คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : M Y B O S S !!! CB-2 *แก้ไขคำผิด
อนที่ 2
รับผิอบ
“นายโธรนไม่อยาะพูับันสินะ”
านยอลพูเริ่มเปิประเ้นทันทีแ่็เหมือนพูับ้นไม้เียบ…. “แบฮยอนนา”
“ผมโธรุไ้้วยหรอรับ ผมมีสิทธ์้วยหรอ
ุ็แ่เมานี่น่า ุสบายใที่ะทำ ุไม่ไ้ริันี่รับ ผม็เหมือนับผู้ยะ”
ผมรีบปิปาร่าเล็ทันทีนี่เ้าิไปไลนานั้นเลยหรอ
“ใรบอนายว่าันมอนายแบบนั้น
ันไม่เยทำแบบนี้ับใร นอานาย ันไม่ปัวามรับผิอบหรอนะเรื่อนี้ ันผิ
ันะรับผิอบนาย” านยอลลุึ้น่อนที่ะไปหยิบระเป๋าั
“ผมไม่เอาหรอ”
“ใรว่าันะให้เินนาย
ันมีนามบัรและที่บ้านมีปัหา็มาหาัน อ่อถ้าท้อ็มาบอละ อย่าเ็บไว้นเียว”
“บ้า ผมเป็นผู้ายนะท้อไ้ไันเล่า”
แบฮยอนเถียทันทีอะไรันทำไมเา้อท้อเาเป็นผู้ายผม็ผู้ายไม่เสียหายสะหน่อย
“ผู้ายสมัยนี้็ท้อไ้น้า”
5อาทิย์ผ่านไป
หลัานันผม็ลับมาทำานลอยอู็ถามเสอมว่าอนนั้นอนเ้าห้อไปอนนั้นไปเ้าห้อน้ำลับมาแ่็เปิไม่ไ้แ่ไ้เสียุยในห้อแ่เาไม่ไเอะใ
โล่อไปหน่อย เาิว่าผมส่านเสร็็พาันลับไปเลย อนนี้ผมนั่อยู่้าๆ นาอึน น นาอึน
ะไ้ยินละสินะว่าพุอะไร ผมับพวเาไม่ถูันเท่าไรหรอ แ่เานะเป็นลู ส.ส. ้วย
ผมไม่อยาายั้แ่ยัไม่มีเมียหรอนะ เอะอะๆ บอพ่อๆ เ็แ่เอ้ยย
“นี้แบฮยอนเป็นไร”
มินอที่เินมาหยิบาน็เลยถามึ้น
ใ่่วนี้เป็นไร็ไม่รุ หิวบ่อย ป่วยบ่อยๆ
“ันรู้สึป่วยบ่อยๆ มาเลย
อยู่็มึนหัวๆ ะเป็นลมี้ละ สสัยะพัน้อยไป”
แบฮยอน็เล่าอาารัวเอแ่็ไม่มีอะไรหนาห่วหรอมั่่วนี้เ้าทำานหนัริๆ
“ไม่เป็นไรนะีละ พัๆ มั่านาร พวนี้
พี่ยุนอาไม่รีบหรอ านรีบอะๆ มันไม่เยอะนะ”
มินอที่พูเสร็็เินลับาทีไป
“เออ ั้นันไปเ้าห้อนำ่อนนะ”
แ่หันหลัเท่านั้น็ทำให้โลนั้นับไป
30%
โรพยาบาลโล
อนนี้ทุนเพื่อนอแบฮยอน็มารวมัวันอยู่ที่โรพยาบาล ทั้มินอ แ ยอู านยอล ทำไมนะหรอ หลัาที่แบฮยอนบอว่าะไปเ้าห้อน้ำ แปปเียวแบฮยอน็ล้มสลบลไปเลย อนนี้แบฮยอนปลอภัยแล้ว ำลัรวอยู่ในห้อ
"มินออ่า แบฮยอนะไม่เป็นอะไรใ่มัย?"
ยอูถาม้วยวามัวลไม่น้อย ใ่สิ....เพื่อนเาทั่นสนิทันมา สนิทันมา่อนะมารวมัวับแและมินอเสียอี
"แบฮยอน้อปลอภัย"
มินอเอ็เป็นห่วเสียไม่น้อย ใระมานั่ีใละเพื่อนเาโรพยาบาลน่ะ มินอเอ็รู้ว่ายอูมันเป็นห่วแบฮยอนมา ึเอามือไปบไหล่ออีฝ่ายเพื่อเป็นารปลอบใ
"แบฮยอนถึมือหมอแล้ว ไม่้อห่วหรอ"
แที่่วยพูอีเเร
ไม่นานนัประูแห่สวรร์็เปิล............
