ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : เพลง ถ้าหากโลกนี้ไม่มีดวงจันทร์
มองดวงจันทร์บนฟ้าน้ำตาก็ไหลขึ้นมา
เห็นภาพเธออยู่บนนภา
คงไม่มีทางจะได้เธอมา
ก็เรามันไม่มีวาสนา
ดวงจันทร์ จันทร์เจ้าเอ๋ย ฉันควรจะทำเช่นไร
ฝากเธอช่วยกระซิบถึงคนที่อยู่แสนไกล
ก็ในเมื่อความจริงฉันไม่มีวันได้ครอบครอง
ฟังฉันหน่อยได้ไหม โอ้ดวงจันทร์ฉันขอวอน
ทำได้เพียงอิจฉาคนที่ได้นอนกอดเธอ
เขาคงจะมีพร้อมทั้งเงินทองและเลิศเลอ
ยิ้มทั้งน้ำตาที่เห็นเธอมีความสุข
เหมือนฝันในยามนิทราอย่าได้มีใครมาปลุก
ได้รักเธอในความฝันก็พอ ถึงแม้ว่าฉันต้องปวดร้าวอีกสักเท่าไหร่ก็ยอม
แม้เนิ่นนานแต่จะไม่เปลี่ยนไป
นั่งมองดวงจันทร์ไม่ไปไหน
อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์
จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน
วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป
พัดเอาความคิดถึงฉันลอยล่องไป
อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์
จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน
วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป
พัดเอาความคิดถึงฉันลอยล่องไป
ดวงเดือนช่างสาดแสงแวววาวระยับตา
ทุกวันฉันอธิฐานขอให้แสงนั้นลับลา
เธอก็เหมาะสมกับคนที่ควรคู่เธอ
ได้แต่บอกตัวเองกับความจริงที่ต้องเจอ
เป็นแค่คนเดินดินกินข้าวแกง
ไม่มีปัญญาไปหาแหวนเพชรให้ใคร
มีเพียงความจริงใจเท่านั้นที่มอบให้ไป
เกิดใหม่กี่ครั้งก็คงไม่ดีเหมือนเขา
จะมีบ้างไหมหละใครสักคนที่จะรู้สึกเหมือนเรา
แล้วจะเป็นไปได้ไหมถ้าหากไม่มีดวงจันทร์
เพราะฉันคิดถึงเธอในทุกๆครั้งที่เห็นมัน
พยายามจะลืมแต่มันก็ทำไม่ได้
ให้ร้องไห้สักกี่ครั้งแต่มันก็ยังไม่หาย
ได้รักเธอในความฝันก็พอ
ถึงแม้ว่าฉันต้องปวดร้าวอีกสักเท่าไหร่ก็ยอม...
แม้เนิ่นนานแต่จะไม่เปลี่ยนไป
นั่งมองดวงจันทร์ไม่ไปไหน
อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์
จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน
วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป
พัดเอาความคิดถึงฉันลอยล่องไป
เห็นภาพเธออยู่บนนภา
คงไม่มีทางจะได้เธอมา
ก็เรามันไม่มีวาสนา
ดวงจันทร์ จันทร์เจ้าเอ๋ย ฉันควรจะทำเช่นไร
ฝากเธอช่วยกระซิบถึงคนที่อยู่แสนไกล
ก็ในเมื่อความจริงฉันไม่มีวันได้ครอบครอง
ฟังฉันหน่อยได้ไหม โอ้ดวงจันทร์ฉันขอวอน
ทำได้เพียงอิจฉาคนที่ได้นอนกอดเธอ
เขาคงจะมีพร้อมทั้งเงินทองและเลิศเลอ
ยิ้มทั้งน้ำตาที่เห็นเธอมีความสุข
เหมือนฝันในยามนิทราอย่าได้มีใครมาปลุก
ได้รักเธอในความฝันก็พอ ถึงแม้ว่าฉันต้องปวดร้าวอีกสักเท่าไหร่ก็ยอม
แม้เนิ่นนานแต่จะไม่เปลี่ยนไป
นั่งมองดวงจันทร์ไม่ไปไหน
อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์
จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน
วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป
พัดเอาความคิดถึงฉันลอยล่องไป
อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์
จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน
วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป
พัดเอาความคิดถึงฉันลอยล่องไป
ดวงเดือนช่างสาดแสงแวววาวระยับตา
ทุกวันฉันอธิฐานขอให้แสงนั้นลับลา
เธอก็เหมาะสมกับคนที่ควรคู่เธอ
ได้แต่บอกตัวเองกับความจริงที่ต้องเจอ
เป็นแค่คนเดินดินกินข้าวแกง
ไม่มีปัญญาไปหาแหวนเพชรให้ใคร
มีเพียงความจริงใจเท่านั้นที่มอบให้ไป
เกิดใหม่กี่ครั้งก็คงไม่ดีเหมือนเขา
จะมีบ้างไหมหละใครสักคนที่จะรู้สึกเหมือนเรา
แล้วจะเป็นไปได้ไหมถ้าหากไม่มีดวงจันทร์
เพราะฉันคิดถึงเธอในทุกๆครั้งที่เห็นมัน
พยายามจะลืมแต่มันก็ทำไม่ได้
ให้ร้องไห้สักกี่ครั้งแต่มันก็ยังไม่หาย
ได้รักเธอในความฝันก็พอ
ถึงแม้ว่าฉันต้องปวดร้าวอีกสักเท่าไหร่ก็ยอม...
แม้เนิ่นนานแต่จะไม่เปลี่ยนไป
นั่งมองดวงจันทร์ไม่ไปไหน
อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์
จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน
วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป
พัดเอาความคิดถึงฉันลอยล่องไป
ทุกครั้งที่มองฉันเฝ้านึกถึงแต่เธอ
ยามที่เห็นดวงจันทร์มันทรมาณเหลือเกิน
อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์
จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน
วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป
พัดเอาความคิดถึงฉันลอยล่องไป
อยากให้โลกนี้ไม่มีดวงจันทร์
จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน
วอนให้สายลมช่วยพัดพาไป
พัดเอาความคิดถึงฉันลอยล่องไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น