คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : ปาฎิหารย์แห่งเวทมนตร์
สายลมเย็นๆ พัดผ่านไป ต้นไม้โอนเอนไปตามกระแสลม หญ้าสีเขียวขจีพริ้วไหว ค่ำคืนนี้ช่างเป็นคืนที่เงียบสงัด... ภายในป่าราเด็น ป่าใจกลางเมืองโรยัล ในสมัยก่อนป่าแห่งนี้เป็นที่ซ่อนของเหล่าจอมเวทมนตร์ฝ่ายมืด นำโดย จอมเวทซาเรส มนุษย์เงาไอโอรอนและผีดิบแห่งมอนต์ แต่หลังจากนั้นได้ไม่นาน จอมเวทวอร์เนอร์ หัวหน้าเผ่าพันธุ์นักเวทที่อยู่ในเกาะโรยัลก็ได้ต่อกรกับสามจอมเวทฝ่ายมืด การต่อสู้ครั้งนั้นเป็นการเสียสละของท่านจอมเวทวอร์เนอร์ ท่านใช้พลังของท่านทั้งหมดเพื่อสยบสามมารร้าย ท่านกักขังมันไว้ในถ้ำมืดในป่าราเด็น
ความมืดปกคลุมป่าราเด็นอีกครั้ง แสงจันทร์ถูกก้อนเมฆขนาดใหญ่บดบัง ดูเหมือนฝนทำทีท่าว่าจะตกลงมาในไม่ช้านี้ แต่อากาศมืดครึ้มก็ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มผู้นั้นสนใจเลยแม้แต่น้อย เขาใส่หมวกไม้ไผ่สีน้ำตาลแดง ผมปกปิดใบหน้าเอาไว้ เห็นแค่เพียงนัยน์ตาสีแดงฉานราวกับเลือด ชุดที่เขาใส่เป็นชุดเกราะสีน้ำตาล ในมือข้างขวาถือดาบเล่มยาวไว้ในกำมือเพื่อป้องกันภัย ในมือข้างซ้ายถือถุงสีขาวสะอาด
เขามุ่งหน้าไปทางทิศเหนือของป่า ดูเหมือนว่าเขาจะเคยชินกับทางในป่าเป็นอย่างมาก เพราะในป่านั้นเต็มไปด้วยกับดักมากมายของพวกนักเวทฝ่ายมืดในสมัยก่อน แต่เขากลับเดินผ่านไปได้โดนไม่ได้รับอันตรายเลยแม้แต่น้อย ไม่นานนักเขาก็มาหยุดที่หน้าถ้ำแห่งหนึ่ง ปากทางเข้าถ้ำมีอักษรภาษาเวทมนตร์เขียนไว้ว่า 'จงระวังภัย'
เขาหยุดอ่านป้ายนั้นแล้วก็ดึงดาบออกมาจากฝักแล้วเหน็บปลอกดาบไว้กับเข็มขัด แล้วเดินเข้าไปในความมืดของถ้ำ เขาสังเกตเห็นคบเพลิงตามผนังถ้ำ "ขอบคุณที่เตรียมพร้อมไว้ให้นะ หึๆ"เขากล่าวแล้วหลับตาลงเบาๆ " Ember Firer ~ r ! " ทันใดนั้นไฟในคบเพลิงก็ลุกโชติช่วงขึ้นมาทันที
เมื่อภายในถ้ำสว่างขึ้น จึงทำให้เห็นทางเดินภายในถ้ำที่เต็มไปด้วยกระดูกและซากศพ "แหวะ !"เขาอุทานแล้วเดินมุ่งหน้าต่อไป ไม่นานก็ไปถึงใจกลางถ้ำ เป็นเหมือนห้องโถงขนาดใหญ่ ที่หลังห้องมีประตูหินสามบาน แต่ละบานมีภาษาเวทมนตร์เขียนไว้หน้าประตู บานซ้ายมือเขียนว่า 'จอมเวทซาเรส' บานกลางเขียนไว้ว่า 'มนุษย์เงาไอโอรอน' และบานขวาสุดเขียนไว้ว่า 'ผีดิบแห่งมอนต์' ชายหนุ่มรู้ดีว่านี่เป็นชื่อของสามจอมมารแห่งเวทมนตร์ เขาเดินไปทางซ้ายมือแล้วเปิดประตูเข้าไป...
"ฉันน่าจะรู้ดีนะ ว่าเธอมา โมเซส"ชายในผ้าคลุมดำกล่าว เขานั่งอยู่บนเก้าอี้แล้วเงยหน้ามองผู้มาเยือน "คารวะท่านจอมมารแห่งซาเรส"เขากล่าวพร้อมกับคุกเข่าลงบนพื้น "ความจริงแล้ว... เจ้าคงไม่กลับมาหรอกใช่ไหม ถ้าข้าไม่ตามเจ้ามา โมเซส" "ไม่ นายท่าน โปรดอภัยให้ข้าพเจ้าด้วย ท่านซาเรสได้โปรด ข้าหลงผิดไป"โมเซสกล่าว เนื้อตัวสั่นเทาไปด้วยความกลัว "อา... กี่ปีมาแล้วที่ข้ากับพวกสมุนหน้าโง่ 2 ตัว เจ้าไอโอรอนกับเจ้าซอมบี้นั่นที่ต้องถูกขังอยู่ในถ้ำนี้ โมเซส" "ตอบข้ามาโมเซส !"ซาเรสตวาดใส่ โมเซสทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
"23 ปีนายท่าน... แต่ข้าคิดว่าเจ้าจอมเวทที่ชื่อวอร์เนอร์นั่นมันได้...ฆ่าท่านไปแล้ว"โมเซสกล่าว ไม่กล้ามองหน้าจอมมาร "เอาล่ะ ข้าต้องลงโทษเจ้าก่อนล่ะมั๊ง..." โมเซสสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินคำว่าลงโทษ "ไม่นะ นายท่าน ไม่~" ซาเรสหลับตาลง เสกคทามาอยู่ในกำมือ " Dark Curse ~ e ! " โมเซสกรีดร้องเสียงดัง ร่างกายทรุดฮวบลงไปกองกับพื้นแล้วบิดเบี้ยวไปด้วยความเจ็บปวด...
"อา... เจ้าคงจะรับรู้ถึงความเจ็บปวดแล้วสินะ โมเซส..."ซาเรสกล่าวเขายังคงไม่ถอนสายตาไปจากโมเซสเพื่อให้เวทมนตร์ยังคงอยู่ "ข้าคงจะพอแค่นี้ล่ะ" เขาถอนสายตาจากโมเซสแล้วเสกคทาให้หายไป "โมเซส ลุกขึ้น เจ้ายังคงใช้มันอยู่ใช่ไหม Fire Sword นั่น" "ครับ นายท่าน" "ดีล่ะ ตอนนี้ข้าจะเก็บมันคืน ส่งไปให้เทพเจ้าโรแน็กซ์"ซาเรสกล่าวเรียบๆ "ตอนนี้เหลือของข้ากับของเจ้าที่ยังไม่ได้ส่งคืน จงนำมันมาเดี๋ยวนี้" โมเซสหยิบดาบออกมาจากฝักที่เหน็บไว้กับเข็มขัด "ดี ข้าจะส่งมันคืน แล้วฆ่าจะได้ถูกปลดปล่อยซะที ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"
ความคิดเห็น