ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    romantic bakery

    ลำดับตอนที่ #5 : chapter4:ชาไข่มุก

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 56


    Chapter4
     
     
     
    Luhan part
     
     
    "นี่อี้ชิง นายกลับไปก่อนเลยนะเดี๊ยวชั้นต้องไปซื้อของเค้าร้านกับพี่มินซอกแล้วก็แบค"
     
     
     
    "อ่าว ชั้นไปด้วยไม่ได้หรอ?" ที่อี้ชิงถามน่ะไม่แปลกหรอกครับแต่วันนี้คริสเค้าจะพาอี้ชิงไปกินข้าวเดี๊ยว ของในร้านมันก็ยังไม่หมดหรอกครับเต็มชั้นด้วยซ้ำ แต่ให้ผมไปนั่งเป็นกขคไม่เอาหรอก
     
     
     
    "ไม่ต้องไปหรอกน่า นั่นไงคริสมารับนายแล้วไปเถอะเดี๊ยวชั้นจะได้ไปซื้อของ"
     
     
     
    "โอ เคๆ อย่ากลับดึกล่ะ บ้ายบาย" แล้วอี้ชิงก็เดินออกไปครับ อันที่จริงตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาปิดร้านแต่อี้ชิงเค้าทำงานเกินเวลาไป2วันเลย ได้กลับเร็วกว่าปกติ ส่งนผมน่ะหรอทำงานเกินเวลางาน...ไม่มี้! แต่ที่อี้ชิงเค้าอยู่ทำเพราะเค้าตั้งใจจะใช้เวลาตอนเย็นอยู่กับคริส พูดแล้วมันเดือดเบื่อไอ้พวกมีคู่จริงจริ้ง! บ่นได้ไม่นานก็มีลูกค้าเข้ามา รับลูกค้าครับรับลูกค้า=___=
     
     
     
    "รับอะไรดีครับ^^"
     
     
     
    "เอา เค้กช็อกโกแลตกับนมสดแก้วนึงครับ" หลังจากสั่งเสร็จเค้าก็เงยหน้าขึ้นมามองผมแล้วเค้าก็จ้องผมจ้อง จ้อง จ้องเข้าไป! ท่องไว้ลูกค้าๆ
     
     
     
    "ไม่ทราบว่ามีอะไรรึเปล่าครับเห็นจ้องหน้าผม?"
     
     
     
    "นี่พี่จำผมไม่ได้อ่อ?" ใคร?ทำไมผมต้องจำเค้าได้หรอ แต่จะว่าไปหน้าตามันก็คุ้นๆนะ
     
     
     
    "ผม โอ เซฮุน ที่ตอนเด็กๆเคยกินชาไข่มุกแล้วพ่นใส่หน้าพี่อ่ะ"
     
     
     
    "อ๋อ! นายนี่เองมาได้ไงเนี่ย?" แกล้งเนียนอู้เลยครับเพราะตอนนี้ลูกค้าก็มีแต่เซฮุนนั่นแหละครับฉะนั้นนั่งคุยเถอะ55555
     
     
     
    "ผมมาเรียนแถวนี้แล้วก็พักอยู่คอนโดตรงหัวมุมเนี่ย"
     
     
     
    "เห้ย! พี่ก็อยู่คอนโดนั้นเหมือนกันนะ แปลกไม่เคยเจอนายเลย"
     
     
     
    "ผมพึ่งย้ายมาน่ะ แต่ต่อไปนี้คงเจอกันบ่อยๆแล้วล่ะ"
     
     
     
    Sehun part
     
     
    เห็น เป็นพาร์ทผมอย่าคิดว่าผมจะพูดนาน ผมแค่จะมาบอกอะไรบางอย่างพวกคุณก็เท่านั้น ตั้งแต่วันนั้นที่ผมเจอพี่ลู่ห่านผมก็มาร้านนี้ทุกวัน ขอให้พี่เค้าเดินกลับด้วยทุกวัน ขอเกือบทุกอย่างยกเว้นแขนเป็นฝอ(ไรท์:จุดนี้อย่าลืมผวนนะจ้ะ) ถ้าผวนก็คงรู้แล้วแหละว่าผมคิดยังไงกับพี่เค้ารู้แล้วเงียบล่ะอย่าปากโป้ง เหยีบไว้ให้มิดเลยนะ ที่ผมได้มาเรียนที่นี่เพราะผมขอแม่ไว้ว่าถ้าผมได้ที่หนึ่งของโรงเรียนแล้ว สอบติดมหาลัยที่ผมเรียนอยู่ตอนนี้แม่ต้องให้ผมมาอยู่ที่นี่คนเดียว ผมแอบชอบพี่ลู่ห่านมาตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้แต่ผมนับมาได้2ปีแล้ว นั่นมันก่อนที่พี่เค้าจะมาที่นี่แต่ผมก็ยังไม่ได้บอกพี่เค้าไปหรอก(ไร ท์+รีด:เด็กอ่ะ!) เงียบยังเล่าไม่จบ ที่ผมยังไม่ได้บอกเพราะ...เพราะอะไรไม่รู้ช่างมันเถอะแต่ตอนนี้ผมคงกล้าพูด แล้วล่ะว่าผมน่ะ'รักพี่ลู่ห่าน' นี่แหละที่ผมบอกจะมาพูดนิดเดียวไปหาพี่บู่ห่านละนะ บายยยยยย
     
     
     
    Talk talk:
    ตอนนี้สั้นเนอะ55555
    หรือปกติก็สั้นทุกตอน?
    และนี่ก็คือคู่ต่อไปที่รีดทุกคนจะได้รับรู้ความรักของพวกเค้านะ55555
    สำหรับคนที่ถามไรท์มาว่าไรท์ชอบแกงส้มหรือเปล่า
    เพลงมันเข้า+ไรท์เป็นติ่งนานาชาติน่ะ5555
    ไม่มีไรบ่นแล้วไรท์ไปก่อนน้า*โปรยจูบใส่รีด
    รักรีดเสียยิ่งกว่าใครนะจ้ะ
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×