมาก็เเค่ฆ่าให้หมด"เฟรย่าอธิบาย คนฟังก็พยักหน้าตามอย่างเข้าใจ

 

 

 

 

"การเเข่งขันจะเริ่มในอีก2วันใช่ไหม..เอ่อ.."สโนว์หันไปถามพี่เฟรย์

 

 

 

"เฟรย่าค่ะ เรียกเฟรย์เฉยๆก็ได้ เป็นหัวหน้ากิลด์ค่ะ ส่วนอีก2วันจะเริ่ม ในเวลา11โมงตรงค่ะ เเต่ต้องไปร่ยงานตัวเเล้วเเสตนบายก่อนอย่างน้อยครึ่งชั่วโมง 5นาทีก่อนการเเข่งขันจะมีรายชื่อสถานที่เเละคู่เเข่งมาให้ดูเพื่อเป็นตัวช่วยในการวางเเผนด้วย"พออธิบายพี่เฟรย์ยิ้มให้อย่างเป็นมิตรจนดวงตาสีฟ้าเข้มเเทบปิดลง

 

 

 

 

แปะๆ

 

 

"โอ้วว!ข้อมูลอย่างละเอียดเเตกต่างต่างจากบอสเราลิบลับเลยนะเนี่ย"ไอหน้ากากสยองตบมืออย่างถูกใจก่อนจะเเขวะบอสตัวเองเบาๆ

 

 

 

"ช่ายซี้! ผมมันไม่ดีซักอย่างเเหละ เหอะ!"ว่าเเล้วคนที่ได้ชื่อว่าเป็นบอสก็เดินสะบัดตูดขึ้นชั้นบนไป

 

 

 

"อ่าววววว!มึJ ไปเคลียร์เองเลย บอสงอนเเล่ว เเล่ว เเล่วๆ"ผู้ชายที่อยู่ในหน้ากากเเฟนซีพูดขึ้น 

 

 

 

 

"เอาหน่า! เดี๋ยวบอสก็หายเอง พวกมึJ ยังไม่ชินกันอีกหรอวะ?"ไอคนก่อเรื่องพูดปัดๆ

 

 

 

 

"งั้นอีก2วันเจอกันที่สนามเเข่งนะคะ"พี่เฟรย์เลิกสนใจเหตุทะเลาะกันไม่ต่างจากเด็กๆของผู้ร่วมทีม หันมาบอกคนที่ดูเป็นงานเป็นการที่สุด พร้อมกับก้มหัวบอกลาเล็กน้อย พร้อมเตรียมหันหลังจะเดินออกจากตึกเเห่งนี้ เเต่ก็ต้องชงัก

 

 

 

 

"อ่าว!ทำไมไม่พักที่นี้ด้วยกันหล่ะครับ J"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

100% l o a d i n g succeed!!