"แบฮยอนเป็นไบ้า"
านยอลที่นั่เียบอยู่นาน เา็รีบที่เินมาแล้วถามอาารอีฝ่ายทันที
"ัวเล็ๆ นั่นนะนะ แฟนมึอ่อ"
มินโฮ หมอประำโรพยาบาล เพื่อนเ่าอานยอลแ่ไม่ไ้สนิทันมาเพราะแ่อยู่รวมห้อันเท่านั้นเอ
"ป่าว นที่ทำาน เออ มึบอสัทีเหอะว่าแบฮยอนเป็นอะไร"
านยอลเอไม่อบวามลีลาั้าอไอ่นี่สัเท่าไร นยิ่ห่วๆอยู่
แล้วนี่เราะห่วเเบฮยอนอะไรนานั้น
"อ่าว ไม่ใ่แฟนมึ็ไปเลย"
!!!!!
มินโฮพู่อนที่ะพลัแล้วไปหาาิอแบฮยอน
"มึ มึบอมาแบฮยอนเป็นอะไร"
านยอลเริ่มไม่สบับอารม์สัเท่าไร ไอ่นี่็วนลูเท้าอเาเสียริๆ
"แบฮยอนท้อไ้ 5 สัปาห์แล้ว ที่เป็นลมไปเพราะอาาศทำานหนั พัผ่อนไม่เพียพอ อย่าให้ทำานหนัมา อย่า หัโหม ถ้ามึเอพ่อเ็็บอให้เาูแลีๆ ็แลวันนะมึ เเบฮยอนมีสิทธิ์ที่ะเเท้้เยอะ แ่นีละ ูไปละ มีเส่อไป เอพ่ออย่าลืมบอละ"
ให้ายเถอะนี่เ้าำลัะเป็นพ่อนแล้วหรอ ???
ีแล้วแหละ......
50%
แสแที่รอผ่านเ้ามาาทาหนา่า แบฮยอนที่ื่นึ้นาารนอนเป็นเวลานาน นี่เาเป็นอะไรเนี๊ยถึมานอนที่โรพยาบาล้วยวามที่สสัยึะไปหันไปถามเพื่อน แ่หันไปทำให้เา้อเบิาว้า
ะไม่ให้ใไ้ไน็นที่เฝ้า................
เป็นุานยอล ............เาถึไ้ใ
"ื่นเเล้วหรอ"
านยอลถามทันทีหลัาที่เาพัผ่อนไปไม่นานริๆ ให้เรียว่าแ่หลับาีว่า แ่พอลืมามา็นแบฮยอนนั่อยู่บนเียผู้ป่วย
"ผมเป็นอะไรหรอรับ"
ไหนๆ แล้วุานยอล็เฝ้าเเล้ว เฝ้าให้เป็นประโยน์บอหน่อยว่าผมเป็นอะไร
"แบฮยอน" านยอลที่พู่อนะใ้สายาอันวาเปล่ามอออมา แบฮยอนเริ่มัสีหนา้วยวามไม่เ้าใว่าทำไมานยอล้อมอแบบนัน
"ผมป่วยเป็นอะไรหรอรับ"
แบฮยอนที่เริ่มัวลเสียเเล้วนี่เาเป็นโรร้ายแรหรอ หรือว่าผมป่วยเป็นหวั บ้า.... หวัมันนิเียวเอ ผมเป็นอะไร
"แบฮยอนนายไม่ไ้ป่วยอะไรหรออ" อ่าวโล่อไปที แ่วามสสัยยัอยู่ ถ้าไม่ไ้ป่วยแล้วผมเป็นอะไร "นายำลัาะเป็นแม่น ลูอัน"
!!!!
แวววววววววว !!!!
แม่ !!!!!
ลู !!!!
what !!!!
ผมเบิาว้าเ้าไปว่าเิม นี่มันเรื่อบ้าอะไรันเนี่ย .................... ผมเป็นผู้ายนะ ุานยอล้อเ้าใอะไรผิแน่นอน
"อะไรันรับผมไปหมแล้ว"
แบฮยอนที่เริ่มัสีหนา้วยวามไม่พอใ
"นายท้อ ันไม่ปัวามรับผิอบหรอนะ เียวสัพั็ลับไ้แล้วละ หมอบอว่าไม่ไ้เป็นอะไน ื่นมาสัพั็ลับไ้ แล้วะพาไปบ้านัน"
านยอลที่พูบ็เาห้อน้ำไป ทำห้วามปาเวอไปอีรั้
"ริๆ แล้วุานยอลไม่้อมารับผิอบผมหรอรับ"
หลัาานยอลออาห้อน้ำมาแบฮยอน็เริ่มพูทันที
"ทำไม"
านยอลมวิ้วทันที้วยวามสสัย
"ผมไม่รู้ะทำไแล้วรับ แล้วุ็ยัมีีวิที่ีว่าเยอะผมมันไมู่่วรหรอ"
แบฮยอนรู้ รู้ว่าานะอเาืออะไร นอย่าเาเนี๊ยนะุานยอละมารั ไม่สิ.....ะมารับผิอบ
"เห็นแ่ัว"
เห็นแ่ัว.....ั้นหรอ
"ลูนเียวผมเลี้ยไ้รับ"
แบฮยอน็ยัเถียอยู่ยั่ำ
"ลูันเหมือนัน ันะรับผิอบบนะ ไปอาบน้ำะพาไปหาแม่"
แบฮยอนที่ั้ัวไม่ทัน็ถูานยอลไปอาบน้ำแล้ว.........ื้ออ
บ้านระูลปาร์
"พี่ริส"
านยอลเรียพี่ายอนึ่เป็นนละพ่อับเาละ"
"อ่าวานยอลหรอ มีอะไร"
ริส หรือ ปาร์ อี้ฟ่านมีใบหน้ามหล่อ เป็นหมายปอาใรหลายๆนที่เเ่านเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้นือ ปาร์ อี้ิ้
"ผมไปทำนท้อวะพี่"
านยอลที่เริ่มพูใบหนาริสยัปิทำให้านยอลสสัย
"อืม" ริสที่อบลับมาสัพั " ห้ะ ท้อ ใรที่ไหน ลูใร เ็ใน่อหรอ"
"ไม่ใ่นที่ทำาน"
านยอลว่า
"ใร ที่ทำาน ยุนอาหรอ ?"
ริสใมา อนนี้ิ้วอันสวยามะผูโบว์ไ้เเล้ว
"ไม่ใ่ เ็ฝึผู้าย ื่อแบฮยอน แบฮยอนเ้ามา ...... นี่พี่ายันไม่แท้หรอนละพ่อ"
านยอลพูบ็เรียแบฮยอนเ้ามา่อนะแนะนำพี่าย
"สะ...สวัสีรับ"
แบฮยอนที่ใไปถึาุ้ม ทั้ัวลว่าะโน่าว่าแร ่ายพี่เาะรับรึป่าวอนนี้นัวเล็สมอไม่ว่าพอให้ิเรื่อเเล้ว
"นี่นะหรอแบฮยอน ็ูไ้นิ ท้อี่สัปาห์ละ นายท้อริรึป่าวหรือนาย้อารสมบัิอน้อายัน" ริสพูทันที้วยวามเป็นห่วน้อายนเียวเสียมาๆ เาไม่ยอมให้น้อัวเอโนหลอแน่ๆ
"พี่ริสสส อี้มา่วนไปทาน้าว้านอ อะอ่าวมีแอยู่หรออี้อโทษนะ" อี้ิ้ ปาร์อี้ิ้ ภรรยาอริส ที่ำลัะ่วนไปทาน้าวานอับสามี แ่สามีมีแ ึเินไปหาริสทันที
"5 สัปาห์รับ ผม ผมไม่ไ้ิแบบนั้นับุานยอลเลยรับ"
แบฮยอนพูไปานยอล็ับมือผมไป้วยแ่วามลัว็ยัมี
"พี่ะไปบอแม่"
ริสเป็นนที่้อรู้่อนนแรเพราะริสไร่รอถูเรื่อ เป็นนที่านยอลไว้ใและพ่อแม่็ไว้ใในัวริสมาว่าานยอล เพราะานยอลยัเป็นเ็อยู่แ่านยอล็โแล้วแ่้วยที่ริสมีวามเป็นผู้ให่ว่าเท่านั้นเอ
"พี่"
100%
วันนี่ที่ริะไม่อัพหรอแ่มีอมเม้นมาให้เ้าไ็เลยอัพ มีเเรูใึ้นมา อบุนะเม้นเเรเลย เนื้อเรื่อไปเริ่อยๆ ะหาว่าทำไม ไม่ี่อนท้อแล้วหรอเียวบเร็ว 555 ิเหมือนันอ่านเรื่อไรท์นอื่นเราอ่าน ปะ ท้อละิว่าบเร็ว ไม่บเร็วหรอ อ่านๆไปเเียว็รู้ อยารู้้อใหเรามีเเรูในะ นี้ให้อัพให้ 20% ิสเลยน่ะ
#ุบอสCB
ความคิดเห็น